In navolging van het "de niet-succesverhalen" waar het meer gaat over de kindjes, ben ik benieuwd wat jullie zelf niet helemaal "goed" doen. Waar loop jij tegenaan, wat voor blunders heb jij gemaakt? Wil je je kind af en toe eens lekker achter het behang plakken? Hier mag "geklaagd" en gespuid worden! Ik zal beginnen. Blunders: Een week geleden liep ik de slaapkamer binnen en mijn dochter van twee liep met me mee. Ik had haar niet gezien. Op een moment voelde ik haar naast me en uit een soort reflex : geef ik haar zo'n duw dat ze in het droogrek gelanceerd wordt! Hard! Ze moest natuurlijk verschrikkelijk hard huilen, maar gelukkig was ze niet gewond ofzo. De eerste keer dat we haar nageltjes gingen knippen knipten we keihard in haar vingertje. BLOEDEN! We voelden ons zo schuldig en tot op de dag van vandaag (twee jaar later) heb ik nog steeds moeite met nageltjes knippen.. Biecht: In tegenstelling tot wat we ons ooit voorgenomen hebben kijkt ons meisje veel te veel televisie. Ik kan op het moment vrij weinig met haar omdat ik zwanger ben en bekkeninstabiliteit heb en soms zet ik haar al voor de tv als we net uit bed zijn... Niet te lang, maar zodat mama nog even wakker kan worden.. Ons meisje is zo slim en zo bijdehand dat ze ons moeiteloos om haar vinger kan winden en zo manipuleren dat ze haar zin krijgt. Als ze 's avonds in bed ligt kan ze zooooo "zielig" mamaaaaaaa roepen dat ik haar er maar weer uithaal. Soms tot drie keer toe... Ze is pas twee jaar en vier maanden maar ze heeft al een paar keer kipnuggets van de macdonalds gegeten. en dat was voor ons echt een grens over want normaal gesproken zijn we heel streng met gezond eten en niet snoepen enzo.. Maar mama is zwanger... en MOET soms even naar de mac voor een hamburger.... Ze krijgt nog steeds elke dag een of twee keer de fles. Lekker als een baby bij papa of mama op schoot. Ik ben heel benieuwd of ik de enige ontaarde moeder ben, ik betwijfel het!
Nou ja, alleen dat van de Mac. We zijn vorige week geweest en Lianna heeft een broodje hamburger op. Maar valt dat echt onder biechten als je het niet erg vindt dat ze zo af en toe iets ongezonds eet? Blunder: Lianna was ong. 3 maanden toen ik bij de Hema gordijnen op ging halen. Normaal had ik de gordels van de maxicosi nooit dicht, maar deze keer wel. Gordijnen over de handvaten gehangen en daar gingen we. We waren bijna thuis en we moesten een stoeprand op. Wandelwagen een stukje omhoog ... en daar kieperde die van om. Hing Lianna daar in d'r zitje.
Ook ons meisje heeft haar eerste kipnugget al achter de kiezen helaas... Maar ja we kunnen haar toch ook niet zonder eten laten zitten als wij lekker een mc deluxe weg zitten te werken... Verder zet ik haar tijdens het koken voor de tv, ook niet helemaal opvoedkundig verantwoord....
Jesper is laastst van het bed gerold... Heel zielig. Ik snap trouwens eerlijk gezegd niet wat er zo erg is aan een kipnugget voor een kindje van 2?
Mijn blunder gaat over onze kat, aangezien we nog geen kindje hebben. Mijn kat loopt regelmatig met me mee, maar heel vaak merk je dat niet, omdat ze niet groot is en weinig lawaai maakt. Ze heeft altijd de neiging om gelijk langs en naast me voeten te lopen. Ze heeft dus al meerdere malen een schopje gehad of ben ik op haar staart gaan staan
Oh ja heb ook nog wat op te biechten.... Mijn overbuurman mag erg graag een praatje maken. Normaal heb ik daar geen probleem mee, maar hij zit nu in de ziektewet en verveelt zich schijnbaar dood. Hij gaat bijna elke uur wel even naar buiten om te kijken of er iemand is waar hij een praatje mee kan maken. Soms heb ik daar dus gewoon echt geen zin in, en wacht ik met weggaan tot hij weer binnen is. Ben zelfs een keer 5 minuten in de auto op de oprit blijven zitten, omdat ik echt geen zin had om weer zijn gekletst aan te horen
dat doe ik standaard voor ik naar buiten ga.. woon in een straat met allemaal bejaarden.. die willen allemaal en praatje.. dus ik sneak dan snel de auto in als iemand niet meer kijkt..
vrienden van mij zijn op vakantie en ik pas op de huisdieren. elke dag fiets ik er naar toe en geef iedereen te eten en een knuffel. maar toen ik donderdag aankwam lag Nijntje dood in het hok. Ik schrok zo dat ik er van moest huilen Ik vond het ook zó erg! Ik ga mijn vrienden pas op het allerlaatste nippertje bellen. het is niet echt een blunder maar voel me toch schuldig!
vind ik beter dan wat mijn schoonzus vroeger deed kind op een krukkie kijken bij t koken en tja toen was ze ff sneller als mamma brand dr handje aan de pannen. nee hoor doe dan maar lekker voor de tv.
Mag ik ook wat biechten over mezelf? Ik ben 23 jaar, bijna mama en slaap nog steeds met een compleet versleten knuffeleendje. Anders lig ik echt 2 keer zo lang wakker !
Geweldig dit, ja we zijn ook maar mensen! Ik kan nog niet biechten of blunderen over mijn kindje, maar wel over mezelf. Om even verder te gaan op het knuffeleendje.. Ik duim in bed en als ik moe ben en heb 4 (grotere)zakdoeken die alle 4 bij me in bed moeten liggen voordat ik slaap..hhihihi
blunder: ik heb gisteren mijn gordijnen korter gemaakt...alles ziet er goed uit, behalve dat de zoom naar de verkeerde kant gemaakt is, dus je kijkt nu tegen de zoom aan (dus maar weer veranderen) biecht:vast heelw at, maar kan zo niet bedenken..oh ja..ik zit teveel hierachter tijdens mijn werk..
Ik doe het nu niet meer maar ik heb tot mijn 20e toch echt mijn grote roze knuffelkonijn in bed gehad, en nu zit hij op het nachtkastje. Leuk om te zien dat mijn dochter nu ook met Kees (zo heet 'ie ) speelt, dat ding is 25 jaar oud maar hij ziet er nog hartstikke goed uit!
Hihi dat van die nageltjes, is vast meerder overkomen. Ook mij helaas, o wat vond ik dat erg zeg. Er moest gewoon echt een pleistertje op. Toen ik voor de 1e keer met Sam naar beneden ging ( na de bevalling) Miste ik de onderste trede, nou echt ik dacht dat ik dood ging wat vond ik dat erg zeg. Sam sliep lekker door, toen durfde ik niet meer met haar van de trap. En er is vast nog meer aan blunders en biecht, denk ik nog ff over na.
Ach mijn eend is een fossiel, eigenlijk kan je niet meer van een eend spreken (kaal, snavel weg, pootjes weg...). Mijn dochter krijgt hem echt niet hoor, deze is van mama. Ze mag een eigen beestje uitzoeken
sorry hoor dames maar ik lig dubbel van het lachen maar zo had ik met mijn zoontje toen hij nog een baby was,hij de hele tijd huilen wat hij echt nooit deed,ik had echt alles geprobeerd om hem stil te krijgen wat bleek achteraf....... had ik zijn (nogal lange) piemeltje tussen de luier geplakt ohhh wat voelde ik mij schuldig toen maar hij heeft er gelukkig niks aan over gehouden (hij is inmiddells al 15)