Ik weiger hier aan mee te doen, net als op facebook een hoop mensen een vinger wijzen naar de moslims, ik vind dit echt kwalijk, hier zijn ze op uit!
Heel mooi geschreven en verwoord. Ik denk het ook vaak hoe moet ik mijn gezin beschermen, wat als het echt dadelijk heeel erg dichtbij komt en het dadelijk veel erger wordt. Is het egoischtisch om in deze tijd nog een kindje op de wereld te zetten. Ik ben er onbewust best vaak mee bezig. Komt misschien omdat ik dit bewust mee maak en in de tijd van IRA en ETA niet.
En het ergste is dat het weer zal gebeuren en dat we weer allemaal gaan roepen je suis die of dat ... ik ben helemaal niks nada ... Ik ben gewoon wie ik ben ... een trotse mama van twee ukkies die dit niet mee zouden hoeven te maken. Een mama die niet kan geloven dat iemand die je niet kent voor jou kan bepalen dat je leven ophoud ... hier en nu ... zo vreet zo onnodig ... En wat kun je er aan doen? Helemaal niks. Je kunt en moet proberen te leven zoals jij dat wilt en hoop houden dat je het niet mee hoeft te maken van dichtbij. Het leven is zo simpel en zo moeilijk als je het er zelf naar maakt ... Geloof of geloof niet ... maar respecteer elkaar van welke afkomst dan ook.
Dat was mijn mening als kind. Dat ik in deze wereld nooit een kind neer wilde zetten omdat er zoveel verderf is. Om nog maar iets veel groters erbij te pakken zoals de WO 2. Echter leven wij toch in een deel waar wij het voor het grote deel goed hebben en leuke dingen kunnen doen. Ik moest ook even slikken met het gedoe met Rusland. Echter is de toekomst gewoon niet te voorspellen en zijn wij hier om er het beste van te maken.