Dit is precies zoals ik het ook ervaren heb! Er bleef water komen , had dan ook veel vruchtwater, dus dat klopte wel. Roan was op dat moment heel rustig in mijn buik en ik had zelf ook geen voortekenen gehad van een naderende bevalling, alles was nog heel rustig, geen harde buiken of zo.
Ik werd snachts wakker met hoge nood (zéer gebruikelijk toen) en tijdens het plassen was er een soort 'plopje' kan het niet anders omschrijven. Voelde heel apart, dat er meer vocht loopt dan dat je plast . Wist het meteen, ook zo raar maar o zo duidelijk. Beep was rustig.
Mijn vliezen zijn beide keren door de verloskundige gebroken tijdens de bevalling. Eerste keer na ongeveer 2 uur weeën. Er kwam toen niet zoveel uit volgens mij, heb er niet zoveel van gevoeld. Tweede keer na 1 uur weeën, toen kwam er wel een golfje, maar ook niet bepaald een grote plens. Er was speciaal een extra onderlegger neergelegd, die gelijk weer weggehaald werd, dus verder niets van gemerkt. Bevalling was beide keren al volop bezig, van de baby voelde ik toen al niet veel meer door de weeënpijn.
Bij mij kwam er niet ineesn een hele plens vruchtwater. Ik was net naar het toilet geweest en toen ik weer richting de huiskamer liep leek het alsof ik in mijn broek plaste...zonder dit tegen te kunnen houden. Verloskundige gebeld om te laten controleren of het inderdaad vruchtwater was wat ik aan het verliezen was. Bleek inderdaad zo te zijn. Ongeveer een half uur nadat de verloskundige was geweest begonnen de weeën. En Jasmine, die heb ik na het verliezen van het vruchtwater niet meer gevoeld. Denk dat ze energie aan het opdoen was voor de aanstaande bevalling
mijn vliezen zijn bij 8 cm gebroken door de verloskundige. Hoop dat het de volgende keer vanzelf gaat want dit deed echt zeer. Het was wel veel, meer dan ze had verwacht maar alles is goed opgenomen door de matjes die er lagen
mijn vliezen zijn gebroken onder de douche... voelde in ene een soort golfje tussen mijn benen gaan! Heb nog even getwijfelt of het nou echt zo zou zijn (om de een of andere reden heb je op een gegeven moment het idee dat je kindje er nooit meer uit zal gaan komen en je de rest van je leven zwanger blijft) en ben met een maandverbandje en hard op mijn hand blazend aan de gang gegaan... Half uurtje later begon mijn weeenstorm:x
Zo heb ik het bij de 3e ook ervaren, jammer genoeg duurde het 24 uur voordat de weeen kwamen. Bij de 1e waren ze in bad gebroken, niets van gemerkt, kwam er achteraf pas achter. Bij de 2e zijn ze door de verloskundige gebroken. Ik had al volledige ontsluiting, 6 minuten later was ie er al .
Mijn vliezen braken spontaan in de nacht tijdens slapen,dacht dat ik in bed had geplast.2 dagen mee rond gelopen,ik dacht als je het water kwijt bent ben je er af,mooi niet ..2 dagen rond lopen met dikke maandverbanden tussen je benen brr.Maar tijdens de weeen enzo beeb erg rustig.
De vk was aan het voelen hoe de baby lag en hoeveel centimeter ontsluiting ik had, maar Irem was ongelooflijk aan het draaien en dat tocheren deed dus hartstikke veel pijn en toen ineens voelde ik heeel veel warm water lopen....toen had de vk dus door het gedraai van Irem per ongelukkig de vliezen gebroken. Tijdens de bevalling heb ik Irem verder bijna niet gevoeld, alleen toen de weeen nog niet zo kort op elkaar kwamen.
Mijn zoontje was niet zo heel beweeglijk (alleen met zijn hoofdje dat hij in de goeie ligging probeerde te draaien ). Ik heb eigenlijk niet gemerkt dat mijn vliezen gebroken waren. Ik had al enkele uren weeën en moest héél vaak naar het toilet owv diarree en verloor dan ook veel slijm. Mijn onderbroek was ook wel wat nat de hele tijd maar had echt niet het besef dat dit vruchtwater was...interesseerde me ook niet echt eigenlijk...