En ik ben bang. Écht bang. Ik zou het liefst m'n koffers pakken en pas over een week weer terugkomen. Dat doen we natuurlijk niet, want dan bereiken we ons doel helemaal niet, maar wat een verschrikking is dit. Gisteren was het een jaar geleden dat de vorige punctie werd uitgevoerd. Toen was ik ook bang, maar vergeleken met nu stelde dat weinig voor.. (Wie het verhaal niet kent; *klik* De Punctie | NIET handig om te lezen als je zelf binnenkort een punctie moet ondergaan). Ik realiseer me dat ik nu in veel betere handen ben. De arts die m'n punctie gaat uitvoeren is IVF-arts sinds 2005. Bijna 20 jaar ervaring dus, in tegenstelling tot de vorige arts die pas een week met fertiliteit bezig was. In deze kliniek werken echte anesthesisten. Één van hen heeft m'n aders al gecontroleerd en aangegeven dat het aanleggen van het infuus absoluut zal lukken. Het grootste voordeel is ook dat deze punctie onder narcose gedaan wordt en dat ik er, als het goed is, sowieso niets van meekrijg, maar toch.. Die angst zit er, en hoezeer ik mezelf ook voor probeer te houden dat het allemaal wel goedkomt en dat het niet slechter kan gaan dan de vorige keer; ik krijg de angst niet weg. Ook voor het telefoontje over het aantal bevruchtingen ben ik vreselijk bang. Vorig jaar stortte onze wereld echt in toen we hoorden dat die hel van een punctie ook nog eens voor niets was geweest. We wisten wel dat er een kans is dat je eindigt met 0 bevruchtingen, maar dat het ons zou overkomen hadden we nooit gedacht. Nu realiseren we ons des te meer dat het ook zo kan aflopen en dat maakt het allemaal nog veel spannender.. Ik kan helemaal niets hebben, zit alleen maar te janken, ben kotsmisselijk, alleen maar omdat ik er zo erg tegenop zie. Wat ik wil met dit topic? Ik heb echt geen idee.. Misschien hebben jullie nog tips om wat rustiger te worden? Ik weet echt niet wat ik met mezelf aanmoet
Goh jeetje meid, gezien je ervaring kan ik me je angst heel goed voorstellen! En wat kan ik zeggen om je gerust te stellen. Waarschijnlijk niet veel. Maar misschien helpt het om te zeggen dat ik de punctie heel erg mee vond vallen, dus dat het wel kan dat het meevalt... En ook in ben 2 x onder narcose geweest (niet voor punctie), maar ook dat is me 2 x meegevallen. Maar goed, het zegt niets over jouw situatie, dat weet ik ook erg goed. Maar probeer het over je heen te laten komen. Het kan inderdaad niet erger dan het geweest is en de uitslag kan ook niet minder dan 0 bevruchtingen, dus alles wat meevalt is straks winst. Ik kan je alleen maar heel veel succes wensen en voor je duimen dat het allemaal meevalt voor je, en bovenal dat het niet voor niets zal zijn geweest!!
Och schadixxx toch wat een stress! Herken erg veel in je verhaal, behalve een kluns van een arts Tips heb ik eigenlijk niet, alleen maar dat de laatste punctie mij niet tegenviel. Terwijl ook ik als een gespannen boog daarheen ging. Avond tevoren heb ik lekker de de bank een hele leuke film gekeken samen met mijn man en de dag zelf veel yoga ontstress ademhalingsoefeningen gedaan. Maar ach niks helpt echt. Je moet het zo zien: je krijgt een narcose, je krijgt een zeer ervaren arts, je bent goed gestimuleerd en ga er maar vanuit/ hou de hoop dat er in ieder geval 1 embryo ontstaat. Heel veel sterkte en vooral succes!!
Ow Shaddixxx, meis wat kunnen we onszelf toc gek maken. Ik heb ook wel eens een paniekaanval gehad. Wat hielp was knuffelen met mijn man en rustig ademhalen en me daar helemaal op concentreren. Afleiding is natuurlijk ook goed. Lachen werkt heel ontspannend. Misschien een lachserie, film of cabaret kijken? Als ik het zo hoor kan het alleen maar meevallen! Je bent in goede handen en ligt helemaal in dromenland tijdens de punctie. Ik probeer altijd te zeggen, het ergste wat er kan gebeuren is... En dat is dan ... Minuten van mijn leven. Maar bij jou gaat er niks ergs gebeuren, want je gaat er bewust helemaal niet bijzijn! Het ergste wat er kan gebeuren is dat je mega zenuwachtig bent voor de narcose en dat is 30 minuten van je leven. Hopelijk valt het allemaal mee! Ow en voor de uitslag ...ik kan me echt voorstellen hoe erg spannend dat is! Ik heb dat ook over iets van 2 maanden. Toitoitoi!
Lieve Shadixxx Heb net je verhaal gelezen en allereerst complimenten over hoe je het beschrijft. Ik snap heeelemaal je angst voor de punctie en ik ben blij voor je dat het deze keer onder narcose mag. Bij mijn eerste punctie had ik me voorbereid op dat het heel erg pijn zou doen en dat deed het nog een beetje meer dan waarop ik me had ingesteld. Ik heb ook ademhalingsoefeningen gedaan. Echt gepuft alsof ik aan het bevallen was met mn ogen dicht en maar in gedachte herhalen; "Het is zo voorbij, het is zo voorbij" en "ik weet waar ik het voor doe". Helaas hadden wij ook geen bevruchtingen, rampzalig! Ik hoop dat je je gedachte een beetje kan verzetten. Inderdaad een lekkere film of serie kijken. Desnoods 10 achter elkaar. Heel veel sterkte en dat er deze keer maar een prachtige bevruchting en tp mag uitkomen. Knuffel
ik heb je verhaal steekproefgewijs beetje door gelezen, je bent zeker een hele zenuwpees maar kan het me bij de 1x ook echt wel voor stellen, dit had ik ook hoor, het is toch het onbekende wat je tegemoed gaat. ik hoop echt dat de 2e keer alles 100% beter gaat en dat je er goed op terug kijkt, ik zelf heb ook wel aardig wat pijn gehad, ze begonnen al met prikken terwijl de morfine nog toegedient werd dat was wel goed pijnlijk. wens je echt heeeeel erg veel succes, en meid als je het niet vertrouwd gewoon stop zeggen je verdient beter als dat je de vorige keer behandelt bent echt waar!!!succes
Shaddix ik heb geen tips voor je. Wil je alleen heel veel succes wensen. Hopelijk hebben ze met de tese bruikbare zaadjes gevonden en ontstaat er een bevruchting. mijn duimen gaan in de overdrive!!!
Lief van jullie! Inderdaad maar proberen m'n gedachten een beetje te verzetten, maar geen idee of dat lukt Morgen zijn we in ieder geval vrij veel onderweg, dat scheelt wel. Maandagochtend zal het ergst wel worden.. Ik mag pas om 1 uur, omdat ze zo'n druk punctieprogramma hadden.. Ik ben blij als we 48 uur verder zijn!
Pfoe hey dat duurt idd wel lang om je lekker druk te maken. Ik las ook op je blog dat je superveel eitjes hebt. Menopur 300 deed bij mij ook superwerk dus ik duim voor een paar mooie bevruchtingen voor je!
Klopt! Het grootste deel is nog wel klein, maar ik hoop dat er toch zoveel mogelijk rijp zijn! Toch weer een beetje extra kans.. Op dat gebied staat het er in ieder geval ook gunstiger voor dan vorig jaar! Helemaal fijn, zulke berichtjes. Dankjewel!
Heel veel sterkte en ook succes!! (ga je verhaal niet lezen...heb deze week er zelf 1 voor het eerst) Misschien een rustgevend middeltje nemen, homeopatisch??
Mag dat in combinatie met de narcose? Ik moet vanaf 12 uur 's nachts nuchter zijn (in overleg met de anesthesist morgen, omdat ik pas om 1 uur aan de beurt ben, misschien dat ik 's nachts nog wat mag drinken), dus ik kan ook geen pilletje nemen, drankje drinken of iets eten wat tegen de zenuwen zou helpen.. Jij ook heel erg veel succes de komende week! Hoop op een heel mooi resultaat!
ik heb een kalmeringstabletje gekregen die kon in de avond de voor innemen dan was je rustiger en kwom je de nacht goed door
Hee meis, ik snap zo goed dat je nu doodzenuwachtig bent, maar het komt goed!! Zoals je zelf al zegt heb je een heel ander en veel kundiger artsenteam dit keer en narcose. Ik heb voor een operatie wel eens een oxazepam gekregen om rustig te worden. Het was een hele andere operatie, maar wel met een narcose van dik een uur en het middel werd juist gegeven om de zenuwen te onderdrukken (dus het kan echt gene kwaad). Ik zou gewoon de HA vragen of hij er ééntje wil voorschrijven. Ik voelde me echt super zen na dat ding. Maar zelfs zonder een pilletje ga je het wel redden. Dit wordt zo'n andere ervaring dan die eerste punctie. Ik ga heel hard voor je duimen voor heel veel mooie eitjes en geen pijn!
Dankjewel meissie. Iets voorgeschreven krijgen gaat niet meer lukken. Morgenavond slapen we in een hotel, zodat het maandag niet zo ver meer is rijden en maandagochtend rijden we dus door naar DD. Zag net jouw topic.. Bij jou zit het ook niet mee he..
Ik wil je even heel veel sterkte en succes wensen voor maandag! Ik hoop echt dat het deze keer een stuk voorspoediger gaat. De avond voor mijn punctie heb ik jouw horror-ervaring wel drie keer gelezen. Ik heb er veel aan gehad, alhoewel jij daar natuurlijk niets aan hebt. Ik begrijp dat jullie in DD een goede start hebben gehad. Hopelijk mag jullie wens nu heel snel in vervulling gaan.
Ahw, ik hoop niet dat het je zenuwachtiger heeft gemaakt dan je al was, Else. Ik zou het zelf verschrikkelijk gevonden hebben om zulke verhalen te lezen voor m'n punctie. Fijn dat aan je banner te zien is dat het in ieder geval geslaagd is!
Ik denk niet dat iets of iemand mij nog zenuwachtiger had kunnen maken hoor meis Ik heb me 's ochtends letterlijk in de auto opgesloten met zoiets van bekijk het maar, ik doe het niet. Ik heb het geluk gehad dat alles heel erg meeviel. En idd ook nog zwanger geraakt. Dat gun ik jou en de rest ook zo! Ik denk dat de mmm soms onbewust moeilijker wordt gemaakt door de begeleiding en manier van behandelen. Zo zonde, het is denk ik van groot belang dat je in ieder geval met een goed gevoel op de behandeling terug kan kijken.
Dat denk ik ook! Ik zie hier regelmatig dat meiden anderen geruststellen. Dan zeggen ze dat zij ook zo zenuwachtig waren voor hun eerste punctie, maar dat het ze zo is meegevallen en dat ze voor de tweede/derde/noemaantal punctie een stuk minder zenuwachtig waren. Zo hoort het eigenlijk te zijn!