Ouders van nu willen geen gehoorzaam kind - Home - Trouw.nl Wat vinden jullie hiervan? Hoe staan jullie hierin? Ik vind het een bijzondere tweedeling: alsof je kind niet beiden kan zijn.... Hier dus altijd nog als doel dat onze kinderen EN goed leren luisteren EN zelfstandig/zelfbewust zijn en voldoende zelfvertrouwen hebben. Dat kan volgens mij prima samen....
Ik zie idd ook niet waarom dat niet naast elkaar kan? Vind het wel grappig dat het artikel een uitspraak deed waarover ik al een tijdje nadenk... Dat eigen kinderen niet per se hoeven te luisteren maar dat we ons wel storen aan ongehoorzame kinderen van anderen.. Das nogal meten met twee maten. Denk dat in het algemeen belang van iedereen beide eigenschappen wel wenselijk zijn
Ik denk er precies hetzelfde over, ik snap niet waarom het ene het andere zou moeten tegenspreken. Mijn zoontje is dan ook erg zelfverzekerd (zeggen ze op de creche) maar ik hoor ook vaak dat hij zo gehoorzaam is. Ik zie zelfvertrouwen wel als de meest belangrijke bescherming tegen pesters, pedo's en ander gespuis.
Mijn dochter en zoon zijn beide niet gehoorzaam Maar wel allebei heel zelfbewust en zelfstandig waardoor ze nadat ik iets heb gezegd nadenken en de keuze maken die het beste is ( voor hun) Ik denk dat ze zich aan de regels houden omdat ze wel weten dat dit in hun voordeel werkt. Blinde gehoorzaamheid zal het hier nooit worden. Daar heb ik te eigenwijze kinderen voor ( ikzelf en mijn man zijn dat ook)
Ben zelf zo wel los als streng op gevoed. Ben voor die 30 jaar haha. Hier wel streng in de zin van je zegt u tegen iedereen. Behalve dan mijn ouders toen en je hebt maar te gehoorzame als kind. Mijn vader best wel streng je zit stil eet netjes en vooral niet smakken aan tafel. Niet met volle mond praten. En mijn wil is wet. Oef was lastig haha. Mijn moeder was losser. Omdat mijn oma vind ik nu nog steeds haar tijd voor uit was die was ook al losser dan de meeste ouders van uit die tijd. Zelf probeer ik de midden weg te bewandelen. Niet te streng maar ook niet te los. Nu heb je wel meer keus als kind. Dat vond ik in mijn tijd toch anders. Wel ben ik van een tijd als je het zo spreekt dat ouders al links en rechts anders gingen doen met hun kinderen. Een gehoorzaam kind is niks mis mee. maar ben dus ook van mening mijn kinderen zijn individuelen en hebben net zo goed recht op hun eigen mening. In mijn tijd er vaarden ik het toch anders. Kan denk niet goed uit leggen met wat ik bedoel. Nu worden er meer van de ouders verwacht mee helpen met hun tot ze zelfstandig genoeg zijn om voor zelf te zorgen. Ook na hun 18 de. Vond dat in mijn jeugd toch anders. Ouders gingen niet mee naar school. Ja voor je rapport en was je stout geweest dan geloofde je ouders de meester/juf nog. Het zelfde als met de dokter nu durven we er tegen in te gaan in mijn tijd was daar nog geen spraken van. Maar er zijn wel dingen verbeterd. In mijn tijd als er thuis problemen waren was er geen school die het amk belde of je ouders op het matje riep van he doen jullie wat aan de situatie ect ect geen intern begeiders op school. Liep je weg van thuis en vertelde je dat op school werd je gewoon terug gebracht. Nu zou school het amk bellen. Er is zo veel veranderd dus. De kindertelefoon alles is anders. Dus ja de kinderen zijn nu zelfbewuster en weten ook meer dan bijvoorbeeld ik in mijn tijd. Aan de andere kant slaat dat ook wel eens door. Lang antwoord maar er is geen passend antwoord te geven omdat alles zo ontzettend veranderd is in de afgelopen 30 jaar.
Hiermee eens. Ook vind ik dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten. Dat je zelfbewuste en zelfstandige kinderen krijgt JUIST door ze grenzen te stellen Streng opvoeden en de zin 'omdat ik het zeg' zal ik denk ik niet snel gebruiken. Simpelweg omdat een kind er niets mee kan en dan nog niet van binnen leert te luisteren.
Dat denk ik dus ook: dat juist het stellen van gezonde grenzen, er ook voor zorgt dat je kind op kan groeien met zelfvertrouwen. Met een gehoorzaam kind bedoel ik zelf overigens ook niet een kind dat maar blindelings doet wat ik zeg, maar wel een kind dat weet wat gezag is en ook weet wanneer daarnaar te luisteren. Vriendin van mij werkte in het ziekenhuis, en had een stagiaire die 'zelf wel zou bepalen welke dingen ze op de afdeling wel en niet deed'. Dat bedoel ik dus met zelfbewustheid die los is komen te staan van gehoorzaamheid. Die stage heeft overigens ook niet lang geduurd...
Het ligt eraan wat er onder zelfstandig/zelfbewust wordt verstaan door ouders? Naar mijn mening hebben kinderen nog niet de capaciteit om altijd goed over een (belangrijke) beslissing na te denken. Ik denk dat het heel belangrijk is dat ouders kinderen leren om zelfstandig en zelfbewust te worden. Maar dan heb je wel een gehoorzaam kind nodig, als je kind niet luistert is het ook moeilijk om het kind iets te leren. Tegenwoordig wordt zelfstandigheid/zelfbewust zijn volgens mij vaak verward met egocentrisch en egoïstisch zijn. Kinderen moeten leren om ook uit hun eigen kadertje te gaan denken, dat kan niet zonder ouders die hen dat leren. Sommige kinderen krijgen zoveel vrijheid en keuzes, dat ze gaan denken dat de hele wereld om hen draait. Aan dat soort kinderen kan ik mij heel erg ergeren, en ik vind het ook zielig. Want zo is het nou eenmaal niet. Ik vind het wel belangrijk dat mijn kinderen gewoon luisteren als ik wat zeg, maar daarnaast leer ik hen ook zelfstandig te zijn en zelf na te denken en keuzes te maken. Dus volgens mij horen deze twee juist bij elkaar. Ik vind de een niet belangrijker dan de ander. Ik leg ze altijd uit waarom ze moeten luisteren of waarom ik wat zeg of hen straf. Zo stond ik een keer in de supermarkt met mijn wagentje en kleine meid erin. Stond er een moeder achter me met haar peuter van ongeveer 2,5 in de wagen, en dat ging van: Schatje,.. wil je speklapjes met kruiden of zonder kruiden? Zullen we deze chippies nemen of die? enzovoort. :O Bij elke keuze mocht ukkepuk kiezen. Ik moest mijn lachen inhouden hoor.... sorry hoor...., dat vind ik een beetje te ver gaan. Ik denk niet dat een peuter van 2,5 dat soort beslissingen hoort te maken. En zo denkt hij alleen maar dat hij alles zelf mag kiezen/weten. Krijg je lekker eigenwijs en egocentrisch kind van lijkt mij.
Stond ik bij school mijn dochter op te wachten, naast een oma met haar kleinzoontje (ongeveer 3 jaar denk ik). Steekt dat ventje zomaar de weg over. Oma roept hem terug.... meneer komt niet. Oma blijft hem terug roepen, wordt hij boos en komt hij terug, geeft hij haar een schop!!! Tja, heel 'zelfbewust' hoor. Mag je echt trots op zijn! In mijn woordenboek heet dat ongehoorzaam/egocentrisch. Zo komen kinderen nou eenmaal in de wereld, egocentrisch en alleen gericht op eigen belang. Dat is een overlevingsmechanisme en heel normaal. Maar dan is het wel vervolgens de taak van paps en mams om het kind ook te leren zich aan de passen aan de rest van inwoners van onze planeet.
Tja...niet mijn manier van denken dit. Gehoorzaam zijn kan...en als je kind hier geschikt voor is is het prima. Mijn kinderen denken toch graag zelf na en daar vind ik niks mis mee. Maar goed, ik heb kinderen die zeker niet in 7 sloten tegelijk lopen ( zijn voorzichtig, lopen niet weg et cetera..) dus ik kan ze dus ook zo benaderen. Maar ook ik zeg weleens...aan tafel gaan zitten, we gaan eten...en nu meteen. Dan ga ik echt niet overleggen...ik verwacht gewoon dat ze direct aan tafel gaan omdat we gaan eten. Dus eigenlijk als ik het goed heb zijn mijn kinderen wel degelijk gehoorzaam. Maar alleen omdat dit uiteindelijk in hun voordeel werkt. Dus ik denk dat ze berekenend gehoorzaam zijn. Dat was ik ook altijd. Aanpassen aan de situatie. Maar ik weet ook dat mijn kinderen geen kuddedieren zijn ( volgers) dus kunnen ze weleens zich eerst iets afvragen zonder dat ze direct ja en amen zeggen.
En wat is daar mis mee? Ik zou mijn dochter ook graag betrekken bij het boodschappen doen. Is juist gezellig. Beter dat dan een dreumes die overal dreint en tiert omdat hij zo'n hekel heeft aan het boodschappen doen. Dan word je als ouder daar ook weer op aangekeken. , Maw, je doet het nooit goed in de ogen van de buitenwereld. Zij mag dan misschien kiezen, de moeder bepaalt tussen WAT ze mag kiezen. Heeft niets met egocentrisch te maken (en eigenwijs vind ik neit direct een slechte eigenschap).
Eigenwijs zijn is inderdaad niet perse een slechte eigenschap, maar dat ligt aan hoe ouders ermee omgaan. Nou laat ik mijn kinderen ook wel meebeslissen met een aantal artikelen in de supermarkt, en dat is ook niet echt slecht ofzo. We doen ten slotte 'samen' boodschappen. Alleen in deze situatie leek het meer alsof het kind de boodschappen deed. Daarnaast zat hij wel te dreinen en te tieren in de kar en te schreeuwen om wat hij allemaal wel of niet wilde. En mama maar steeds toegeven en blijven vragen wat hij dan wilde. Ach, misschien had je erbij moeten zijn. Maar het leek wel alsof hij ging winkelen en mama mocht meehelpen.
Ik zou jouw kinderen denk ik dan wel gehoorzaam noemen hoor. Mijn kinderen zijn ook zo. Die kijken ook wat in hun voordeel werkt, proberen me over te halen, te overleggen etc... zodat ze toch nog kunnen krijgen wat ze willen. Het ligt net aan de situatie. Misschien ligt het er ook aan wat je verstaat onder 'gehoorzaam' zijn. Maar als ik jouw bericht zo lees dan lijken mij jouw kinderen best gehoorzaam. Maar ze hebben ook een eigen wil en de kans om zelf keuzes te maken. En dat is goed. Een goede balans. Mijn kinderen hebben ook een 'mind of their own'. Ik wil wel dat ze gehoorzaam zijn, maar ze moeten ook zichzelf en hun eigen ideeen kunnen ontwikkelen. Een balans daarin is belangrijk, maar het lijkt mij dat je dat alleen bereikt als ze in eerste instantie wel luisteren. Want dan is de situatie veilig genoeg om ze meer vrijheid te geven.
Dat is inderdaad een ander verhaal. Doe je gezellig en cooperatief, en wordt er alleen maar gedreind? Dan zou het hier toch gauw afgelopen zijn met de gezelligheid.
@Bosi: maar daar gaat het toch ook om, de balans tussen de twee? Ik vind het eng als ouders verwachten dat hun kind ten allen tijde direct en volledig gehoorzaamd aan wat zij zeggen. Daarvan leert een kind idd niet dat het zelf na moet denken over dingen, en daarmee maak je een kind niet weerbaar voor de huidige maatschappij. Maar het andere uiterste is die van een kind dat blijft geloven dat de wereld om hem draait en nooit rekening leert te houden met heit feit dat er ook anderen zijn, of dat er situaties zijn waarin je nu eenmaal moet luisteren naar wat een ander zegt. Ik heb ook graag dat mijn kids zelf nadenken en niet maar stompzinnig doen wat een ander ze vertelt, maar tegelijkertijd wil ik ook dat ze zich kunnen voegen naar gezag. Mijn gezag, maar later ook het gezag van hun baas/werkgever, de overheid, enz enz. Maar altijd die twee naast elkaar.
Zo is mijn zoontje ook. Denk ook niet dat ik hem kan (of zou willen) drillen. Hij is erg eigenwijs en koppig.. Maarr... ik leg hem wel altijd alle consequenties en keuzes uit. En zo probeer ik hem te leren de juiste keuzes te maken.
Volgens mij kan het beide, ik weet van mezelf dat ik een behoorlijk strenge mama ben Mijn ene oudste is een pleegkind, ze is de deur al uit, maar bij pleegkinderen moet je gewoon heel strict zijn door de bagage die ze bij zich dragen, mijn biologische oudste is autistisch/ADHD er, dus ook daar moest ik van jongs af aan duidelijk zijn. Bij mijn 2 jongste doe ik dus eigenlijk automatisch hetzelfde Maar ondanks dat hoeven ze het heus niet overal maar mee eens te zijn. Ze mogen altijd een weerwoord hebben, waarom ze het met een bepaalde regel niet eens zijn, mits op een fatsoenlijke manier besproken wordt waarom. Schreeuwen en schelden accepteer ik dus niet, dan ga je maar op je kamer zitten, wel rustig overleggen waarom jij het er niet mee eens bent en met goede argumenten kwamen ze bij mij dus weleens een heel eind.
Ik vraag mijn dochter ook weleens wat ze wil eten en dat wil niet zeggen dat zij alles bepaalt, ze moet ook gewoon luisteren en ik ben streng.
Maar dat gaat ook vooral om de manier waarop je dat vraagt he? Wat iemand hierboven beschrijft, hoe dat in de winkel ging met die moeder, daarvan kreeg ik echt kriebels.... Thirza mag hier best een aantal dingen zelf kiezen, maar wij bepalen toch echt wat er op tafel komt. Die indruk kreeg ik van die moeder die beschreven werd niet echt....