Mijn dochtertje is nu 2 weken oud, en ik heb nu al vermoedens dat ze een huilbaby is... Op internet las ik wat de kenmerken zijn, en ik herken mijn dochter er precies in. 1. Ze huilt meteen zodra je haar neerlegt in de box of wieg. En dan niet gewoon huilen, maar echt krijsen met een rood hoofd en gebalde vuistjes. 2. zodra je haar oppakt is ze meteen stil en begint haar zuigreflex. Ook als ik zeker weet dat ze geen honger kan hebben. 3. ze is erg sterk in haar beentjes en zet zich af tegen mijn schoot 4. Tijdens het drinken aan de borst gooit ze haar hoofd vaak naar achteren en laat vaak de tepel los 5. Het kost haar heel veel moeite om in een diepe slaap te komen. Gaat gepaard met heel veel krijsen. Zodra ze eenmaal diep slaapt dan is het een voorbeeldig kind en slaapt ze soms wel 5 uur achter elkaar. Momenteel ligt ze ingebakerd in bed en goddank is het nu even stil. Ik heb ook nog een zoontje van bijna 4 rondlopen, die ik ook niet te kort wil doen, maar momenteel zit ik er al bijna doorheen. Zodra ik hoor dat ze weer begint te huilen dan zakt de moed me weer in de schoenen. Ik kan amper herstellen van de bevalling en ben helemaal op van vermoeidheid. En dat terwijl ze pas 2 weken oud is!! Als ik lees dat huilbaby's vaak een piek hebben rond de 6 weken dan ben ik echt bang voor wat ons nog te wachten staat. Wie had ook al zo vroeg het idee dat ze een huilbaby hadden? En wat hebben jullie eraan gedaan?
ik had geen echt huil baby maar wel een meisje wat veel huilde en weinig sliep. Ze had heel veel zuigbehoefte die ze eigenlijk alleen kon bevredigen ( klinkt raar ) door op mijn pink te zuigen. Heb uren met haar zo gelegen/ gezeten. Ook overstrekte ze vaak tijdens het voeden, wat bij de ene borst meer was als bij de andere. Was ook de enige manier hoe ze in slaap kon komen. Ik kreeg de tip om naar de chriopractor te gaan. En wat bleek ze had 2 blokkades in haar rug en een flinke in haar nek. Na de 1 e behandeling sliep ze al beter....het was wel intensief want we moesten in het begin 2 keer per week ernaar toe. Maar goed het was zo wie zo intensief met een ander kindje wat ook aandacht wilde.... Ik liet haar zo min mogelijk huilen als we samen thuis waren ipc niet en lag ze uren bij mij op schoot, mede omdat ik vind dat je ze op die leeftijd niet kan verwennen en ze na 9 mnd in de buik opeens alles zelf moeten regelen.
hmm gelijk als huilbaby bestempelen zou ik niet doen ik zou gaan voor wat onderzoeken idd op blokkades in het lichaam of bijv op de darmen, want daar krijg je dezelfde symptomen van hier heeft ze momenten dat ze zo doet en ook pas net 3 weken oud, maar bleken dus krampen te zijn....
Miga het klinkt mij niet als een huilbaby maar een baby met ( verborgen ) reflux! Ik herken alle dingen die je schrijft. En mijn zoontje heeft ook 11 weken gehuild van de pijn door zijn reflux! Ik zou eens met haar naar de ka gaan. En evt voor medicatie dan. Je geeft bv las ik. Je kunt of evt nutriton voor en na de voeding ( las ik op de verpakking) bij bv geven of kolven en dit indikken met nutriton. Ik weet hoe je je voelt en hoe wanhopig. Ik was al bang als het weer op zijn tijd aan kwam voor een voeding te geven. Ga echt met haar naar een ka want ze huilt niet voor niks. En bij ons zoontje was zijn slokdarm verbrand ondanks 2 soorten medicatie. En ik bij onze oude ka maar aangaf dat de medicatie niet hielp. Het achterover gooien( overstrekken) en loslaten heeft echt met reflux te maken aangezien het haar te veel pijn doet . Als je nog vragen hebt stel ze gerust hier of per pb als je wil. xxx
babymassage? en in een draagdoek bij je dragen... kindje is bij je, en je hebt je handen vrij voor de andere..
Wat herken ik: 1 niet; 2, 3 en 4 bij beide kindjes; 5 gedeeltelijk bij dochter (zij huilde wel maar krijste niet echt, en sliep niet zo snel lang achter elkaar). Het waren allebei zeker geen huilbaby's; per etmaal huilden ze zeker niet meer dan gemiddeld. Wat ik in elk geval zou doen: laat haar lekker op je pink (of een speentje) sabbelen als ze zuigbehoefte maar geen honger heeft. Wordt zij rustig van en jij dus vermoedelijk ook. Die behoefte wordt met de tijd wel minder. Met (verborgen) reflux heb ik geen ervaring. punt 3 lijkt me op zichzelf geen probleem punt 4: kan ook komen door te sterke melkstroom die ze niet weg kan drinken, of juist doordat het haar te lang duurt voordat er wat komt. bij het eerste geval kun je de eerste toestroom laten weglopen in een doek voor je haar aanlegt en zo min mogelijk van kant wisselen, in het tweede geval kun je borstcompressie proberen, en juist eerder van kant wisselen.
Dit klinkt als (verborgen) reflux. Ik herken hier heel veel van van mijn zoontje. Ik was er laat bij omdat ik ook dacht ach hij huilt omdat....1000 en 1 redenen. Ik zou een keer naar de huisarts gaan, al is het maar voor de zekerheid.
Bedankt voor jullie reacties! Geeft me weer wat moed! Dat er meer met haar aan de hand is daar ben ik van overtuigd. Dat baby's "zomaar" huilen geloof ik ook absoluut niet. En dat ik haar nu zou kunnen verwennen al helemaal niet. @Mamavanluca: ik ben destijds met mijn zoontje ook naar een chiropractor geweest. Hij huilde alleen heel erg bij het uit- en aankleden en bleek het kiss syndroom te hebben. De therapie heeft hem heel goed geholpen. Ik ga dit met mijn dochtertje sowieso ook proberen. Baat het niet dan schaadt het niet. Wellicht kan ik osteopathie ook eens proberen. @Babybergen: Krampjes heeft ze ook wel, daar gebruik ik nu infacol voor. Ik heb ooit een cursus babymassage gevolgd, en daar leerden we ook wat technieken tegen darmkrampjes. Als ik dat nu bij haar doe, dan laat ze inderdaad windjes. Maar mijn gevoel zegt dat het niet alleen darmkrampjes zijn waar ze last van heeft. @Ons Wondertje: verborgen reflux?? Daar had ik nog niet aan gedacht... maar hoe kan vastgesteld worden of dat het is? Huilt een baby dan ook veel tijdens de voedingen? Want dat doet ze namelijk niet. Als ze eenmaal drinkt dan laat ze wel regelmatig los, maar daarna hapt ze ook gulzig weer opnieuw. Drinken is juist een goed hulpmiddel voor haar om eindelijk in slaap te vallen. @girl21: ik heb gisteren het huis gestofzuigd met mijn dochter in de babybjorn draagzak. Hoewel ze eerst vreselijk begon te huilen vanwege haar zuigreflex, werd ze door het gewieg op een gegeven moment stil en viel in slaap. Maar ik vind zo'n draagzak best zwaar! Heb inderdaad gehoord dat er ook draagdoeken bestaan, ga daar ook maar eens naar kijken. Kortom: alle tips zijn welkom, want ik ga alles proberen!
Dit herken ik vooral van m'n zoontje. Hij wilde dan gewoon zuigen, maar kreeg weer een sloot melk naarbinnen waar hij helemaal geen behoefte aan had (mijn interpretatie van het loslaten). Een speentje wilde hij niet, maar hij werd dan heel rustig van het zuigen op mijn of papa's pink. Hij kreeg ook op een gegeven moment weer groene poep, wat zou kunnen duiden op krampjes en/of te veel 'voormelk'. Eén borst per voeding hielp bij hem, dus steeds opnieuw aan dezelfde borst aanleggen, ipv eerste de ene borst en dan een 'toetje' van de andere. Maar als je dochter ook echt weer verder drinkt zonder morren, weet ik niet of dit hetzelfde is als bij m'n zoontje. Lastig he? Zou je juist denken dat het makkelijker is omdat je het al eens gedaan hebt, blijkt je 2e kind gewoon heel anders in elkaar te zitten dan je 1e!
klinkt echt als verborgen reflux, mn dochtertje had er ook last van. osteopaat heeft enorm geholpen, iets rechtop voeden en na de voeding ook iets rechtop houden ook. ook hebben we haar bedje/wiegje aan de bovenkant iets verhoogd zodat het een beetje schuin liep. je kindje wil zuigen en drinken (ook al heeft t geen honger meer) doordat als ze zuigen het maagzuur teruggaat, dus geen last! ik zou echt even naar een KA gaan. en die kleine dingetjes zoals schuin laten slapen kun je natuurlijk nu al uitvoeren, dat schaadt niet!
meiden, ik heb even gegoogled op "verborgen reflux" en ik begin waarachtig te denken dat ik het ei van columbus heb ontdekt! Ze heeft bijvoorbeeld ook wel 6x per dag de hik, en slikt heel veel, alsof ze iets "terugneemt". Spugen doet ze trouwens nauwelijks. Op de pink zuigen is ook iets wat ze ontzettend graag doet. Ik had op een gegeven moment gewoon een blaar op mijn pink zitten! Ook 's nachts slaapt ze op een aankleedkussen tussen ons in, zodat ik mijn pink in haar mondje kan houden.... Ik zal morgenochtend de huisarts eens bellen.
ja, echt even doen, je weet waarschijnlijk zelf hoe vervelend maagzuur is, kun je nagaan wat dat met zo'n kleintje doet... het zuur komt net niet hoog genoeg om te spugen, maar brand wel in t slokdarmpje. ik kon de eerste weken niet lekker met haar wandelen in de kinderwagen, vanwege t vlak liggen. nu is t verholpen en heb ik een heerlijk vrolijk meisje in de kinderwagen die alles wil meemaken!
Als ik het zo lees herken in veel in je verhaal. En onze jongste heeft ook ver-reflux. sterkte ik weet wat je door maakt!
Zeker naar de huisarts gaan. Tips alvast: * bij flesvoeding: indikken met johannesbroodpitmeel (Nutriton) bij borstvoeding kun je dit voor de bv in een papje geven, maar dat vond ik zelf erg lastig en niet echt te doen. * bedje schuin omhoog (bijv. wat boeken aan 1 kant onder matrasje) * na voeding omhoog houden * schuin omhoog voeden Hopelijk denkt je huisarts mee en krijg je als het echt verborgen reflux is medicatie. Bijvoorbeeld Zantac. Als dat niet werkt moet je terug gaan en een verwijzing naar de kinderarts vragen. Die kan andere medicatie voorschrijven of onderzoek doen. Hier heeft de medicatie van de kinderarts heel goed geholpen! Sterkte! Helaas weet ik ook wat je doormaakt. Ik hoop dat je snel helemaal kunt genieten.
Ja, hier was dat ook zo. De melk verzacht de slokdarm weer even.... even! En daarna begint de ellende weer opnieuw. Uiteindelijk bleek onze Lars een liesbreuk te hebben. Dit deed hem veel pijn waardoor hij begon te spugen. We kregen Nexium wat het maagzuur afzwakt. Daarna een liesbreukoperatie en lars is helemaal een tevreden en happy ventje geworden. Maar heeft dus ruim 9 weken gehuild.
Het toeval wil, dat toen ik gisteren hier mijn tweede berichtje plaatste, ik ineens gebeld werd door de huisarts! Ze vroeg of het uitkwam dat ze even langskwam, ivm met huisbezoek na de geboorte. Nou, een kwartier later stond ze inderdaad al op de stoep, en ik heb het meteen met haar gehad over mijn vermoedens van verborgen reflux. Maar wat denk je? De huisarts gelooft daar niet zo in!!! Ze zei dat verborgen reflux "echt iets van deze tijd is", en noemde het nog net geen modeverschijnsel. Ze zei dat ik het echt nog even aan moest kijken, omdat de baby natuurlijk nog maar 2 weken oud is, en het even duurt voor je je kindje echt hebt leren kennen. Doordat ik haar continu zou vergelijken met mijn rustige zoontje, zou ik allerlei conclusies trekken die wellicht helemaal niet aan de orde zijn.... Ik moest haar maar zoveel mogelijk gaan knuffelen. Maarja, dat doe ik ook, maar soms is het zo vermoeiend om de hele dag met haar rond te lopen. Gisteren werd ze om 17:00 wakker, en viel pas om 22:30 weer in een diepe slaap. In al die tussentijd heb ik haar getroost, tegen me aan gehouden, de borst maar weer gegeven en haar op mijn pink laten sabbelen. Soms leek ze in slaap te vallen, maar dan schrok ze gewoon na hooguit 10 minuten weer huilend wakker. De huisarts zei wel dat ik uiteraard langs mag komen als ik het over een tijdje nog steeds niet vertrouw. Maarja, zij heeft makkelijk praten.....
Nou ja zeg, wat een opmerking van die arts! Vervelend dat je niet serieus wordt genomen! Hopelijk ben je er snel achter wat er met je meisje is. Is het consultatiebureau bellen een optie? Missch dat de arts daar er naar kan kijken?
Jeetje... en daar zit je dan Inderdaad even contact opnemen met het cb. Die kunnen volgens mij ook doorverwijzen. Of iig achter je staan als hun ook reflux vermoeden. Het is best belangrijk om er snel iets aan te doen voordat de slokdarm geïrriteerd raakt. Oh, en anders van het weekend de HAP bellen. Dan heb je voor 99% kans een andere arts en dus ook een andere kijk op je verhaal/probleem. Hier hebben we dat toen ook gedaan. De arts die er toen zat schakelde gelijk (telefonisch) onze eigen ka in die toen toevallig dienst had. Uiteindelijk mochten we alleen eerst beginnen met Nutriton maar je hebt wél vast een voet tussen de deur. Succes!
met de vuist op tafel!!! net zo lang zeuren en zoeken naar hulp tot je bij een KA bent, dit is geen mode-verschijnsel! jeetje zeg, dat er altijd nog zulke artsen bestaan.... een baby huilt niet voor niets, ben ik van mening, en dat na 10 minuutjes weer wakker schrikken, komt ook overeen met mijn dochtertje.
Ik snap ook niet dat de ha zo reageerde. Het is een jonge arts met zelf 3 kleine kinderen, dus je zou verwachten dat ze juist open zou staan voor dit soort issues. "Ouders zoeken altijd een reden waarom hun kindje huilt", zei ze letterlijk.... Voelde me meteen bestempeld als overbezorgde moeder... Maargoed. even een vraagje aan jullie: ik lees her en der dat baby's nog wel eens gaviscon krijgen tegen verb. reflux. Zal ik gewoon eens proberen of ik verschil merk als ik haar gaviscon geef? En welke gaviscon moet ik dan nemen? De suspensie neem ik aan?