Niet tijdens mijn zwangerschap maar wel in het traject ervoor. We zijn 3,5 jaar bezig geweest. "Duwt je man hem wel in het goede gat"? Say what?? En "Anders moet mijn man er maar even opkruipen, die schoot altijd zo raak"! Uuhm pardon??
Omg ik lees hier echt schrikbarende opmerkingen Mijn ervaring met mijn moeder die mij in 10 tellen tot standje pissig kreeg na het aankondigen van mijn 2e, geheel geplande en gelukkig gelukte zwangerschap (was 1 van de 1e dingen die ze zei); 'Was het wel gepland?' 'Nee we hebben per ongeluk dezelfde handdoek gebruikt'.....wtf wat een debiele vraag. Feliciteer me gewoon even blij!
Hier de opmerking gehad: "je hebt echt geluk dat het zo snel lukte op je 38ste" Antwoord: ja ik heb echt geluk gehad dat het na 10 jaar, waarin 41 vruchtbaarheidsbehandelingen en 8 miskramen plaatsvonden toch nog is gelukt. Heb nog nooit een hoofd zó rood zien worden.
Tijdens de zwangerschap van mijn eerste niet zoveel gekke dingen gehoord. Nu 2 jaar bezig voor mijn tweede en vriendlief zijn eerste. Veelgehoorde opmerkingen: - Ach, je bent nog jong, tijd zat! - Je hebt er in ieder geval al eentje! (Uh ja, maar vriendlief wil zelf ook héél graag papa worden misschien? En onze kleine die zich steeds afvraagt waarom vriendjes en vriendinnetjes broertjes en zusjes hebben en hij niet? Het draait niet alleen om mijn eigen verdriet! ) - Tijdens rustmaanden van de MMM: zal je zien dat nu je het loslaat en er niet mee bezig bent het ineens spontaan wel lukt!
Vreselijk die opmerkingen. Vooral die laatste! Of "je moet lekker even op vakantie gaan" zul je zien dat je zwanger terug komt". Nou was intussen al 6x op vakantie geweest en nog steeds niet zwanger.
Ja er zitten hele pijnlijke opmerkingen bij maar ben je aan aangekomen/wat een grote buik/wat ben je jong/was het gepland/ach alweer een jongen etc. Dergelijke opmerkingen heb je alleen jezelf maar mee als je daar al beledigd door bent. Kan ik me echt niet druk om maken! Óók niet onder invloed van hormonen, want ja, ook ik was behoorlijk hormonaal tijdens mijn zwangerschappen.
Ik ben zwanger van een tweeling en afgelopen week een beetje bekend gemaakt bij vrienden en familie. Zwanger door iui ‘Nou jij liever als ik’ ‘Nee een tweeling, weet je hoe zwaar dat wordt’ (Waarop ik dan meteen antwoord: je maakt je er drukker om dan dat wij dan doen) En mijn zus heeft eindelijk een 2e kindje na 6 jaar behandelen enz. Zegt een kennis tegen me’ zo jij bent snel zwanger na c. (Ons zoontje van 2). Waarop ik zei dat dat wel meevalt, zit bijna 3 jaar tussen als de baby’s worden geboren. Nou maar vergeleken met je zus ben je we snel zwanger. Pff ik raak er nu al geïrriteerd door die opmerkingen. Feliciteer ons en hou verder je mening voor je. We zijn dolbij dat het ons gegunt is nog een keer zwanger te mogen zijn en een tweeling is super!! Komt echt we goed.
Wat een belachelijke opmerkingen allemaal zeg.... Hier tijdens een spoedcontrole rond de termijn dat het mis ging bij m'n dochtertje, door een verpleegkundige nota bene: 'nou, jullie hebben de vorige keer wel pech gehad!' M'n man en ik waren op dat moment helaas even niet in de stemming om een gevatte opmerking te maken, maar wtf... pech is het als je je bus mist, niet als je bevalt van een prachtig meisje waar je weer afscheid van moet nemen..!
Jezus wat n opmerkingen, ik herken er een hoop maar (probeer op z'n minst) me er niks van aan te trekken. Mij irriteert het "random" over m'n buik heen wrijven door onbekenden en al helemaal als m'n schoonpa het doet, die pakt gewoon echt m'n buik vast met n hand en knijpt er indie heb ik dus laatst even n uitbrander gegeven. En mijn ma die gewoon niet schijnt te begrijpen wat bekkeninstabiliteit is. Ik zit al vanaf week 24 in de ziektewet en heb haar meermaals aangegeven dat ik pijn en last ervan heb en dat ik daarom dus eigenlijk praktisch niet meer beweeg (wandel) omdat ik harde buiken krijg. Daar kreeg ik als antwoord op dat zij ook zwanger is geweest en het echt niet zo erg is, dat last van je bekken hebben en dat ik maar vooral veel moet bewegen dan heb ik volgens haar minder last van alles
Beledigd ben ik ook niet echt hoor. Ik reageer altijd met trots. I.p.v. verdediging. Ik verwonder mij vooral dat zogauw je zichtbaar zwanger bent je een soort vergelijkingswaar wordt voor veel vrouwen. En als je dan al wat problemen hebt met je figuur snap ik het gevoel wel. . Hier trouwens pas de meeste opmerkingen bij de derde en vierde. Bij de eerste twee weinig reacties gehad. Grapjes over of we dit keer wel hetzelfde standje hebben gebruikt als bij onze zoon vind ik zelf ook wel grappig en dan reageren we standaard dat we dit keer onze witte sportsokken hebben aangehouden.
goedemorgen. ik heb bij deze zwangerschap nog geen rot opmerkingen gekregen omdat alleen mijn man en ik het weten. maar in het verleden genoeg gekregen, toen ik vertelde dat ik zwanger was van nummer 3.... heb je er aan 2 niet genoeg? en dit is toch zeker wel de laatste keer he. Dus als nu bekend word dat nummer 4 komt zal ik wel wer alles over me heen krijgen. gelukkig ben ik niet op mijn mondje gevallen en kunnen ze een antwoord terug verwachten. vooral nu alle zwangerschaps hormoontjes door mijn lijf gieren
Wat een heftige onmenselijke reacties hier soms! Bestaan zulke mensen echt die dat soort uitspraken doen? Ach verbaasd me ergens niks, je hebt hele zieke rare mensen op de wereld. Bij mijn dochter kreeg ik wel eens de opmerking van een man; weer je zeker dat het er 1 is? Sukkel! Wat weet jij er nou van. Zo dikke buik had ik geen eens voor dat termijn. Hij had volgend mij nooit een hoogzwangere vrouw gezien. Medelijden met hem dat hij niet beter weet. Verder van mijn broertje wel eens gehoord van jij word straks zo dikke uitgezakte moeder na de bevalling. Ach ja hij was boos op me ofzo. Nu weet hij gelukkig beter. Ook kreeg ik wel regelmatig de opmerking van onbekende mensen op straat als ze me voorbij liepen en zeiden; gefeliciteerd!! Vond ik dan wel weer leuk. Bij deze zwangerschap nog niks geen opmerking gehad. Alleen positief dan.
Dat zijn de meest verschrikkelijke opmerkingen die ik ooit gehoord heb! Ze bedoelen het misschien grappig, maar ik vind dergelijke uitspraken enorm ordinair en niet iets dat je wil horen als je al zo lang probeert... Hebben sommige mensen dan echt geen inlevingsvermogen? anderzijds denk ik dat mensen het pas snappen als ze zelf in die situatie terecht komen...
- niet zeuren, je hebt er zelf voor gekozen. Ja voor een zwangerschap/baby, niet voor alle bijkomende kwalen - iet echt kwetsen maar wel storend... Waarom een derde? Je hebt al een jongen en een meisje en meer is er niet. Euhm ik heb nog geen dikke, geen zwarte, geen gele, geen rood/zwartharige... nog variatie genoeg dus
Met 38 weken een foto shoot in het bos gedaan. Voorbijgangers: is het er echt 1??? Nu met deze zwangerschap weten we het geslacht (sinds een paar dagen) en krijgen we vaak de vraag 'kon je het gemakkelijk zien?' Hoezo, is het dan altijd een jongen? 'Nee, dat duurde wel even. Het lag er steeds verkeerd voor' Accepteer nu maar dat we het niet gaan vertellen tot de geboorte
Toen ik een vriendin vertelde dat ik verwachting ben was haar reactie: zo snel!! Je had beter kunnen wachten. Ik heb nu al medelijden. Was het gepland?
De enige keer dat ik echt beledigd was, was op het moment dat een verkoopster riep, toen ik hoog zwanger was" hier meisje.. meid alsjeblieft" Als blikken konden doden was de beste Mevrouw al dood geweest voordat ik riep " Ik kruip al richting de 30 hoor." Haar gezicht sprak daarna boekdelen. Ik weet dat ik er best jong uit zie, maar jonger dan 18 toch echt zeker niet.