ecl, wat een lief scheetje! Net een beertje die laatste foto! Mooi hoor! Grappig als je ziet hoe licht haar huidskleur bij de geboorte nog was en hoe mooi haar huidskleur nu is! Heerlijk! Ik zou willen dat ik iets bruiner was, afgelopen dagen voor het eerst in een hemdje gelopen daar doe je niemand een plezier mee! haha! Druuf, een mega relaxte vakantie! Genieten van de zon, opladen etc! Heerlijk en wat een leuk idee dat samen met je moeder te doen! Fijn ook nu even voordat je weer volop het traject ingaat. Ga je in de zomer ook nog weg? Me, afschuwelijk, oneerlijk, boos, verdrietig, niet begrijpen, we doen het allemaal niet, we voelen allemaal hetzelfde! Toch hebben we er allemaal niets aan. Ik hoor vaak van echte hele goede vrienden dat zij het erg moeilijk vinden door te gaan met hun leven, dus trouwen babys enz. Terwijl ze weten dat wij het er zo moeilijk mee hebben. HOe ze nieuws dan brengen maakt eigenlijk niets meer uit. Het is lief en fijn als er rekening mee wordt gehouden maar hoe dan ook het doet pijn. Heel veel pijn. Weer het bericht dat jij niet voorop loopt, weer het gevoel zal het ooit nog wel lukken? Zal ik het ooit zo kunnen vertellen, zal ik ooit een dikke buik krijgen? (behalve alle vetjes die we nu hebben van alle leuke hormonen!) Zal ik ooit een baby kamer mogen uitzoeken? Zal ik ooit een 20 weken echo krijgen? Zal ik ook mogen nadenken wil ik weten of het een jongetje of meisje wordt? Toch denk ik dat je moet proberen, hoe moeilijk ook, door te gaan met je eigen leven. Leg het naast je neer. Geef het even de tijd. Maar je familie heb je ook nodig in dit moeilijke zware proces. Soms is het heerlijk hier lekker even te spuien en dan te horen dat je niet de enige bent die dit gevoel heeft. Zoals Druuf al schreef je gaat er bijna hele gevaarlijke enge gedachtes bij krijgen. Gelukkig weten wij allemaal dat het niet zo bedoeld is maar toch doe je dit. Ik heb dit laatst ook gehad, ik schaamde me ook dood en hoop maar dat die gedachtes niet uitkomen maar ja.... Hier verder geen nieuws. Heb een zwaar hoofd van een feestje gisteren. heb een paar wijntjes gedronken en tja ik ben niets meer gewend! Morgen weer werken na 1,5 week vrij. Altijd even wennen, stom he!
@ ecl: jeetje meis wat een scheeeeeetje! Daar mag je super trots op zijn!!! @ Ingetje: whahaha heerlijk he niet meer tegen alcohol te kunnen.....ik kan er ook niet meer tegen,na 2 wijntjes sta ik op de kop. Ja mijn mam en ik hebben een suer goede band en mijn moeder is nog nooit echt op vakantie geweest, dit doordat mijn vader ernstige reuma heeft en hij niks om vakantie's geeft en dus ook niet kan. Vandaar dat ik heb besloten om voor het hele ivf traject even lekker met mijn moeder weg te gaan!! In augustus hebben Druufman en ik ook nog samen 3 weekjes.....maar daarvoor hebbben we nog niks gepland......dit kan ook niet aangezien ik niet weet hoe mijn traject zal gaan verlopen! Dit was mijn laatste post voor de aankomende week. Misschien kruip ik in het midden van de week eventjes op internet aangezien mijn gyn me as woensdag gaat bellen ivm met mijn bloedwaardes en hoe verder....dan post ik het wel!! Doei en tot over een weekje!!!!
de vreselijke dag gaat verder, huilbuien en heel veel pijn in mijn onderbuik. Heb zelfs naar het ziekenhuis gebeld en zij hebben mij proberen gerust te stellen dat het waarschijnlijk de stress is, die hem daar heeft vastgezet. Ik weet nu zoiezo al zeker dat de band met mijn schoonzus gebroken is. Ik ken mezelf genoeg en ik weet dat dat niet meer ga kunnen herstellen. ik wil ze nu echt niet zien, volgende week was een etentje gepland voor moederdag. Nou, dat heb ik toch maar al eventjes afgezegd. Ik besef dat ik haar niet ga kunnen blijven ontwijken, maar nu moet ze absoluut niet onder mijn ogen komen. Het vindt het gewoon niet fair tegenover ons hoe ze gedaan hebben. Eerst zeggen dat ze gaan wachten totdat wij een kindje gaan hebbenen dan plots dit. Ik had het veel fairder van hen gevonden dat ze ons gezegd hadden dat ze voor een kindje wilden gaan, dat ze eerlijk met ons waren geweest en kon ik me er tenminste ook een beetje op voorbereiden. Binnen 3 weken heb ik een trouwfeest, waarbij zij ook aanwezig gaan zijn. Als ik niet zwanger ga zijn, ga ik niet. Mijn punt staat vast. Ik heb geen zin om daar een trouwfeest van iemand anders te gaan verpesten en mezelf te laten afzien. Dan blijf ik liever thuis. Het leven is zo oneerlijk. Ik begin echt mijn leven serieus te haten...
hallo meiden, in eerste plaats even een hart onder de riem voor Me: veel sterkte meid. Het is gewoon echt heel rot wat je nu mee maakt en het doet ontzettend veel pijn. Daar mag je ook echt wel even om huilen en boos zijn hoor. Ik ken je niet en misschien zit je niet op advies te wachten, maar toch zou ik je willen adviseren nu nog even niet te ver vooruit te kijken wbt de relatie met je schoonzus en broer. Het is nu hartstikke moeilijk en dat mag ook. Je mag ook jezelf daar even ruimte voor geven. Maar het mmm-traject is al zo zwaar, dat ruzie met familie het alleen nog maar zwaarder gaat maken. En ik weet niet hoe het voor jou is, maar ik denk dat we allemaal tijdens de mmm misschien wel gemerkt hebben, dat je eigenlijk veel meer aankon dan je van te voren had gedacht. Je bent al heel ver gekomen en hebt een hele hoop ellende voor je kiezen gehad. En misschien gaat het je toch lukken om ook dit weer te verwerken, op wat voor manier dan ook. Even afstand nemen is niet erg, maar pas op dat je geen dingen onherstelbaar beschadigd waar je misschien later toch spijt van krijgt. Dus nog geen zorgen over die bruiloft over 3 weken, maar nu even tijd nemen voor je verdriet en dat van me-man. Sterkte meid! Ik wilde jullie toch even een update geven van mijn eerste menopur-ervaring. Waar ik vorige week al bang voor was is nl gebeurd: de eerste echo was te laat . Ik kwam gister (al een dag eerder omdat ik zelf had gezeurd) op de echo en ze dacht eigenlijk dat mijn ei al gesprongen was. Dat bleek adhv ovutest en ovulatiepijn gelukkig nog niet zo te zijn, maar hij stond op knappen. Door de positieve ovutest hebben ze voor vandaag nog wel een iui ingepland, maar eigenlijk ben ik bang dat we gewoon te laat zijn geweest. Ik heb gister rond 17.00 uur gevoeld dat mijn ei gesprongen is en had vandaag rond 12.45 de iui pas. Ik heb ook dat aangegeven, maar het ziekenhuis blijft volhouden dat dit nu eenmaal de procedure is (positieve ovutest, dan volgende dag iui en niet direct). Helaas was het ook maar 1 ei, dus volgende keer moet ik zws anderhalve dosis gaan spuiten. Ben ergens blij dat de iui nog wel is doorgegaan, maar heb er weinig vertrouwen in. Ook was het zaad na onze vakantie zo slecht als het nog nooit geweest is (3 miljoen). Komt denk ik door de warmte en omdat we gewoon lekker flink ongezond hebben geleefd de afgelopen tijd. Ik heb het gevoel dat ik een beetje voor niets al die hormonen mijn lijf in heb geknald, maar goed. Volgende keer dus eerder op echo. Gelukkig heeft ze dat nu wel op mijn kaart geschreven, dus zeuren zal iets minder nodig zijn. Maar baal wel flink dat ze steeds niet naar me luisteren, maar zo vast houden aan hun protocollen. Bedankt voor al jullie adviezen en iedereen die dag verder nog nodig heeft: sterkte!
jeetje me, ik denk dat je toch echt even rust moet nemen. Dit klinkt wel heel erg heftig! Ik moet eerlijk bekennen, zo erg ben ik er nog nooit aan geweest. Misschien heb je al veel meer doormoeten maken met je familie dan dat wij weten. Wat mij wel moeilijk is is wat je zegt over het beloven van het wachten totdat jullie kinderen hebben. Dat is toch haast onmogelijk? Ik zou niet willen dat mijn zus zou wachten. Ik zou er verdrietig over zijn maar niet dat ik het haar niet gun. Ik word er zelf niet zwanger van als zij ermee wacht. Heb je wel iemand waarmee je hierover kunt praten want dit klinkt allemaal wel heel ernstig! Nou ik wens je even veel succes en hopelijk kom je snel in een wat positievere straal!
vasca, onze berichten kruisten zich. Jammer van je latere IUI kan me je gevoel wel voorstellen maar ja een bevruchting na de eisprong kan toch ook of is dit nu een hele domme opmerking? Je hebt wel een fijne vakantie gehad en bent wel helemal relaxed! Dat telt vast ook wel mee! Wanneer is je testdag? kop op!! Wat betreft je advies aan me, ik sluit me hier bij aan! Even alles laten bezinken, schrijf dingen op zoals hier! Lees ze nog eens terug en bekijk over een poos of je al die dingen nog steeds vindt. Met iemand breken is zo gedaan, met iemand goed maken duurt vaak langer!
ingetje: dank voor het geven van een beetje hoop, das lief! Op zich kan een bevruchting ook nog wel na de eisprong, maar de kansen worden wel steeds kleiner. Een ei leeft tussen de 12 en 24 uur schijnt. Mijn iui was na ongeveer 19 uur. Als het ei nog leeft, kan het nog. Maar ook hoe ouder een ei is, hoe moeilijker het te bevruchten wordt. Dus vandaar dat mijn hoop een beetje in mijn schoenen is gezakt. Ik heb even getwijfeld of ik nog wel aan de utrogestan zou gaan, omdat volgens mij de kans erg klein is dat dit gaat lukken. Maar omdat de kans er toch is, ga ik het toch maar doen. Vind het alleen altijd zo irritant omdat de ww dan zo veel langer worden en ik verplicht moet testen. En daar heb ik inmiddels best wel een hekel aan. En dan vooral aan die paar dagen dat ik weet dat het niet gelukt is en ik ook nog niet ongesteld ben. Dan leef je zo in "limbo" overal tussen in. Voordeel van ongesteld worden is altijd dat je ook weer iets nieuws kunt beginnen. Maar goed, een kans is een kans, hoe klein ook. Dus we gaan er maar weer voor!
goede instelling! zonder iets te doen weet je tenminste zeker dat de kans op slagen nog kleiner wordt! Dus ik zou zeggen gewoon gebruiken! Waarom worden de ww langer? Ik heb nog nooit utro gebruikt vandaar mijn vraag!
@ingetje: utrogestan gebruik je juist om je lf te verlengen. Normaal wordt ik 9 of 10 dagen na mijn ei ongesteld, wat net aan de korte kant is. Ik neem dan de utro en moet dan na 14 dagen een zwangerschapstest doen, omdat ik door de utro niet ongesteld wordt (sommige meiden trouwens wel). Als het negatief is, stop ik en dan duurt t bij mij nog 4 dagen voor ik ongesteld wordt. Al met al ben ik dan dus ong een week later pas ongesteld. Als ik eigenlijk geen kans heb, kan ik dus ook dat niet gebruiken en dan sneller door naar de volgende ronde, snappie?
thnx dames! He vasco dat is balen, zo voelt het alweer meteen hopeloos he?! Maar dat is niet zo hoor! Je kunt nog heel goed zwanger worden(zijn). Me had niet goed begrepen dat ze de belofte hebben gemaakt op jullie zwangerschap te wachten en dat ze nu dus ineens wel zwaner is. Dat is heeeeel hard! Moet wel zeggen dat dat een moeilijk waar te maken belofte is als je zelf ook al een kinder wens hebt. Maar feit blijft dat ze dan eerlijk moesten zijn op het moment dat ze er toch voor wilde gaan. Ik ken dit diepe punt wel heel goed! Ik heb zelf met mijn moeder gebroken midden in de mmm. Dit natuurlijk wel met een hele voor geschiedenis. Denk je niet dat het misschien een goed idee is om even geen beslissingen te nemen en geen contact te hebben met je schoonzus totdat de klap wat gezakt is. Dit betekend niet dat je de beslissingen die je nu wilt nemen, je die later niet als nog neemt. Maar dan heb je er wat beter over na kunnen denken zonder dat je zo gekwetst, boos en verdrietig bent als nu. Misschien is wat later een gesprek met haar aangaan ook een goed idee. Zodat je haar kan vragen waarom ze het zo gedaan hebben en hoe je je daardoor voelt. Ik denk niet dat ze dit zo met opzet hebben gedaan om jullie te kwetsen. Hun idee was waarschijnlijk juist om het er niet met jullie over te hebben omdat ze weten dat het jullie zou kwetsen. Niet goed nadenkend over de gevolgen die deze manier zou hebben. Wil je niet het idee geven dat ik het voor hun opneem al helemaal niet omdat ik ze niet ken. Het is alleen wel goed om de situatie te relativeren. Dikke knuffel meid!
Zo, ik loop weer even achter na een paar dagen "internetloos" te zijn geweest...Flink gepost dames! En wat een lange verhalen! @ecl: ohhhh wat een leuke foto's, echt een schatje! @druuf: ik wil jou een super fijne vakantie wensen, geniet er lekker van samen met je moeder, en dan kun je uitgerust met volle moed een nieuw traject in! @vasca: He jammer zeg, de late iui! Maar wat ingetje zegt: er bestaat altijd nog een kans dat je eicel wel bevrucht is hoor, iedere kans is een kans, ook al is hij kleiner dan verwacht... Heel veel succes met het wachten deze dagen meis! @ingetje: haha, ik ken het met de alcohol Wanneer ik altijd ongesteld word, drink ik ook wel eens tot mijn ei. Maar kan dan echt niks meer hebben hoor! Pfff na 2 wijntjes op mijn kop! Ben je al gestart met de menopur en progynova? Ben benieuwd naar je ervaringen hiermee, en of je bmvlies dikker gaat worden! Ik moet donderdag 10 mei naar de gyn. Mijn fertiliteitsarts heeft me een keer rechtstreeks doorverwezen, zodat ik het een en ander met de gyn kan doornemen (ipv eerst afspraak met fertiliteitsarts, die vervolgens eerst met gyn moet overleggen, waarna ik een belafspraak moet maken...) Dus dat is wel fijn. Ik ga de progynova ook aan haar voorleggen, ben benieuwd wat ze daarvan zegt. Op die dag zit ik ook precies 14 dagen na mijn eisprong, maar ik ben van plan om pas te testen op 13 mei (ivm pregnyl). Ik hoop dat ik dat volhoud! En toch... ondanks dat mijn bmvlies maar 4 mm was heb ik hoop... 4 dagen na mijn ei heb ik wat bruinverlies gehad wat 3 dagen heeft aangehouden. En nu sinds vrijdag is het helemaal gestopt?!?! Normaal blijf ik bruinverlies houden tot aan mijn ms, alleen wel pas 3/4 dagen voor de ms, en nu dus 4 t/m 7 DPO en nu gestopt... Morgen ga ik 2 dagen naar het buitenland voor mijn werk, dus de week zal snel voorbij gaan gelukkig. @alle meiden, succes allemaal weer, in welke periode van de cyclus iedereen ook zit!
Hallo allemaal, ik heb deze ochtend een test gedaan en ben er toppezot van gekomen. Ik mag normaal maar testen donderdag (zoals altijd), maar heb vandaag getest (ook zoals altijd). Mijn test is lichtpositief, maar wel donkerder dan vorige maanden. Ik heb mijn pregnyl vorige week (krijg altijd de week na insem een extra pregnylspuit) ook iets vroeger gekregen dan de maand erop. Het is allemaal vrij heftig. Als ik rationeel denk, weet ik dat er maar een waterkansje is dat ik zwanger ben. De test is uiteindelijk maar licht positief, maar ik verga van de stress. De voorbije dagen zijn al zo een hel geweest. Er hangt zoveel van af deze keer, dit gevoel heb ik nog nooit gehad. Het enige probleem is dat de stress volledig in mijn lichaam zit en dat het mij niet meer lukt om deftig te eten, terwijl ik me echt zwakker voel. Ik krijg het niet door mijn keel. En ik weet dat ik moet eten, maar het lukt me niet om het binnen te krijgen. Ik moet nog zo twee dagen doorbrengen. Donderdag test ik opnieuw en dan ga ik zekerheid hebben. Hoe moet ik die twee dagen doorkomen...
Goede morgen dames, Hier even een ego berichtje uit het zonnige Tenerife! Vanmorgen gebeld geworden door de gyn uit DD. Mijn AMH waarde is voor mijn leeftijd iets aan de lage kant, maar niet dramatisch laag. Volgende week zaterdag echo, en als alles prima is mogen we als mijn ongi komt starten!! Nou dames nog een fijne dag, ik ga zwemmen hihi!! Veel liefs, Druuf
@Vasca Meis ik begrijp een beetje je frustratie maar wij hadden ook altijd de iui pas de dag na eisprong. Ik duim tch kei hard voor je toi toi toi Wanneer is je NOD? @ECL Ow meis wat een moppie!!!!! Leuk pakje ook! Hoe gaat het nu met jou meis? @Me aaaaaaaaaaaaahhhh spannend!!!! Mijn duimen draaien!!!!! Ik heb je trouwens een pb-tje gestuurd, is een reactie op die situatie met je schoonzus... maar werd zo'n lang verhaal dat ik dacht; doe wel ff via pb @Mime Morgen naar de gyn hé meis, spannend hoor. Wauw en ook spannend testen op moederdag! Ook toi toi toi voor jou! @Druuf Geniet lekker op Tenerife! spannend dat je ook al weet wanneer de echo. @ALL Wij zijn gister weer helemaal door de keuring gekomen bij de VK! Ons meisje groeit goed, geen achterstanden ivm me lage suikers van de afgelopen periode. Mijn suiker was nu (na een hele dag GOED eten en drinken) 4.0 -->> VET HOOG voor mij whahahaha Ze vond me buik ook netjes en gewicht nu niks bij gekomen. Bloed laten prikken voor me rhesus en verder 27 mei terug nou top dus. Vandaag een studiedag gehad op me werk. Stond in het kader van samenwerken enz en met het oog op volgend schooljaar, beetje dubbel maar ik was gewoon gegaan. Heb zelfs met balle meegedaan... ze waren stink trots op me en ik ook op mezelf! Liefs Sjors
Dank je Sjorjette, dat geeft hoop, gezien jij zwanger bent geworden! Maar kreeg jij de iui een dag na je eisprong, of een dag na je positieve ovulatietest? En hoe wisten ze dan precies wanneer je eisprong was? Reden dat ik het moeilijk te geloven vind, is dat ze bij ons in het ziekenhuis normaal juist heel veel belang hechten aan de timing. Normaal word je de dag van de pregnyl gebeld hoe laat je de pregnyl moet zetten. Dat bepalen ze aan de hand van de tijd van de iui en komt op het half uur precies. En dan voelt het dus heel vreemd als ze ineens zeggen dat het niet uitmaakt dat het nu 19 uur later is... Maar ik probeer maar niet meer te wanhopen. Hoop heb ik ook niet echt, maar probeer me er niet te veel mee bezig te houden. Ik heb niet echt een NOD, omdat ik utrogestan gebruik. Maar officieel is het zondag 20 mei 2 weken na iui. Ik heb echter besloten om vrijdag 18 al te gaan voor bloedtest. Das dag 12, maar ik denk dat er dan al best iets te zien zou moeten zijn, mocht ik (heel pril) zwanger zijn. Is dat niet zo, dan ga ik stoppen met utro, zodat ik snel weer ongesteld wordt en door kan. Wachten tot dag 15 (ze prikken nl niet in het weekend) duurt me met dit kleine kansje wat te lang... @me: jeetje wat maak jij het spannend! denk je niet dat het streepje nog van de pregnyl kan zijn als je dat na een week nog een keer hebt gehad? Ik hoop het zo voor je, dat zou die hele rot situatie zo veel dragelijker maken...!
Hoi dames, hier even een korte update. Nog geen ongi te bekennen, maar wel veel ongikrampen, dus ik ben bang dat het er toch aan zit te komen... ;-(. Vanmiddag naar de gyn, kijken voor de volgende ronde. Ik hou jullie op de hoogte! @me: en, heb je vanmorgen nog getest??? Ben benieuwd!!
@ingetje: hoe is het meis? Heb je al een FM gehad? Ik was even benieuwd of je al weet of de progynova aanslaat?
Deze ochtend was weeral megadramatisch. De test was identiek hetzelfde. Dus dat klopt daar vanbinnen echt niet. Ik heb naar mijn gyn gebeld en ben net geweest voor bloed. Deze namiddag weet ik hopelijk iets meer. ik reken er al niet meer op dat het goed is, ik hoop gewoon dat het niet fout is. Ik heb namelijk al teveel meegemaakt. Bij mijn bbz was dit ook zo, vandaar mijn angst nu.
Even kort, nog geen fm gehad. Ik was niet op tijd terug van vakantie. Deze ronde afwachten dan fm begin nieuwe cyclus. Vrijdag afspraak huisarts om traject ook eens mee te bespreken, wat is wijs om te doen? Zodra ik meer weet horen juliie het! Me, veel succes, laat je nog iets weten?