Kort gezegd: mijn man is zijn job beu. Hij heeft er geen uitdaging meer vindt hij, die komt er volgens hem ook niet meer. Hij verdient nu goed, kan heel flexibel zijn. Combinatie met gezin en met zijn hobby is perfect. Nu heeft hij een aanbod gekregen. Heel interessant volgens hem in een startend bedrijf dat wel een reputatie heeft opgebouwd en betrouwbaar is (dit werd bevestigd door mijn papa die hier ervaring mee heeft). Maar nu. Hij gaat zo'n 1000 euro netto minder verdienen dan dat hij nu doet. Hij krijgt wel een bedrijfswagen met tankkaart maar daar zijn we de komende jaren privé nog niks mee want onze kindjes passen er niet in (is niet zo'n grote auto). We hebben net een tweede lening afgesloten voor een bijbouw, alles klopte, we zouden zelfs nog wat kunnen sparen. Nu zie ik dat somber in. Maar hij is overtuigd en wil niet accepteren dat ik er niet kan achter staan. Buiten het financiële ben ik ook heel bang dat de flexibiliteit helemaal gaat wegvallen. In een startend bedrijf flexibiliteit verwachten is naïef. Maar hij ziet daar geen problemen in. Hij krijgt nu een aanbod en wil er onmiddellijk op ingaan want hij wil weg waar hij nu zit. Het is helemaal niet dringend want er is voor de rest geen probleem op zijn werk. Volgens mijn man kan hij er gewoon zijn ei niet kwijt. Ik vind het heel moeilijk. Hij wil dit graag maar ik wil voorkomen dat we hierdoor in de problemen komen. Zowel financieel als relationeel. Ik ben niet iemand die kan accepteren dat hij voor zijn carrière en niet voor zijn gezin gaat. 'S morgens om 6u30 weg, 's avonds om 19u terug. Hij kan dan de kids nog net een kus geven voor het slapen gaan. Als hier nu financieel een extra tegenover stond, ok. Maar én minder verdienen én minder tijd voor zijn gezin... Dat was niet de afspraak die we zoveel jaar geleden maakten toen we aan ons gezin begonnen...
Situatie s veranderen en 1000 is erg veel maar als t kan zou ik je kan zijn hart laten volgen met tegenzin naar je werk is echt verschrikkelijk Mijn man is ook minder gaan verdienen maar met waar aanpassingen hebben wij t nu goed en een blije man is ik heel wat waard
Dit inderdaad geld maakt veel dingen makkelijker maar absoluut niet gelukkiger Kan natuurlijk niet in jullie portemonnee kijken maar als het financieel wel haalbaar is dan zou ik het zeker overwegen als je man echt zo ongelukkig is op het werk.
Als het financieel wel haalbaar is dan absoluut doen! mijn man vond zijn baan ook niet meer uitdagend. Is gaan solliciteren op een andere functie en ander bedrijf en zit nu helemaal op zijn plek, ondanks dat het iets meer reistijd is en hij qua salaris heel iets achteruit was gegaan zijn wij blij met de keuze. Heb nu weer een man die met plezier naar zijn werk gaat. En weer enthousiast en vol energie zit. Zijn salaris is verhoogd dus hij zit nu op hetzelfde als zijn oude baan.
Misschien de uitbouw nog niet laten bouwen? Heeft hij dat er ook voor over? Mijn man heeft ook gekozen voor een baan waar hij minder verdiend en echt een man die met plezier naar zijn werk gaat is meer waard dan geld.
Vervolg trouwens, ik was ook bang dat zijn nieuwe baan niet flexibel zou zijn omdat dat ook een bedrijf was dat net een jaar gestart was. Echter is zijn werkgever erg flexibel en kan er in overleg heel veel.
Ik zou kijken wat hij er nog uit kan halen. Als ze hem een aanbod hebben gedaan, willen ze hem blijkbaar graag hebben. Wellicht een iets grotere auto en meer salaris? Plezier in werk is het belangrijkste.
Mijn vriend is ook van werk veranderd vorig jaar en ik stond daar ook niet positief in. Hij was er 110% zeker van dat dit dé keuze was en hij het hier ging maken. Ik heb hem dus laten veranderen van baan maar ik heb gelijk gekregen met mijn negatieve voorgevoel. Ik hoop dat het bij je man niet zo uitpakt als die echt wisselt.
Dat laatste begrijp ik. Maar aan de andere kant, ik zou heel graag stoppen met werken, ga ook niet fluitend werken dus... Dat stoppen lukt niet, financieel. Nu ook niet (dus dit is niet de reden dat ik niet akkoord ga). En als hij me kon verzekeren dat hij voor ons gezin nog altijd veel aanwezig is ok... Maar dat kan hij niet. Met de job waar hij nu zit kan hij dit wel. Door zijn gedrag nu voel ik me gedwongen om 'ja' te zeggen tegen iets wat voor ons gezin niet goed voelt. Ja, ik kan prima alles alleen, heb ik geen enkel probleem mee. Maar is dat voor mij de definitie van een gezin? Nee... Ik heb zelf altijd een papa gehad die zijn hart volgde in zijn job. Maar ik heb hem wel bijna niet gezien toen ik opgroeide. Ik wil dat niet voor mijn kinderen. Begrijp me niet verkeerd, hij mag zeker een andere job zoeken. Maar hij is pas een paar weken aan het uitkijken. Waarom moet het dan de eerste de beste job zijn die zich aandient? Financieel redden we het misschien net maar ze hebben aangegegeven dat dit echt het echte maximum is wat ze hem kunnen bieden. De kans dat hij snel aan zijn loon van nu gaat zitten is echt klein. Dat geeft hij zelf ook aan... Meer uitdaging ok maar tegen een lager loon en minder tijd met het gezin? Dat begrijp ik niet... En hij heeft daarnaast een hobby waar ook tijd in kruipt. Een hobby waar hij gewoon mee doorgaat (moet ook uiteraard). Ik weet het echt niet. Voor ons gezin voelt dit niet juist... Ergens vind ik hem wat egoïstisch. Hij dwingt me nu, door zijn gedrag (hij is boos), akkoord te gaan met iets waar ik niet achter sta... Mijn twee broers hebben ook altijd hun zin doorgeduwd wat werk betreft en zijn nu wel allebei gescheiden... Niet dat dit bij ons zo gaat zijn maar een blije vrouw is ook wat waard. Als hij moet thuiskomen bij een vrouw die niet akkoord ging en nu de gevolgen merkt en dat afreageert... daar gaat hij ook niet blij van worden...
Tja, ik zou hier ook niet blij mee zijn. Als het echt niet meer zou gaan bij zijn huidige baan, dan wordt het een ander verhaal. Maar zoals ik het lees, vindt hij geen uitdaging meer in zijn huidige baan. Prima, goed uitgangspunt om op zoek te gaan naar iets anders. Maar deze nieuwe baan accepteren zou een heel egoistische keuze van hem zijn. 1000 euro (per maand neemik aan) minder verdienen... Nee, daar zou ik ook echt niet blij mee zijn. En je zegt zelf dat jij ook niet met alle plezier gaat werken, maar dat het financieel wel veel beter is. Als daar ook nog eens bijkomt dat hij veel meer uren van huis gaat zijn en minder flexibel wordt, dan zou mijn keuze wel gemaakt zijn. Ik ben alleen bang dat er sowieso geen juiste keuze is. Hij heeft duidelijk zijn keuze al gemaakt, en jij de jouwe ook. En er is helaas geen middenweg. Lastig hoor!
Ik denk persoonlijk dat als hij bij zijn huidige baan blijft (en dus tegen zijn gevoel ingaat) er juist meer relationele problemen komen. Ja, 1000 permaand minder is zeker een flinke som geld. Maar als hij elke dag met lood in de schoenen naar het werk gaat, gaat de bom vroeg of laat zeker barsten en ben jij er de duupe van. Maar wat ik ook zeker wil zeggen is dat jij uiteraard ook je gevoel erover op tafel moet gooien. Iedereen heeft recht op zn mening. Maar het is zeker een lastige situatie!
Mee eens! 1000 euro per maand is echt veel. Tuurlijk kan hij gaan uitkijken naar een andere baan. Maar dan wel 1 die meer verdient of iets flexibeler is. Balen dat hij zn werk niet meer zo leuk vindt maar dan hoeft hij niet de eerste baan die voorbij komt te nemen.
Ik zou het niet doen. Ik vind 1000,- netto per maand teveel. Moet je nagaan wat je per jaar dus misloopt! Van 12.000,- kan je veel leuke dingen doen. En je zegt dat z'n salaris niet echt zal stijgen. En daarbij een nieuw bedrijf. Je moet maar afwachten hoe dat gaat. Ik zou bij z'n huidige baan/baas blijven, maar wel uitkijken naar ander werk.
Een juiste keuze is er inderdaad niet... Als hij meer ging verdienen (of tenminste evenveel) zou ik zeggen 'doen!'. Nee, geld is niet alles maar alles moet op einde van de maand wel betaald zijn. En ok, dat redden we misschien net. Maar ons spaargeld zit voor een groot deel in de bijbouw, daar de lening bovenop en geen zekerheid wat het stijgen van zijn loon betreft... Ik wil niet, omdat hij meer uitdaging nodig heeft, niet meer kunnen sparen de komende jaren. We hebben tenslotte binnenkort vier kinderen die alleen maar duurder worden. Onder de bijbouw kunnen we niet uit, alles is gestart...
Ik kan mij best voorstellen dat je man anders werk wil... Maar EN 1000 minder EN veel minder tijd voor het gezin.... hell no... laat mij dan maar lekker een trut zijn maar dat gaat echt niet gebeuren... Hij is wat mij betreft vrij om ander werk te zoeken, maar wel zodanig dat ons gezin er niet onder lijd, kwa tijd en financieel. Ik begrijp ook niet waarom hij niet op zn gemak nog aan het kijken is ipv zich overhaast in deze eerste optie te storten
Hier zou het niet gebeuren. Ik vind dat je moet geven en nemen in een relatie, en geluk m.b.t. werk vind ik erg belangrijk. Maar niet als daar zo'n grote prijs tegen over staat. Als jij juist ongelukkig wordt van deze keuze, dan telt dat net zo zwaar mee als het geluk van je man. En als jullie daarbij ook nog eens 1000 in de maand minder inkomsten hebben, dan wegen de nadelen zwaarder dan de voordelen. Misschien kun je je man wel bijstaan in zijn zoektocht naar een andere, flexibelere baan, waarbij er minder verschil is qua inkomsten dan dat hij nu heeft. Iets minder verdienen zou ik niet zo erg vinden maar dit vind ik echt een heel groot bedrag.
Hmm ik lees hier dat als hij blijft bij zijn werk er juist relatie problemen gaan onstaan maar dit zal absoluut ook gebeuren als je maar net rond gaat komen, jij grotendeels de zorg voor je kinderen alleen hebt en ook op ziet tegen je eigen baan. Gelukkig staat mijn vriend hier anders in. Die zou zeggen dan maar even doorbijten en wachtten tot er een betere baan voorbij komt. 1000 euro netto per maand is echt veeeeel!! Als mijn vriend minder zou verdienen maar komen dan nog goed rond prima. Uiteindelijk je moet nog een heel leven werken maar in jouw situatie zou ik tegen je vriend je eigen gevoel uiten (dus bij jezelf houden) en duidelijk aangeven dat je zeker achter hem staat voor een andere baan als hij er niet gelukkig is maar dat hij beter nog even kan wachtten op een beter aanbod.
Pfoe.. Ondanks dat ik vind dat je blij moet zijn met je baan... moet je ook de rekeningen kunnen betalen.. En 1000 euro vind ik bizar veel. Vooral ook omdat de toekomst niet een verhoging bied. Ik snap best dat hij een andere baan wil maar met deze zou ik ook niet akkoord gaan. Er zijn genoeg banen waar hij hetzelfde verdient als nu. En ik zou al helemaal niet akkoord gaan omdat hij nu boos is. In een relatie praat je ergens over en ga ke niet als boze puber tekeer. Ook jij moet je er fijn bij voelen.
Kan hij niet een week proefdraaien? Of zeg ik nu iets doms. Dat hij bij zijn huidige werk vakantie opneemt om daar een weekje aan de slag te gaan. Als wij die mogelijkheid hadden wisten we gelijk dat die hele baan niks was en was hij nooit veranderd.