Hai Allemaal Ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Papa zit nu heerlijk met onze kleine meid te slapen, en ik ben zo trots op onze mooie meisje. Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden en als ik lekker ga snuffelen ruik ik nog echt haar eigen geurtje. Ik voel me dan zo emotioneel worden. Het doet me denken aan haar bevalling. Mijn bevalling is super snel gegaan. Van begin tot eind totaal 1 1/2 uur. (zie bevallingsverhaal) Natuurlijk is dat heel fijn alhoewel de weeenstorm niet te houden was ben ik achteraf blij dat het zo snel is gegaan. Petje af voor alle vrouwen die uren en soms dagen bezig zijn. Iedereen vind het ook geweldig dat we het zo snel hebben geflikt, en ik ben ook super trots, maar op een een of ander manier vind ik het verwerken zo moeilijk. Ze is geboren met 38w 5 dagen. En mijn gevoel was dat ze zeker na de 40e week zou blijven zitten omdat ik helemaal geen krampje of een kwaaltje had. Ik was gewoon lekker zwanger. Ook had ik de angst dat ik de zwangerschap heel erg zou missen dus met mijn gevoel was ik er nog helemaal niet klaar voor. Het enge van allemaal is dat ze op de verjaardag van mijn vriend's oma is geboren (die al een hele lange tijd is overleden) Zijn moeder en hij hoopte het dat ze op deze dag zou geboren worden. Voor mij was het een mooi idee, maar erg snel. Ook had ik paar uurtjes daarvoor pas haar vluchttas klaar gemaakt samen met mijn vriend, en na lange tijd had ik me weer eens geschoren van onder. (je weet maar nooit ) Ik vind het allemaal ook zo toevallig! En het is nu 3 dagen en 12 uur verder en ik voel me zo labiel. Ik denk steeds terug aan de bevalling. Ik moet het tig keer opschrijven heb ik het idee, voor het geval dat ik het vergeet, of niet meer kan herinneren. Zo heb ik dat oo met haar geur, als ik aan haar ruik. Ik ben zo bang dat dat op ten duur weg zou gaan en dat ik zal vergeten hoe ze rook als pasgeboren baby. Het idee dat ze niet zo klein blijft, en dat ze groot word. Het idee dat ik dit allemaal zou vergeten, of het gevoel kwijt zal raken, zoals ik me nu voel. Ook dat ik mijn zwangerschap zou vergeten, dat ik te weinig heb opgeschreven wat gevoel betreft. Ik ben zo bang dat het zo snel zou gaan. Ik ben sowieso een persoon die alles wilt bewaren voor herinneringen, en ik heb snel nu de neiging om al haar eerste dingetjes te bewaren voor later, zowel voor haar als voor mezelf. Ik voel mij zo gelukkig, maar ook zo labiel. Het zal ook wel door de hormonen komen. Sorry voor het extreem lange verhaal, maar ik heb het gevoel dat ik dit allemaal nog moet verwerken.
van harte gefeliciteerd! lekker dat je zon snelle bevalling had (had ik zelf ook gelukkig denk ik achteraf)
Hoi Miss X, Lekker hè, die hormonen , ik was 3 dagen na de geboorte ook zo vreselijk emotioneel. Kon om alles janken. Mijn geluk was te groot om te kunnen omschrijven en alles moest een plekje krijgen. En dan dat geurtje... dat is zo'n bijzonder luchtje! Ik was ook bang dat ik dat geurtje niet meer zou kunnen onthouden. En ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook ben kwijtgeraakt. Maar ik zou het zo weer herkennen. Binnenkort mag ik weer lekker snuiven ... Geniet gewoon lekker, en maak veel foto's. Dat is echt het enige wat je kunt doen. Dikke knuffel voor jou! Liefs, Chantal.
Heee Missx, Ondanks dat ik nog moet bevallen, kan ik mij jou gevoel heel goed voorstellen! Tijdens mijn yoga lessen heeft de lerares het hier wel over gehad, dus naar mijn weten klopt het dat je dit gevoel hebt! Blijf lekker genieten en als je wilt huilen, gewoon lekker doen. En eh dat veel vertellen over je bevalling, ook gewoon doen. Daarmee verwerk je ook een hoop! Geniet er maar lekker van! Wij als (as) september mama's zijn trots op je ! Liefs Ief
Wat een herkenning. En jij zit nog maar een paar dagen na de geboorte. Volgens mij duurt het wel een poos voordat je alles echt verwerkt hebt. Ook ik was er voor mijn gevoel nog niet klaar voor, wilde nog zoveel doen en zat nog veel te lekker in mijn vel, heerlijke zwangerschap gehad. Nog steeds als ik naar mijn mannetje kijk, voel ik de tranen weer opkomen. En inderdaad het gaat zo snel, hij is al zoveel gegroeid en veranderd. Maar elk moment neemt nieuwe mooie dingen mee. Ik heb een schoenendoos met allemaal papiertjes, briefjes, navelklemmetje etc. voor later. En alles bijgehouden omtrent de zwangerschap, bevalling en alles wat volgt. Tuurlijk zal veel wegebben maar komt er veel nieuws bij en met de doos vol herinneringen kan ik zo nu en dan weer wat ophalen. Sterkte met je gevoelens en kraamtranen.
ik herken het ook helemaal hoor. denk ook dat een snelle bevalling heel moeilijk te verwerken is. mijn ventje i nu 2,5 maand en ik krijg nog steeds tranen in mn ogen als ik naar hem kijk. de hele bevalling flitst dan ook weer door mijn hoofd. Zo veel mogelijk dingen bewaren en opschrijven hoor!
Heel herkenbaar meid. Ik heb een paar nare ervaringen gehad na de bevalling en ben steeds bang dat ik daardoor de goede ervaringen vergeet. Dat geurtje ben ik kwijt.....maar ik weet zeker zodra ik iets ruik wat er op lijkt komen de herinneringen weer boven. En die kraamtranen...och meid ik heb me wat afgejankt tijdens de kraamperiode en ook een tijd er na. En nu heb ik nog vaak de tranen in mijn ogen als ik naar mijn mannetje kijk en herinneringen van het eerste moment terug haal. Niks van aantrekken lekker laten komen die tranen Ik voel me dan zo volmaakt gelukkig op zo'n moment en wat wil een mens nou nog meer?
Ik weet zooooooo goed wat je voelt... ook ik ben in een weeënstorm terecht gekomen en na 50 min bevallen. Ik had ook heel sterk het gevoel dat ik nog niet klaar was met bevallen en toen was ze er al! En die hormonen die daarbij komen kijken... blegh! Ik vond het zo erg dat de kraamzorg vandaag het pakje ging wassen wat ze gisteren als eerste aanhad! Daar zat echt haar "geboortegeur" aan! En ik blijf ook steeds aan haar ruiken! Iedereen zegt te willen tekenen voor een snelle bevalling, alleen heb ik door die snelle bevalling wel het idee dat ik een hoop te verwerken heb! Voor mijn idee leef je naar de bevalling en de geboorte toe en voor me gevoel was de bevalling en de geboorte van mijn meisje er ineens voordat ik echt kon beseffen dat ik was begonnen... Kortom: mede door de hormonen hebben we nog een hoop van ons af te schrijven! gelukkig hebben we daar weer dit forum voor
OOoh ja snel bevallen is een goede motor voor de kraamtranen Ik was in nog geen 3 uur aan de 10cm met bijhorende pers weeen. Toen moest de anesthesist nog binnen komen voor de ruggenprik en de ok was nog niet klaar voor de eigenlijk 3 weken later geplande ks.... dus een halve natuurlijke bevalling en een ks rijker was ik totaal overrompelt van alle gebeurtenissen en emoties die vrij kwamen, ik ben werkelijk een week of 1,5 van slag geweest. Daarbij genomen dat je lijf in de kreukels ligt en je hebt bingo, meisje huil het er lekker uit. Schrijf je verhaal veel en vaak op, vertel het aan iedereen die het wil horen... lucht echt op hoor. Dikke kus en knuffel, na de kraamtranen komt pas het echte genieten vond ik dan. Geniet van je verse gezinnetje !
Ach lieve miss X, je gevoelens zijn gewoon door het scherm heen te voelen... Ik ben dan nog niet zover, maar zelfs ik kan me er wat bij voorstellen. Het heeft natuurlijk bijzonder veel indruk op je gemaakt, en dat waar je je zo lang op hebt voorbereid gebeurt dan in sneltreinvaart... Je klinkt op en top als 'n moeder! ik vind het eigenlijk wel heeel erg mooi klinken.. Je zult lekker blijven genieten van je mooie meisje, snuffel maar heeel veel aan haar. Amber
Ik ben ook zo'n herinneringen mens en heb toen express een uitgebreid dagboekje bijgehouden ook over de bevalling e.d. Je vergeet idd in de loop van de tijd dingetjes, maar kan ze dan nog lekker terug lezen. En het gevoel van die eerste dagen... ik kan ze nog steeds zo terug halen (na 2.5 jaar) Grappig om te lezen ik was ook de 3e dag na m'n bevalling zo labiel als't zijn kon. In de weken er na ook af en toe nog hoor! Geniet er maar lekker van en schrijf alles op, maak veel foto's en zo, dan blijft het je lang bij.
Heb een brief aan mijn dochter geschreven in een speciale dagboek! Op de 5e dag na de bevalling, want voor mijn gevoel moest het zo snel mogelijk want dan was het nog heel vers op mijn geheugen heb ik elke detail beschreven die ik kon herrineren van haar bevalling. En elke woordje die ik heb geroepen opgeschreven, elke bizare houdingen en pijntje heb ik beschreven en ik moet zeggen dat het heel erg heb geholpen en inderdaad zo vaak mogelijk je verhaal vertellen helpt heel goed! Het is vannacht al een week geleden en het gaat zo snel joh.