Ik begin er een beetje radeloos van te worden... Ons zoontje is nu 5 weken en wil maar niet in zijn eigen bedje in slaap vallen. Op zich is dat het probleem niet, het is meer de tijd waarop. Ik probeer hem na zijn voeding, die meestal ergens tussen 8 en 9 valt, in zijn bedje te leggen. Na de voeding lijkt hij in slaap te zijn gevallen maar zodra je hem in zijn bedje legt begint hij weer te huilen en blijft hij wakker tot de volgende voeding (hij heeft geen honger, is gewoon wakker). Aangezien die rond een uur of 11 is, wordt dit gewoon te laat vind ik. Zijn bedje wordt voorverwarmd met een kruik, dus de kou zal het niet zijn denk ik. Hij wil alleen maar bij mij in slaap vallen en als ik dan geluk heb kan ik hem na verloop van tijd in zijn bedje leggen en slaapt hij tot de volgende voeding. Het gekke is, als hij eenmaal in zijn eigen bedje slaapt, slaapt hij daar ook gewoon de hele nacht in. Ook al komt hij 2 keer voor een nachtvoeding, daarna kan ik hem gewoon weer in zijn bedje leggen en valt hij zelf, zonder veel problemen (beetje morren af en toe, maar dat is alles) weer in slaap. Het is dus echt het slapen aan het begin van de avond wat niet lukt. Vannacht zijn we tot half 3 bezig geweest voor hij een keer sliep en dit begint mij aardig op te breken... Herkent iemand dit en wat deden jullie hieraan? Is hier überhaupt iets aan te doen of moet ik wachten tot het vanzelf beter gaat? Ik wil intussen wel eens langer dan 2,5 uur aan één stuk slapen. Overigens, hij kán het wel. Met 3 weken kon ik hem 2 dagen achter elkaar in één keer zonder problemen in zijn eigen bedje in slaap laten vallen, maar daarna was het over ook.
Vergeet het maar, hij is gewoon te jong, en tja als hij wakker is dan is hij wakker toch? Je kunt toch niets verwachten van zo'n kleine baby? Veel babies zijn vanaf een paar weken tot ongeveer 4 maanden 's avonds veel wakker. Dus in de kinderwagen beneden of op schoot totdat je ze steeds vroeger echt in bed kunt leggen. Ik zou het niet meer proberen voorlopig, dat werkt voor jou toch ook niet? Je moet je eerst nog even aanpassen aan het ritme van je baby, daarna kun je langzaam hem laten wennen aan jou ritme. Steek niet teveel energie in dingen die hij nu toch nog niet kan of wil. Dat hij om 11 uur dan pas gaat slapen maakt niet uit, voor een baby is dat niet te laat, die hebben dat ritme nog helemaal niet. En ja, dat hij het 2x achter elkaar wel deed, tja gewoon geluk denk ik. Succes.
De meeste baby's willen 's avonds lekker clusteren. Dit kan zijn dat ze vaker kleine beetjes willen drinken of gewoon lekker bij je liggen. Ik zou zeggen; geniet ervan want voor je het weet, willen ze dit niet meer en het is zooooo heerlijk!!
Tycho wilde de eerste 3 maanden niet in zijn eigen bed in slaap vallen. En al helemaal niet overdag, hij kon het gewoon niet. Maarja, hij was toen ook nog zo klein! Ik heb hem al die tijd in slaap gewiegd en bij me gehouden. Ook de avonden. Hier begon het altijd om een uur of 19 tot 23uur meestal.... Dan begon hij te huilen en was echt ontroostbaar. Laten huilen (dat advies kreeg ik overal) was geen optie want hij hield het echt een uur of misschien zelfs nog wel langer vol. Hier was het tussen 19 en 23: op de bank met Tycho op mijn buik. Ik kon hem ook niet in zijn bedje leggen want hij werd gewoon na 10minuten overstuur wakker. Wat ik ook deed: kruik in zn bedje om op te warmen, gedragen shirt van mij in zn bed onder zn hoofdje, niets hielp. En ik was ook degene die Tycho op dat moment nodig had, want pappa, opa of oma daar moest hij op dat moment niks van hebben, alleen bij mamma liggen! Ik vond het op sommige momenten echt vervelend dat ik niet eens wat kon doen voor mezelf, maar ik heb er toch ook weer zo ontzettend van genoten!! Na die tijd ging hij om 19uur naar bed met de fles en om 23uur kreeg hij weer een fles... En nu wil hij niet meer bij mamma zo liggen en in slaap vallen want alles is te interessant.... en hij krijgt ook geen nachtvoedingen meer en ook geen voeding van 23uur... Het enige moment dat ik hem nog slapend in mijn armen kan houden is om 19uur ... dan is hij meestal zo moe dat hij al slapend de fles leegdrinkt. Maar dan moet ik hem ook gen half uur vast hoduen want dan wordt hij wakker en denkt hij dat het speeltijd is Dus ik zou zeggen geniet ervan, zo'n klein hummeltje op je buik wat de rust zelve is als hij bij mamma ligt... Hij heeft 9maanden in jouw buik gezeten, met jouw geluiden en jouw stem.... Dat moet hij nu INEENS missen. Ook in slaap vallen moet een baby leren... hij is imeers altijd in slaap gewiegd doordat jij in beweging was. Waarom niet blijven wiegen en bij je nemen tot hij het zelf kan? Ik zeg niet dat het niet vermoeiend is, ik weet er alles van en hier heeft het in slaap vallen zonder huilen overdag 7maanden geduurd, 's avonds ging het gelukkig iets sneller. Maar ook overdag niet willen slapen is vermoeiend. Liefs
Ik ga ook met mijn voorgangers mee. Yasemin sliep sowieso de eerste maanden pas rond 23.30 meestal. Soms eerder, soms later. Maar het was echt een avondkindje, dan was ze gezellig wakker en zat ze bij ons. Ze gaat eigenlijk pas sinds ze een maand of 9-10 is rond half 8-8 uur naar bed.
Eens met iedereen. Hier ook de eerste maanden met de baby op de buik/aan de borst gezeten totdat wij zelf naar bed gingen. Ze kunnen ook bij papa liggen he, dat is ook fijn (voor beiden!). Ik snap die vroege bedtijden voor zulke jonge baby's die nog helemaal geen ritme hebben nooit. PS: hoe gaat het voeden Anja?
Wat herkenbaar zeg! Elin slaapt pas sinds eergister ineens vanaf de voeding van 19 uur in haar eigen bedje... We hebben tot 10 weken haar gewoon beneden gehouden, troosten en lekker op de arm of op onze buik slapen... Knuffelen is dan nog zooo lekker. Na 10 weken vonden we dat het niet een vast patroon moest zijn en hebben we haar toch in haar bedje gelegd, en steeds naar boven om te troosten. Heb vorige week van iemand van ZP de Babyslaapgids (kan ik je mailen) gekregen en die theorie toegepast (eerste avond om de vijf minuten huilen troosten, tweede avond om de tien minuten en de derde om de twintig minuten.....). Het heeft geholpen want dit is de derde avond dat ik niet meer naar boven hoef, ze huilt nog wel 10 minuutjes maar valt dan in slaap..... Lastig hé allemaal?
Ik zou zo'n jonge baby echt nooit laten huilen om in slaap te vallen. Kom op zeg dat is toch niet nodig? Als ze niet willen slapen, dan willen ze toch gewoon niet slapen? Dat je ze probeert in bed te leggen prima, maar laten huilen, nee dat vind ik echt not done bij zo'n ukkie. Wat je haar nu aanleert is dat ze niet hoeft te huilen, omdat mama toch niet luisterd naar haar behoefte en de manier deze te uiten... Wij hebben Yasemin altijd gevolgt in haar eigen ritme. Een baby heeft geen klok om op te kijken hoelaat het is. Dat was dus zeker de eerste 4 maanden ergens tussen 22.30 en 00.00 naar bed. Want eerder was ze niet moe, en dat is toch niet erg? Ik volg dat probleem eerlijk gezegd niet zo.
hier ook zeker tot een week of 9 a 10 altijd beneden savonds, wou gewoon echt niet boven in het donker liggen, nu gaat hij tegelijk met dochterlief tussen 7 en 8 naar bed en slaapt dan door tot de volgende ochtend, tenminste dat deed ie, de laatste nachten kunnen we er gemiddels 10 keer uit omdat ie wakker wordt pfff maar das een ander verhaal. volgens mij is het heel normaal dat kleine babietjes savonds wakker zijn en lekker bij je willen zijn, gewoon lekker genieten en knuffelen met je kleine schat. en ik weet het af en toe wordt je er gek van, maar probeer toch ook te genieten van het samenzijn en afhankelijke van zo'n kleintje. liefs M
Eens met Duchess; ik vind het schrijnend om een baby van 10 weken te laten huilen en te leren dat mama niet komt. Ik vind dat zo hard! Dat is nl. wat je ze leert: mama komt niet. Ze huilen namelijk omdat ze bij mama willen zijn. Het zorgt voor enorm hoge cortisollevels bij je baby! Wat is er nou mis mee om je baby lekker op je borst te hebben in de avonduren?
Als ik dit lees, dan lijkt het wel alsof ik mijn eigen verhaal lees. Onze zoon heeft ook echt moeten "leren" slapen. Op dit moment kan hij het gewoon weg nog niet, zelf in slaap vallen. Bij ons was het ook elke keer zo dat hij op de arm in slaap viel en als we hem weg wilde leggen in zijn bed hij wakker werd...zeer frustrerend. Wij kregen als beste tip: Accepteer het gewoon en laat hem ervaring op doen met slapen. Waar hij ook slaapt, al is het op de arm....laat hem lekker slapen! En je zal merken dat naar mate hij ouder wordt je hem wel in zijn bed kan leggen als hij op de arm in slaap gevallen is. Bij ons heeft de puckababy ook heel veel geholpen om hem de rust te geven om zelf door te slapen als we hem in zijn bedje legde als hij in slaap was gevallen op de arm. Succes!! En het komt echt goed!! Onze zoon is nu 7 maanden en gaat nu heerlijk slapen als wij hem in zijn bedje leggen.
Dames, ik snap jullie mooie theorieen heel goed, maar niet iedereen kan er zo goed mee omgaan. Ik heb zelf ook veel slaap nodig, zeker als je net bevallen bent, toen was ik om half 9 schoonop! En wat voel je je dan machteloos als ze niet willen/kunnen slapen.. Achteraf lijkt het sowieso minder erg allemaal. Maar TS zit nog volop in de 'vermoeide' fase en dat kan erg zwaar zijn!
Achteraf? Sorry hoor, maar ik ben nooit uit die fase gekomen, mijn zoontje slaapt nog niet door en is regelmatig 2 uur wakker 's nachts en krijgt nog gewoon nachtvoedingen, maar laten huilen: no way! Een pasgeborene wil 's avonds bij zijn mama en papa zijn; je ruiken, je hartslag horen, je zachte aanrakingen en je warmte voelen. Ik ws herstellende van PE en een loodzware bevalling en had een baby met diverse kwaaltjes. Maar ik had ook het superhormoon dat me er doorheen sleepte; ik kon iedere 2 uur 1 uur voeden en sliep dan zo weer verder. Overdag ging ik samen met mijn zoontje slapen. Nu, na bijna 2 jaar gaat de vermoeidheid bij mij zich parten spelen, maar die eerste weken/maanden na de bevalling heb je die moeheid maar gewoon te accepteren, het is niet anders!
Onze dochter heeft 9,5 maand niet door geslapen, en niet e nkel voedingen, maar hele nachtgen wakker. dus ik weet heel goed hoe het is om helemaal doodmoe te zijn. Maar laten huilen is nooit in me op gekomen, zeker niet met 10 weken. wie heeft er niet genoeg slaap nodig? Het topic gaat hier over kindjes die niet savonds in hun bedje willen slapen. het gaat nog niet eens over de nachten. Ik snap best dat moeders dingen willen proberen, maar laten huilen gaat in mijn ogen te ver. Niets voor de topicstarter, want die heeft het nergens over huilen gehad. (voor de duidelijkheid )
Ik word altijd zo verdrietig van zo'n verhalen... Zie zo'n ienieminiebeebje al helemaal alleen in een bed liggen huilen...
Ten eerste heb ik altijd heel veel respect voor je gehad, en nog, want ik lees vaak genoeg hoe zwaar je het hebt. Maar, dat neemt niet weg dat ik bij mijn standpunt blijf. Het is prachtig dat een baby bij zijn ouders wil zijn, helemaal mee eens, mijn dochter lag ook vaak bij ons. Maar als ze dan meteen wakker worden zodra je ze in bed legt, daar kan ik ook niet tegen, hoe heerlijk zon mensje ook is. Je mag best weten dat ik toen, en nu nog als ze fases heeft, ook overdag, een beetje doordraai. Dan lijkt het of alles in mn hoofd gaat draaien en wordt ik zo boos/wanhopig. Na een minuut of 10 is dat wel weg maar ik verzeker je dat het vreselijk is. Ben vaak genoeg jankend weg gerend of gereden (als man thuis was natuurlijk) en nog wel. Daarom snap ik mensen zo goed die zoiets vragen. Je wilt het zelf niet, kwaad zijn. Maar zoals jij er mee om kon gaan dat kan niet iedereen, dat is echt niet zoiets van zet even door, je wilt toch alles voor je kind? enz. Ik heb ook nooit laten huilen, dat kan ik niet. Maar iedereen is anders. Sorry
Nee, geen sorry, ik begrijp het ook wel! Als ze overdag niet willen slapen, dan kan je bijv. proberen te gaan inbakeren of ze in een draagdoek bij je te nemen. Mijn zoontje was een maaier, die maaide zichzelf wakker. Verder was hij erg gestrest en overprikkeld en kon hij alleen diep slapen in een heel stille, goed verduisterde ruimte. Ik ben gaan inbakeren; klassiek. Hij was 7 weken oud en ik bakerde hem in; armpjes goed strak naast zijn lijfje en weg was ie, dat was voor mij echt een openbaring! Hij wou dus wel slapen, maar door die lichamelijke en mentale drukte lukte het hem niet. Toen hij alles tegelijk bleek te hebben: kiss, verborgen reflux, extreme darmkrampen, overprikkeldheid, voorkeurshouding, huilen, niet slapen werd ik ook wel een beetje radeloos. Misschien is het beter relativeren hoe langer het geleden is.
Jayden kon vaak in het begin niet slapen omdat hij te moe was, teveel prikkels had gehad overdag. Dan was het 10 minuutjes huilen in zn bedje en een paar keer zn speen terug in zn mond doen en hij sliep. Nu is het geen probleem meer tenzij we een hele dag met hem op stap zijn geweest, dan kan hij de slaap maar moeilijk vatten. Hij gaat tussen 8 en 9 naar bed en slaapt dan tot minimaal 7 uur de volgende ochtend. Toen hij 2 maanden was sliep hij van 7 tot 7. Ook merkte we dat hij sneller sliep als hij in zn slaapzak lag omdat hij anders te bewegelijk nog was. Succes het is niet altijd even makkelijk.
Oh nee laten huilen doe ik absoluut niet, daar vind ik Milan ook nog veel te jong voor! En ik vind het geen probleem dat hij tussen 11 en 12 pas gaat slapen, en ook niet dat hij de hele avond bij mama zit. Maar er zijn ook dagen dat hij tot half 3 's nachts wakker is en dat breekt wel behoorlijk op... 't Gaat nu wel wat beter, we hebben een redelijk ritme. Milan bij mij in bed 's avonds en als hij slaapt (echt diep) gaat hij zijn eigen bedje in, 't gaat steeds beter wat dat betreft. Maar tot half 3 's nachts wakker blijven lijkt me niet goed?