Hoe lastig het ook is.. Ik zou echt zwaar tegen je moeder in gaan. Ten eerste hoeft ze helemaal niet mee naar de huisarts! Dat kun je toch makkelijk zelf?? Ik zou gewoon niet accepteren dat ze meegaat. Desnoods de afspraak afzeggen, een andere plannen en je moeder niet vertellen wanneer je moet. Ten tweede.. Alles wat al gezegd is. Jij bent je moeder hierin niets verplicht. Je bent 20! Woont al een jaar op jezelf. Jouw moeder heeft hier echt helemaal niets over te zeggen. Je moet zelf dan ook beter je eigen grenzen aangeven. Ga naar de huisarts, zonder je moeder. Overleg met je huisarts wat de beste anticonceptie voor jou is.
Ik begrijp hier niets van. (Is er voor zover jij weet, een geldige reden dat je moeder dit soort dingen voor je bepaalt?) Ik snap sowieso niet dat ze meegaat naar jouw doktersafspraken, ik begrijp niet dat je dokter zomaar doet wat jouw moeder wil (en bij tegensputteren van jouw kant) en ik begrijp al helemaal niet dat jij dit accepteert! Misschien niet helemaal vergelijkbaar maar toen ik 20 was bepaalden mijn ouders helemaal niets over mij! Moest ik aan de pil? Ging ik naar de dokter. Mijn ouders hoorden dat achteraf dan wel een keertje. of niet. waarom ben jij nog zo afhankelijk van de mening (!) van je moeder? Ik ben het helemaal eens met Hilly, als jij een baby zou willen zal je toch echt wat zelfstandiger moeten worden en jouw moeder heeft daar niets, maar dan ook niets mee te maken. Je hebt haar toestemming nergens voor nodig, dit is iets van jou en je vriend. Om heel eerlijk te zijn vind ik dit behoorlijk vreemd. Maargoed, ik was dus op mijn 20e compleet zelfstandig (woonde aan de andere kant van het land) en deelde ik mijn ouders alleen nog maar dingen mee. Niks toestemming.. Dus misschien kan ik me hierin gewoon niet goed genoeg inleven.
Je bent meerderjarig dus nee, je ouders kunnen jou niet dwingen tot medische handelingen die jij niet wilt zolang je wilsbekwaam bent. Ik vind het ook slecht van zo'n huisarts dat er niet nasr je geluisterd wordt. Ik zou op zoek gaan nasr een andere huisarts en vrijdag dus niet naar die afspraak gaan.
Waarom zou je moeder meegaan naar de dokter? Ik zou ze dus ofwel buiten het kabinet laten, ofwel gewoon niet laten meegaan. Ik snap haar bezorgdheid voor een stuk. Mijn moeder wou me ook niet zwanger zien op mijn 21ste. (En ikzelf mezelf ook niet.) Maar een pil die je duidelijk niet ligt, daar zou ik toch echt mee stoppen en naar een andere overgaan. Daar heeft je moeder toch echt niks in te zeggen. Als zij dan voor zoveel druk zorgt in 't kabinet, zou ik haar dus gewoon buiten laten staan. Hier overigens ook een moeder die op mijn 30ste nog altijd hyper-bezorgd is en alles wil weten en dat zal de rest van mijn leven wel zo zijn. En het meeste ook wel mag weten. Maar als ze mij echt medicatie zou opleggen die mij totaal niet ligt ... dan zou het toch echt snel over zijn en krijgt ze toch echt niks meer te horen bij wie en waar ik een afspraak heb staan voor wat.
Hoi mikayla, Ik werk als ft in de kinderrevalidatie en de zorg heeft hele duidelijke regels. Tenzij je onder bewind geplaatst bent geldt voor medische handelingen t volgende Vanaf 12 jaar mag een kind bij elk gesprek met betrekking tot zijn welbevinden aanwezig zijn. Arts vraagt dit zelf aan kind. Vanaf 16 is kind verplicht om aanwezig te zijn en beslist mee. Weigert kind behandelin en ouders willen wel of andersom dan vinden er gesprekken plaats waarbij bepaald wordt hoe wilbekwaam kind al is en dat geeft de doorslag Vanaf 18 jaar heeft kind autonoom recht en beslist. Wij moeten dan ook toestemming aan het kind vragen als wij ouders bij het gesprek met kind willen hebben en moeten over het algemeen ouders weigeren wanneer ze aanwezig willen zijn bij de behandeling tenzij kind toestemming geeft. Bij twijfel spreken we het kind eerst apart. Dit is per wet bepaald dus als je moeder bij je afspraak is en jij zegt wanneer de huisarts je oproept. Mam ik ga alleen moet de arts moeder weigeren. Succes!
Komop TS! Jij bepaalt zelf wat er in jouw lijf komt. Niet jouw moeder. Al zou jij zwanger willen worden dan zou dat nog jouw beslissing zijn. Ik zou de afspraak verzetten en je moeder zeggen dat ze niet mee hoeft. Klaar. Ik ging vanaf mijn 16e geloof ik al niet meer met mijn moeder naar de huisarts. Kom voor jezelf op! Daar word je een grote meid van!
Ik vind het vooral sneu voor mijn ma, Ze maakt zich druk om die kleine mini kans die er is bij anticonceptie dat het misgaat. Ze hoeft echt niet bang te zijn dat ik en mijn vriend de condooms en anticonceptie de deur uit gooien ofzo, we zijn nog niet klaar voor een kindje op verschillende gebieden. gewoon eerst even lekker samen genieten en een goed bestaan opbouwen en meer geld verdienen en dan zien we het wel weer over een paar jaar. Ik bedoel als ik een spiraaltje neem en ze controleren of het goed zit is er niks aan de hand ( mijn ma vind spiraaltje niks omdat het bij haar verkeerd geplaatst was waardoor ze veel pijn heeft gehad) en als ik de nuvaring neem, dan kan ik gewoon mijn alarm zetten in mijn telefoon wanneer het er precies in moet en wanneer er uit. Niks aan de hand. De pil wil ik zelf niet meer omdat ik af en toe nog last heb van obstipatie en dan movicolon drink wat laxerend is dus de werking van de pil verminderd ( volgensmij heette dat zo) En de pil is de minst betrouwbare anticonceptie vind ik. Veel dingen zoals antibiotica /ziek zijn met diarree en overgeven beïnvloed de werking en het is makkelijk te vergeten. . Mijn moeder leest op Internet alleen maar de doem verhalen over anticonceptie en over de prikpil leest ze de goede dingen ze wil me gewoon beschermen maar dat is helemaal niet meer nodig en dat begrijpt ze niet
ik ga normaal gesproken ook zelfstandig naar de huisarts al heel lang sinds mijn 15e/16e Het is alleen echt perse met dit dat ze mee wil
Ik zou als ik jou was morgen bellen en op schrift eisen dat jij niet wild dat je moeder mee naar binnen gaat, en dat jij het moeilijk vind om te weigeren. En dat je daar misschien hulp bij kan gebruiken door middel van je huis arts. Gaat je moeder toch mee naar binnen en je huisarts laat dit toe dan zeg ik weg daar HEEL snel is zo gedaan. Gewoon naar een andere huisarts stappen (miss van je vriend) en tegen hen zeggen dat je naar hun wild omdat jij je niet prettig voeld bij je huidige huisarts als het goed is zorgen ze dat jou dosier bij je neiuwe terecht komt. Straks ben je toe aan een kindje van jullie beiden en gaat ze zich bemoeien met het opvoeden dus maak je los en zorg voor je zelf jij ben 20 geen 14 meer. Vraag je vriend hierin te helpen als jij het moeilijk vind.
Jammer voor haar. Jij wil die prikpil niet. Je kan haar toch uitleggen waarom en je zegt haar dat je zelf gaat. Je kan haar daarnaast ook uitleggen dat je weer aan de gewone pil gaat. Het is jouw leven. Niet dat van haar. Sorry maar zo is het wel. Ik vind het gewoon erg dat ze op jouw gevoel werkt en zegt dat ze nog geen oma wil worden op haar 48e.. en teleurgesteld zou zijn. Dat is haar probleem! Niet het jouwe! Succes meis!
+1 Ik begrijp dit echt niet....... Mijn moeder zou hoog of laag kunnen springen, maar als ik niet wil dat ze niet meegaat, dan gaat ze echt niet mee hoor!
Ik zit echt verbaasd te lezen.. Je bent 20 en je woont samen met je vriend.. Hoezo bepaald jou moeder dan wat voor AC jij moet gebruiken? Je moet namelijk helemaal niets. Jou lichaam, jou keuzes. Kom op.. Niemand kan je dwingen tot iets wat jij zelf niet wilt!
Vind je zelf dan niet dat je tegen je moeder kan zeggen dat je zelf over je eigen lichaam beslist op deze leeftijd? Ik persoonlijk zou tegen mijn moeder echt hebben gezegd dat ze er zich niet mee heeft te bemoeien.
Wat zit jij in een vervelende situatie. Hier is al eerder op het forum aangegeven dat jij beslist en dat je moeder geen zeggenschap heeft. Het is jammer en vervelend dat je huisarts geen gehoor gaf aan jouw verweer. Als ik jou was zou ik niet tot vrijdag wachten, om dan weer in zo'n moeilijke situatie terecht te komen. Bel je huisarts op en leg de situatie uit. Je huisarts heeft immers zwijgplicht, dus als ze iets doorlekt naar je ouders, kun je haar voor de tuchtraad slepen. Door haar op te bellen, kunnen jullie een vervelende confrontatie met je moeder erbij vrijdag voorkomen. Eigenlijk zou je weer van voor af aan moeten beginnen om te onderzoeken welk anti-conceptiemiddel geschikt voor jou is. Dat verschilt namelijk per persoon. Weeg ze tegen elkaar af. Schrijf alle voor- en nadelen op (zijn ook kant-en-klare lijstjes van op internet te vinden). Ga een open gesprek met je huisarts aan om samen uit te zoeken wat voor jou het meest geschikt zou zijn. Mijns inziens kun je er al een paar doorstrepen op basis van je huidige ervaringen. Let wel, geen enkel middel is 100% veilig. Misschien moet je je moeder dat ook maar eens uitleggen... Verder zou ik als ik jou was proberen een goed en rustig gesprek met je moeder aan te gaan. Vertel haar dat jullie op dit moment nog geen kinderen zouden willen, omdat jij haar mening deelt dat daar de tijd nu nog niet rijp voor is (met stroop vang je meer vliegen dan met azijn ). Maar geef ook aan dat je wel van mening bent dat je je verantwoordelijkheden moet nemen, mocht je wel per ongeluk zwanger raken. Je weet immers welk risico je neemt door gemeenschap te hebben. Wanneer je je lijstje met voor- en nadelen maakt, vraag haar om advies en ervaring, dan heeft ze waarschijnlijk wel het idee dat je de 'ernst' van de situatie inziet, dat je haar serieus neemt, maar ook dat je haar mening belangrijk vindt. Het moet voor haar echter wel duidelijk zijn dat JIJ de keuze maakt, dus zij zal zich erin moeten kunnen berusten als die keuze anders zal zijn dan zij wenst. Het belangrijkste is denk ik dat je ervoor moet zorgen dat je moeder je vertrouwt, want dat doet ze nu blijkbaar niet. Heel veel succes, sterkte en wijsheid toegewenst.
Sorry meid, maar kom eens voor jezelf op!! het is en blijft je moeder en dat blijft ook zo, maar kom op zeg ze hoeft echt niet met je mee naar de ha voor de prikpil. Je moet echt wat assertiever worden en tegen je moeder ingaan. zolang jij het allemaal blijft pikken verandert er niets! jij moet die stap zelf maken en zetten niet je moeder! echt het had mijn moeder niet moeten zijn, nee is nee. Sorry ik vind je echt soft wat dat betreft, je woont op jezelf en je bent 20 ! dan maak je eigen keuzes, dus maak je alle keuzes zelf en al helemaal over je anticonceptie
Makkelijker gezegd dan gedaan: kom eens wat meer voor jezelf op. Ik lees het vaak hier en ja, jullie hebben gelijk. Maar niet in elke situatie is het even makkelijk. Mikayla, het enige advies dat ik je geven kan, is: bespreek dit met de huisarts ZONDER je moeder erbij! Maak desnoods een extra afspraak. Niet meteen om beslissingen te nemen, maar om de zaken met hem/haar te bespreken. Vertel je arts wat je hier hebt verteld. Of als je dat moeilijk vindt: Print het uit en laat het lezen. En laat je moeder hierbuiten. Je hoeft nog geen beslissing te nemen, je hoeft niet meteen tegen haar in te gaan, maar je kunt wel je arts op de hoogte stellen van hoe de situatie is, en hem/haar vertellen dat je het anders zou willen. Je kunt ook je vriend meenemen als je het vervelend vindt om alleen te gaan. In je verhaal vind ik je moeder erg dwingend overkomen en de relatie lijkt niet gezond, maar ik ben maar een buitenstaander en ik denk dat een arts ook dit beter kan beoordelen. Er zijn trouwens meerdere opties voor anti conceptie. En ga niet teveel de horrorverhalen lezen, want alles heeft wel een horrorverhaal. Ook de prikpil, die net als alle andere middelen nooit een 100% garantie kan geven. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je verlies. Een miskraam is niet niks, en je moeder maakt het er niet makkelijker op. Ik hoop dat je de komende tijd stappen kunt zetten in de goede richting. Sterkte en ook veel succes toegewenst!
daarom denk ik ook dat een assertiviteitscursus voor haar een flinke oppepper zal zijn. want ook in het 'echte' harde leven zal ze toch haar 'mannetje' moeten kunnen staan. en ja ik weet hoe moeilijk het is als je ouders proberen je leven te beheersen. maar zonder NEE te zeggen kom je er niet. met als gevolg dat JIJ helemaal in het niets valt. en dat is gewoon zonde.
Je hoeft je ma niet te overtuigen... JIJ moet doen waar JIJ je goed bij voelt en niet wat je ma vind, de bakker, op Truus die op de hoek woont
Jullie hebben gelijk, ik heb het al vaker gezegd hoor van HÈ dit is mijn lichaam en mijn keuze, daar deed ze niks mee. Ik heb haar gesproken en gezegd dat ik alleen ga en samen in overleg met de huisarts gaan we (ik en de HA) kijken wat beter bij mij past. Dank jullie wel !