Hahah ja dat zou idioot zijn; 14 cycli bijna altijd de timing perfect en dan nu eigenlijk kan het niet en dan toch. Maar goed, ik mag ook niet stiekem hopen van mezelf. Ik zit nu op ergens tussen 6-9 dpo. Ik denk zelf 9 dpo, maar FF kan maar heel moeilijk iets van mijn temperaturen maken deze ronde (haha logisch; het meeste van de tijd tussen menstruatie en ovulatie had ik dus koorts) en die geeft nu een voorzichtige gok dat ik toch 3 dagen later pas eisprong had. Dat zou ik helemaal niet erg vinden want dan zit ik qua timing dus wél goed. Maar ik denk dat FF uit z'n nek kletst dit keer. Ik ga het alsnog klote vinden als ik ongesteld word volgende week hoor. Maar minder erg dan vorige maand. Ik heb nu ook niet zo'n testdrang grappig genoeg, omdat ik denk dat er toch geen kans is. Dat maakt het wel relaxter. Vorige twee maanden heb ik vanaf 8 dpo elke dag getest.
Ohja ik herinner me nu weer dat je nog n poos moest wachten voordat ze willen starten met behandelingen. Kijk ergens wel fijn dat alles er goed uitziet en de gyn vertrouwen erin heeft. Maar zelf ben je het vertrouwen helemaal kwijt en het gevoel dat t nóóit meer zal lukken. Ik herken het héél erg uit de tijd dat ik voor dochter bezig was. Super rot meid. Hopelijk wordt je toch spontaan verrast nog vóór augustus en blijkt het toch raak te zijn zonder dat behandelingen nodig zijn. Dikke knuffel
Jij was uiteindelijk toch 3 jaar bezig voor dochter toch? Wat heeft er uiteindelijk gewerkt? Of was het eigenlijk gewoon dat je lang genoeg gewacht hebt?
Ja ik was bijna 3.5 jaar bezig. Was echt een moeilijke tijd. Kreeg na één jaar een mk en daarna lukte het 2.5 jaar niet... Bij mij was t een beetje een bijzonder verhaal, want ik had een afwijking aan mijn baarmoeder. Een septum oftewel tussenschot dat de baarmoeder in 2 deelde en zowat volledig opvulde. Uiteindelijk ben ik daaraan geopereerd door mee te doen met een wetenschappelijke studie (TRUST studie). Aangezien ze in NL de operatie niet gauw doen. Maar uiteindelijk na 3.5 jaar proberen dus wél geopereerd (tussenschot verwijderd) en toen direct de 1e ronde zwanger. Heel bizar. Denk wel dat het hebben van de baarmoederafwijking in verband staat met t feit dat de cervix zich ook afwijkend gedraagd. En ik heb veeeeeel spanning en harde buiken in mn buik. Bijgevoegd fotootje vd afwijking die ik had. Tussenschot is voor t grootste gedeelte verwijderd maar mijn baarmoeder blijft licht hartvormig. Ze wilden bij mij niet starten met iui oid aangezien dit geen zin leek te hebben met zo'n tussenschot. Ik had echt een innestelprobleem. Uiteindelijk dus n lange medische molen maar geen echte fertiliteitsbehandelingen gehad.
ah ja duidelijk verhaal. Ja innestelen zal daardoor wel heel moeilijk zijn geworden! Vanaf wanneer wist je dat je dit had?
Vandaag 12 dpo maar ik denk dat testen niet nodig gaat zijn, mijn temp is aan het dalen. Ik verwacht mijn ongi dus binnenkort.
Hier vandaag ook spotting, dus ik denk 10 dpo inderdaad. En dus geen baby's want hele ovulatie gemist
Tja in mijn geval verwacht hoor! Dus geen grote teleurstelling oid. Was wel grappig eigenlijk - ik heb meestal ovulatie tussen dag 14-17. Het is wel eens voorgekomen dat het echt een paar dagen later was (bijv vanwege een griepje of heftige verkoudheid). Ik verwachtte dus 100% dat ik nu pas een week later oid zou ovuleren. In plaats daarvan was ik deze maand dus opeens heel vróeg! Ws op dag 12. Dat is in de 3 jaar dat ik temperatuur, nog nooit voorgekomen hahah. Ik zei al tegen mijn man, 'ik denk dat de koorts de eitjes wat eerder gaar gekookt heeft' Maar ja, niks aan te doen dus, op dag 12 was ik echt nog heel grieperig. Ik ben niet zo geobsedeerd dat ik dan koste wat kost nog seks er doorheen wil jassen. Geloof dat mijn man me ook niet zo sexy vond die week met alle hoesten en snot dus had ws toch niet gewerkt
Hahaha eitje wat eerder gaar gekookt Lol Idd apart je zou verwachten bij ziekte een uitgestelde eisprong!!
Wat ontzettend balen! Ik ga ook naar de volgende ronde, ben vanmorgen ongesteld geworden en heb de hele morgen in bed doorgebracht... De pijn word met de maand erger het is net of ze met een mes m’n hele binnenkant aan het opensnijden zijn, lang leve de endometriose Contract!? Ik teken mee hoor laat het alsjeblieft zo snel mogelijk raak zijn voor ons alle 3 @Leraje... Dikke knuffel voor jullie
Laat weten als je die contracten vind. Dan teken we allen samen. Niet leuk als je zoveel pijn hebt. Kan daar dan echt niets aan gedaan worden aan die endometriose?
Er is niet heel veel bekend over endometriose wat betreft genezen/ medicijnen.... Ik had pijn medicatie (naproxen) maar ik ben daar per direct mee gestopt omdat hier werd verteld ( ik weet even niet meer door wie) dat het slikken van ibuprofen of soort gelijke niet goed is voor de eisprong... Als het extreem erg is dan zouden ze het “weg” kunnen halen door een operatie uit te voeren... Ik heb maar 1 dag echt pijn en verder niet dus ik mag eigenlijk niet klagen
Vandaag 14dpo Test was negatief en om het helemaal gek te maken haalt FF mijn ei weg. Ik ga stoppen met duphaston en dan wordt ik hopelijk binnenkort ongi. Het heeft geen zin om verder te nemen want we hebben het sindsdien niet meer gezellig kunnen maken. Manlief nieuw werk en dan hij en ik ziek. Op naar een nieuwe ronde
Argh, superirritant zuurtje van FF, en wat balen van de test Hier (denk ik) 12 dpo, nog steeds spotting, maar nog niet ongesteld. Fijn, dus weer geen korte LF. Ik denk toch echt steeds meer dat ik van het zomer op vakantie wel echt een weekje zwanger ben geweest, want daarna was mijn LF opeens heel kort (9 dagen) en is het elke maand erop weer een dag langer geworden. Het lijkt wel alsof toen echt iets heeft gerommeld met mijn cyclus. Had ik toen toch maar testjes meegenomen
Ja ze kunnen het wel opereren wat ik weet. Want het kan toch ook evt zwanger worden wel in de weg staan of niet?