Dat hoeft niet zo. Mijn vriend werkt 4x9 en ik werk 5 of 6 x8, waarvan maximaal 4 op kantoor. We nemen dus 3 dagen opvang. Mijn kinderen worden dus niet 'opgevoed door de kinderleidster' en zelfs al zou het 5 dagen zijn dan alsnog denk ik niet dat het zo werkt, merendeel van de tijd is het kind dan alsnog bij je. En er is niets gekkenwerk aan dagopvang. ja ik ging zelf naar de peuterspeelzaal, maar dat is minder dag dagopvang natuurlijk en alle ouders die ik ken die niet werken brengen hun kind niet naar de peuterspeelzaal en dus denk ik dat die tekort komen (zeker als de ouders de nederlandse taal niet voldoende beheersen, dan krijgen ze zelfs een leerachterstand nog voor de schooltijd begint).
Eerste deel ben ik het mee eens mijn moeder was er nl zoals ik in mijn eerdere post al zei ook altijd en dat vond ik ook fijn dat ik lekker thee met haar kon drinken en mn dag op school kon vertellen. En idd ik denk niet dat als je een 'huismoeder' bent je kind niet in contact komt met andere kindjes want idd ik ben ook naar peuterspeelzaal enzo gweest en had ook gewoon buurmeisjes/vriendinnetjes in de buurt . Ik deel je mening dat het beter is (in MIJN ogen!) dat je er de eerste jaren bent voor je kindje maar goed daar denkt iedereen anders over (veroordeel dus niemand!). En ik moet er ook niet aan denken om mn kindje overal te brengen/op te halen. Als het gaat met mijn werk dan wil ik alleen maar avonden of weekenden werken zodat ik overdag bij mn kindje ben en mn mannetje s avonds.
Momenteel werk ik 18 uur en wisselende diensten. Mijn vriend heeft een eigen bedrijf en maakt weken van 60 tot 80 uur. Zwanger worden gaat bij ons niet vanzelf (na 3 jaar en 9 vruchtbaarheidsbehandelingen en 1 miskraam) en omdat mijn vriend zoveel werkt en ik altijd heb gezegd dat ik de eerste 2 jaar thuis zou willen blijven, hebben wij besloten dat ik stop met werken. Gelukkig kan dat financieel gezien ook, daar ben ik erg blij om. Maar misschien zeg ik wel na een half jaar dat ik toch 2 dagen wil gaan werken...you'll never know Al denk ik dat niet hoor....vind het nu ook veel te lekker om thuis te zijn, dus als de kleine er is zal ik het denk ik nog veel leuker vinden om thuis te zijn. Als de kleine er is, zou er niet zo heel veel veranderen....stappen doen we nu al nooit. We gaan vaak op visite bij vrienden/familie of ze komen naar ons en dan is de kleine daar natuurlijk gewoon bij. Verder gaan we nu regelmatig uit eten...dat zal straks wat minder zijn, maar ik weet ook niet of ik daar dan nog puf voor heb hahaha Camuh Wil je dan je kind(eren) het voorbeeld geven dat je MOET werken als je kindjes krijgt, omdat anders de maatschappij op je neerkijkt? Wat jouw moeder tegen je heeft gezegd: "Blijf alsjeblieft fulltime werken, dat is echt het beste voor jezelf en je kinderen. Thuiszitten is een strijd tegen verveling en verveling leidt zo makkelijk tot depressie. Ontwikkel jezelf dus. Daar word je gelukkig van en je kind dus ook! " Dat geldt (gold) misschien voor jouw moeder, maar dat geldt niet voor elke andere vrouw! De ene moeder is gelukkig en zit goed in haar vel als ze ook nog (parttime) werkt en de andere moeder is het gelukkigst als ze lekker thuis kan blijven bij haar kindjes. Ja en dan zijn er helaas ook nog moeders die MOETEN werken, omdat ze anders niet rondkomen...tis jammer dat het zo is. Tis alleen zo jammer dat er altijd mensen zijn die een ander veroordelen als diegene anders denkt als jij....
Nou dit topic is niet opgezet om anderen te veroordelen, maar volgens mij doet ook niemand dat. Ik vind het leuk om verschillende meningen te lezen, en dan veroordeel je elkaar niet meteen toch?
Nee dat snap ik dat dit topic niet is gestart om te veroordelen Alleen helaas gebeurd dat vaak wel en dat vind ik jammer...
In de jaren 50 hoef ik niet perse te leven want toen had je andersom geen keuze maar veel vrouwen MOETEN nu blijven werken omdat een aantal andere (feministische) vrouwen het voor de rest (die WEL thuis willen blijven) verpest hebben (zo voelt dat tenminste heel erg) ik vind dat ouderwetse helemaal niet zo erg, want zo ouderwets was mijn oma bv helemaal niet, mijn opa werkte gewoon veel en zij was de baas in huis (mijn opa had daar niets te vertellen haha) dus zo zielig waren ze toen echt niet hoor het was gewoon anders.. Dit las ik in het topic over discotheek (van imd geloof ik?) maar ik wilde er hier even op reageren. Op zich ben ik het er wel mee eens, maar ik zou het zelf niet zo fel zeggen . Maar het is wel zo omdat veel vrouwen carriere willen maken en nu niet meer zo jong kinderen willen als een aantal jaren geleden (niet eens jaren 50) worden wel veel jonge moeders (zoals ik) er raar op na gekeken dat ze nu zwanger zijn en is het zonde van je tijd en opleiding en school enz...Maar niet iedereen geeft om een opleiding of carriere. Ik kan dan zelf ook totaal niet leren (alleen in praktijk) en hoef dus ook niet zo nodig carriere te maken. Maar de hele maatschappij is er idd tegenwoordig wel op gericht dat man en vrouw MOETEN werken...Ik zou dolgraag na mijn zwangerschap gewoon aantal jaren thuis blijven om alles mee te maken van mijn kindje maar omdat dat financieel niet gaat kan dat niet. En ik denk idd wel dat dat mede komt omdat de maatschappij financieel erop gericht is dat beide ouders werken...Vroeger mocht je toch ook 4 jaar lekker thuis blijven zonder sollicitatieplicht en weet ik het wat. Begrijp me niet verkeerd ik val hier niemand persoonlijk aan maar dit is gewoon mijn mening en hoe ik erover denk !!
Je kunt ook bewust jong moeder worden en nog willen studeren en 'carriere' willen maken..Ik ben dr zo één namelijk. Ik vind niet dat een paar vrouwen het voor de rest verpest heeft. Zo is de ontwikkeling nou eenmaal gegaan. Mijn moeder vond het bijvoorbeeld werkelijk waar vreselijk dat ze thuis moest blijven en niet meer mocht werken omdat ze zwanger was en een kind had. Je kwam gewoon niet aan het werk in die tijd. Nou ja, wat is dan beter vraag ik me af... Zelf mogen beslissen of je thuis blijft of verplicht thuis moeten blijven terwijl dat je ambitie niet is? Ik vind de maatschappij ook wel behoorlijk prestatiegericht geworden, maar aan de andere kant is het ook net hoe je er mee om gaat natuurlijk.
Waar maak je dat uit op? Ik heb helemaal nergens gezegd dat de maatschappij neerkijkt op thuisblijvers. Persoonlijk zou ik nooit financieel afhankelijk willen zijn, ik verdien graag mijn eigen huis en eten etc., maar dat betekent niet dat ik denk dat de maatschappij neerkijkt op mensen die dat wel zijn. Nergens heb ik gezegd dat dat voor iedereen geldt. Ik weet alleen wel dat het voor haar gold, voor mijzelf geldt en dat ik wel veel mensen zie die niets doen en daar ongelukkig door zijn. Ik heb als vrijwillgster 10tallen vrouwen aan een baan geholpen nadat ze in grote problemen kwamen omdat ze dus financieel afhankelijk waren en hun man schulden had gemaakt o.i.d en ze er opeens alleen voor stonden zonder geld, zonder baan, en vaak met schulden. En ze hadden bij binnenkomst geen eigenwaarde, geen hoop op een baan. Met wat begeleiding en uiteindelijk een baan veranderde hun hele leven, ze gingen stralen en juichen, ze kregen zelfvertrouwen en de dankbaarheid was telkens enorm. Maar! Ik nooit beweerd dat er geen mensen zijn die gelukkig zijn en niet werken (en dus financiele afhankelijk zijn).
poeh pittig onderwerp ik ben thuisblijfmoeder o.a. vind ik het voor mezelf verplicht, maar ik wil het ook! Werken vind ik totaal niks aan, werken voor een ander...nee dank je. Alles wat ik nu doe, doei k voor mezelf of de kinderen...ik vind het heerlijk, kan me geen betere "baan" voorstellen dan fulltime-mama. Het is niet het makkelijkste, err zijn genoeg "banen" die makkelijker zijn, maar dit geeft mij het meeste voldoening. Ik sta de hele dag klaar mocht hij me nodig hebben, maar natuurlijk wil ik ook tijd voor mezelf. Dat plan ik dan gewoon in wanneer hij slaapt. Toch zeker 2 dutjes per dag en dan vanaf half 8 'savonds tot 7 uur 's ochtends. Voor mezelf kan ik niets fijners verzinnen dan thuis te zijn, en verveling daar heb ik geen last van...24 uur in een dag is eigenlijk nog te weinig
Camuh Zo kwam het wel op mij over, maar als dat niet zo is....sorry dan heb ik dat verkeerd begrepen!
Ik ben 24. Hoe verder ik in mijn carriere (ben al 8 jaar aan het werk, niet gestudeerd) kom hoe moeilijker het wordt om 3 maanden vrij te kunnen nemen. Doordat ik verder wil met mijn carriere weet ik dat ik over een paar jaar geen 3 maanden meer ertussenuit kan. Dat kan nu al niet voor 100%. Daarom wil ik juist nu een gezin stichten en niet later. De redenering dat je zou moeten wachten omwille van carriere is dus niet logisch, tenzij je dus na het krijgen van een kind minder wilt gaan werken en je dus stopt met carriere maken. En ja ik kreeg ook dingen naar mijn hoofd als: je moet eerst genieten van je leven! Trouwens ik vind het zonde als vrouwen opleidingen doen, op basis van mijn belastinggeld, en vervolgens als ze klaar zijn maar een paar jaar er wat mee doen en dan in de 30 (bijna) stoppen met werken en aan de kinderen gaan. Dan is die 40K studiegeld er echt lang nog niet uit hoor. Van mij mogen ze dat geld terugbetalen als ze minder dan 20 jaar fulltime werken na hun scholing.
Nee, niet omdat ik vind dat ik dat aan mij toekomstige kindje verplicht ben, maar omdat ik er onwijs veel zin in heb om thuisblijvende moeder te worden! Dat is een bewuste keus die ik heb gemaakt.
Hoi, ik werk in de gehandicaptenzorg. Ik werk al een paar jaar 36 uur, dit wordt verdeeld over 5 a 6 dagen. Ik heb aangegeven dat ik na mijn verlof 28 uur wil gaan werken, dit wordt dan verdeeld over 3 a 4 dagen. Hier heb ik voor gekozen omdat mijn man 3 dagen thuis is. (en aangezien alles veel duurder wordt, is de keuze om te stoppen met werken geen optie). Groetjes Mandy
Mijn kind staat voor mij op nummer 1. Niks en niemand kan daar overheen. Maar.....ik ben ook een individu met wensen en behoeften en omdat ik een kind heb gekregen betekent het niet voor mij dat alles aan de kant is geschoven. De behoeften die ik voor ik een kind kreeg blijven gewoon bestaan, misschien sommige in mindere mate. Ik heb bijvoorbeeld geen behoefte meer om vaak uit te gaan. Maar ik heb nog steeds zin om regelmatig leuke dingen te doen met mijn vriendinnen en met mijn man en dat doe ik ook gewoon. Uiteraard niet meer zo spontaan en vaak zoals voorheen maar nog steeds regelmatig. Ik heb een hele leuke baan en ik werk 3 dagen op kantoor (of buiten de deur) en 1 dag thuis en dat gaat super. Deze combinatie maakt mij gelukkig. Ik ervaar geen stress met wegbrengen/ophalen. Dat doen mijn man en ik afwisselend en dat gaat heel soepeltjes. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik genoeg tijd met mijn kind doorbreng. De meeste tijd brengt hij door gewoon met ons. Ik zou simpelweg niet gelukkig kunnen zijn als ik een full-time moeder ben. Maar ik begrijp goed dat velen dat wel kunnen zijn. Ik vind belangrijk om soms samen met mijn man leuke dingen te doen. Gewoon met z'n 2. Wij gaan over 2 weken zaterdag en zondag weg. Mijn zoontje gaat naar mijn ouders, waar hij ontzettend naar zijn zin heeft. Tuurlijk gaan we hem missen, maar mijn kind komt daar niets te kort en wij hebben tijd met z'n tweeën wat een lekkere opfrisser voor een relatie kan zijn.is Kortom, het bovenstaande is in mijn geval een goede balans tussen voor je kind zijn en je zelf niet wegcijferen. Op deze manier mijn gezin heel gelukkig.
Ik werk 3 dagen en zou niet meer en niet minder willen werken. Eerlijk is eerlijk, ik denk niet dat ik veel gelukkig zou worden van elke dag thuis zijn. Tuurlijk als blijkt dat Jesper het niet naar zijn zin zou hebben op het kdv of het niet goed zou gaan, zou ik stoppen, maar zolang dat niet het geval is, blijf ik lekker werken. Ik ken niemand in mijn omgeving die thuisblijfmoeder is en ik zou niet weten wat ik al die dagen dan de hele tijd zou moeten doen eerlijk gezegd. Zou ook niet meer willen werken, want ik geniet nu wel van de dagen die ik met Jesper doorbreng. Ik vind het prima zo 3 dagen werken en 4 dagen vrij.
aiaiaiai...nu ga je me toch echt 1000x te ver...hoe durf je te oordelen over mensen op deze manier....Als iemand er gelukkig van wordt om bij z'n kind te zijn dan heeft ie daar toch alle recht toe...studdie of niet.
Ja natuurlijk, maar dan kan je toch je studie terugbetalen, zeker in zo een luxe positie, ik heb liever dat die mensen terugbetalen dan mensen die hun opleiding niet afgemaakt hebben en dus en zonder geld en zonder opleiding zitten. Als je geen gebruik wilt maken van je opleiding, prima, maar dan lijkt het me logisch dat je moet betalen voor die leuke kennis en relax jaartjes die je niet gebruikt.