Weer zon goede vraag van Cherrylein! J Heerlijk, zulke discussies! Wat ik een misvatting vind die ik lees bij (sommige) voorstanders van thuisblijven, is dat je als werkende moeder er niet zou zijn voor je kinderen.(of dat je er wel bent voor je kinderen als je thuis blijft als moeder). Er zijn voor je kinderen is meer dan thuis zijn om samen een kop thee te drinken en de dag door te nemen. Er zijn voor je kinderen is voor mij iets dat je ook als werkende vrouw op een heel ander level kan doen. Mijn moeder werkte op en af, en soms was mijn vader een tijdje thuis en soms beiden werken. Dus ik heb alles meegemaakt wat dat betreft! Maar 1 ding: mijn ouders stonden ALTIJD voor mij klaar. Misschien dan niet om 3 uur als ik uit school kwam, maar dan om 5 uur of 6 uur. En bovendien: wie vroeg aan je ouders te vragen hoe HUN dag was? Ik wel. Natuurlijk deelden ze niet hun diepste geheimen, maar ik heb geleerd om voor elkaar klaar te staan en iedereen bij ons in huis kreeg van iedereen de vrijheid om te zijn wie hij/zij was en om zich te ontwikkelen. Ik zou het zelf niet anders willen doen dan mijn ouders. Ik wil er zijn voor mijn kinderen, maar vooral op het niveau dat ik ze wil laten ontwikkelen tot wie ze kunnen zijn en ook dat zij zien dat ik niet alleen maar hun moeder ben, maar ook Miepie met haar eigen behoeftes en karakter en bezigheden die niks met die kinderen te maken hoeven hebben. Dus: omdat ik het kan en omdat het voor mijn persoonlijke ontwikkeling (en daarmee die van mijn aanstaande kinderen) belangrijk is, blijf ik werken. Maar omdat ik ook graag van een bepaalde rust geniet (ben niet zon renner en vlieger), ga ik dat in de eerste instantie voor drie dagen doen. Maar uiteindelijk gaat het erom dat iedereen de keuze mag maken om wel te werken tegenwoordig, dankzij die feministen van de jaren 70!
Lachen, ik loop alweer een discussie achter, hahaha! Cherry, start ff een nieuw topic op over studeren en of dat zin heeft voor de maatschappij ja/nee en of je dan thuis mag blijven ja/nee en je studie moet terugbetalen ja/nee. Ik heb trouwens een zgn pretstudie (want ben geen dokter, verpleger, politieagent, enz.) gedaan, voel me nu wel van minder nut voor de maatschappij hoor! Hahahaha, wat een onzin zeg! Wees blij met z'n allen dat we in Nederland de vrijheid hebben om te studeren, ook als je ouders niet heel rijk zijn. Kom nou, wat een jaar nul opvatting.
'k Moet me ook inhouden om niet te reageren op dat studiegeld terugbetalen mits niet werken en dat ik mijn studie betaald zou hebben van belastinggeld, haaa, laat me niet lachen! Maar dit topic is al een afsplitsing, dus laten we het hier maar ontopic houden over werkende en thuisblijvende moeders!
Ja om het zo te zeggen staat mijn leven dan straks in dienst van ons kindje.. Ik neem liever zelf de volledige verantwoordelijkheid voor de opvoeding dan deze ( wat ons ook veel inspanning zou kosten) te versplinteren.. Van huis uit zijn we ook beiden gewend dat mams er was.. Mijn moeder ging pas weer werken toen ik een jaar of 13 was.. Mijn man z'n moeder was thuis, omdat zijn ouders ( net als wij nu) melkveehouderij aan huis hadden.. Eigenlijk vind ik het best belangrijk om mijn tijd te investeren in ons kindje. Ik zou niet graag de eerste dingen uit een schriftje van de oppas willen lezen.. Daarbij denk ik dat iedereen die zich met de opvoeding bezig houdt andere normen en warden heeft.. en ik vind het ( hoewel ik best hoor en lees dat t mee valt voor het kindje) niet goed wanneer er meerdere mensen over een opvoeding gaan.. Misschien heb ik ook wel t geluk dat t financieel niet nodig is dat ik blijf werken.. Want zeg nu zelf.. omgerekend voor 2 euro per uur bezig zijn.. Zou jij dat doen?
Een studie doe je zeker wel grotendeels voor je eigen zelfontplooiing. Ik denk dat de meesten het 'maatschappelijk belang' niet echt bovenaan hebben staan. Je werkt/studeert toch meestal in de eerste plaats, omdat je t (de richting) leuk vindt en om een bestaan op te bouwen. Ik heb een medisch wetenschappelijk opleiding (geen geneeskunde) gedaan, omdat het me heel erg interesseerde. Achteraf zag ik het niet zitten om onderzoek te gaan doen. Tja, dat kun je maatschappelijk asociaal vinden. Bovendien ben ik in de loop van de jaren anders tegen het moeder zijn aan gaan kijken. Vroeger dacht ik dat ik 'natuurlijk' zou blijven werken, maar dit is de afgelopen jaren veranderd. En tijdens de zwangerschap helemaal. De praktijk zal het straks misschien ook weer veranderen. Gelukkig heb ik de luxe dat ik kan kiezen wat ik het liefste wil en het beste vind.
Ik heb niet alles gelzen, heb t idee dat t her en der afwijkt van de oorspronkelijke vraag.. maar klijg t idee dat ik 1 van de weinigen ben die zn werktenue aan de wilgen hangt..
Tuurlijk mag je dat vragen Ik ontwerp en produceer handgemaakte babay- en kinderaccesoires, van tassen tot slofjes.Mijn artikelen zijn heel kleurrijk en altijd uit natuurlijke materialen. Er zit een hele visie achter hoor maar die ga ik hier niet neerpennen . Maar ik doe dus alles zelf; website gebouwd, webwinkel beheren en onderhouden, boekhouding, marketing, logistiek, relaties etc etc. Voor mij is dit een droom die ik verwezenlijk en me toch nog ruimte geeft om 'thuismama' te zijn. Cherrylein, als je ergens van droomt vind ik dat je altijd je zelf een kans moet geven om dit te verwezenlijken, mijne is nu iets helemaal anders of hetgeen jij in gedachten hebt maar het principe blijft hetzelfde. Je hebt een droom, een passie en je gaat daar gewoon voor en dat hoeft helemaal niet ten koste van je kinderen te gaan.
Maar ik vraag me af...waarom wordt er altijd meteen zo extreem gedacht? Als je thuisblijfmoeder bent, dan ben je áltijd thuis en alleen met je kids bezig. Als je werkt, dan wordt je kind groot gebracht door de oppas en moet je uit een schriftje lezen hoe het gaat met je kind. Eh....er bestaat ook iets als de gulden middenweg
Door studie en ervaring ontwikkel je ook wie je nu bent. En dat is natuurlijk ook erg belangrijk, of je dat nu toepast in de maatschappij of niet. Jouw kinderen krijgen weer de kennis en ervaring van jou mee
Tuurlijk bestaat die middenweg, maar die zal voor iedereen anders zijn. En hopelijk heeft iedereen de kans om voor haarzelf de gulden weg te vinden.
Wat ontzettend gaaf joh! En super dat je het al zo ver hebt uitgebouwd. En wat betreft de droom. Daar ben ik het ook mee eens.. Ik weet eindelijk na jaren wat ik écht wil gaan doen met mijn leven, tenminste in welke richting. Dat wist ik nog niet voordat ik aan mijn huidige opleiding begonnen was. Het staat me nu dus ook erg tegen dat ik deze opleiding nog moet afmaken van mezelf, maar ik moet nog anderhalf jaar en dan heb ik wel een hbo papiertje binnen... Maar goed het is voor een goed doel, en mijn droom hoop ik inderdaad te verwezenlijken. Ik ga er alles aan doen om dat voor elkaar te krijgen Succes met je business!
Ik ben nog geen moeder (nou ja, ik voel me wel al zo ), maar dit is hoe ik het ga doen: ik neem het eerste jaar ouderschapsverlof, en werk dan 2 dagen per week. Na dat jaar ga ik 3,5 dag werken, waarvan een halve dag thuis. Op zich heb ik er geen problemen mee om mijn kind naar een kdv te brengen (dat is tenminste hoe ik er nu over denk...weet niet hoe dat straks is), maar waar ik me nu wel al vreselijk druk over kan maken, is hoe ik dat allemaal ga combineren. Ik heb nu al nachtmerries over elke dag om 5 uur opstaan om kind op tijd op het kdv af te leveren, zelf op tijd op mijn werk te zijn, gehuil, niet willen eten en aankleden....en dan 's avonds om 18.15 thuiskomen en dan nog moeten koken, kind in bad doen en naar bed brengen (vriend werkt 's avonds veel en werkt sowieso meer dan 50 uur per week, dus dit zal ik voor een groot deel alleen moeten doen), en dan ergens tussendoor ook nog mijn huishouden doen.... Ja, dat zijn dingen waarvan ik me wel eens afvraag: hoe doen andere moeders dat op zo'n werkdag, en IS het eigenlijk wel te doen?
Ik denk dat veel mensen dit hebben, niet alles in het leven gaat op volgorde zoals dat maatschappelijk gezien 'het best is' ; studeren, werken, carriere, kinderen. Nee het kan ook anders; twijfelen, niet goed weten wat, kinderen, werken, studeren, carriere. Hmmm het is flink moeilijk iets verder te zetten als je beseft dat dit niet je echte ding is, MAAR voor dat wel te doen is er flink wat zelfdisipline nodig , dus is dat goed . En zelfdisipline heb je nodig als je voor jezelf wil beginnen . Onrechtstreeks werk je dus wel aan je droom
Ik werk nu 24 uur per week en blijf dat ook doen.. ik vind het belangrijk dat ik ook iets voor mezelf blijf houden. Vind mijn werk trouwens ook veel te leuk om op te geven. We hebben een goede oppas kunnen regelen dus wat willen we nog meer
ik moet wel eerlijk zeggen dat ik me over een goede oppas vinden wel zorgen maak, als de oppas(gastouder) me niet aanstaat dan ben ik echt iemand die het dan niet over haar hart kan verkrijgen het kindje daar naartoe te brengen, mij benieuwen hoe ik daarop ga reageren en of ik iemand wel durf te vertrouwen, familie is helaas geen optie voor ons.
Niet iedereen hier kan een opleiding doen. Je moet in het hokje gewoon lerend of zwakbegaafd vallen hier, want anders bestaat er geen passend onderwijs voor je. Ik heb dus nooit de luxe gehad om naar de universiteit te kunnen. vwo was een grote ramp, 50 uur werken in de week was een opluchting voor mij. Gelukkig heb ik op mijn 15de geen problemen gehad met leerplichtambtenaren of ik had er niet meer geweest. En jullie doen gewoon pretopleidingen omdat het goed voor je ontwikkeling is? Ik wou dat er eens onderwijs voor iedereen kwam, laat ze die pretopleidingen maar schrappen.
Ik snap je even niet goed denk ik.. Waarom zou je geen opleiding kunnen doen? Er bestaan verschillende niveau's opleidingen, van vbo (of hoe dat tegenwoordig ook heet) tot universiteit.
Ik blijf een jaar thuis. Zo hoef ik helemaal niks te missen. En ik krijg zelfs 67% van mijn loon doorbetaald. Leve Duitsland!