Of je nu werkt of thuis bent, volgens mij stel je jezelf altijd in dienst van je kindje. Het gaat niet om het gaan werken of het thuis blijven, maar om de verantwoording, liefde, betrokkenheid e.d. bij je kindje. Iedereeen wil toch dat zijn/haar kind in liefde en gezondheid op kan groeien en zal daar zijn/haar uiterste best voor doen? Het maakt dan niet uit of je werkt of thuisblijfmoeder bent, uiteindelijk heb je toch hetzelfde doel voor ogen en stel je jezelf in dienst van dat doel en dus van je kindje.
Leuke vraag. Gezien het aantal reacties roept het veel discussie op. Ik ga ze niet allemaal lezen (sorry, het zijn er gewoon te veel), maar wil wel even mijn eigen reactie kwijt. Mijn kind is het belangrijkste in mijn leven, zeker nu hij nog zo klein is en me gewoon heel hard nodig heeft. Dit betekent voor mij niet dat ik 24 uur per dag, 7 dagen per week bij hem wil zijn. Ik werk 4 dagen per week (en soms meer) en zou dat niet willen missen. Gedurende die 4 dagen gaat mijn kind naar het kdv. Ik weet zeker dat er daar goed voor hem wordt gezorgd en dat zij hem een veilige, uitdagende en leuke omgeving bieden. Als dat niet zo zou zijn, zou ik hem per direct daar niet meer heen brengen (en dus al mijn werk-afspraken afzeggen) en een andere oplossing zoeken.
Er is wel een verschil denk ik van omgeving. Hier zijn nog heel veel vrouwen (klein dorpje) die gewoon huisvrouw zijn en hier is het echt een uitzondering dat je als vrouw werkt. Niet dat het niet mag maar hier zijn eigenlijk de mannen maar 3 dingen chauffeur, bootwerker of boer. drie beroepen die moeilijk de comineren zijn met kids en een werkende vrouw.
Ik heb niet alles gelezen en reageer dan ook gewoon op de gestelde vraag, en neit op eerdere reacties. Voor mij betekenen de eerste jaren van een kindje wel degelijk dat ik mezelf ergens wegcijfer. Dat wil niet zeggen dat ik er als een slons bij loop en nooit meer iets leuks doe Dit betekent dat dat wat in mijn ogen goed is voor mijn kind een hoge prioriteit heeft. Ik ben geen voorstander van kdv voor kinderen jonger dan 1 a 2 jaar en dat betekende in MIJN geval dat ik moest stoppen met werken omdat ik geen opa's en oma's in de buurt heb die willen oppassen. Had ik dat wel gehad dan was het misschien anders geweest. Zelf heb ik door allerlei omstandigheden (das weer een heel ander topic) lange tijd geen veilig thuis gehad en weet daardoor hoe fijn en belangrijk het is wanneer je dat wel hebt. DAT wil ik mijn kind bieden. Een veilig thuis waar altijd je altijd terecht kunt. Ik ben helemaal voor ontwikkeling en emancipatie. Maar wat ik vaak hoor is dat ouders werken omdat dat zo goed is voor hun, ze zouden er leuker door worden? Ik heb ook wel een dag dat ik er even geen zin in heb. Maar je betn toch een volwassen mens? Daar zet je je maar even over heen denk ik dan. Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien een beetje vreemd, en misschien ook off topic maar alles lijk wel om het IK te gaan. Ik lees ook bijna geen bladen meer want elke week staat er wel wat in over 'tijd voor jezelf', 'denk aan jezelf', en koop dit en koop dat en dan voel je je vast een stuk gelukkiger Ik heb het juist als heel bevrijdenend ervaren om eens een tijd niet zo met mezelf bezig te zijn en met geld verdienen. Ik sta dus zeker in hoge mate, uit EIGEN keuze in 'dienst' van ons gezin, maar daar hoor ik zelf ook bij he
ik vindt het heerlijk om "in dienst van" mijn gezin te staan.. klinkt wel erg overdreven "in dienst van".. ik maak alles mee wat mijn dochter voor een nieuwe dingen ontdekt.. ze heeft altijd mij om haar heen wat haar een veilig gevoel geeft.. als zij 2 jaar is geweest dan gaat ze een paar uurtjes per week naar de peuterspeelzaal en dan puur voor haarzelf.. dat is hartstikke leuk, kan ze spelen met andere kindjes en zich lekker verder ontwikkelen.. maar voor die tijd blijft ze lekker bij mama.. heerlijk vindt ik het.. we gaan elke dag een stuk wandelen samen.. langs de hertjes.. of we gaan lekker de stad in.. en prachtig dat ze het vindt.. of lekker zwemmen! overdag slaapt ze nog 2x dus in die tijd doe ik het huishouden.. maar ze vermaakt zichzelf heel goed dus kan haar rustig neerzetten met wat speelgoed.. over 7 maanden komt haar broertje of zusje erbij en dan zijn ze altijd samen.. dat zou ze vast geweldig vinden! dus ja.. ik heb er heel bewust en met alle liefde voor gekozen om er voor mijn gezin te zijn.. mijn mannetje werkt en mama is thuis bij de kindjes.. vindt ik eigenlijk helemaal niet zo gek hoor.. scheelt heel veel stress zoals ik het vaak om me heen zie.. en je kunt er zelf een hele structuur in aanbrengen zodat je kindje veel duidelijkheid heeft en zich dus veilig voelt.. natuurlijk kunnen anderen dat ook.. maar ik wil de eerste jaren van hun ontwikkeling toch echt zelf meemaken en ze normen en waarden bijbrengen die van ons afkomen.. maarja dat is mijn mening he.. heerlijk, hou van mn gezin!
Ik "werk" 24 uur per dag 7 dagen per week lekker thuis Ik ben gestopt met werken omdat ik zolang het kan voor mijn zoontje wil zorgen. Niet omdat ik mij verplicht voel, maar omdat ik het echt wil. Kan er oook heerlijk van genieten Bijkomend voordeel is dat als hij snachts bezig is geweest ik niet de volgende dag met wallen onder de ogen op werk zit maar het dan lekker rustig aan kan doen. En dat mijn man s'nachts lekker kan blijven liggen Het is wel zo dat ik thuis niet niks zit te doen, ik zou graag een webshop beginnen met sieraden (zilver) hier ben ik dan in de tijd dat het even rustig is mee bezig. Een kindje naar het kinderdagverblijf brengen is niet erg vind ik. Wel als het er 4 of 5 volle dagen per week zit maar dat is mijn mening he als je alleenstaand bent bijv dan is er geen andere mogelijkheid, dat is wat anders.