Timo heeft vanaf de eerste nacht in zijn eigen kamertje geslapen, laatst gingen we logeren bij opa en oma en toen sliep hij bij ons op de kamer: we hebben geen oog dicht gedaan! . Maar ik denk dat het een gevoelskwestie is, als je voelt dat zowel je kind als jullie er klaar voor zijn dan is het tijd, anders niet (zoals met alles geldt bij een kleintje ).
Hier nu met ruim acht weken nog bij ons op de kamer. We zien wel tot wanneer we er allemaal nog goed van kunnen slapen. Ik vind het wel een fijn idee om kleine details te horen, zoals kreuntjes van benauwdheid etc. Ik had het laatst: Ze bromde helemaal van benauwdheid omdat haar neusje zo verstopt zat. Met zoutoplossing, luuf baby, een ui onder haar kribbetje en de snotzuiger (wat een woord!) kon ik haar uit haar benauwde positie halen. Als ze op haar eigen kamertje lag had ik het pas opgemerkt als ze er zelf wakker van geworden was en wellicht overstuur geworden was.
Uhm tja, ik hoef haar in ieder geval niet van onze kamer te doen omdat wij op onze tenen de kamer in moeten, niet meer kunnen kletsen, etc. Ze slaapt daar gewoon doorheen omdat ze het gewend is. Ook overdag als ik bij haar lig smiddags en ik lig even met iemand te smssen of te bellen word ze niet wakker. Zijn we savonds in bed en praten we nog wat, dan ook word ze niet wakker. Televisie weet ik niet, die hebben we van onze kamer gedaan vlak voor de geboorte. Ze blijft gewoon lekker op onze kamer tot ik het gevoel heb dat ze een eigen kamertje nodig heeft .
levi slaapt ook door ons gekwek heen en wij draaien onrgeelmatige diensten dus ik bijv 4 uur in de ochtend eruit en mijn man komt dan bijv om 2 uur ´s nachts thuis maar levi slaapt overal doorheen
Ons meisje slaapt nogsteeds in haar eigen ledikantje bij ons op de kamer. Geen idee hoe lang nog, maar ik denk dat ze met een week of 6/8 naar haar eigen kamertje gaat. Manlief vond het eerst helemaal niets ("moet dat?"), dus we hadden afgesproken haar naar haar eigen kamertje te verplaatsen als hij weer moest werken na 3 weken. Nu is hij weer aan het werk, maar wil haar nog even lekker bij ons houden (hij slaapt toch overal doorheen)
Tessa heeft een half jaar bij ons op de kamer geslapen. Wij hadden een familie wieg en die stond vlak naast m'n bed. Toen ze een half jaar was is er een nicht bevallen en moest hij weg, anders had ze misschien wel langer bij ons gelegen. Toen ze 4 maanden was ben ik begonnen met ze overdag in haar eigen bedje te laten slapen. Toen wisten we al dat de wieg weg moest en zo kon ze vast wennen. 's Nachts sliep ze nog wel bij ons. Ik gaf borstvoeding en vond het dus makkelijk zo vlak bij me. Ook vond ik het idee dat ze helemaal alleen in haar kamertje moest slapen maar niks. De overgang naar haar eigen bedje is heel goed gegaan. Maar dat komt denk ik omdat ze er langzaam aan had kunnen wennen door haar overdag steeds vaker in haar eigen kamertje in haar eigen ledikantje te leggen.
Hier de eerste 6 weken bij ons op de kamer. Wij hebben hem daarna op zijn eigen kamer gelegd omdat wij dachten dat hij straks misschien helemaal niet meer in zijn eigen kamer/bed wilt slapen. Ik kan me voorstellen dat als je borstvoeding geeft je je baby iets langer bij je op de kamer laat. Ook sliepen wij zelf slecht door alle geluidjes in zijn slaap. Wij hebben nu nog wel de babyfoon bij ons staan. Gewoon omdat we dat een prettig idee vinden.
De babyfoon deed ik ook de 1e nacht toen ze alleen sliep. Maar daar ben ik snel mee gestopt. Ik werd er peunerveus van en deed geen oog dicht.
Bij ons sliepen/slapen ze tot rond hun 1ste verjaardag bij ons op de kamer.Ik vind het heerlijk zo bij ons op de kamer en met de bv ook super makkelijk.
ik durfde het al bijna niet te zeggen, maar gelukkig vond ik Yake's verhaal Onze uk is nu een jaar en ligt heerlijk bij ons, tussenin nog wel. Het is voor mijn man (vanwege zijn culturele achtergrond) meer dan normaal dat kleine kindjes bij de ouders slapen. Eerst was ik nog van mening dat ze na een tijdje maar naar haar eigen kamertje moest, maar ik vind het zoooo gezellig zo. Dat lekkere kleine warme lijfje tussenin dat zo ontspannen tussen pappie en mammie in slaapt. Die kleine pootjes tegen je aan, heerlijk toch. Er komt echt wel een moment dat ze naar haar eigen kamertje moet. We hebben al gehad over haar overdag in haar eigen kamertje gaan leggen als ze een dutje doet. Maar eerst dr kamertje gaan pimpen! Het is nu vooral functioneel, niet leuk en gezellig. Maarreh, het mag nog best even wachten hoor... als het weer warmer wordt over een paar maanden zal ik er weer es over denken... (bij ons is het nu "winter" )
Ons zoontje heeft 3,5 maand bij ons op de kamer geslapen, in de bak van de kinderwagen naast mij. Ik voelde me niet prettig toen hij eerst op zijn eigen kamer lag, en hij ook niet! Na 9 maanden geborgenheid, vind ik het niet meer dan normaal dat een baby bij zijn ouders, en met name zijn moeder, slaapt. Alleen op een kamer leggen vind ik onnatuurlijk.