Ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet noemen, maar het gaat erom dat onze dochter de ene keer super lief tegen oma, opa, papa of wie dan ook kan doen en op het andere moment slaat ze ineens om en doet ze heel boos en naar tegen die mensen. B.v. ligt opa in het ziekenhuis en voordat hij daar naartoe ging zorgte ze voor opa, knuffelde ze met hem.... noem maar op. En vandaag belde opa sinds een week naar ons om met onze dochter te praten omdat hij haar zo mist, maar zij wilde niet. Huilen en nee roepen (moet wel zeggen dat ze op dit moment ook beetje ziek is) Maar hoe komt dat, ze woord van iedereen verwend en dan doet zij soms zo ondankbaar.
Huh? Hoezo zou een kind van 3 ondankbaar zijn als ze iemand niet aan de telefoon wil? Je verwacht nu een inlevingsvermogen dat een peuter echt nog niet heeft (ik denk dat het ook voor een kleuter nog te moeilijk, maar goed, ben geen ontw.psych). Die dwarsheid is heel normaal, ook ontdekking van eigen identiteit: wat wil ik? En dus onderdeel van een gezonde ontwikkeling. Heerlijk toch, dat je kunt zeggen: nee ik wil niet met opa bellen zonder je daar schuldig over te voelen
Ik herken dit gedrag ook wel van mijn zoontje. Ik laat het gebeuren, tot op zekere hoogte dan... sociale regels komen nog wel... Het kan ook een manier zijn om je uit te testen of uit te dagen.
ik denk dat dat zorgen voor opa en bellen met opa.. voor een peuter ook heel verschillende dingen zijn die niets met elkaar te maken hebben Weinig met ondankbaar.. maar wel met leuk/niet leuk. En bovendien niet het besef dat het uiteindelijk voor Opa heerlijk is dat ze zo gek op hem is en het dus pijn doet als ze ineens niet met hem wil praten. Misschien gewoon op visite gaan.. dan is ze vast weer net zo lief als bij opa thuis.
misschien is ze wel een beetje van slag omdat opa in het ziekenhuis ligt.... snapt ze niet dat opa niet ziet en kan knuffelen.... voelt ze zich "verraden"dat opa belt en niet langs komt.....
@huggybird: hier wil dochterlief ook heel vaak niet bellen. dan moppert ze dat papa thuis moet komen.. maar dan zeg ik "we kunnen wel even bellen" tja.. dat wil ze dan niet. zou het niet direct verraden willen noemen.. maar het is dan duidelijk niet genoeg om met hem te praten
Ik denk ook dat je wat te heftige woorden gebruikt.. Verraden en ondankbaar zijn is nogal wat voor een peuter. Zou me niet verbazen als op bezoek het gewoon wel weer goed is. Het is gewoon een andere situatie. Elkaar in het echt zien of telefoneren is qua beleving heel wat anders. Misschien wil ze hem liever een knuffel geven dan iets zeggen. Of zit ze gewoon thuis in een spel en heeft ze "geen tijd" om te praten. En wil ze later op de dag zelf wel bellen.. En verwennen zegt ook niks: Mijn schoonouders geven bij elk bezoek een cadeautje of lekkers. Maar toch is hij gekker met onze beste vriend die nooit een cadeautje/lekkers meeneemt. Het gaat om de persoon, niet hoe ze verwennen. Daarmee koop je geen aandacht
Ik wil ook niet zeggen dat ze ondankbaar is, misschien een verkeerd woord. En ik snap ook dat je zo doet als je ziek bent en dan al die veranderingen. Helaas konden wij nog niet zelf naar het ziekenhuis gaan omdat ze al een week ziek is. Maar tegen oma kan ze nu ook zeggen (ik vind je lief) en 5 minuten later moet ze niks meer van haar weten en doet ze echt lelijk tegen haar. Ook zo bij papa, vooral als ze ziek is moet papa haar met rust laten. Ook kan ze soms als er mensen iets aan haar vragen best lelijk antwoord geven. Moet ik daar op in gaan of negeeren.
@ssgerunt: mja wij gaan er dan meestal wel op in.. maar niet echt met straf.. gewoon wel laten merken dat we het niet leuk vinden maar daar blijft het dan bij. alleen met dat bellen tja.. dat ze dat niet leuk vind kan ik moeilijk wat aan doen rechtstreeks onbeleefd of gemeen zijn.. daar hou ik stuk minder van maar tja.. het blijft wel een peuter natuurlijk stukje opvoeding dat ze nog niet hebben neem ik dan maar aan.
Hier ligt het er maar net aan ,wat ze op het moment dat de telefoon gaat, aan het doen is , of ze aan de telefoon wilt komen. Verder kan ze ook wel eens uitvallen ja, maar dan vraag ik meestal of zij het leuk zou vinden als ik zo tegen haar deed. Dan weet ze wel dat ze dat niet zou willen. Ze leert het wel als ze ouder wordt.