Misschien een rare vraag, maar het houdt me een beetje bezig... Hoe zit dat nu met babyfoons ? Vroeger waren er helemaal geen babyfoons en hoorde mensen dus niet altijd of hun kindje huilde, of niet. Daardoor gebeurde het natuurlijk wel eens dat een kindje misschien een half uurtje lag te huilen, omdat hij/zij al wakker was, terwijl mama of papa nog bezig waren. Nu zijn er babyfoons en ben ik zelf heel snel geneigd om Joleijn uit bedje te gaan halen zodra ik hoor dat ze wakker is... Zou je dan je kindje al "verwennen" met aandacht in vergelijking met de kinderen vroeger (of zoals mijn ouders bijvoorbeeld met mij deden, want die hadden ook geen babyfoon). En heeft het dan juist een positief effect of een negatief ? (Of zou dat nog nooit onderzocht zijn ?). Ik kan me namelijk voorstellen dat het helemaal nog niet zo slecht is als een kindje even een half uurtje moet wachten. Begrijp me niet vekeerd hè... als Joleijn nèt op bedje ligt en ze blijft huilen om aandacht, dan laat ik haar gewoon liggen tot ze slaapt... Het gaat echt om de overdag-slaapjes en als ze 's ochtends wakkeer wordt... Dan heb ik altijd de babyfoon in de buurt en ga ik meestal meteen naar haar kamertje als ik merk dat ze wakker is. Dan hoeft ze dus niet eerst te gaan huilen... Ik dacht namelijk zo: Als ze leert dat ze niet altijd hoeft te huilen om eruit gehaald te worden, dan is dat natuurlijk positief... toch ? Pfff, of misschien denk ik over veel te veel dingen veel te diep na... Wat denken jullie van het effect van babyfoons op de ouders (en daardoor op de kinderen ??).
Ik weet het niet want ik heb er geen onderzoek naar gedaan of over gelezen Maar is het echt nodig dat je 's nachts de babyfoon gebruikt? Wij wonen in een nieuwbouwwoning maar ik hoor mijn zoontje echt wel 's ochtends vroeg. Verder haal ik hem er nooit direct uit als ik hem hoor. Althans, zolang ie aan het babbelen is. Meestal wordt ie namelijk heel rustig wakker. Ik hoor hem eerst een beetje woelen, daarna hoor ik wat gestommel en vervolgens hoor ik wat zachte geluidjes. Na nog weer een tijdje gaat ie keihard blaten Dat is meestal het moment dat ik hem ga halen. 's Ochtends laat ik hem soms gerust een half uur tot 3 kwartier zo liggen, omdat ie het blijkbaar wel prima vindt. Wat voor een effect dat heeft op kinderen, ik heb echt geen idee.
Geen idee wat voor effect het heeft, maar als mijn zoontje huilend wakker wordt laat ik hem niet liggen en ga ik troosten. Als hij even moeten huilen voor het inslaap vallen laat ik hem wel gaan, duurt ook vaak nog geen 5 minuten. Als hij wakker wordt haal ik hem eigenlijk ook nooit direct uit bed, vaak brabbelt hij nog wat tegen zijn speen ofzo en soms valt hij ook weer lekker in slaap.
Nee, wij horen ons meisje niet als ze huilt. Haar kamertje is te ver van onze slaapkamer vandaan. Er zit nog een badkamer en een keuken tussen. En nee, wij hebben geen gigantisch groot huis Was gewoon een gedachte die ik laatst had... Ik laat haar best eens een tijdje huilen als ze eigenlijk moet gaan slapen en heb ook geen moeite om "aandachttrekkerij" te negeren, maar ik merk dat ik heel snel geneigd ben om haar te gaan halen als ze net wakker is na een slaapje. En als ik géén babyfoon zou hebben, zou ze wat vaker langer blijven liggen, denk ik. Dus hamvraag is eigenlijk: Was het vroeger, zonder babyfoons beter ? En hadden ouders dan wat meer rust / minder zorgen ? (Omdat ze niet alle kiks horen die de kinderen geven... ?).
Of het vroeger beter was is natuurlijk niet te zeggen, omdat je geen vergelijking kunt maken waarbij alle andere constanten gelijk zijn gebleven. Het enige dat ik weet is dat ik geen babyfoon gebruik bij mijn dochtertje, ook noit gedaan. Als ze huilt horen we haar wel (al moeten we daar soms de tv even zachter voor zetten), maar al die kleine kuchjes en zo hoef ik helemaal niet te horen word ik alleen maar afgeleid van.
Wij hadden een babyfoon, maar die hebben we maar weer in de kast gezet. Elk zuchtje, kreuntje, kraakje hoorden we.. Knetterdol werden we ervan. Sinds dat ding weg is is 't hier inderdaad allemaal wat relaxter geworden. Wel is 't 't voordeel dat Hanne een nogal luide stem heeft, haha.. Die is echt niet te missen als ze begint te krijten...
Ik liet en laat Eva altijd lekker nog even in bed kletsen enzo hoor. Toen ze kleiner was liet ik haar ook wel even jengelen dan (nu roept ze me als ze het zat is ). Maar ik vind het wel fijn dat ik alles kan horen. Eva had nog wel eens de neiging om te spugen en dan lekker door te slapen, ik vind het niet nodig dat ze dan uren in hun eigen braaksel liggen. Zelfde geldt voor Lisa, ze heeft reflux en kan wel eens flink spugen. Dan vind ik het fijn dat ik dat kan horen. En elk zuchtje horen, ik heb daar geen last van hoor. Ik vind het fijn om te weten als er wat is. Hier horen we de kinderen trouwens absoluut niet zonder babyfoon als de deuren dicht zijn.
Hier staat ie soms aan maar meestal uit. Ik heb de deur naar de gang meestal een stukje open staan en dan hoor ik haar wel. Met de babyfoon aan hoor ik weer teveel terwijl ze het soms even nodig heeft om te huilen. 's Avonds als de tv aanstaat doe ik 'm nog wel eens aan, anders ga ik steeds bij de deur staan te luisteren. Hier ook nog geen vaste slaaptijden en ze huilt zich nog vrij snel overstuur.
Ik moet zeggen dat wij zelf absoluut geen babyfoon willen (vind het gewoon vreselijke dingen en daarbij nog meer straling die volgens ons onnodig is en wij onze kinderen zonder ook prima horen en merken dat ze wakker worden/zijn) en er dus ook geen in gebruik hebben. En onze kinderen nooit (en zeker geen half uur) hoeven te huilen wanneer ze wakker zijn. Sowieso merk ik gewoon zelf wanneer ze wakker aan het worden zijn, gewoon iets in mij die dat me verteld zegmaar en vaak ga ik dan gewoon even boven kijken. Maar een half uur laten huilen omdat men ze niet zou horen, dat kan ik me dus echt niet voorstellen, want voor mij is dat natuurlijke signaal dat ik krijg zo gewoon dat ik ook niet goed weet of een ander dat dan niet heeft ! Denk overigens dat je je kindje echt niet verwend door haar eruit te halen wanneer ze begint te kletsen. Maar gewoon nog even laten kletsen kan ook geen kwaad ! Dat doen de oudste hier ook best weleens, hardstikke prima, wanneer ze het zat zijn roepen ze vanzelf om mama of papa. Ik denk dus absoluut niet dat het gebruik van de babyfoon zorgt dat het gedrag negatief word beinvloed (onze opvattingen over de straling uitgesloten dan). En denk dus ook juist dat het gebruik ervan mensen kan helpen om beter naar hun kindje te kunnen luisteren in wat het nodig heeft, hoor je het zelf niet wanneer het wakker is, dan neem je zo een babyfoon zodat je het wel weet en dus dan ook actie kan gaan ondernemen. Denk dat dat juist extra goed kan werken voor de vertrouwensband tussen het kind en de ouders. Liefs, Hanneke!
ik heb geen babyfoon ik vind ze onzin. ik hoor zelf snel genoeg of hij huilt of niet en ik ga regelmatig ff kijken. maar ik zie niet goed en het schijnt dat je dan beter met je andere zintuigen werkt. in ieder geval hebben wij nooit zo'n ding gehad. en nu ook niet. ja 2 dagen bij de eerste en toen kwamen er iedere keer piraten zenders en andere baby's op behalve onze eigen dochter. over je theorie dat weet ik zo niet. dat is persoonlijk denk ik. ik zou me persoonlijk drukker maken om de straling en die van al die onnodige mobiele telefoons. ook zoiets waar we best zonder kunnen. niemand had vroeger zo'n ding en toch lukte het toen ook allemaal. toen hielden ze zich niet bezig met waar ben jij. ja ik zit in de bus. ow ik bij de supermarkt enz enz. ik heb er dus geen.
Ik heb trouwens wel echt een babyfoon nodig, want anders hoor ik de kinderen terwijl ze geen geluid maken . Echt heel erg, ik verwachtte laatst dat Lisa wakker zou worden voor een voeding, mijn vriend was met haar beneden. Ik was op zolder bezig en ik hoorde haar dus huilen, dus ik snel afgemaakt waar ik mee bezig was. Kwam ik beneden, lag Lisa gewoon nog te slapen en had ze helemaal niet gehuild... Ik heb dus hetzelfde als Lisa in het halletje voor slaapt en ik in de tuin ben, heel irritant, ik loop dan telkens heen en weer en ben heel onrustig, maar ik ga echt de babyfoon niet daar neerzetten...
Wij hebben geen babyfoon gebruikt. Ik vind het een onding. Ik hoorde en hoor mijn zoontje altijd. Zeker als hij huilend wakker werd, dat hoor ik echt ondanks een nieuwbouwhuis wat beter geisoleerd is dan een oud huis. Als hij huilend wakker werd zie ik niet in waarom wij niet direct naar toe moeten. Tenzij ik net op de wc zit of zo. Als hij kletsend wakker werd dan lieten wij hem lekker liggen totdat hij het zat was.
Ik heb wel een babyfoon, eentje met cameraatje waarbij het geluid gewoon constant aan is, dus niet dat hij aanspringt bij elk geluidje. Tja, ik ga er niet heen als ik hem hoor hoesten of praten. Soms zie ik hem ook lekker spelen met zijn girafje. Als hij gaat huilen, ga ik er even heen om hem in te stoppen en een aai over zijn bol te geven. Wanneer hij uitgepraat is als hij wakker is, gaat hij vanzelf wel jengelen en dan gaat hij er uit. Bij ons dochtertje hebben we de babyfoon tot een maand of 10 gebruikt. Ik denk dat ik hem voor ons zoontje binnenkort ook opberg. Ondertussen ken ik zijn slaapritme wel en dan zet ik de tussendeur wel open rond de tijd dat ik verwacht dat hij wakker zal worden. Als hij het zat is, laat hij wel van zich horen.
Wij gaan nooit meteen naar het kamertje van onze dochter als we haar 's morgens of overdag horen. We laten haar altijd even in bed spelen of kletsen, eigenlijk doen we dat al vanaf het begin. Als ze huilt of ze is het zat, dat hoor je snel genoeg, dan gaan we uiteraard wel naar haar toe. We hebben de babyfoon laag gevoelig staan en het geluid op z'n zachts. We waren vorige week op vakantie en ze sliep bij ons op de kamer, ze speelt al gauw een half uur, voordat ze luidruchtiger wordt, maar ze heeft er geen problemen mee hoor.. zo schattig dat gekeuvel.
Ik heb een babyfoon maar gebruik hem eigenlijk alleen als Quinten in zijn bedje ligt en ik in de tuin zit of daar aan het werk ben. Zou er bloednerveus van worden als hij altijd aan is. Als hij huilt hoor ik hem snel genoeg en al die andere geluidjes hoef ik niet de hele dag te horen. Ik vind het ook altijd erg irritant als je bij iemand op visite bent die de babyfoon aan heeft staan. Bij ieder geluidje of lichtje gaat hun blik naar de babyfoon en wordt de ouder onrustig. Op het laatst gaat het gesprek bijna nergens meer over en zit je zelf ook mee te staren naar die stomme lampjes/geluidjes. Nee hoor, niks voor mij
Hier wel een babyfoon, ik zou niet zonder kunnen. Toen de kinderen alle 3 op één kamer sliepen, ging ik bij elk geluidje naar binnen, zodat ze elkaar niet wakker maakten. Nu slapen de meiden bij elkaar, en als eentje wakker wordt verveelt ze zich snel en wil haar zusje wakker maken. Dat vind ik zielig, dus haal haar wel snel eruit. Bij mijn zoontje op de kamer hebben we geen babyfoon. 's ochtends gaat hij met zijn speen tegen het bed slaan als ie uitgehaald wil worden en hij slaapt in de kamer pal vóór de onze, dus we horen echt alles. En ik heb ook dezelfde als Snoopy, ik hoor geluiden die er niet zijn. Dan kijk ik even naar de babyfoon en zie daar geen geluidsignaal-lichtjes, dus weet dat ik het me verbeeld (of de kleine van de buren hoor). En Hanneke, volgens mij werken babyfoons op radiogolven (want je kunt, als je een slechte hebt, ook de baby van je buren 'ontvangen'), dus niet echt de straling die tegenwoordig niet standaard in de lucht zit.
De eerste 7 maanden van Julie's leventje hebben we niet eens een babyfoon gehad... en ik miste 'm ook niet. Op een of andere manier zei m'n instinct me altijd wel wanneer ik naar boven moest. Toch hebben we er daarna een aangeschaft. Julie kan vrij onrustig slapen, half wakker worden en zich dan helemaal wakker en overstuur huilen. Als ik er snel bij ben bij de eerste wakker-word signalen, kan ik har vaak over haar bolletje aaien (en dus in bedje houden) tot ze weer rustig in slaap valt. Om deze eerste signaaltjes te horen, heb ik dus wel een babyfoon nodig want zo scherp staat mijn eigen sensor nou ook weer niet afgesteld. Ik denk dat het per kindje verschillend is of zo'n ding wat toevoegt of juist niet (onrust bij papa en mama).
Ik denk het vroeger niet heel anders ging dan nu. Veel mensen gebruiken nu ook nooit een babyfoon, en die kunnen hun kindje allemaal prima horen huilen/jengelen/kletsen. En als je vroeger je kindje niet zo goed hoorde ging je vast gewoon wat vaker kijken. Een nadeel zou kunnen zijn dat je te snel en te vaak naar je kindje toe gaat zodra je iets hoort. Het zou dan kunnen dat ie niet zelf in slaap leert te vallen bv. En voordelen genoeg: als je kindje huilt en je kan het alleen door de babyfoon horen lijkt mij een duidelijke. Wij hebben er wel een, maar pas aangeschaft toen mijn zoontje al een half jaar was ongeveer. We gebruiken hem als thermometer voor zijn kamertje en als nachtlampje. Het kan in de winter namelijk heel koud worden en dan vind ik het fijn om precies te zien hoe koud. Dan weet ik of hij een extra dekentje nodig heeft. Wij hebben nooit het geluid aan, het ouders gedeelte staat vaak niet eens aan.