Hallo, Mijn zoontje is nu precies 20 maanden en hij heeft momenten op de dag dat hij me zomaar uit het niets komt slaan of knijpen. Gewoon zomaar, zonder aanleiding. (ook weleens met aanleiding, maar dan snap ik tenminste een klein beetje waar het vandaan komt).. Maar dus ook weleens zomaar uit het niets en best hard! Ik trek het me eerlijk gezegd best aan, soms denk ik ook echt waarom haat hij me? (Slaat nergens op I know, maar ben een bom vol hormonen nu!) Hij doet het namelijk niet bij zn vader, ook niet echt bij zn broertje, alleen bij mij.. Herkent iemand dit? Is dit wel normaal??
Is normaal gedrag voor een dreumes en vaak doen ze dat bij degene die het dichtst bij ze staat, vaak de moeder dus. (dus eigenlijk wel een beetje een compliment ) Maar het is natuurlijk geen wenselijk gedrag. Dus blijven herhalen, 'je doet mama zeer, dat is niet leuk/lief' en ik zou m laten zien wat dan wel leuk/lief is, bijv knuffelen, aaien of kusjes. Vaak gaat het vanzelf weer over.
Is dat echt zo? Idd wel weer een compliment, haha! Ja, ik laat hem ook weten dat ik het niet lief vind en dat het pijn doet en dat aaien wel lief is of kusjes geven.. Hopen dat het gauw over gaat!
Heel herkenbaar! Het is de laatste twee weken weer minder aan het worden, maar hij heeft een heel aantal weken gehad dat hij aan haren zat te trekken, bril van mijn neus 'slaan' en nog meer van die ongein. Hij deed dit vooral bij mij, maar zijn vader en andere kindjes ontkwamen er ook niet aan. Weer een fase die nu hopelijk voorbij is. Nu is hij weer helemaal van de kusjes geven en 'aaien', erg lief en leuk!
Hier ook een dreumes die er 2 weken geleden met 15 maanden mee is begonnen. Mijn andere mannetje heeft er geen last van (tot nu toe dan ). Hier gaat hij plots, soms zelfs tijdens het knuffelen wat hij ook leuk vindt, over op slaan, knijpen en een beetje krabben. Hij doet het (bijna) alleen bij mij. Hij is ook behoorlijk een mama's kindje, terwijl zijn broertje meer een makkelijk mannetje is voor beide ouders, soms vooral papa. Vandaag werd ik na drie wondjes in mijn gezicht zelf wat geërgerd. Dus met stemverheffing gezegd dat hij op moest houden met slaan. Dat heeft geleid tot zijn eerste echt driftbui. Pfff... ik hoop dat dit snel overgaat. Weet iemand wat de achterliggende reden hiervan kan zijn? Vanuit het kind bekeken bedoel ik.
Ook hier een zoon die slaat en soms bijt. Gisteren sloeg hij met vlakke hand ineens vanuit het niets recht op mijn oog(die ik net open deed). Auw. Hij slaat ook alleen maar mij. Scheelt wel dat het een soort compliment is. Ik zeg ook altijd dat het niet mag, dat het pijn doet. Niet slaan, maar aaien. Als het heel erg is, zet ik hem altijd even apart op een kleedje op de grond. Meestal komt hij dan meteen naar me toe en doet lief. (hij doet zijn armen wijd en zegt: mama!!!, of brengt een boekje, of loopt naar de tafel en pakt wat lekkers uit zijn bakje en geeft het aan mij, of ik krijg een kusje)