Ik ga met mijn kinderen in de douche of bad, mijn man ook. Ik vraag me regelmatig af of het nog verstandig is met m'n zoontje van 3,5, maar aan de andere kant, we zijn inderdaad zijn ouders en zolang hij er geen 'last' van heeft. Ik ben zelf redelijk preuts opgevoed, kan me niet herinneren dat ik m'n moeder ooit naakt heb gezien en ik ben ook niet het type dat graag naakt rondloopt. Maar bij mijn kinderen is het wel oké en ik hoop dat ze zich iets minder beschaamd gaan voelen dan mij, want het is echt storend (geweest). Ieder moet doen waar hij zich goed bij voelt..
dat is gewoon hoe ik het zie.... wil je er echt niet mee de grond in boren hoor... dat slaat natuurlijk nergens op... maarja nu liggen we elkaar al niet zo op dit forum kwa denkwijze dus dat zal ook wel meewerken aan deze discussie? Ik vind jou niet raar alleen de manier waarop jij ermee omgaat.. net zoals anderen vinden dat het raar is dat ouders wel bloot douchen met hun kinderen.... ik vind het prima dat mensen verschillend denken en voel me echt niet aangesproken daardoor... sorry als ik je het gevoel heb gegeven je aan te vallen of je de grond in te boren....
Als je daar echt in geinteresseerd bent, kun je genoeg onderzoeken naar nature/nurture vinden. Kijk voor wetenschappelijke studies maar eens op scholar.google.nl en zoek dan eens op schaamte, naakt, nature, nurture en ik denk dat je dan veel onderbouwende artikelen vind. Overigens ook wel artikelen die het deels tegenspreken, want het aangeleerd/aangeboren zijn van gedrag blijft in de wetenschap altijd punt van discussie. Maar overwegend hanteert de literatuur toch wel dat schaamte aangeleerd is. Overdreven schaamte van jonge kinderen is zelfs een zorgelijk signaal.
tjonge, ik wou dat mijn dochter uberhaupt weer onder de douche wou Ze wil alleen in bad, de douche vindt ze doodeng. En tot wanneer, nou, tot zij of mijn man er geen zin meer in heeft.
Iets is pas een probleem wanneer één van de twee het als een probleem gaat ervaren.. Schaamte is misschien natuurlijk (ik denk heel beperkt) maar sexuele schaamte is iets wat kleine kinderen niet kennen omdat ze die associatie helemaal niet maken...
Ik geloof ook dat sexuele schaamte pas ontstaat als kinderen sexuele gevoelens gaan ontwikkelen, ergens begin puberteit..
Bij mij op het werk geven kinderen van rond de 4/5 jaar al wel aan dat ze bijv. een zwembroekje aan willen als ze met een ander in bad gaan. Wanneer ze alleen in bad gaan vinden ze naakt prima, maar bij gezamenlijk voelen ze toch al een soort van schaamte. Verder zien we dit ook bij het dicht doen van de deur als ze naar de toillet gaan. Ik denk dat dus het zo rond de 4/5 jaar begint te ontstaan.
Dat is niet waar hoor.. wij leren ze dat aan.. Kinderen verbinden sexualiteit helemaal niet aan hun genitaliën... Een zwembroekje op deze leeftijd wordt meestal gekozen omdat kindjes gelijk willen zijn!
Mijn vader is met ons(3 dochters) gestopt te douchen toen wij tegen zijn piemel aan gingen pieken. Ik vind douchen of in bad met mijn zoon heerlijk. Soms denk ik er weleens over na wanneer je hier mee stopt. Ik heb eerlijk gezegd geen idee, dat merk je vanzelf wel denk ik.
Klopt, kinderen kopieren heel veel gedrag van andere kinderen. En je weet natuurlijk niet de opvoedingsachtergrond in detail. Mag ik vragen wat voor werk je doet Joyce?
Dan denk ik dat dat kids zijn die dat aangeleerd krijgen. Hier merk ik dat schaamte idd pas om de hoek komt kijken nu stiefdochter begint te puberen, (10, die schaamte is nu een jaartje ofzo aan de orde). Gaat ze ineens pas uitkleden in de badkamer en de schone kleren voor die dag mee naar binnen enzo (niet dat er al wat te zien is, dus daar plagen we d'r af en toe wel eens een beetje mee )
Opvallend is wel dat kinderen (zoals ik het ervaar) voor de leeftijd van zo`n 4/5 jaar heel ongedwongen met hun naaktheid omgaan. Daarna lijken ze toch een ander beeld te hebben van hun slachtsdelen. Zo worden hun geslachtsdelen bijv ook ingezet om ons grl. te shockeren. Aangeleerd of aangeboren er is altijd sprake van een wisselwerking. Gedrag wordt toch bepaald door de reactie die ze erop krijgen. In een stuk uit een tijdschrijft voor seksualeit ([FONT=Tahoma,Bold][FONT=Tahoma,Bold]Seksueel gedrag en seksuele gevoelens van prepuberale kinderen) [/FONT][/FONT]Hanneke de Graaf, Jany Rademakers Staat bijv. ook heel duidelijk beschreven dat hele jonge kinderen al seksuele gevoelens hebben en dit ook verbinden aan hun geslachtsdelen bv door mastrubatie.
Volgens mij zijn dat geen seksuele gevoelens, maar fijne gevoelens. Ze merken dat als ze daar over wrijven ( of ergens tegen aan rijden ), dat het een lekker gevoel is. Heeft verder niks met seks te maken. Als ik op de rug kriebel, is dat lekker, maar heeft niks met seks te maken.
Ik vind schaamte tov poepen ook wat anders. Onze dochter gaat ook altijd een beetje low-key in een hoekje staan als ze moet. Maar bloot rondlopen is voor haar net zo natuurlijk en schaamteloos als met kleren. Ik ben zelf trouwens heel preuts opgevoed al geloof ik wel dat mijn moeder vroeger met ons douchte, maar daar kan ik me niets van herinneren. Mijn vader heb ik nog nooit naakt gezien en hij vind het echt heel erg raar en stom als vaders met hun kleine dochters in bad gaan. Ik heb er zelf geen probleem mee. Dochter komt ook heel vaak effe buurten als ik op de wc zit, en hoewel ook ik me dan liever even terugtrek stuur ik haar niet weg ofzo.... gaat ook wel weer over. En nog even terzijde, een mening... ik vind peuter/kleutermeisjes met kleine bikinietjes aan (met topjes???) eigenlijk "sexueler' dan die lekkere blote peuter-kadetten.
interessant onderwerp Maar hoe kan het dan dat kinderen toch een prive plekje opzoeken als ze deze "fijne" gevoelens opzoeken? Ze lijken goed te voelen dat het iets is wat niet iedereen hoort te zien. Misschien is dat nav de reactie van de omgeving, maar kinderen kunnen deze emotie alleen uiten als het in hun systeem zit. Ik bedoel ouders die hun kinderen van jongs af aan opvoeden met het idee dat hun lichaam voor hun zelf is en dat ze dat niet aan iedereen hoeven te laten zien, dan zie dat kinderen pas rond de 4/5 jaar hier uiting aan kunnen geven. Voor die tijd gaan ze heel opgedwongen met hun naaktheid om. Pas rond de schoolgaande leeftijd komen er emoties als schaamte bij kijken. Beetje lastig uit te leggen, maar als kinderen op hun 5e de emotie schaamte kan uiten, dan mag het wel aangeleerd zijn dat ze die uiten, maar dan is het toch aangeboren dat ze die op 5 jarige leeftijd kunnen uiten en niet eerder? Of denk ik dan helemaal verkeerd?
Er is na het lezen van dit topic een hele nieuwe wereld voor me opengegaan. Nooit geweten dat sommige ouders zo anders met naaktheid omgaan dan wat ik dacht dat vanzelfsprekend was. Ik heb het altijd heel normaal gevonden om mijn ouders bloot te zien en vice versa. Ook in mijn puberteit zagen we elkaar nog naakt en gingen we naar de blote-kontensauna. Nog steeds eigenlijk en ik vind het heel vanzelfsprekend. Overigens heb ik dit rond mijn 12e/13e een tijd geweigerd en dit werd ook gerespecteerd. Ik ben opgevoed met het idee dat je trots mag zijn op je blote lijf en dat je er niet voor hoeft te schamen. Ik voel me ook heel vrij met mijn lichaam en weet heel goed waar naakt zijn wel en niet gepast is. Ik ben nog steeds een fervent saunabezoeker en als ik daar één ding geleerd heb, is dat het perfecte lijf helemaal niet bestaan en dat iedereen in zijn naaktheid uniek en mooi is (nou ja bijna iedereen ). Ik wil mijn dochter deze open houding over naaktheid ook meegeven. Ik wil dat ze ziet hoe een 'normaal' naakt volwassen lijf eruit ziet in plaats van het vertekende beeld wat vaak in de media gegeven wordt. Als er een tijd komt dat mijn dochter zelf aangeeft, ze zich niet meer prettig te voelen om ons naakt te zien houden we daar rekening mee. Ik vind persoonlijk schaamte een negatieve emotie. Ik vind dat je meer vanuit normen en waarden moet leren wat gepast is en mijn inziens moeten deze 'naaktheidregels' niet voorkomen uit een schaamtegevoel over je eigen prachtige lijf.
Dat vind ik mooi gezegd! Bij ons ging het eigenlijk net zo, behalve dan dat ik als puber zijnde niet meer naakt door het huis liep. Bij mijn moeder heb ik er totaal geen problemen mee hoor, maar bij mijn vader vond ik het iets anders. Alhoewel wij als kind zijnde gewoon met onze vader in bad gingen hoor, met alle kinderen We hadden echt een reusachtig bad. Ik vind schaamte trouwens op zich niet iets negatiefs, behalve wanneer het je belemmert. Ik vind dat iedereen zelf moet kunnen bepalen (zonder zich daar moeilijk door te voelen) in welke mate zij "naakt" willen zijn mits. Kinderen van 5 gaan zich in mijn optiek niet "uit zichzelf" schamen, dat is iets wat heel langzaam groeit. Ook kinderen met hele "vrije" ouders/opvoeding wat naakt zijn betreft gaan zich heus wel beseffen dat hun lichaam iets van hen eigen is en dat je o.a. je geslachtsdelen bedekt als je over straat gaat of bij anderen bent. Dat staat los van of je wel of niet naakt in huis rond mag lopen en of je wel of niet met je vader onder de douche staat.