Welke vragen stellen aan een peuter met pijn

mijn dochter doet het ook als ze moe is of als ze aandacht wil
elke avond is het raak of als er bezoek is

ze klaagt over buikpijn kniepijn(groeipijnen)
en pijn in haar voet

ik vraag vaak waar doet het pijn en dan wijst ze het aan
als ik vraag heb je pijn aan de binnenkant zegt ze weet ik niet(geloof dat ze dat nog niet snappen)

vaaak als ze echt huild en niet wil lopen dan geef ik haar een zuigtabletje van paracetamol
maar als ik twijfel of het echt zo is geef ik eerst een vitamine tabletje in vorm van een zonnetje
als ze die laatste op heeft en ze klaagt of huild niet meer dan
weet ik dat ze gewoon aandacht wou

ook vraag ik hoe het komt dat ze au heeft

 

Ja idd moeilijk. Ik merk aan mijn zoon als hij echt heel dwars is dat hij ergens last van heeft, meestal buikpijn. Ik vraag dan "waar heb je auw" maar hij snapt het (nog) niet. Wel als hij groeipijn of last van zijn tanden heeft... maar buikpijn o.i.d. geeft hij ook nog niet echt aan. en meestal komt er al snel een dunne luier en is mijn zoon weer ok als hij dus enorm dwars en hangerig is.

 

Hier nog niet eerder gemerkt dat hij klaagt over bv buik/hoofdpijn. Hij kan het wel goed uitleggen laten zien als hij gevallen is of zich gestoten heeft.

Nu ook zijn teentjes er zit een zweertje tussen en dat heeft hij ons zelf vetelt en laten zien (ik dacht dat hij een geintje maakte, slechte mama )

 

Moeilijke vraag inderdaad. Mijn oudste, nu 3,5 jaar, groeit niet echt goed en klaagt ook wel eens over buikpijn. Hiervoor naar het ziekenhuis geweest etc. Alles is in orde, tis gewoon een klein ventje. Wat wel naar voren kwam is dat kleine kinderen, als ze ergens pijn hebben, direct de buik aanwijzen als plek waar de pijn vandaan komt. Dat ligt voor een peuter blijkbaar het meest voor de hand. Misschien is jullie zoon daar echter al "te oud" voor - ik weet niet hoe hij zich verbaal uit natuurlijk, maar non verbaal is de buik vaak de plek waar een klein kind met pijn naartoe wijst.

Wat ik, destijds, tijdens buikpijn momenten wel eens deed, was vragen of hij niet moest poepen. Ja, dat ging hij dan meestal proberen en vervolgens vertelde hij dat de pijn over was. Nu wordt buikpijn "gebruikt" als hij geen zin heeft om zijn melk op te drinken, maar dat is weer een heel ander verhaal en een volgende fase

Sorry, geen pasklaar antw. op je vraag dus, maar hier moest ik aan denken toen ik je verhaaltje las.

 

Hier ook een jochie de vaak klaagt van buikpijn. Naar de dokter geweest maar hij kon niks vinden.
Kan verschillende oorzaken zijn zei de dokter.
Ten eerste ziet ie vaak dat als kinderen ergens anders pijn hebben ( bijvoorbeeld oorontsteking ) dat ze dan ook naar de buik wijzen dat ze pijnhebben ( net als wat Julia6 zegt )

Kan ook aandacht vragen zijn of spanningen.
Zie dat je hoogzwanger bent. Is natuurlijk ook allemaal spannend voor zo'n kleine. Misschien dat je vaker naar je buik pakt als de kleine schopt en dat het je wat zeeer doet.
Dat is voor hem raar en spannend natuurlijk

Anders gewoon ff naar de dokter met hem. Ff goed na laten kijken ( ook oortjes ) en als ie niks kan vinden ben jij ook weer gerustgesteld.
Hier Vroeg Erik telkens of ie naar de dokter mocht omdat ie zo'n buikpijn had. En dus geweest en sindsdien is het goed geen buikpijn meer. Hihi maf kind. Misschien wilde hij gewoon ff de aandacht hebben ofzo.

 

Vaak probeer ik bij "wazige" buikpijn, om te vragen of ergens anders ook pijn zit. Dus met mijn vinger zijn oor aanraken "doet dat ook pijn", etc. Als het aandacht is, dan doet vaak alles pijn, zelfs zijn puntje van de neus en zijn haren.
Maar hij kan het soms ook goed aanwijzen. Af en toe met groeipijn, en dan wijst hij duidelijk naar zijn schenen.

Paar weken terug voor het eerst bewust mee in de trein, vertelde hij ook dat hij buikpijn had. Toen heb ik gevraagd of hij het spannend vond, of bang was. Hij antwoorde dat hij niet bang was, maar het wel spannend vond. Toen ik zijn handje vasthield was de buikpijn alweer weg