Onze zoon is 4 jaar en hij is slim. Hij weet al goed waar de baby's vandaan komen. Dus je hoeft echt niet aan te komen met verhaaltjes over ooievaars of rode kool. Zijn er meer zwangeren die al een ouder kind hebben? En hoe en wanneer hebben jullie het nieuws verteld?
ik heb een zoon van 5 en een dochter van 4 ik ga nu met mijn nieuwe vriend voor een derde kindje voor hem is het de eerste als ik zwanger ben wachten we denk ik dat ik 12 weken ben mijn schoonzusje heeft een miskraam gehad in januari en toen wisten de kinderen het ook al en toen snapte ze het niet dat de baby dood was
Waar maak je je precies zorgen over? Dat begrijp ik niet helemaal uit je bericht. Wij hebben het de kinderen als eerste verteld (ze zijn nu 8, 6 en 2), na de eerste goede echo. Bij de geboorte van hun jongste zusje net zo, toen waren ze dus 6 en 4. Toen kwamen er niet direct vragen over het hoe en wat. Het was super nieuws dat er een broertje of zusje kwam, daar werd niet gelijk op doorgevraagd. Toen ik zwanger was van Liesbeth, was de oudste 6. In de loop van de zwangerschap wilde ze meer weten, en hebben we haar in stapjes meer verteld. Over zaadjes en eitjes, waaruit samen een kindje groeit. Dat was even voldoende verklaring, en een aantal weken of maanden later kwam dan de vraag hoe dat zaadje in de buik komt. Daar gaven we vervolgens ook heel eerlijk antwoord op (met daarbij dat papa's en mama's die heel veel van elkaar houden dus gaan vrijen, hoe dat gaat, en dat dat heel bijzonder en alleen voor grote mensen die van elkaar houden is). De middelste was toen 4, en vroeg niet verder dan het verhaal van het zaadje en het eitje. Nu is hij dus zes, en bij de verloskundige vorige week, vroeg hij out of the blue... 'Maar papa, heb jij dan dat zaadje gewoon gepakt en in mama's buik gestopt?'. Dat was even niet het moment voor de volledige uitleg, maar de volgende dag zijn we erop teruggekomen en hebben het hele verhaal nog een keer uitgelegd. Dat heeft papa voor zijn rekening genomen, mannen onder elkaar , maar gewoon heel rustig en duidelijk op zijn niveau. Ik denk eigenlijk dat jouw vier-jarige aan het eerste stukje van de uitleg voorlopig voldoende zal hebben. Mocht hij wel doorvragen, dan zou ik zo eerlijk mogelijk antwoord geven, maak er niets raars van. Dat is het tenslotte ook niet.
Ik heb het bij mijn zoontje verteld door aan tw wijzen dat er in de buik een baby groeit.. Ik heb hem verteld wat er komen ging/gaat.. Filmpjes en foto"s van een echo.. en uitleggen wat ze dan gaan doen. Ook heb ik met mijn zoontje zijn baby foto"s gekeken en verteld dat er nog een baby komt die net zo klein is als hij op die foto was.. zo elke keer beetje bij beetje bereid ik hem voor op de komst van zijn broertje.
Wij hebben het verteld met 12 weken, onze oudste is ook slim en ze pakte gelijk haar fotoalbum erbij, en die van haar broertje.
Mijn zoontje is bijna 5. Ik heb de echo laten zien en hij zei, mama een baby in haar buik. Ik heb er voor gekozen om het vroeg te vertellen. Ik was misselijk en moest overgeven. Hij dacht dat ik ziek was. Nu kon hij het wat meer snappen. Het volg proces is nu heel leuk, kusje voor de baby, hoe gaat het met de baby. Omdat het zo vroeg verteld was, kon het natuurlijk ook misgaan, maar als dat zo was, had ik hem hierin ook goed kunnen begeleiden. Veel plezier met vertellen !
mijn dochter van 3 moest mee tijdens de 1e echo omdat we geen oppas hadden. We hebben haar naar de tv laten kijken en verteld wat ze daarop zag. kijk dat is een baby in mamas buik. en haar de foto van de echo gegeven. Ze loopt nu nog vaak met de echo fotos in de hand en verteld dat ze haar broertje weer op de tv wil zien. Ze vraagt niet hoe of wat, maar als ze er wel naar vraagt zal ik haar vertellen hoe het komt, op haar niveau. Ik zou me er niet te druk om maken, just go with the flow en beantwoord de vragen als je ze krijgt en vraagt hij niks, dan komt dat ooit nog wel
Mijn bijna 4-jarige vroeg 3 dagen voor de test of hij een broertje of zusje ging krijgen Verder tot 12 weken niet verteld aan hem. Pas na de termijnecho. We wilden eerst zeker weten dat het goed zat. Hem de echo laten zien. En zo kwam hij zelf met vragen. "waar zit de baby dan" (babyhuisje in mama's buik), "hoe komt de baby eruit"(door het babygaatje wat mama's hebben). etc.. Gewoon de waarheid, maar op kleuternivo. Ook de anatomie laten zien van hoe de baby in de buik zit. Dat hij ook de gaatjes kon zien (te nieuwsgierig) en waar de baby dan ongeveer zat. Vooral in zijn vragen meegegaan. En hij ging vaak mee naar de VK, dus dan kon hij even horen hoe het daarbinnen ging.
Mijn dochter word juli alweer 4 maar we wachten nog even met het vertellen. Eerst maar de echo afwachten aangezien ik medisch ben en in het ziekenhuis loop, kijken wat de nekplooi meting tegen die tijd zegt en dan vertellen we het. Ik kan eigenlijk niet wachten om het te zeggen maar ik ben pas 4 weken
Ik maak me niet echt zorgen erover. Gewoon nieuwsgierig hoe jullie het aangepakt hebben. En of jullie gewacht hebben. Ik denk dat we ook het hele verhaal gaan vertellen met een mooi boek erbij met plaatjes en schema's. Die heeft hij al zien liggen. Dus ik heb hem al het een en ander uitgelegd (in het kader van tante die een baby in de buik heeft hihi) Vind ie reuze interessant. En we gaan een leuk prentenboekje op kleuterniveau kopen en dat als cadeautje geven omdat we blij zijn dan mama een baby in de buik heeft. Maar ergens heb ik het idee dat hij het al weet. hihi. Ben wel nieuwsgierig hoe hij reageert. Een hele tijd geleden vroeg hij nog wanneer hij nou eindelijk eens een broertje zou krijgen. Toen heb ik wel verteld dat ik dat ook wel graag zou willen, maar dat het heel moeilijk was en we niet zeker wisten of het wel zou lukken. En dat we ook niet zeker konden weten of het dan wel een broertje zou worden.