We begonnen met: Mama: Hieperdepiep? Zoon: Hoewa!!! Dat werd al snel: Mama: Hieperdepiep? Zoon: Jaaaa!!! Toen ging hij het zelf zeggen. Het begon met: Zoon: Pietepiet jaaaaa! Dat werd al snel: Zoon: Piet jaaaaa!!! Dat is nu: Zoon: Ph jaaaaa!!!! Hij zegt het gelukkig nog wel met hetzelfde enthousiasme als in het begin
Hier ook een tijd gehad dat hij eerst poes kon zeggen en daarna een hele tijd 'die' (alles was ook 'die') Nu is het woordje poes weer terug
Onze dochter doet hetzelfde hoor, dus het ligt niet aan het geslacht! Als ze onze hond riep, riep ze in het begin keurig tata (hond heet tara), inmiddels is dat ta geworden. En nu noemt ze alle honden voor het gemak maar ta. En ze noemt iedereen papa, terwijl ze dondersgoed mama, opa en oma kan zeggen..