Bij de zwangerschap van mijn *dochter had ik een te hoge bloeddruk en ze vinden dat ik het dan rustig aan moet doen, ook het autorijden, en ook in deze zwangerschap, ondanks dat deze zwangerschap wel een goede bloeddruk heeft. Ze bedoelen het allemaal ook wel goed, maar ik ben inderdaad geen invalide en bovendien is autorijden fysiek niet zwaar of zo.
ik heb mijn rijbewijs gehaald en die avond was ik de BOB. was toen 38weken zwanger. die avond braken ook mijn vliezen en gelukkig had ml pas 2biertjes op...dus dat ga ik deze zwangerschap niet meer riskeren!!
Sorry hoor maar je bent zwanger en niet van suiker. Ik heb bij de eerste tijdens mijn weeen nog auto gereden. Wist dan wel niet dat het weeen waren maar das een ander verhaal.
Ik heb gereden tot 34 weken (moest wel ivm werk), maar merkte duidelijk dat mijn concentratie minder was dan anders. Bleek ook wel, want op mijn allerlaatste rit van werk naar huis, had ik nog een aanrijding ook Was niet echt aan mij te wijten, vond ik (voorligger trok op en stopte ineens weer op het moment dat ik ook optrok), maar ik blijf me afvragen of het me gebeurd zou zijn als ik niet zwanger was geweest... Het voelde namelijk alsof mijn blikveld beperkter was toen ik zwanger was, dus grote kans dat ik niet-zwanger uit mijn ooghoek net wat sneller gezien zou hebben dat hij remde. Goed, lang verhaal, dus, maar daarom heb ik vanaf 34 weken niet meer zelf gereden
Laatste dag nog gereden... 't ene moment ben je gewoon hoogzwanger, 't andere moment lig je gewoon te puffen Zo snel gaat het! Ben er nooit voor thuis of uit de auto gebleven... En na de bevalling weer rijden deed ik na een goeie week ofzo weer? Vond het wel heel vreemd, had totaal geen feeling om te rijden haha
Ohw en na 8 dagen weer, maar had echt geen idee wat ik in de auto deed. Het voelde niet goed of zo, net of mijn reactie vermogen langer was, en ik zat ermet mijn gedachte niet bij
ik heb gereden toen ik zelfs overtijd ging en bij halima heb ik nog van men ouders naar huis gereden(kwartiertje) en ik was een kwartier thuis en men water was gebroken dus net op tijd haha
Tot op het einde. Wat hier betekende: bijna 42 weken. Mijn man had toen ook nog geen rijbewijs, (nu sinds anderhalve maand wel ). En ik kan het je nog sterker vertellen: ik stapte via het bijrijdersportier in, die laatste weken, omdat het bestuurdersportier niet meer open wilde en ik de auto niet weg durfde te brengen naar de garage, met de gedachte dat je dan net zou zien dat de bevalling zou inzetten op het moment dat ik de auto daar net had staan, (en we dan dus behalve de geboorte ook nog eens moesten gaan regelen dat iemand die auto weer voor ons op moest gaan halen... ). Fietsen deed ik al met 7 maanden niet meer, geloof ik, niet omdat ik niet durfde, maar dat deed gewoon veel te veel pijn, dat stomme zadel Na de bevalling weet ik niet precies meer. 3 weken nadien zijn we iig bij mijn broer en schoonzusje geweest voor de doop van mijn neefje, en dat was 2,5 uur heen en 2,5 uur terug. De deur was toen inmiddels gerepareerd weer net, maar of en wat ik daarvoor precies al gereden heb? De eerste week niet, want was pas na 1,5 week voor het eerst weer buiten, (er lag sneeuw, en dat durfde ik met mn bekken niet zo goed aan).
Je nog steeds met de auto. Ben nu 41.2 weken zwanger. Rijd ook nog naar familie in België (uurtje rijden). Ik probeer gewoon zo veel mogelijk te blijven doen, anders word ik helemaal gek!
bij de eerste 2 tot aan de bevalling. nu merk ik dat het wat zwaarder wordt en niet meer lekker zit. kleine stukjes doe ik wel maar ga verder niet zelf meer ver weg rijden. doen waar jij je goed bij voelt en als het lukt lukt het je
Ik heb tot aan mijn bevalling (dag ervoor) auto gereden en een week na de bevalling zat ik ook weer in de auto
ik rij ook nog steeds met de auto... word gek als ik thuis opgesloten zou zitten en niet ff met de auto zou kunnen winkelen of ouders bezoeken ofzo... het doet wel pijn aan men ribben om in die houding te zitten maar dat moet ik er maar weer bijnemen
Tot een paar uurtjes voor de bevalling met 41+2 dagen. Ging prima, hoewel ik de langere ritten wel vermeed op het laatst (was er niet altijd echt bij met m'n gedachten en dat vond ik gevaarlijk).
ik zou worden ingeleid, ben zelf naar het ziekenhuis gereden. een paar dagen na de bevalling weer voor het eerst gaan rijden. dochter lag nog in het ziekenhuis dus moest wel. nu rij ik ook nog gewoon auto.
Ik rij ook nog auto.. Ook lange stukken, stop bij lange ritten wel tussendoor. Maar idd zoals vele zeggen zonder autorijden word ik gek! Dus zolang het kan blijf ik het doen
Tot de dag van de bevalling.. Vlak daarvoor, was 39+4 nog gebak naar manlief gebracht op zn werk voor zn verjaardag. Dat is 50km verderop. Maar daar waren mijn ouders en schoonouders ook niet zo blij mee toen ze t achteraf hoorden. Ach, ging toch naar mn man, kon ie gelijk mee terug als t begon .Geen idee hoelang na de bevalling weer.. Denk na twee weken toen manlief weer aan t werk ging. Mijn man rijdt meestal namelijk als we samen weg gaan. Ik eigenlijk alleen als hij heeft gedronken. Maar alleen met onze dochter ben ik best veel op pad met de auto. Alleen is voluit meezingen met nickelback of de rolling stones nu k3 geworden lol
Oja; hoorde van de kraamverzorgster van mn schoonzus dat zwangere vrouwen de laatste maand geen auto meer mogen rijden ivm vertraagde reactievermogen. Ik heb dit serieus nooit gehoord. Ik ben van mening zolang het goed voelt: doen. Wie heeft dit nog meer gehoord?
De dag dat ze de ballonkatheter plaatste om in te leiden ben ik zelf heen en weer naar ziekenhuis gereden. De dag erna heeft mn vader ons gereden voor de opname. Heb uiteindelijk een keizersnede gekregen en dag 8 reed ik weer auto. Kon niet wachtne eindelijk die verplichte kraamweek voorbij, mensne emt hun slappe gelul van binnen blijven. Heb ze goddank om kunnen kletsen tot elke dag wat meer lopen hahaah elke dag de post uit de brievenbus halen (einde van de galerij) en elke dag keertje extra kijken hihi.