Tot 2 jaar in de kinderwagen. Daarna gewoon zelf lopen mijn middelste is 2,5 die loopt iedere dag de 2,5 km naar school en de 2,5 km terug naar huis. Loopt ze met gemak 2 keer per dag. Ik heb oom nooit een losse buggy gehad alleen mijn mura
Als wij ver gaan lopen (bijv met ov en veel overstappen) dan neem ik de duowagen ook nog wel eens mee. En dan mogen ze erin als ze willen. Ze willen bijna nooit meer, maar vooral de oudste is soms echt moe en vindt het dan heerlijk om even te zitten. Ze wordt in juni 5. Ik heb dus ook op '5 jaar' gestemd. Ik zie daar absoluut geen kwaad in, ze loopt vaak zat wel gewoon zelf.
Denk 3,5 ofzo. Ik heb geen rijbewijs dus doe alles lopend en soms is het niet altijd een succes om eerst naar de psz te moeten en dan nog een half uur heen en terug naar het ziekenhuis te moeten oid. Ook gebruik ik het mandje onderin gewoon heel veel.
Voor de moeders wiens jonge kindjes zelf lopen (voor het tweede jaar), hoe goed luistert je kindje dan? Mijn dochter is 21 maanden en wil vaak al niet meer in de buggy want ze wil zelf lopen. Zou ik ook prima vinden als ze een beetje zou luisteren maar ik durf echt nog niet zo makkelijk met haar naar de winkels te lopen want ze gaat alle kanten op. Natuurlijk oefen ik wel met wachetn met oversteken, hand geven etc., maar ik heb het idee dat ze nog erg jong is. Klopt dat of heb ik gewoon een enorm dwars (en lief en leuk ) kind?
Pff ik zou het niet weten. Mijn oudste is 3,8 en zit soms ook nog in de buggy, de jongste is 2 jaar en die zit ook nog in de buggy. Ik vind het wel handig nog vooral als ik de oudste naar de psz breng dan is het voor de jongste nog net te ver lopen. En als wij gaan winkelen of een dagje weggaan is het wel handig want die korte pootjes van mijn dochtertje kunnen niet zo ver/lang lopen. Als een ander er problemen mee heeft moeten ze maar zorgen dat ze er gemak van krijgen. Ik heb geen zin in jengelende kinderen die elke keer opgetild willen worden.
Het ligt eraan, als we naar de supermarkt lopen (5 min) dan loopt zoontje gewoon zelf. Maar ik ga ook nog vaak een stuk met hem wandelen (veel km's) dan gaat hij nog lekker in zn buggy. Maarja tot wanneer? Denk een jaar of 3
Ik heb gestemd op 4.. Aangezien mijn dochter soms best lui is haha. Maar ja dat kan altijd nog veranderen, ze is net een week 2.. Maar ik laat haar vaak ook gewoon lopen, maar dan gaat ze vaak al lopen hangen aan mij en moet ik haar vast houden.. en dat is best zwaar zo af en toe.
Vind ik ook nog lastig. Mijn dochter is in december 2 geworden, dus is wel een stukje ouder, maar luistert ook nog slecht. Ze moet een handje vasthouden bij het oversteken en op parkeerplaatsen, maar dat gaat niet van harte. Soms moet ik echt haar pols stevig vasthouden, terwijl zij hem huilend los probeert te rukken. In het verkeer vind ik het al eng dat ze soms uit het niets weg rent; in winkels vind ik het ronduit vervelend. Ze haalt alles uit de schappen, en met die hoge schappen ben ik haar zo kwijt. Dan klopt het hart me echt in de keel. Ik ben zo bang om haar kwijt te raken. Ik leg haar dus altijd uit dat ze zelf mag lopen, maar dat als ze niet luistert, ze weer in de wagen moet. 9 van de 10 keer eindigt ze dus in de wagen. Soms zie ik een kindje netjes aan het handje een heel stuk gezellig met zijn moeder/oma meelopen en dan denk ik: "hoe doen ze dat?!" Maar volgens mij zijn die kindjes dan vaak toch wel een stukje ouder. Daarnaast zit het volgens mij ook wel deels in het karakter. Natuurlijk is het een stuk opvoeding, maar mijn oma zegt ook altijd dat ze haar ene dochter 100 x kon zeggen dat iets niet mocht en dat ze het toch bleef doen, terwijl ze haar andere dochter alles maar 1x hoefde te verbieden en dan luisterde ze. Dat zie je nu nog terug ik de karakters van beide tantes! Edit: Als je gevoel zegt dat ze nog te makkelijk weg loopt, zou ik het zeker in het verkeer niet te veel doen. Mijn dochter is nu twee keer uit het niets de straat op gerend. Eén keer met mij en één keer met mijn man. Beide keren was het langs een rustige straat en reden er op dat moment geen auto's, maar man, was schrik je dan. Zo loopt ze netjes naast je en ineens rent ze midden op straat!
Hier tot en met 3 jaar. Onze jongste van 2 en half loopt bijna alles zelf. De buggy wordt alleen nog maar gebruikt bij dagjes weg wat lang lopen is.
Mijn zoon van bijna 4,5 en ik hebben vandaag heerlijk samen geshopt en hij zat in de buggy. Hij mankeert niets, maar vindt het fijn om in de buggy te zitten als we veel moeten lopen. Hij is verder lekker actief, dus zie er geen probleem in.
Tja, dat verschilt per kind denk ik. Mijn zoontje loopt pas sinds zijn 2e verjaardag en ik vind dat hij in vergelijking met andere kinderen van zijn leeftijd nog wat minder goed loopt. Hij wordt in juni 3, maar zit zeker als ik ga lopen naar de stad nog wel in de wagen. Ik ben dan toch echt wel minstens een uur weg. Mijn dochter zit er ook nog wel in, maar die is motorisch achter, wat je overigens niet aan haar ziet.
Zorg dat je dan toch altijd in het begin je buggy bij je hebt. Hier deed (ook met oppaskinderen) /doe ik altijd zo dat ze een keuze mogen maken. Of ze willen lopen maar dan wel aan het handje wanneer ik dat nodig vind OF in de buggy. Willen ze niet aan het handje? Prima dan meteen de buggy in. 9 van de 10 x doen ze dan toch snel een handje geven Aan ts: Ik heb op 3 gestemd maar ik zou eerder zeggen tussen de 3 en 4 jaar. Ligt echt aan hoe je kindje is, wat het heeft etc..
Ligt denk ik helemaal aan wat je aan het doen bent. Als je uren gaat wandelen kan ik me voorstellen dat een kind van 4 of 5 echt nog niet mee kan lopen. Boodschappen doen kan soms lastig zijn lopend zonder wagen. Mijn meisje wordt in mei 3. Met lange afstanden of boodschappen gaat de wandelwagen meestal mee. Zeker als ik alleen ben.
Ik heb "anders" gestemd. Mijn oudste heeft tot 6 jaar in de buggy gezeten, gewoon omdat lang lopen vaak pijn opleverde. De middelste tot een jaar of 3/4 en dan vooral bij langere afstanden. De jongste tot 2, hij zit nu nog heeeel soms in de wagen, als hij echt moe is, maar hij loopt graag zelf en houdt dat ook lang vol.
In de zomervakantie kon de buggy niet meer mee in de auto... dus sinds toen! Mijn zoon was toen 18 mnd.
Hier zit ie eigenlijk bijna niet in de kinderwagen/buggy maar heb 'm wel vaak mee, heb ik houvast (slechter ter been) en hoef ik de boodschappen niet te tillen (versleten rug)...denk dat ik dat nog wel even blijf doen zo.
Maedra, ik ga ook echt geen boodschappen doen oid met mn jongste lopend hoor. Hij wilt amper aan de hand lopen en gaat dan op de grond liggen. En dan nog met een boodschappentas en zo'n lappenpop aan mn hand, echt niet.
Meadra, mijn dochter loopt eigenlijk altijd, maar wat je zegt, ze luisterd inderdaad vrij goed en loopt vaak aan mijn hand. Ze kijkt me dan aan en zegt ook; mama zo gesellug! Soms als ze wakker wordt en de dag begint met "zo'n bui" (Nee! Nee! Nee!) dan gaat de buggy mijn kofferbak wel in...
2 jaar. Sinds de jongste 2 is komt de buggy zelden of nooit meer uit de schuur. Kinderwagen heb ik al verkocht. Lopen is gezond en we gaan vaak met de fiets weg en dan kan ik sowieso geen buggy gebruiken. Ik vind het altijd een raar gezicht als ik kinderen ouder dan zeg 3 jaar in de buggy zie zitten, maar goed, er kan natuurlijk een reden voor zijn. Ik zie ook regelmatig nog kinderen van 4+ met een speen rondhobbelen in de winkels, getver, ook echt geen gezicht....Maar goed, ik ben gelukkig ook niet perfect
Dat is echt een kwestie van consequent zijn. Buiten zijn betekent hier handje geven. Pas nu laat ik mijn oudste (die bijna 4 is) in de stad etc waar geen auto's komen of in rustige straten op de stoep los lopen. Bij de oudste was een handje nooit een probleem, de jongste heeft er wel moeite mee gehad maar is er inmiddels helemaal aan gewend en trekt niet meer. Een enkele keer vind ze het grappig om te gaan 'hangen' maar dan laat ik haar gewoon 'vallen' als ze niet ophoudt na een paar waarschuwingen (zachtjes natuurlijk, maar wel zodat ze op de grond terecht komt) en dan is het heel snel over