M'n dochter is net 2 en loopt meestal 'los' maar ze luistert dan ook vrij goed. Wanneer ik zeg, J nu wachten, dan stopt ze direct. Bij oversteken wil ze tegenwoordig dat ik haar arm vasthoud, zie er vrij apart uit maar goed. Ik neem wel de buggy altijd mee, soms wil ze ineens opgetild worden en dat doe ik niet dus dan gaat ze (gillend en wel) in de buggy. In winkels pakt ze wel veel uit de schappen maar we zetten het gewoon samen terug, ik leg uit dat het van de winkel is en dan is het prima. Zelfs speelgoed zet ze gewoon terug zonder morren. Ik denk dat we voor dagjes weg ed de buggy nog wel een jaartje gebruiken.
Maar ik heb bijv geen fiets en moet weleens ergens zijn wat ik dan combineer met boodschappen doen etc. Ik zie mijn jongste dan niet al die tijd netjes naast me lopen.
Nou gelukkig is mijn zoontje van 3 helemaal gezond. Maar vind het soms ook wel erg fijn om bv in de Efteling, hem nog wel eens in de buggy te zetten. Of bv als het druk is in de stad. Ik heb er geen problemen mee.
Hier is het wisselend, de ene keer loopt hij mee, de andere keer gaat hij in de buggy. Als hij meeloopt hebben we daar zeeën van tijd voor nodig. Hij heeft een merkwaardige fascinatie voor palen en putdeksels... Elke paal die hij ziet moet aangeraakt worden, of even gecheckt worden op stevigheid. Putdeksels moet hij op staan en dan gaat hij luisteren Ik moet in elk geval vaak "kom je nou mee?" roepen haha Dus als ik weinig tijd heb gaat hij in de buggy.
Mijn dochter was ruim 3 toen we de buggy opruimden. Maar eerlijk? Zij zat er eigenlijk al vanaf 2,5 jaar niet meer in, ze luisterde goed en kon goed lopen. Mijn oudste heeft tot 5,5 jaar in buggy gezeten vanwege zijn autisme, dat was dan zijn veilige plekje, waardoor we iets meer konden ondernemen. Toen ging buggy kapot en heb ik heel serieus overwogen om een aangepaste buggy voor hem aan te vragen. Maar omdat hij ook neiging tot overgewicht had, vond ik het gezonder om hem toch zo veel mogelijk te laten lopen. Maar ja. Hierdoor kon ik niet meer naar de winkel met hem, tenzij er hulptroepen meegingen... Als moeder die veel blikken krijgt als het om gedrag van mijn zoontje gaat, ben ik erg voorzichtig geworden met uitgesproken mening hebben over dit soort dingen...
Zo iets.. wij gebruiken tot 2 jaar een buggy vaak (maar zeker niet altijd) en tot 3 jaar voor pretparken ed en dus sporadisch.
Onze dochter (nu 2 jaar en 3 maanden) heeft een probleem met de prikkelverwerking en heeft daardoor de behoefte om veel te rennen en dingen aan te raken om alles te "beleven". Als we haar hand niet vastpakken (dat pikt ze sinds kort) vliegt ze alle kanten op als een ongeleid projectiel. Ze kan er niets aan doen, haar beleving is anders als die van een kindje zonder deze problemen. Als ons tweede kindje komt is zij 2,8 en wij hebben de Joolz verkocht en gaan voor een Bugaboo Donkey omdat Roos er voorlopig nog niet klaar voor is om het zonder buggy te doen. Ook in de buggy heeft ze vaak haar junior tablet om mee te spelen omdat ze van alleen in de buggy zitten en rondkijken niet genoeg prikkels binnenkrijgt. Dit is vooral zo in de stad of in een omgeving waar veel nieuwe dingen te zien zijn, de drang om alles aan te raken enzovoorts is gewoon té groot. Zij zal dus nog wel een poosje in de buggy zitten (afgewisseld met lopen) en dat zal vast scheve gezichten en commentaar geven maar ach..daar zijn wij gelukkig niet zo gevoelig voor
Ik heb 'anders' gestemd. Jij kunt niet oordelen waarom oudere kinderen nog in een wandelwagen zitten. Misschien iets medisch? Hier zit onze zoon van 4,5 jaar met dagjes weg ook nog weleens in de buggy. Zou niet weten waarom dat niet zou kunnen.
In de gebruiksaanwijzing van onze buggy staat dat het t/m 16 kilo gebruikt kan worden. Het lijkt me dat de meeste kinderen van 5 jaar wel boven de 16 kg wegen. Misschien dat andere buggy's wel wat meer gewicht aankunnen...
Ik had al gezegd dat ik het niet veroordelemd bedoel. Ik was gewoon benieuwd naar wat anderen een goede leeftijd vinden om niet meer in een buggy te zitten.
Onze oudste gaat alleen nog in de buggy of kinderwagen wanneer hij op weg ergens naartoe in slaap is gevallen. Ik leg hem dan slapend over en hij slaapt dan zo verder. Dit gebeurd overigens niet vaak meer. Aangezien hij behoorlijk groot is lijkt het voor vreemden dan ook al snel dat er een kind van 4,5 in de buggy zit/ligt, maar ik kan er niet mee zitten. Onze jongste gaat alleen nog in de buggy als ik naar wat winkels moet (anders blijf ik alles terugleggen) en voor langere uitjes (bv dierentuin). Verder loopt hij veel en gebruik ik ook nog regelmatig mijn manduca (draagzak)
Dit verschilt per kind. Onze zoon vindt het af en toe heerlijk om zich zelf terug te trekken. Ook dus met dagjes weg. En dan is een buggy handig. Daarentegen is onze dochter heel ondernemend en wil graag zelf lopen en krijg ik haar echt niet in een buggy. Zij is nu 2,5 jaar.
Ik heb gestemd op twee jaar, omdat we de kinderwagen een paar maanden na zijn 2e verjaardag op zolder hebben gezet. Maar eigenlijk zat hij er voor die tijd al nauwelijks meer in. Vanaf het moment dat hij behoorlijk los kon lopen (ook wat langere stukken) lieten we hem meestal lopen. Ik heb een heupdrager die ik gebruikte als hij moe werd, zodat hij lopen en 'zitten' kon afwisselen. Alleen voor dagjes weg (dierentuin, pretpark) haalden we de kinderwagen nog tevoorschijn. En laats toen we naar de Efteling gingen heb ik even een buggy geleend (jongste heeft nu natuurlijk de kinderwagen in gebruik.) Het was ideaal hoor, al is het maar voor het stuk vanaf de parkeerplaats tot het begin van het sprookjesbos. En ook aan het einde van de dag. Maar ik vond het wel een gek gezicht om hem ineens zo groot in een buggy te zien, haha. Dan valt ineens weer op hoe hij gegroeid is! Overigens heb ik er geen mening over als ik onbekende oudere kinderen in een buggy of kinderwagen zie zitten. Ik weet niet waarom ouders die keuze maken. Als ik hier lees dat ouders ervoor kiezen, terwijl er geen medische noodzaak voor is, vind ik dat wel apart. Een kind moet ook een zekere conditie opbouwen. Als ik soms bij ons op school hoor dat er (gezonde!) kleuters zijn die volgens hun ouders niet te voet meekunnen naar de kinderboerderij (20 min. lopen) dan vind ik dat zo sneu voor zo'n kindje. Dan vind ik echt dat je als ouder je kind bewust klein houdt en beperkt.
Wij hebben de kinderwagen verkocht toen onze drieling 2,5 waren. En we hebben helemaal geen buggy, dus sindsdien liepen ze overal mee. Gewoon heel goed oefenen. Bij oversteken ruim van te voren de hand pakken, heel goed uitleggen wat de bedoeling is en druk verkeer mijden. Ik hield 2 kinderen vast bij het oversteken en mijn dochters hielden dan elkaars hand vast. Tot 3 jaar namen we een bolderkar mee naar dierentuin/pretpark ed. Daarna pasten ze daar ook niet meer in, en was het klaar. Efteling, weekend Disneyland, dag shoppen enz: kinderen hebben stiekem veel energie, en bij gezonde kinderen is het naar mijn mening een kwestie van oefenen.
Bij de oudste was het geen kwestie van mogen, maar ze was 2 jaar en 9 maanden toen haar zusje geboren werd en ze dus 'plaats moest maken' wat betreft de kinderwagen. Daarnaast woog ze ongeveer rond die periode ook 15kg en werd ze dus ook gewoon te zwaar. Vanaf die tijd loopt ze dus eigenlijk alles (al kies ik nu op sommige momenten om die reden eerder voor de fiets, zodat ze wel kan zitten, na school is ze bv. gewoon erg moe - ze kan theoretisch gezien prima naar huis lopen, maar leuk is anders). De jongste is 2 en die zit nog regelmatig in de kinderwagen. Ze kan prima lopen en doet dat ook vaak, maar ik vind de kinderwagen gewoon nog wel even erg makkelijk (om op tijd op school te zijn 's ochtends, om de boodschappen in mee te nemen, enz.). Plan was dat we hem tegen de zomer weg doen/opruimen en we het dan zonder gaan proberen...maar ik weet niet of dat gaat lukken...en dan bedoel ik met name mbt de 'heenreis' naar school (dat zal dan ook fietsen worden, vermoed ik ).
De buggy voor onze zoons gaat tot 22 kilo, en daar zitten ze nog niet aan. De nuna pepp van mijn dochter gaat tot 18 kilo, daar zitten ze net over, maar dat gaat ook prima hoor, het is echt niet zo dat die wagen in elkaar stort als de kinderen iets zwaarder zijn.
Misschien nog 1x toen ze drie was en juist die laatste keer kreeg ik ook een opmerking van iemand in de buurt of ze daar niet te oud voor was ( dat heeft er overigens niets mee te maken dat dat de laatste keer was.. ) maar i.d. soms weet je de reden niet. toen zat ze er eigenlijk ook al een tijdje amper meer in. Maar om te beginnen in mijn dochter vrij groot en lijkt ze dus ouder dan ze is en daarnaast hadden we toen echt een hele dag gelopen in het park en had ze in de speeltuin gespeelt met kinderen van een vriendin en bij thuiskomst moest ook de hond nog uitgelaten worden. Dat was gewoon net te veel.. Maar ik lees al dat het niet veroordelend bedoelt is... hier ondanks dat ze er al zolang niet meer in zit pas onlangs de deur uit gedaan..