Hoi hoi, Ik ben toch eens benieuwd naar ervaringen van andere moeders. Onze oudste dochter van 6 is altijd al angstig geweest: bang in het donker, niet alleen durven slapen, snel schrikken als iemand onverwacht in de avond aan de deur staat etc. Ze heeft dit zeker al vanaf 2/2.5 jaar. Ze gaat vanaf die leeftijd al erg slecht naar bed omdat ze niet durft in te slapen. Ze is bang dat ze dan alleen daar ligt etc. Nu hebben we in de afgelopen jaren echt alles geprobeerd om haar angst weg te nemen (denk aan; lamp aan, deur open, enge voorwerpen uit de kamer, in het zicht blijven zitten etc.)maar helaas met weinig succes. Inmiddels is ze 6 jaar en komt nog steeds elke nacht angstig naar ons bed gerend, zitten we nog beneden dan komt ze razendsnel de trap af gerend. Ook is het zo dat ze vaak nog ongelukjes heeft in bed (plassen). Wij hebben geen enkel idee meer wat we er nu nog aan kunnen doen, en dus ook geen idee hoe we haar het beste kunnen helpen. Ons gezin is erg stabiel en gelukkig spelen er bij ons geen problemen binnen of buiten de familie, mijn man en ik hebben ook geen heftige ruzie's of gesprekken die voor haar zwaar kunnen zijn. Ook wordt ze niet gepest en heeft ze goede sociale contacten op school en sporten. Momenteel zitten we wel met de sinterklaas periode dus daar heeft ze nu wel veel spanning van en kan ze moeilijk mee omgaan. Zijn er meer ouders met angstige kinderen en hoe gaan jullie hiermee om, of hoe is het bij jullie over gegaan? Alvast bedankt voor het mee lezen en mee denken!
Mijn dochter is ook snel bang. Ze is gevoelig en maakt zich druk om dingen waar andere kinderen totaal niet mee bezig zijn (denk ik). Ik accepteer haar hoe ze is. Ik spreek haar gevoel hardop uit. Ik negeer het niet, stop het niet weg. Het is er, het mag er zijn, hoe vervelend het ook is. Ik vertel wel eerlijk dat de angst niet altijd terecht is.
Hier 7 en sinds de clowns actief in het nieuws waren is hij erg bang. Durft niet van de ene kamer naar de andefe te lopen. Olk overdag niet. De clowns zn allang niet meer in het nieuws maar de angst gaat maar niet weg. Ik vind het nu ook echt vervelend worden omdat overdag alleen naar de wc gaan er ook niet meer in zit. Hij moet immers van de ene ruimte naar de andere. Gaat alleen nog als er iemand in de keuken is of in de hal dicht bij de wc. Zo ook speelt ie niet meer alleen in zijn kamer enz. Dus bij tips lees ik graag mee.
Is je dochter verder ook gevoelig? Als je gevoelig bent blijft dat veel meer hangen en dingen die voor een ander onbelangrijk zijn kan ze eerder last van hebben. Zoals mijn voorganger ook schrijft stop het niet zo weg. Misschien ook eens over hebben dat je soms best bang mag zijn, wat zegt ze zelf als oplossing? Bij sommige kinderen helpt het om monsterspray te hebben, extra licht maar ook dromenvangers kan helpen. Het idee dat er nog meer dingen zijn die kunnen helpen dan papa en mama. Onze uk is jonger (2.5) en zei ook dat hij bang was, sinds hij nijntje de film is gekeken niet meer. Daar is knorretje bang in het donker en gaat ze naar de uilen die in het donker zijn. Met de ogen dicht ziet ze niks, nijntje zegt dan zo iets van dan lijkt het op donker, als je niks ziet hoef je niet bang te zijn.(Zelf niet mee eens maar dat ga ik niet zeggen haha) Toevoeging, misschien dat zenu bang is voor de pieten op het dak? Misschien anders een idee om de schoen zo neer te zetten dat ze het door de brievenbis kunnen doen of het schoentje in de schuur?
Hier een hooggevoelig meisje en ik herken wel wat dingen. Hier slaapt ze heel vaak in ons bed, leggen haar wel in haar bed als we gaan slapen. Ze slaapt heel vast (heeft wel een jaar of 5 geduurd ), ze wordt 's nachts zo goed als nooit meer wakker.