Ik heb wat hoop nodig.

Hi Arendje,

Hier op het forum zitten echt veel meiden die niet zomaar zwanger werden maar waarbij het uiteindelijk zonder behandelingen alsnog is gelukt. Echt het zijn er heel veel.

Ook zijn er meiden bij wie niets mis was, maar uiteindelijk toch moesten gaan behandelen met goed resultaat.

Hoop doet leven, het gaat ook jou lukken of het nou met of zonder behandelingen is.

 

Wij hebben ongeveer een jaar, misschien wel langer, geprobeerd om zwanger te raken. Helaas eindigde dit in een miskraam. Vervolgens twijfelde ik zo erg aan mijn lichaam en op het moment dat ik zei: volgende maand gaan we ons laten onderzoeken, was ik ineens spontaan zwanger. Dit was iets meer als een jaar na mijn miskraam. Je hoort het echt veel vaker. Ik hoop voor je dat je natuurlijk mag zwanger raken, maar gelukkig zijn er tegenwoordig meerdere wegen die naar Rome leiden.

 

Wij ook 1.5 jaar er over gedaan om zwanger te raken, was aan de clomid gezet. Toen ik daar 3 maanden gestopt mee was, ben ik spontaan zwanger geraakt.

 

Sorry, geen antwoord op je vraag. Maar ik wil je wel een dikke knuffel geven want we hebben samen al vaak in nod-topics geschreven en meegeleefd. Wij zitten nu ook in ronde 15 en ik weet hoe je je voelt als een aantal mensen op roze mogen en je zelf elke keer weer op rood moet :x it sucks!!

Ik hoop heel hard voor jou dat het binnenkort toch een keertje raak zal zijn. Succes meid!

Liefs adriana

 

Zo zie je maar...."we nemen een kindje" is zo hard!
Ik heb er verder ook geen ervaring mee, mijn langste wachten duurde een jaar....toch een knuffel! Het valt ook allemaal niet mee...en wat kun je meer doen dan doorgaan. Het kan alleen zo verrekte moeilijk zijn af en toe. STERKTE! Hopelijk komt jullie tijd heel snel.

 

Wilde je even een dikke knuffel geven, hier ruim 2 jaar verder en nog steeds niet zwanger. Ik lees zo u en dan wel positieve verhalen van vrouwen die na een lange tijd alsnog zwanger raken.
Hier nog geen succesverhaal, dit is de laatste cyclus & dan mogen we ons melden bij de gyn.

 

Hier dan iets van een positief verhaal. Wij kregen eerst binnen vier jaar tijd 9 miskramen daarna lukte het niet meer na bijna 2jaar begon ik de hoop te verliezen op toch nog een goede zwangerschap maar precies 2jaar na de laatste miskraam een positieve test en nu een gezonde zoon van 2jaar. Het kan dus heel goed. Ik hoop dat je snel een positieve test heb

 

Herkenbaar verhaal, heb helaas niet het succesverhaal dat je wilt horen.
Ruim 2 jaar zelf geprobeerd. Bij ons ook alle onderzoeken goed, maar geen zwangerschap. Hoopte ook dat het nog spontaan zou lukken, maar toch in in maart vorig jaar met iui gestart en de 4e iui was het gewoon raak en ben dolgelukkig. Dat is toch ook een succesverhaal! Uiteindelijk gaat het om het resultaat en maakt het niet uit hoe het kindje verwekt is. Natuurlijk scheelt het een hoop gedoe, dus hoop dat je snel op de natuurlijke manier zwanger raakt!

 

Wij hebben er bij mijn dochter meer dan 2 jaar over gedaan. De ronde erop zouden we eerste IUI poging gaan doen. Maar toch lukte het nog spontaan. Uit onze onderzoeken kwam ook niets...

En nu ben ik voor de tweede keer zwanger. Mooi op tijd met de pil gestopt want het zou vast weer jaren duren. De tweede ronde dat ik zwanger kon raken was ik al zwanger... Ik heb geen idee wat het is geweest waarom het bij mij dochter zo lang geduurd heeft, maar het hoeft dus niets te zeggen. Ik hoop echt voor jou dat het snel raak mag zijn. Want ik weet nog goed hoe ik me voelde na zo'n lange tijd. Dikke knuffel voor jou!

 

Lief Arendje, ook wij zijn elkaar al meerdere malen tegengekomen op het forum. Wat kan ik me goed indenken hoe ontiegelijk rot je je nu voelt. Ook ik heb geen wondermiddel voor jou, was het maar waar, een toverwoordje waardoor het ineens zover is. Maar ik heb wel een hart onder de riem. En wat tips.

Ten eerste: In dit 'spel' geldt de aanhouder wint. Mijn eerste positieve test duurde 5 jaar, twee jaar zelfstandig proberen (oa. met alternatieve geneeskunde) en 3 jaar in de mmm...En na jaren verdriet en teleurstelling te hebben ondergaan, stond ik plots aan de andere kant van de lijn met twee strepen op de test...terwijl ik serieus geloofde dat het voor ons niet meer zou gebeuren. Mijn advies: HOU VOL DUS.
Zonder inzet geen resultaat. Maar (TIP) als het zwaar wordt, zoek je hulp. Een coach, bijvoorbeeld, om samen of alleen (of afwisselend) mee te praten. Of een haptonoom om wat sessies bij te tanken. Professionele hulp die alleen naar jou luistert en waar jij jouw hele verhaal inclusief alle negatieve kanten kwijt kunt. Ook ik heb af en aan hulp gehad gedurende mijn queste en het is van onschatbare waarde geweest. Ik ben uiteindelijk gegroeid door mijn ervaringen, ook waren ze niet prettig. Mijn man ging soms mee, soms voor mij, soms voor ons, soms voor zichzelf.

Afgelopen jaar stond bij ons weer in het teken van zwanger worden, dit keer direct in de mmm, wat voor mij vooral inhield dat ik eindeloos veel kilometers in de auto zat voor ziekenhuis bezoeken en wij samen weer erg veel tegenslag en teleurstellende uitslagen voor onze kiezen kregen. Ik ben nu zwanger, maar drie weken terug wist ik ook niet of onze wens wel reëel was en ooit waarheid zou worden...

Ik weet heel goed hoe wreed en heftig het uitblijven van een zwangerschap kan zijn, kan alleen maar zeggen blijf zoeken naar een modus waarin het voor jou te dragen blijft. Je bent sterker dan je denkt. En hoe afschuwelijk het ook klinkt, maar soms -als het echt teveel en te negatief wordt- is even een pauze nemen wel verstandig. Ga samen op vakantie. Drie weken ervoor geen pogingen ondernemen en drie weken erna ook niet. Daarna kun je er weer fris tegenaan. Het draait allemaal om perspectief. Die zes weken kunnen je kijk op de wereld veranderen. Een frisse blik zorgt ervoor dat je vooruit kunt blijven kijken, in plaats van naar de punten van schoenen...

Lieve Arend, mama worden, dat is een beslissing die je neemt in je hart. Mama zijn vergt kracht, toewijding en geduld. Dat kun jij. Hou vertrouwen! Knuffel!

 

Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen!
Bij ons is het pas na 3,5 jaar spontaan gelukt. Wij hebben er voor gekozen niet naar het ziekenhuis te gaan. Wel heb ik vaak op het punt gestaan om naar de huisarts te stappen. Uiteindelijk konden zowel ik als mijn man het een beetje los laten en zie, ik verwacht bijna ons eerste wondertje!

 

Tsja, die hoop is inderdaad soms moeilijk vast te houden. Maar het is wel het enige wat je hebt, ik snap je helemaal. Wij gaan richting ronde 19 geloof ik, voor een tweede. Niks mis met ons maar toch lukt het niet.
Ik heb soms wel eens de neiging te schreeuwen, laat maar want het lukt toch nooit. Maar ja, dan zakt het ergste weer weg en gaan we er toch weer voor. Houd moed meid, hopelijk heb je snel een positieve test in handen.

@Sterre01, als je het wil, laat even weten wat de gyn jullie heeft geadviseerd. Ben er benieuwd naar aangezien we een beetje in hetzelfde schuitje zitten.

 

Geen positief verhaal maar wil je veel sterkte, maar vooral succes wensen.
Hoop dat het voor jullie heel snel lukt!

 

Moeilijk dat wachten he? Ik heb meerdere vriendinnen die na 1-2 jaar proberen een afspraak hadden gemaakt om de MMM te starten en die voor die afspraak spontaan zwanger zijn geraakt. Het loslaten omdat er een afspraak stond heeft blijkbaar geholpen.
Hier zijn we ook ruim 1,5 jaar bezig.. Toen we na een bijna een jaar een traject zouden starten ben ik ook spontaan zwanger geraakt. Wel iets anders, omdat ik zelf geen cyclus heb (op die ene eisprong na). Helaas was ons kindje niet gezond, maar het kan dus zeker!
Hou vol!

 

Ik heb een succesverhaal!
Na 21 rondes kreeg ik een positieve test. Spontaan zwanger worden had ik al opgegeven. Op een dinsdag zat ik bij de arts te 'smeken' om te starten met IUI. Omdat hij de kans op een spontane zwangerschap werden we naar huis gestuurd. Hij bleef zeggen 'jullie kunnen het heel goed zelf'. De volgende dag testte ik positief.

Ik kan me je angst of het ooit gaat lukken ontzettend voorstellen. Heb geen trucjes voor je als 'op vakantie gaan' of 'het loslaten'. Die hebben mij niet geholpen.
Ik wens je ontzettend veel succes en sterkte. Houd vol! Hopelijk kan je snel jouw succesverhaal met andere delen.