In principe is toucheren een interventie en mag het dus alleen met jou toestemming. De praktijk is vaak anders. Ik vind het zelf een redelijk zinloze interventie als alles gewoon volgens het boekje gaat, tenzij je zelf wilt weten waar je staat. Een ontsluiting is geen lineair proces (dus 1cm per uur bij een eerste is echt niet wetenschappelijk onderbouwd en WHO adviseert zelfs dit los te laten als advies) en als je niet voldoet aan het protocol loop je kans op een interventie (weeenopwekkers of zelfs een ks) vanwege niet vorderende ontsluiting. Bij een inleiding of bij problemen kan ik me voorstellen dat het anders is. Of wellicht als check voor je gaat persen misschien. Sowieso is toucheren wanneer de vliezen gebroken zijn een verhoogd infectierisico. ik heb voor mezelf nu besloten deze bevalling niet standaard getoucheerd te willen worden, alleen bij medische noodzaak en alleen door mijn eigen verloskundige en niet door gynaecologen of jan en allemaal die even binnen willen voelen. ik vond toucheren als handeling overigens niet heel pijnlijk, maar kon niet meer normaal op mijn rug liggen, wat ik wel moest voor het toucheren dus lag echt te brullen tijdens het toucheren.
Ja, denk dat ik bij het toucheren het liggen op de rug het pijnlijkste vond z terwijl ik weeën zo absoluut niet kon opvangen, de handeling zelf deed geen pijn.
Een week voor mijn bevalling had ik al wat oefenweeën. De mannelijke gynaecoloog zou wel even toucheren om te kijken of ik al ontsluiting had. Noem me dom, maar het woord ‘toucheren’ klonk heel lief en ik wist niet wat het inhield. Ik heb het geweten. Ik noemde hem daarna dr. Claw. Ik dacht dat hij door mijn strot naar buiten zou komen. Ik was daardoor heel bang geworden voor de bevalling. Want als toucheren al zo’n pijn deed, hoe zou een bevalling dan wel niet voelen. Tijdens de bevalling had ik eerst vrouwelijke verloskundigen die het deden en dat was 100 x beter. Ik was heel blij dat dr.Claw bij mijn 2e met pensioen was. Mannen moeten gewoon met die klauwen geen gynaecoloog worden. Dus tip: toucheren alleen tijdens echte bevalling en niet week ervoor laten doen.
Hier 3x bevallen en 4x getoucheerd, het is dus echt niet perse nodig. Maar vond het ook geen pijn doen, alleen vervelend gevoel.
Bij mij deed de vlk het niet standaard, alleen in uitzonderingssituaties en op verzoek. Ik wou het ook niet, omdat het verwachtingen kan scheppen.
Ik heb bij de eerste amper wat gevoeld, maar nr2...wat een hel! Dacht dat ik in tweeën werd gereten. Maar de baarmoedermond lag zo hoog en sprong weg dus ze konden hem niet eens aanraken en ze konden er alleen bij met helaas meer eh geweld. Maakte niet uit wie het deed. Ik moest er zelfs bij persen om ons kind op de plek te houden. Maar... het was écht noodzaak en ik heb het ondergaan. Net als als die dames en 1 heer die het moesten doen en er zo tegen op zagen omdat ze wisten wat voor pijn ze mij deden. Ze kwamen al binnen met sorry.... het spijt mij zo maar ik moet je echt weer toucheren . Dus t maakt ook uit waar je baarmoedermond zit, bij mij moesten ze écht heel ver er in. Primen lukte pas op dag 5 en zelfs op dag 5 was t een zeer ongunstige situatie want baarmoedermond was niet verstreken. En bleef de hele bevalling hoog zitten... dus tot op het eind was toucheren hel
Ik lees met verbazing dat ze met een hele hand of zelfs twee handen toucheren! Volgens mij is dat met twee vingers...? Ten eerste mag je altijd zelf bepalen of je wil laten toucheren en of de stagiaires dat ook mogen. Je mag nee zeggen. In het ziekenhuis wordt dat standaard gedaan, zonder toegevoegde waarde naar mijn idee. Ten tweede is dat heel wat anders dan strippen of meehelpen met ontsluiting. Toucheren voelde ik nauwelijks en was een groot verschil met strippen. Ten slotte denk ik dat het ook ligt aan hoe gevoelig je bmm is, hoe die ligt en op welk moment gevoeld wordt (wel of geen ontsluiting, wel of niet actief aan het bevallen). Bij mij heeft de verloskundige 2x getoucheerd. De eerste keer op mijn verzoek (was benieuwd of 8 uur weeën al iets gedaan had, en ik had 5 cm). En de tweede keer omdat ik 1,5uur later al persdrang kreeg en we beiden niet geloofden dat ik al op 10 cm zat (dus wel).
Ik vond het niet pijnlijk. Het vervelendste was dat op de rug liggen De laatste keer is er bij 38.3 gevoeld, had toen 2cm door voorweeën. Bij 39.1 begon de bevalling, na 1u ctg hebben ze getoucheerd, toen was het 6cm. Daarna was het snel duidelijk dat ik volledige ontsluiting had, ze viel er bijna in de douche uit Maar nu dus 1x op mijn verzoek/in overleg. Als ik ontsluiting zou hebben wilde ze me wel eerder helpen ipv laten doorlopen. En 1x tijdens de bevalling wat ik wel fijn vond. Als ik nog onder de 5cm zou zitten wilde ik pijnstilling. Overigens bij de 2e zwangerschap 1x getoucheerd door een vrouwelijke gyn met dunne handen en dat deed echt pijn. Keer daarna door een mannelijke gyn met "kolenschoppen" als handen en dat deed geen pijn
Toucheren zelf vond ik niet vervelend. Toucheren met complete handen lijkt me niet. Maar tijdens mijn bevalling zat Q vast en zijn ze wel degelijk met handen naar binnen gegaan om hem los te krijgen. En dat zijn meerdere mensen geweest want het lukte niet. Nou ik kan je vertellen dat die pijn ik niet kan omschrijven. Maar dat gebeurd gelukkig weinig.
Ik vond het toucheren zelf niet bijzonder pijnlijk, maar wel vervelend. Tijdens het opvangen van de weeën stond ik onder de warme douche in een flow. Toen ze wilde kijken hoe ver ik was, moest ik dus de douche uit en op mijn rug op bed liggen. Ik werd gek, ik kon de weeën zo niet opvangen en wilde haar het liefst weg schoppen en de douche weer in.
Hier deed het geen pijn maar had al 9.5cm ontsluiting. Misschien daarom geen pijn xD. Voelde het niet eens xD
Hier niks van gevoeld. Ook niet van het wegduwen van het laatste randje waar ik op bleef hangen. En toucheren gebeurd niet met een hele hand laat staan met 2. Echt met 2 vingers meer niet.
Er zijn wel onderzoeken waarvoor een volle hand naar binnen gaat, bijvoorbeeld als het hoofdje blijft steken in het bekken. Of als de placenta niet naar buiten komt. En ik dach ooit te hebben gelezen dat in bepaalde landen het opmeten van de cervix ook met meerdere vingers wordt gedaan (en dus met een hand naar binnen).
Ik vond het niet echt fijn, het is wel wat pijnlijk. Maar erg vond ik het ook niet. Bij de 2e toucheerde de vk en ze bleef dus wachten tot ik een wee kreeg zodat ze de wee kon voelen. Dat was AUWWW. Maar op dat moment moest ze weten of de weeën goed waren vanwege traag vorderende ontsluiting.
Voor de bevalling vond ik het pijnlijk (toen ik dacht vruchtwater te verliezen en ze wilde checken of ik ontsluiting had). Tijdens de bevalling kan ik me niet meer herinneren. Ik lag op mijn rug een wee op te vangen dus de rest kreeg ik niet mee. Ze heeft 3 keer getoucheerd geloof ik. Met 3 en 6 cm en toen er nog een "randje" stond en ze vroeg of ze mijn water mocht breken. Maar ik wilde de cm's niet weten omdat ik op mijn gevoel wilde vertrouwen. Ze mocht alleen aangeven of het de goede kant op ging. Dus ik wist alleen dat het goed ging
Ik ben bij alle bevallingen 2x getoucheerd. Oh, en 1x toen ik 9 dagen overtijd was, om te kijken of er al wat aan de gang was en of strippen een mogelijkheid was, maar dat was toen niet zo. Heel fijn is het niet, maar ook weer niet supererg. Ik vond het zelf prettig om te weten wat de stand van zaken was. En het was zeker niet met hele handen, hooguit een paar vingers. Ik werd steeds getoucheerd als de verloskundige aankwam om te helpen bij de bevalling (3 thuisbevallingen), om te kijken hoe ver ik was. En tegen het eind om te kijken of ik al volledige ontsluiting had. Bij die keer werden ook elke keer de vliezen doorgeprikt, want die zijn bij mij nooit vanzelf gebroken, ondanks vrijwel volledige ontsluiting. Vliezen doorprikken vond ik wel onaangenaam en ook eng, bang dat mijn kind geraakt werd en bovendien had ik in die fase elke keer sowieso al veel pijn en het doorprikken was net even een druppeltje teveel. De kinderen zijn overigens nooit geraakt.
Sorry maar ik heb hier in m’n eentje, nu net uit bed met een kopje koffie en enorme stilte om me heen doordat iedereen nog slaapt, enorm moeten lachen. Niet om het verhaal an sich maar om de manier hoe je het schrijft. Fantastisch. ‘O, ze zat er niet tot haar elleboog in’
Bij de eerste 2 getoucheerd weet ik hoeveel keer. Bij de 3e heb ik in m'n beval plan laten zetten, alleen als het functioneel is en enkel door arts of verloskundige. Geen stagair of personen in opleiding. In de praktijk betekende dat ivm inleiding met het plaatsten van de ballon, in de ochtend erna om ontsluiting te checken. Daarna nogmaals in de middag 2x om vooruit gang te controleren (op eigen verzoek) en daarna kwam zijn hoofd er spontaan uit dus 10 cm was blijkbaar bereikt.