En dan bedoel ik niet mijn kinderen, daar heb ik weinig moeite mee, maar dingen loslaten die me bezighouden. Op dit moment is het mijn stage. 2 perfecte stages gehad en nu 1 waar ik me niet prettig voel vanwege de sfeer en de manier waarop ik gebruikt word (Zorg). Het houdt me continue bezig en de kinderen beginnen ook al te vragen of ik soms veel aan mijn hoofd heb. Ik ga er mee naar bed, word er mee wakker en het spookt de hele dag door mijn hoofd. Morgen ben ik vrij en ik wil daarvan genieten en bijtanken, maar ik weet nu al dat me dat niet gaat lukken. Kunnen jullie loslaten? Hoe kan ik mezelf leren om los te laten? Aan de dingen die spelen wordt gewerkt, de opleiding weet er van en vrijdag ga ik hopelijk in gesprek met mijn begeleidster.
normaal gesproken wel, momenteel niet, maar dat komt vast wel weer over een tijdje. Ik weet dat het soms heel lastig is, en proberen afleiding te zoeken werkt wel is mijn ervaring.
Dit boek heeft mij heel erg geholpen: https://www.bol.com/nl/p/the-artist-s-way/666862968/ In dat boek worden ochtendpagina's geïntroduceerd. Dus direct na het ontwaken ga je zitten met een schrift en je schrijft 3 pagina's alles wat in je opkomt. Komt er niets dan schrijf je desnoods dat 3 pagina's. Het is ook niet de bedoeling dat je het terug leest. Ik heb daar zo ontzettend veel profijt van. Het ruimt mijn hoofd op en ik heb weer energie om daadwerkelijk aan de slag te gaan. En het fijne is dat wanneer ik het heb opgeschreven, ik het ook kan loslaten. Soms doe ik het ook voor het slapen gaan. Gewoon omdat ik anders alsnog ga liggen malen. Misschien heb je er iets aan. Een vriendin van mij heeft veel gehad aan een cursus mindfullness en meditatie.
Ik heb mezelf 'geleerd' om dingen buiten mijn directe beinvloedingsgebied los te laten. Ik vertel mezelf, hardop, of soms tegen een ander, dat het er best mag zijn, maar wel pas op het moment dat ik er iets mee kan, of wanneer het is (iets in de toekomst, iets moeilijks op mijn werk). Dan heb ik er invloed op. De eerste 1000 keer moest ik dit ontelbare keren herhalen, nu zeg ik het 1 Max 2x en dan is het klaar. De dingen waar ik überhaupt geen invloed op heb (accepteren) ongeveer hetzelfde. Alleen praat ik dan met mezelf (dit klinkt raarder dan het is ) waarom ik er mee zit, of er toch dingen zijn die ik kan beïnvloeden en dit zorgt dan automatisch voor acceptie (ik noem het liever berusting).
Schrijven! Dat helpt voor mij gigantisch, en daardoor ontdekte ik ook hoe leuk ik het vind om te doen.
Dat houd ik mezelf ook steeds voor. Vandaag kan ik er niks aan veranderen, dus zet het uit je hoofd en geniet van deze vrije dag. Ondertussen lag ik om 5 uur al klaarwakker te piekeren. Ik word gek van mezelf.
Dat zal lastig worden, ik heb al 2 eerdere stages gehad en moet er nog 1. De plaatsen zijn beperkt. Het werk is wel heel leuk, dat wel, alleen het personeel niet. Ik kom ook moeilijk aan mijn proeves toe. Niemand heeft tijd om mij dingen uit te leggen. Heel frustrerend aangezien ik al erg ver ben en niet alles tot mijn laatste stage wil bewaren, want dan krijg ik daar weer stress. En dan doe ik dit ook nog vrijwillig, betaal de hele opleiding zelf, krijg geen loon, alleen een kleine stagevergoeding. Het is dat ik dit graag wil, anders was ik allang opgestapt.