in ieder geval fijn dat de pijn in je lijf is afgenomen. Maar het komt me wel bekend voor. Ik had 8 jaar geleden ook een te snel werkende en ik had heel vaak last van mijn kuiten. Dan lag ik met een kussen tussen mijn benen. Een heel vervelend gevoel! Tegen mij is nu wel door de internist bevestigd dat ik de ziekte van Graves heb. Ik dacht dat dit alleen bij een te snel werkende was, maar het kan dus doorslaan naar een te traag werkende. Ben wel weer terug bij de HA, want de internist kon niks meer voor me doen. Ze heeft zwaardere medicatie voor geschreven, bloed uitgebreider onderzocht en meer kan ze niet doen. Moest wel meer zuivel nemen en mijn ijzervoorraad was aan de lage kant. Nou...ga mezelf wer afbeulen in de sportschool, eerste les RPM...ben heel benieuwd of ik daarna nog kan lopen
Balen, dat graves bevestigd is. het klopt wel dat je door kan slaan van hyper naar hypo. Dat risico ben ik nu ook al voor gewaarschuwd, zelfs op latere leeftijd kun je nog hypo worden als je nu hyper bent door zwangerschappen. Tis maar een rare klier! Wel raar dat een internist nu al niets meer kan/wil en je terug verwijst naar de huisarts, khad toch op zn minst verwacht dat je onder controle zou blijven tot je ook minimaal een jaar stabiel bent. Misschien een idee om eens naar het umcg te gaan naar de endocrinoloog, volgens mijn huisarts is dat de proffessor op schildkliergebied. Ik heb er nog een afspraak staan voor het eind van de maand omdat ik eerst niet in het plaatselijke zhuis wou ivm mn bv, maar toen bleek dat ik ook van het umcg moest stoppen met mn bv ben ik toch maar hier gegaan. Ik wacht de afspraak maandag nog even af en overleg ik met mn huisarts of ik het umcg wel of niet door laat gaan. (kheb niet zo'n hoge pet op van mn internist en mn huisarts ook niet meer na mijn bevindingen) Ik had meer last van mn bovenbenen, van heup tot knie, en de biceps in de armen.schijnt een spierziekte te zijn die samen kan gaan met hypers. Deed erge pijn en kon amper lopen en de kleine niet tillen of verschonen. Sport ze, dat wordt zeker even spierpijn! Succes!!
Ik kom nu net terug van de internist. Mn waardes zijn weer aan het veranderen. T4 is nu 10 en TSH is nu 1.8, hij had het erover dat de kans nu bestaat dat het doorschiet naar een hypo. Ik roep al jaren dat ik hypo ben, maar dat het bloed nooit uitgewezen, maar heb ook nooit uitslagen ervan gehoord. Mensen die me kennen weten ook dat een hypo beter bij me past dan een hyper, alhoewel ik me met deze waarden wel redelijk prettig voel....als ik weer minder energie krijg dan weet ik wel wat mn klier aan het doen is. Nieuwe afspraak over 6 weken en tot die tijd even niets extra ondernemen. Baal wel weer van de internist want ojee wat is het moeilijk om een dossier te lezen. Zn 1ste vraag; - hoe gaat het met de medicijnen? - Welke bedoeld u? -Ik bedoel de Strumazol - ik slik geen Strumazol - Dat hadden we toch afgesproken? -Ja tot bleek dat mn bloedwaarden aanzienlijk verbeterd waren toen zouden we even niets doen. - slaat dossier open, ow ja ik lees het nu. Nou zals u hier kunt zien zijn u waardes wederom verbeterd. -oke, mooi. Dan stel ik nu voor dat we maar weer afwachten he?! Ja, laten we dat maar doen, ik zie u over 6 weken weer terug. pfff hoe moeilijk is het nou om je intelezen op een volgende patient. Sorry ff mn frustratie wegtikken
En daar kachel je dan voor naar de internist.....vermoeiend hoor! Kunnen ze toch net zo goed telefonisch of per mail doorgeven....ow wacht, nee want daar kunnen ze geen consult voor rekenen
Inderdaad, een telefonisch consult levert schijnbaar niet genoeg op Gelukkig wonen we maar een paar straten bij het zhuis vandaan dus het kachelen valt hier nog mee
Hier kan ik merken dat mijn hormonen het weer doen Haaruitval is eindelijk opgehouden en ik krijg puistjes!!! Een week voordat ik ongesteld moest worden een knoeperd op mijn voorhoofd!
Het duurt ongeveer een jaar voordat je lichaam helemaal ingesteld is op de medicatie. Ik voelde bij iedere verhoging van mijn dosis (iedere 2 weken 15 mg erbij) dat ik meer energie kreeg. wat de kilo's betreft, de eerste 10 kilo ging er vanzelf af, nu blijf ik hangen op hetzelfde gewicht helaas en tot mijn grote frustratie. (nu ik zwanger ben kom ik aan, vind het best lastig gezien mijn achtergrond maar weet dat het er ook bij hoort) Ehm.. tsja, meer info heb ik niet voor je, fijn dat je weet wat er aan de hand is! Laat het even bezinken, geef je lichaam de tijd om te wennen aan de midicatie.. sterkte!
Dat heb ik ook heel erg gehad! Ik schaamde me dood als ik met mensen praatte want ik voelde mijn aandacht gewoon wegdobberen.. moet te zien zijn geweest!
Oh ik zit hier te reageren op oude berichten.. sorry! Ik merk dat het me heel veel doet om jullie berichten te lezen, ik ben wel opgehouden bij pagina 10, het was een beetje veel. Ik heb al vanaf mijn tienertijd allerlei klachten die wezen op de schildklier maar mijn bloedwaardes waren "perfect" volgens de huisarts. Na de geboorte van mijn dochter verloor ik in 7 weken de zwangerschapskilo's en daarna.. kwam ik ANDERHALVE KILO aan per WEEK!!! *shock* Huisarts en internist wilden me niet serieus nemen en uiteindelijk ben ik bij een orthomoleculair arts terecht gekomen. Deze heeft mijn bloedwaardes laten checken, tekorten aan vitaminen aangevuld d.m.v. voedingssuplementen en toen ging het al beter. Maar ik had overal pijn, was vreselijk moe en kon mijn baby niet dragen, nauwelijks lopen.. vreselijk. Ik wilde eigenlijk niet meer verder zo.. en dan al die kilo's die er letterlijk aanvlogen! Ik had nachtmerries dat ze me uit huis moesten takelen.. De orthomoleculair arts vond mijn klachten zo op hypothyreodie lijken dat hij me vroeg 3 ochtenden achter elkaar mijn temperatuur te meten. Deze was 35,3.. en je schildklier is je thermostaat, die houdt je lichaamswarmte op pijl. Hij shcreef me medicatie voor en ik ben zo opgeknapt! ik heb inmiddels een nieuwe huisarts en die zegt naar aanleiding van mijn verhaal; je hebt gewoon een schildklieraandoening, als deze medicatie je zo veel goed doet en je geen hartkloppingen of zweetaanvallen hebt. wat fijn, eindelijk erkenning! Dus, het verhaal is lang genoeg geworden, zijn hier meer meiden waarbij de schildklierafwijking niet in de bloedwaardes naar voren kwam?
Hallo meiden, Ik breek even in om een vraag te stellen want hier zitten de ervaringsdeskundigen Na de bevalling van mijn zoontje ben ik in een pittige tijd terecht gekomen met mezelf. Ik had oa last van: - zeer depri gevoelens - moe moe moe, gewoon geen zin om iets te ondernemen - afvallen lukt niet ondanks gezonde voeding en beweging Ik voelde me echt heeeel slecht. Dacht toen aan een pnd maar wilde daar niet voor naar de ha. Kort geleden vond ik ergens een artikel over schildklierproblemen na de zwangerschap en dat was zo herkenbaar! In die tekst stond dat het vaak enkele mnd duurt en dan vanzelf weer beter wordt. Omdat ik al zo lang zulke klachten had, dacht ik dat het niet lang meer zou duren en ben dus niet naar de ha gegaan ermee (heb t niet zo o mijn ha ). De depri gevoelens lijken langzaam aan ook minder te worden, maar t zijn babysteps. Ik las hier net over blauwe plekken: dat heb ik wel nog heel gemakkelijk! Zat me gisteren nog af te vragen hoe die op mn hand nou weer is ontstaan. Maar nu mijn vraag: ik ben net weer zwanger. Is het gezien mijn verhaal slim om toch vast naar de ha te gaan of zal ik wachten op het bloedonderzoek van de vk? Groetjes!
ik zou gelijk naar de ha gaan, ene niet tevreden zijn met het antwoord je waardens zijn goed, nee je moet naar de waardens vragen, de cijfertjes. en ik zou zowiezo ook via je vk bloedlaten chekken. want een te langzame of te snelle schildklier is voor je kindje ook niet goed
@LiLaLief: Wat vervelend dat je zo bij de HA werd afgewimpeld. Dat hoor je toch wel vaak hoor! Maar goed van je dat je hebt doorgezet. Gelukkig heb ik zelf geen ervaring mee...maar je, ik had bijna een flat-line. @Nen: Je kan het inderdaad aangeven bij de HA. Is je schildklier wel van slag, dan kan je altijd medicijnen krijgen. Mijn oudste dochter heeft trouwens een stamcelonderzoek gehad naar de schildklier en ze heeft geen erfelijke aandoening. Tegenwoordig wordt het ook mee genomen bij de hielprik. @Temperatuur: Ik val hier bijna van de bank! In mijn kraamweek moest ik ook temperaturen en was het vaak rond de 36gr. De kraamverzorgster weet het aan de digitale termhometer, daar had ze niks mee en vertikte het rectaal te doen Nu snap ik waarom mijn temp zo laag was! Merk trouwens wel dat ik een achterstand heb mbt ontzwangeren. Kleine is nu 9 maanden, maar ik loop echt 7 maanden achter qua hormomen! Haaruitval is nu eindelijk voorbij, maar ben nog wel zo emotioneel als de pest Las trouwens in de nieuwe ouders van nu een klein stukje over moe zijn na d bevalling. Er wordt eigenlijk veel te weinig aandacht aan besteed....
Ik hoor het steeds vaker, het schijnt dat veel huisartsen onderzoek stoppen bij bloedprikken.. veel schildklierpatiënten hebben wisselende bloedwaarden dus het is maar net hoe het dat moment zit.. Ik heb erg lang getwijfeld, ben ik dan zo'n hypochonder? Maar toen héél veel klachten verdwenen met het innemen van de medicatie raakte ik langzaam overtuigd van mijn schildklierproblemen..
Dit topic komt als geroepen, in mijn belevingswereld van nu dan. Ik ben 34 en ben doorverwezen naar de gyn. i.v.m. mijn lange onregelmatige cyclussen en niet zwanger worden. Eigenlijk als ik nu terugkijk herken ik de klachten. Heb al jaren van die vage klachten: vermoeid, weinig energie, lange cyclussen, wisselende stemmingen, blauwe plekken. Ben ook eens naar de huisarts geweest maar destijds niet serieus genomen. Kon verder wel normaal functioneren. Ben ook niet te zwaar, maar eet dan ook heel weinig moet ik eerlijk zeggen. Maar goed, nu bleek ik dus toch ook een traag werkende schilklier te hebben. Waarschijnlijk loop ik daar al jaren (15 jaar of zelfs langer) mee rond. Ben begonnen met 0,025 gr Thyrax.
Je hoort inderdaad wel vaker dat een te traag werkende schildklier invloed heeft op de cyclus en vruchtbaarheid. Fijn dat je nu medicijnen krijgt! Heb je ook een plan gekregen? Toen ik begon met de thyrax ben ik ook met 0,025mg begonnen en at moest ik elke 2 weken verhogen. Ik zit nu aan 0,150 mg (roze) + 0,025 (blauwe)
Dag dames! Vandaag bij de huisarts geweest en gevraagd of ik geprikt mag worden op antistoffen ivm een zwangerschapswens heb hypo en slik daarvoor nu euthyrox. ook mijn tsh en ft4 zijn nu weer geprikt de HA heeft nu geprikt op anti TPO en anti TG iemand een idee wat daarvan de referentiewaardes zijn? ik heb het gevoel tot mijn 23e hyper te zijn geweest ( extreem dun en voelde me goed) en na de zwangerschap ineens veel gewichtstoename en voel me moe, futloos en depri en denk ik dat het omgeslagen is naar hypo, wat mijn bloedbeeld ook aangeeft kunnen ze dat ook terugzien in de anti TPO/anti TG of had hij daarvoor ook de TSI moeten slikken?
Hey meiden Ik slik nu sinds eind 2006 medicijnen voor een trage schildklier, euthyrox 125 microgram. nu heb ik weleens gevraagd of ik doorgestuurd zou moeten worden naar internist maar dat was nergens voor nodig. Tijdens mijn zwangerschappen heb ik een dubbele hoeveelheid moeten slikken en dan voelde ik me top,hield geen vocht vast en kwam amper aan, na mijn zwangerschappen moest ik weer terug op de normale hoeveelheid, kwam aan,hield vocht vast en voelde me minder goed. Altijd zeiden ze dat mijn waarden goed waren.. nu moet ik bekennen dat ik nooit naar de waarden gevraagd heb en dus ook niet weet wat hun goed vinden. Ik heb vandaag weer bloed laten prikken voor schildklier en b12 en krijg daar dus naar het weekend de uitslag van. Ben van plan om dit keer wel de waarden te gaan vragen maar wat is goed en wat niet??? Ik heb zelf de neiging om mijn hoeveelheid zelf te verhogen aangezien ik me dan lekkerder voelde maar is dit verstandig?? Groetjes alvast bedankt
@ Daantje, anti tpo is om te kijken of je lichaam antistoffen tegen je schildklier maakt, hier moet hij minder dan 10 zijn (bij mij meer dan 1000) die andere weet ik eigenlijk zo niet, ik weet dat als zwanger bent er ook en antistof wordt geprikt maar weet niet welke