ja al was hij een tijdje weg, maar hij is er weer gelukkig. hij staat heel open en is heel aardig. hij ondekte bij mij dat ik zwanger was, eerst kreeg ik slecht nieuw te horen toch een dood vruchtje, maar hij bleef wat ""spelen"" met het apparaat en ineens he! een hartje, we kregen ook gelijk een echo mee. en na mijn bevallingsdrama was hij de enige oprechte die ook meteen vroeg ik ze al psychische hulp hadden aan geboden en zich zorgen maakte. (had die ochtend alle gyneacologen en verloskundigen van het zh aan mijn bed) @trees ik denk dat ze er wel voor open staan, je zal daarvoor naar de kliniek moeten (gaat via zh of ha) en daar werkt sluijmer en die zal er wel voor openstaan, ik zal gewoon een afspraak maken of even bellen.
Zo...vannacht het klokje rond geslapen! Daar was ik wel even aan toe zeg! Vriend heeft de kleintjes vanmorgen naar de oppas gebracht, zodat ik eens lekker bij kon slapen. Dan denk je dat je niet moe bent Ik heb altijd wel gezegd dat ik wel graag 3 kindjes wilde, maar na deze ellende weet ik niet of we dat nog wel moeten gaan doen. Eerste bevalling ging niet goed, 2de ook een keizersnee en dan denk je wel dat je alles gehad hebt. Langzaam herstel en dat dit gedonder er achterna. Ben er wel een beetje klaar mee. Hebben nu 2 gezonde kindjes en daar zijn we heel blij mee
Vandaag weer een gesprekje met de Arbo-arts gehad en die is ook van mening dat ik, zolang de medicijnen nog niet aanslaan, rustig aan moet doen. Dus nu nog 2x 2 uurtjes werken...
Ik heb morgen weer een gesprek met de arbo-deskundige. Nog geen arts, want in eerste instantie ging ik ervan uit dat ik, net als na de vorige miskraam, m'n volledige uren wel weer terug zou kunnen pakken, maar dat lukt dus toch niet echt... Zal nu dus wel een gesprek met de arts gaan komen, want dat krijg je als het allemaal langer dan 3 maanden duurt. Maar goed, vind ik helemaal niet erg, mogelijk dat die nog een beetje kan helpen om achter het ziekenhuis aan te jagen en nog tips heeft... Als mijn schildklier niet afwijkt, wil ik dus sowieso een verwijzing naar de internist, want dit is echt niet normaal en er moet gewoon iets aan de hand zijn. Las vanochtend in de wachtkamer bij de bekkentherapeut een artikel in gezondNU, over (blijvende) fysieke gevolgen van zwangerschap, en er zijn dus nogal wat vrouwen die direct daarna of na verloop van tijd schildklierklachten krijgen, die vaak niet onderkend worden. Stond een naam van een internist bij, die ik vanavond maar even uitgebreid ga googelen... Die man had er uitgebreid onderzoek naar gedaan en een heel rijtje aan klachten eraan gelinkt, die mij erg bekend voorkwamen.
Rozemarijke, zou je misschien de naam van die internist door willen geven? Of een link naar dat artikel? Wil me even inlezen voordat ik maandag naar de huisarts ga.
Ik denk dat ik het al gevonden heb, was het dit artikel? http://www.gezondnu.nl/media/dossiers/Schildklier/HPU.pdf
Nee, da's een ander artikel, maar de naam van die internist is Walter Vincent Baisier. Twijfelde vanochtend of ik het wel zo open op het forum moets zetten, maar ja... hij staat ook in dat artikel genoemd, dus da's natuurlijk wat anders dan als ik even een arts waar ik niet zo tevreden over ben hier met naam en toenaam zou noemen... Dus denk dat het wel kan Was een artikel specifiek over gevolgen op lange termijn van zwangerschap. Ging niet alleen over schildklier, maar ook over gevolgen van Helpp-syndroom, (heeft mijn schoonzusje gehad en die lukt het sindsdien niet meer om zwanger te worden).
Hier nog een artikel, is een ander dan die ik vanochtend heb gelezen, maar dezelfde arts en deels zelfde verhaal: http://www.gezondnu.nl/media/dossiers/Schildklier/bang%20om%20gek.pdf
Dank je wel! De kliniek is verbonden aan het WZH? Wat voor kliniek is dat dan? Speciaal voor vruchtbaarheidsbehandelingen? Ik ken het WZH niet, maar sinds onze verhuizing is Assen dichterbij dan Groningen.
Aan de ene kant is het fijn dat er concrete punten zijn, maar het is wel ontzettend naar dat er zo nasleep zit aan je miskramen. Het krijgen van een miskraam is zwaar genoeg zonder alle ellende. Ik hoop dat met wat er ook uitkomt dat het goed te verhelpen is en dat je deze ellende achter je kan laten. Mijn ervaring is dat je overal bovenop moet zitten en moet vechten voor de juiste behandeling en onderzoek. Het kost een hoop energie, maar als het dan uiteindelijk lukt, is het zo waard!
Die kilo's zijn anders ook hartstikke vervelend, omdat je ze er met geen mogelijkheid af kan krijgen. Ik kwam eerst onwijs aan en voelde me echt een zeer onvrouwelijke holle bolle gijs. Ik kon zo ontzettend van mezelf balen . Om je wat moed in te spreken . Alle kilo's zijn er hier weer af! ---- Ik heb van de internist eergisteren groen licht gekregen om zwanger te mogen worden! Mijn waardes zijn in twee jaar nog nooit zo mooi geweest, terwijl ik zelf dacht dat het prut was. Ontzettend blij, maar ook zenuwachtig.
Ik heb dan wel de mazzel dat ik niet ver van Belgie af zit UZGent is anderhalf uur rijden voor mij, volgens routenet, dus als ik hier alleen maar artsen tref die enkel in protocollen kunnen denken, wijk ik wel uit naar Gent...
Da's idd wel fijn om te horen, want ook ik wil graag mijn oude figuur weer terug... Zijn jouw miskramen allemaal geweest voor de geboorte van je dochtertje? Dat je met goede medicatie eindelijk wel succesvol zwanger bleef, of waren er ook andere oorzaken?
@ trees hier is de link ps in het zwa zit ook een goede internist(endorloog) dr gonera Fertiliteitskliniek MCW / Medisch Centrum Wilhelmina
Dat is fijn en anderhalf uur rijden is zeer goed te doen. Als je niet vindt wat je zoekt in Nederland zou ik zo snel mogelijk uitwijken naar Gent. Ik ben toentertijd te lang bij één arts blijven plakken en als het aan hem had gelegen zou mijn dochter er nooit zijn geweest. De miskramen waren inderdaad voor de geboorte van onze dochter. Bij haar zwangerschap ben ik voor het eerst begonnen met euthyrox (zijn schildklierhormonen, zelfde als thyrax), selenium, progesteron en bloedverdunners en zo waar de zwangerschap ging goed. Wie weet toeval, maar ik vind het te toevallig. Wel ga ik er vanuit dat ik ook nu wel een aantal miskramen zou gaan krijgen, maar heb wel het gevoel dat ik aan kan. Ik weet nu zoveel meer dan toen en sta er nu ook veel realistischer in.
Dank je wel. Ziet er goed uit. Ik heb al een hele goede endocrinoloog in het martinziekenhuis. Deze erkent in ieder geval het verband tussen zwangerword-blijfproblemen en auto-immuunziektes. Alleen met de gynaecoloog ben ik niet blij en ik wil graag iemand waarin ik vertrouwen heb. Wij hebben overigens net besloten dat we eerst gaan proberen om zonder progesteron zwanger te worden en te blijven. Wie weet is alleen een goed werkende schildklier voldoende en zo nee dan kan ik alsnog aan de hormonen.
o daar heb ik idd wel een sover gehoord dat er een goede zou zitten in martini. dapper dat je het toch eerst naturel gaat proberen. ik moet eerst afvallen om te kijken of mijn hormoonhuishouding dan weer goed wil werken en mijn eitjes weer worden afgewerkt en willen springen. vandaar dat ik wist van de kliniek daar ben ik al geweest.
@Rozemarijke, bedankt voor de link en de naam van de internist! In één van die artikelen stond dat je elke ochtend je temperatuur kunt meten onder je oksel en als de temperatuur onder de 36,5 is, er dan een grote kans is dat je een vertraagde schildklierwerking hebt. Vanmorgen eens gedaan, temp was 36,02. Komende dagen ook maar doen en dan maandag voorleggen aan de huisarts. Hebben/hadden jullie echt last van alle klachten die genoemd worden? En hadden jullie allemaal last van kouwelijkheid? Dat heb ik namelijk niet, alleen vaak last van koude handen en voeten.
Meiden, even jullie mening over de volgende waarden: TSH nu 1,3 (3 weken geleden 2,0), FT4 is 13, T3 is 1,92. AntiTPO nog niet bekend. Als ik op schildklier.nl kijk, vallen ze allemaal binnen de normale waarden, maar goed, heb dus wel klachten...