Toen God de moeders van kinderen met ADHD schiep was Hij al 6 dagen aan het overwerken. Een engel verscheen en zei: "U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren" "Heb je de specificaties van deze bestelling al eens gelezen?", vroeg God vermoeid. "De moeder van zo'n kind moet buitengewoon goede ogen hebben, zodat ze kan zien hoe bijzonder haar kind is, wanneer allen verblind zijn door het syndroom. Ze heeft ook veel meer energie dan normaal nodig zodat ze het nooit opgeeft, ook niet wanneer anderen dat wel doen. Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht te kunnen verdragen en alle kritiek op haar opvoedingscapaciteiten. Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen. God ,zei de engel terwijl ze Zijn mouw aanraakte, U kunt beter wat rusten en er morgen aan verder werken. Dat kan ik niet, sprak God, er zijn meer kinderen met ADHD dan de wereld weet. De engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig. Opeens stopte ze en boog zich voorover. Haar vinger gleed over de wang van de vrouw. Ze lekt, zei de engel, ik denk dat U er te lang aan heeft doorgewerkt Dat is geen lek zei God, dat is een traan. Waar is die voor? vroeg de engel, Ik neem aan voor opgekropte emoties, voor teveel onrechtvaardigheid, voor gebrek aan begrip. zei God. U bent werkelijk geniaal zei de engel God keek somber en leunde achterover in zijn stoel. Die traan heb ik niet gemaakt, zei Hij Dus respect voor deze mensen zou zeer welkom zijn. =============================================== Want eerlijk waar dit is harde waarheid. Als je je zelf er niet in zit snap je het niet. Maar het verdriet is groot kan ik je vertellen als je omgeving geen respect heeft en alleen maar ellende kunnen schenken. Want ik kan jullie zeggen deze wereld waar we nu in leven is bikkelhard en vaak voelen wij ons hier niet in thuis puur door de medemens. =============================================== Dit verhaal vond ik op een site en sprak mij erg aan want het is de waarheid. Liefs Lover
Precies zoveel triets toch. Waar gaat het allemaal heen vraag je je dan af. Wat brengt de toekomst nog meer? En we moeten blijven lachen en niet de moed gaan opgeven en het beste er van maken Ik heb juist respect voor al die mensen die net al ik in die schuitje zitten. Liefs Lover
Om er maar gelijk een controversieel iets in te gooien. Ik vind dat de term ADHD door sommige mensen tegenwoordig wel heel snel gebruikt wordt. Zodra een kind een beetje hyper is komt de omgeving al met ADHD rondstrooien. Niet alle kinderen met symptomen hebben ADHD. En ADHD is vaak met de juiste aanpak heel goed in de hand te houden. Een vriendin van mij heeft een zoontje met ADHD (niet aan ritalin aan iets anders), als je die zou zien zou je nooit zeggen dat hij het had. Er is heel veel onbegrip omtrent ADHD, dat ik de tekst wel op z'n plaats vind. Maar heel eerlijk, had er nou gestaan moeders van kinderen met autisme, moeders van kinderen met een open ruggetje, moeders van kinderen met een waterhoofd, moeders van kinderen met...... Was het niet anders geweest. De hele wereld zou zich eens wat meer en wat beter moeten verplaatsen in een ander, en wat een ander doormaakt. Daar zou de wereld een stuk gezelliger van worden. Linda
klopt hoor wat je zegt crealinda, ben ik het helemaal mee eens, als je een kindje heb met iets bijzonders word het vaak niet begrepen, of mensen zeggen van wel, maar het echte dagelijkse is moeilijk in te leven. ik vind het heel mooi geschreven lover! een hart onder de riem
Ik ben het er helemaal mee eens, en wat de andere meiden ook al zeggen, dit geld voor iedereen die anders is, of beter gezegd speciaal is.
Ik dacht later, die tekst ken ik toch ergens van. Ik ken 'm als zijnde gewoon voor de vrouw in het algemeen. We all have our strugles. Linda
Klopt, de tekst heeft al eerder op de site gestaan voor vrouwen in het algemeen. Ik vind de roep om begrip heel begrijpelijk, maar het scheppingsverhaal wordt uit z'n verband gerukt en Gods eigenschappen onderschat. Daarom vind ik 't wel een beetje misplaatst en zou ik 't verhaal iever in een andere vorm zien, maar goed, dat is mijn mening.
Ik ken deze tekst ook, maar dan staat er autisme ipv adhd. En als ik heel eerlijk ben, met adhd valt prima te leven vind ik (heb t zelf ook en gebruik geen medicijnen) En mocht t hopeloos gaan dan ZIJN er in ieder geval medicijnen beschikbaar voor diegene die dat willen. Maar als je (een vorm van) autisme hebt zijn er geen medicijnen. Hiermee leven is vele malen moeilijker als adhd weet ik als ervaringsdeskundige. mijn jongste 2 kids hebben een vorm van autisme (en er zijn vele vormen).
Dit is een bestaan de tekst om het zo maar te zeggen. Er stond ook iets anders dan ADHD. Maar omdat die tekst mij erg aan greep heb ik voor mij zelf die woord veranderd. De orginele staat bij mijn documenten. Die Orginelen had hier ook moeten staan maar helaas kan ik dat niet meer veranderen. Het klopt ook een passend zin/woord zou mooier staan. Ik heb een kind met Adhs /pdd-nos 1kind met Adhd en 1 kind waar de onderzoeken nog van lopen. In mijn prive is daar ook goed mee om te gaan. Maar vergeet niet je kind word gepest op school ouders doen daar net zo goed aan mee omdat ze het niet begrijpen. Als je wist wat ik allemaal slikken moet van wat ik hoor word je er misselijk van kan ik je zeggen. Mensen hoeven maar het woord Adhd te horen en ze doen hier dramaties. Om een voorbeeld te geven mijn buurvrouw noemt mijn zoontje een gestoorde gek tikt met haar vinger op haar voor hoofd als ze hem ziet. Of gaat met de auto naast hem rijden en dan opeens toeteren en hem flink uitlachen. En dat vind ze het gek als hij tegen gas geeft. Dan is hij een gestoorde gek en moet hij uit huis geplaatst worden. Dan is dit nog maar een voorbeeld. Wij gaan er goed mee om maar is de buiten wereld. Ik weet heb het ook niet getroffen en woon in een slechte buurt. Maar verhuizen ja graag maar moet ook kunnen. Dit wilde ik even kwijt sorry dames was een reactie op een paar berichtjes. Lover
Ik denk Lover, dat iedereen hier wel zo'n beetje begrijpt wat je bedoeld hoor. En het is ook niet leuk als anderen je kind voor gek verklaren als hij ADHD heeft. Maar ik denk dat er een aantal hier bedoelen te zeggen dat er heel weinig begrip is voor kinderen met een beperking, handicap of stoornis in het algemeen.
Lover....dan zul jij, net als ik, ook al heel vaak te horen hebben gekregen dat je niet kunt opvoeden. De buitenwereld is heel hard. Ik heb al vaak stennis geschopt omdat er zoveel onbegrip is voor deze bijzondere kinderen. Wat het ook nog lastiger maakt is dat er aan het uiterlijk niks is te zien, dus verwachten de mensen een "gewoon" kind die "normaal" reageert. Daar komt nog bij dat veel mensen simpelweg niet weten dat het bestaat en/of wat het inhoudt. En dan nog zijn er zulke figuren die het niet erkennen, die het flauwekul vinden. Mijn vader is zo'n iemand, daar heb ik al vele ruzies om gehad met hem. Als je kinderen nog klein zijn zijn ze veel in hun eigen vertrouwde omgeving. De mijne zijn al groter en moeten de wijde wereld in gaan. (zoals met de bus naar de stad ivm school waar tig1000 leerlingen zitten) Dit vind ik vreselijk moeilijk, je wilt ze toch beschermen onder moeders vleugels omdat je weet hoe de buitenwereld is. Maar ik weet ook dat ik ze daarin moet begeleiden en ze niet altijd bij mij kan houden.
ik vind de tekst ook meer toepasselijk op vrouwen/moeders in het algemeen. mijn zoontje is nu 6 en best wel druk/grote mond.de huisarts heeft al eens geopperd dat het misschien adhd zou zijn.maar mijn vriend wil er niks over horen. de stempel adhd word tegenwoordig wel heel snel gegeven als je kind wat drukker is dan een ander. ik hoor ook regelmatig dat ik mijn kinderen niet op kan voeden. maar mijn kinderen zijn wel heel erg geliefd in de buurt onder de andere kindjes,ze komen ze elke dag vragen om te komen spelen. en tuurlijk uit dat wel eens in ruzie,en mijn jongste reageerd dan ook heel fel.Laat zich niet op zijn kop zitten hoe groot de ander ook is. mocht hij inderdaad adhd hebben wat de dokter denkt,wij kunnen er goed mee om gaan als gezin zijnde.en wat een ander van ons denkt jammer dan.
Haar vinger gleed over de wang van de vrouw. Ze lekt, zei de engel, ik denk dat U er te lang aan heeft doorgewerkt Dat is geen lek zei God, dat is een traan. Waar is die voor? vroeg de engel, Ik neem aan voor opgekropte emoties, voor teveel onrechtvaardigheid, voor gebrek aan begrip. zei God. U bent werkelijk geniaal zei de engel God keek somber en leunde achterover in zijn stoel. Die traan heb ik niet gemaakt, zei Hij Ik vindt het een mooie tekst en erg aangrijpend al is het voor mij niet van toepassing maar het bovenstaande gedeelte begrijp ik niet helemaal wie heeft die traan dan gemaakt? of ben ik nou zo simpel
De tekst is symbolisch, dus ik denk dat je het zo moet zien: God maakte alles goed zoals het zijn moest, maar de vrouw heeft verdriet en het ver mogen om mee te huilen met haar kind, vandaar die traan. Zoiets denk ik. Ik struikel er ook over, maar meer omdat er geen dingen zijn die niet door God gemaakt zijn. Tranen kunnen ook een zegen zijn, God gaf de mensen vermogen om te huilen.
Zoals ik begrijp kan er naast zitten want je kan hier mee veel kanten op maar ik denk dat ze bedoelen dat god ons een sterk hart geeft en een dik vel enz enz maar die tranen maakt hij niet dat doet de mede mens en dat maakt god zo vermoeiend. Dus die tranen komen door verdriet omdat mensen zo hart zijn en dat is de bedoeling van god niet maar het gebeurd. God wil niet dat wij verdrietig zijn en hij baalt er van dat het gebeurd en dat hij hier niks aan kan doen Zo zie ik het Lover