Invulling weekend gezin / vrije tijd

Ik denk dat het probleem niet echt is dat ze willen afspreken /mee eten / logeren, maar dat jij zelf niet lekker in je vel zit. Als je je goed voelt, is dat logeren wrs geen probleem maar op dit moment dus wel.
Hoe wij het doen: de deur staat open, vrienden zijn altijd welkom.
Voor jou zou ik eerder denken aan afspraken welke dagen / tijden kunnen ze op pad en wanneer doe je iets als gezin. Dat kan je toch prima op vrijdag doornemen en is het meteen duidelijk. En als het nu even niet gaat met logeerpartijtjes, dan dus niet.. dan doen ze dat bij vriendjes of volgend jaar of alleen spelen.. ik ben chronisch ziek en de meiden weten dat het soms ook even niet gaat en dat ik dan volgende week weer hip en happening ben

 

Misschien vooraf afspraken maken? Dus op tijd aangeven als je in het weekend als gezin wat wil gaan doen en/of wanneer er iemand kan blijven eten en/of logeren. Of gewoon van te voren al aangeven dat het voorlopig niet gaat. En dingen sluiten elkaar ook niet uit: als gezin 's avonds een spelletje doen of een film kijken kan natuurlijk ook als de kinderen overdag 'uithuizig' zijn. En verder ook zoeken naar dingen die jezelf kunt doen als de oudste kinderen buiten spelen. Juist als je niet goed in je vel zit, kan dat prettig zijn.

Mijn kinderen hebben dezelfde leeftijd als je oudste twee en ik vind het inmiddels wel best. Mijn man heeft sowieso niet de behoefte om ieder weekend op stap te gaan. En in huis is er vaak ook genoeg te doen om me te vermaken. In het uiterste geval werk ik vast een paar uur, scheelt doordeweeks weer (maar dat moet natuurlijk maar net kunnen met je werk). Blijven eten mag hier in het weekend meestal wel, logeren liefst vooraf afgesproken, zodat ik me er op in kan stellen.

 

Hier is dat ook flink veranderd. Oudste leidt inmiddels zo ongeveer haar eigen leven en er blijft regelmatig iemand hier eten of slapen of zij gaat ergens slapen. Of we mogen taxiën . Ze heeft nu een vriendje en is nu vaak daar te vinden of hij hier en hij eet dan vaak mee. Nu nog vakantie, dus ook alle tijd daarvoor gehad.
Jongste heeft autisme en vooral tijdens de schoolweken heeft ze haar rust nodig. Soms is zelf een bezoekje aan de stad in het weekend haar teveel.
Zelf houd ik van wandelen, mijn man ook wel een beetje maar niet zo heel erg. Dus ik ga vaak alleen en dat vind ik helemaal niet erg

Qua familietijd samen is het een beetje anders nu, maar het is logisch dat dingen veranderen. Ik ben best op mezelf en ik vind het soms ook wel lastig, al dat bezoek. Maar het hoort erbij en ik wil dat iedereen zich hier welkom voelt. En dan vlucht ik zelf wel af en toe het huis uit of geniet in de tuin als iedereen iets voor zichzelf aan het doen is

 

Hier een 10 en 12 jarige. Al sinds ze klein zijn is de zondag voor ons de familiedag. We gaan meestal 's ochtends naar de kerk en afspreken met familie/vrienden doen we ook meestal op zondag. Overigens ook genoeg zondagen dat we niks gepland hebben. Maar dan doen we spelletjes, een stuk fietsen of wandelen, of lekker nixen.
Afspreken met andere kinderen doen ze dus niet op zondag, is voor mij ook een moment dat ik lekker ongestoord een boek kan lezen etc.

Op zaterdag wordt er af en toe ook wel afgesproken met vriendinnen van school, maar vaak is het spelen met kinderen uit de buurt.
Op zaterdag gebeurt het regelmatig dat er dan eentje mee eet met de lunch, of dat die van ons ergens anders eten.

En het komt af en toe ook wel voor dat er op vrijdagavond iemand mee eet, of ergens anders eet. Ik kook dan vaak al iets van nasi, spaghetti etc. Dat lust bijna iedereen en daar heb ik altijd genoeg van.

Logeren komt niet heel vaak voor, maar dat is doorgaans van vrijdag op zaterdag.

Ik besef me wel dat nu de oudste op het VO zit en ook meer vriendinnen buiten onze woonplaats zal krijgen dit best zal veranderen.
Maar dat zien we dan wel weer

 

Hier staan sowieso nagenoeg alle zaterdagen in het teken van sport. Ze sporten dan alledrie. Zondag rusten we vaak uit, maar mogen ze ook afspreken. Logeren gezellig, mogen ze van mij vaker doen. Wij stimuleren dat ook echt. Willen we echt met zijn allen weg, dan plannen we dat, maar meestal bewaren we dat voor de vakanties.

 

Mijn oudste is niet zo dol op afspreken met vrienden. Hij gaat liever online met ze gamen. Dus tot op heden deden we alles in het weekend gezamenlijk. Alleen wil de jongste nu wel in het weekend gaan afspreken met vrienden. Dus vanmiddag hadden we de situatie dat de jongste aan het chillen was met zn maatjes, terwijl puber de hele dag verveeld lag te tiktokken. Ik hoop voor hem dat het ooit nog komt, dat hij lol gaat krijgen in fysiek afspreken met vrienden.

 

Logeren hebben ze hier beiden een hekel aan dus die vraag krijgen we niet
Blijven eten is hier geen probleem.
Zaterdagochtend zijn man en zoon altijd bij hockey, de middag is altijd anders en zo ook voor de zondag.
Zoon is nogal een sociaal dier en spreekt het liefst 7 dagen per week af, daar zetten we dan wel de rem op. Hij heeft 1 vriendje die de hele dag alleen wil gamen. En dat vind ik niet zo'n goed idee.
Als zoon zelf mag kiezen dan is hij op een zondag graag op pad, in de zomer aan het water en zand lekker spelen en in de herfst en winter heerlijk lang wandelen en spelen tijdens het wandelen. 1 keer had hij ook hele plannen en stond het vriendje voor de deur op zondag, werd de hele middag gamen. Dat vind ik 1 keer niet erg, maar vervolgens stond hij er zondagen achter elkaar. Voorgesteld dat hij mee ging wandelen, maar dat vindt hij raar en stom. Dus met zoon afgesproken dat de zondag echt voor ons als gezin is.
De oudste beslist zelf of ze meegaat als wij met de jongste op pad gaan.

 

Denk inderdaad dat dat het probleem is. Eens met de rest van de post.
Hier is alleen paardrijden op zaterdag om 16 uur een vast gegeven. En elke maand naar mn vader, waar zus met de kinderen ook is. Rest van de tijd zien we wel hoe het loopt. Meestal lekker buiten spelen of bij een vriendin. Of hier. Mee eten kan meestal wel. Logeren niet, dat is in verleden geen succes geweest, dus dat mag voorlopig niet. Maar verder is het hier gewoon de zoete inval.

 

Hier is de zondag echt rustig.we gaan naar de kerk en zijn verder hoofdzakelijk thuis. Of we gaan in de middag een poosje met een paar van de kinderen op stap. Wandelen in een bos oid.
De jongere kinderen spelen dan ook niet met vriendjes, maar van de oudsten komt soms wel een of meerdere vrienden mee naar huis. Gezellig!
Op zaterdag is het hier een in en uitloop: oudste dochter is vaak met haar vriend op pad, andere dochter spreekt vaak met een vriendin af. Twee zoons hebben een zaterdagsbaantje en 1 heeft een folderwijk. Twee zoons zitten op scouting, een in de ochtend, de andere in de middag.
Gelukkig is jongste nu klaar met zwemles, anders hadden we dat ook nog erbij.

Voor jou is het denk ik belangrijk om te bespreken wat voor jou handig is en haalbaar. Als je tegen een burn out aanzit niet je echt goed om jezelf denken. Je kinderen zijn ook op een leeftijd om dat te snappen. Bespreek met hen of het voor jou gaat om een loge te hebben. En kan dat niet? Nou dan niet.
Lastig hoor!
Sterkte ermee

 

Hier gaan ze met 13 en 15.5 hun eigen weg, mits de taken gedaan zijn
Zaterdags sport en werken en zondag vrienden en huiswerk maken.
's avonds zien we ze bijna nooit hahaha

Iedereen kan hier mee-eten, doordeweeks is dat soms wat lastiger en in het weekend altijd.
Blijven slapen kan, mits het kind goed uitgerust is.

Verder trek ik mijn eigen plan, boek lezen en de stad in, koffie drinken met een vriendin, lekker rommelen in huis of de tuin. Op deze leeftijd krijg je gewoon je eigen leven weer terug en met het oog op de burnout ook wel fijn. Neem de tijd voor jezelf (binnen de mogelijkheden die je hebt)

 

Wij hebben de afspraak dat door de weeks ze altijd allebei thuis eten en slapen, in het weekend kan alles qua eten en slapen (mits geen plannen) maar wil ik eten (hetzij iemand erbij hetzij zelf niet thuis eten) voor half 6 weten.
Mijn oudste is een uitslaper en verder het liefst nooit thuis. Heeft een grote vriendingroep en is daarmee altijd op pad. Die zien we dus amper .Ik vind dat soms wel lastig, mis het om soms samen op de bank een film te kijken ofzo. Maar ik ben ook blij dat ze veel sociaal contact heeft, dat is de andere kant ervan.
De jongste is op zaterdag een groot deel van de dag op de voetbal met mijn man. Verder gaat hij thuis redelijk zijn eigen gang. Speelt buiten, spreekt met een vriendje af enz.
Met familieaangelegenheden moeten ze beide mee evenals bepaalde uitjes. We geven dat ruim van te voren aan zodat ze er rekening mee kunnen houden.
Met een boswandeling met de hond oid kunnen ze zelf kiezen. Ik heb geen zin meer om op mijn vrije zondag met twee mokkende pubers in het bos te lopen. Ik vind het wel lekker om om wat meer met man op pad te kunnen. En ik heb tegenwoordig ook gewoon meer tijd voor mezelf voor wat dan ook omdat zij hun eigen gang gaan.