Ik voel me soms echt een slechte moeder Ik ben mega trots op mijn 3 prachtige kinderen. Maar mijn peuterzoon van 3 jaar maakt me stapel horendol!!!!!!! Echt alles wat god verboden heeft vreet ie uit. Volgens mij zijn zijn oren er gewoon aangeplakt voor de sier want werken doen ze niet. Lief zijn voor zijn broertje en zusje van 1 jaar oud wil ie niet en weigerd hij gewoon pertinent. Allerlei rottigheid haalt hij uit gewoon expres en dan uitdagend kijken hoe ik erop reageer. Ik merk steeds vaker dat ik mijn stem verhef en op sommige momenten is het echt moeilijk om hem pedagogisch correct te corrigeren..... Ik wil het allerbeste voor al mijn kinderen ze de allerbeste opvoeding geven, maar schijnbaar kan ik dat dus gewoon niet en ik voel me daardoor dus echt op tijden een slechte moeder. als ik kijk naar andere meiden met hun kinderen dan zie ik altijd en overal gezelligheid en plezier en hier is dat dan niet zo.... Het is echt niet altijd kommer en kwel hoor en hij kan heerlijk knuffelen met me en ik ben stapelgek op hem,maar soms kan ik hem wel achter 12 rollen behang plakken *zucht* herkent iemand dit? heeft iemand nog een goede tip voor een goed opvoedkundig boek? Belonen voor goed gedrag doe ik al negeren van verkeerd gedrag werkt niet omdat het vaak tegen de tweeling gericht is dat gedrag... Ik ga met deze vraag vast veel commentaar over me heen krijgen, maar ik hoop wel dat er ook oprechte en serieuze adviezen komen of mischien dames die tegen hetzelfde aanlopen als ik. even voor alle duidelijkheid...ik sla en schreeuw niet tegen mn kind....dus amk is niet nodig Wilde het alleen bespreekbaar maken
Hé Sil, Ik herken het niet helemaal, maar je hebt mijn topic ook gelezen en Siems gedrag begon ook met gedrag waarvan ik soms echt niets meer begreep. Misschien is er toch iets meer aan de hand en is het voor hem gewoon niet de beste aanpak om hem continue te corrigeren. Maar tegelijk: maak je niet te druk over je moederkwaliteiten. Het is gewoon mega-druk in je huis, met een dreumestweeling en een peuter.... Dan zie je het soms ook even niet meer en misschien dat je zoon dat ook ziet en er handig gebruik/misbruik van maakt. Ik heb nu helaas even geen tijd voor een uitgebreide reactie, maar morgen krijg ik de pedagoog aan huis en als ik denk dat ik goede tips voor je heb, zal ik ze doorspelen lieverd! Knuff voor jou!
mopsie, je bent een allerbeste moeder! en het feit dat je nog op zoek gaat naar tips and trics bevestigt dat!!! het is soms doorbikkelen, ik ervaar hier nu even hetzelfde! heb dus even geen tips behalve veel positieve aandacht aan gewenst gedrag. Dus bv als hij even lekker zit te spelen, juist dan aandacht geven!
Misschien heeft hij meer uitdaging nodig, bijv psz? Ik zie in mijn omgeving dat 3 best een lastige leeftijd is, en dat het weer beter gaat zodra ze naar school gaan.. Sterkte, en tuurlijk ben je geen slechte moeder!
Silvia, heel herkenbaar! Grappig dat je zegt dat je denkt dat je een slechte moeder bent omdat andere kindjes altijd zo lief, leuk, schattig etc zijn. Let wel, dat zijn ze ook alleen maar in het gezelschap van vreemden! Ik heb net zo'n monster thuis zitten, en iedereen buiten ons gezin die haar kent vindt haar zo leuk lief en aardig! het zal wel bij de peuterleeftijd horen, denk ik maar. Ik heb heel goed tot 100 leren tellen, en ik negeer slecht gedrag niet maar bestraf het (oei, nu bellen er mensen het AMK ) Als ze iets doet wat echt niet door de beugel kan moet ze op de onderste trede van de trap zitten als time-out. Helpt hier wel redelijk. Maar ik denk ook, dat uitproberen bij deze leeftijd hoort. Ze ontdekken hoe groot de wereld om hen heen is, wat ze allemaal kunnen en willen wel graag weten wat ze allemaal mogen! Nu lijkt het misschien of er geen oren aan zitten, omdat je alles duizend keer moet zeggen, maar er blijft echt wel wat van hangen hoor.
Dank jullie wel... Ik weet verstandelijk ook wel dat ik niet een slechte moeder ben. Maar soms zit ik er echt even doorheen en dan weet ik echt niet meer hoe bepaalde dingen aan te pakken. Wat uitdaging betreft hij gaat 2x per week naar de psz. en het is ook alleen als hij thuis is. als we op pad zijn is ie poeslief en luisterd hij super goed,maar zodra de voordeur opengaat bij thuiskomst is het gewoon helemaal mis.... alles 1000x keer zeggen , niks helpt...op de trap time out, op de bank , tv uit , op bed , rustig uitleggen waarom het niet mag/kan niks lijkt te werken... zo gaat het ineens een hele week super goed en dan is het weer ineens helemaal mis. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat ik denk dat de komst van de tweeling er ook een stuk aan bijgedragen heeft...denk dat er een bepaalde mate van jaloezie meespeelt toch probeer ik hem op de momenten dat de tweeling op bed ligt om hem dan echt een op een aandacht te geven puzzelen lezen zingen bouwen wat dan ook... als ik niet al grijze haren zou hebben dan zou ik ze van hem wel krijgen denk ik soms
Is hij net 3 of hangt hij al tegen de 4 aan. Mijn zoon was ook niet zo heel gezellig van zeg maar 3,5 tot 4. Nou zat daar ook nog wel een medische oorzaak aan maar hij was écht toe aan meer uitdaging. Als ze net naar school gaan wordt het nog net even iets erger trouwens, maar daarna.... Nahja dat is bij mijn mannetje zo. Sterkte meis en ik vind je juist Géén slechte moeder.
Hij is afgelopen april 3 jaar geworden dus nog maar net 3 jaar..maar hij lijkt in zijn gedrag wel al veel ouder en wijzer soms :S
Ook hier herkenning sinds dochterlief richting de 3,5 gaat is het hier ook raak. Buitenshuis is ze een schatje, lief gezellig, maar binnenshuis zijn de oren ineens uitgevallen en functioneren ze niet meer. Ze is dol op haar broertje, maar laat hem dan geen seconde met rust. Jaloerzie tegen hem is hier niet van toepassing, meer uitproberen en grenzen zoeken. Gooit met speelgoed en als ik dan er iets van zeg is het brullen en jammert ze "Dat wist ik nog niet" terwijl ze dat al jaren weet. Verder blijft ze niet meer aan tafel zitten terwijl ze dat altijd netjes deed. ze heeft een grote mond tegen mij. En dat uitdagens kijken is hier ook niet vreemd. Ze zit dus regelmatig op de gang. Kortom als je ons buitenshuis tegen komt lijkt ze ook een lief, schattig en luisterend schatje, maar je zou hier eens een weekje een verborgen camera moeten laten draaien! Gelukkig is ze ook regelmatig wel; lief, maar af en toe zou ik haar achter het behang willen plakken. Ik denk dat veel ouders het wel herkennen hoor, het is een beruchte leeftijdsfase.
Hey lieverd, Ik heb van allerlei tips voor je (gezien mijn job ), beetje lastig via pc uit te leggen. Even via whatsapp of telefoontje? SMAK
@Sil: ook ik herken het heel erg. Hier ook een kereltje van 3 die alleen maar kan gillen, nee roepen en zodra ik nee zeg gelijk gaat huilen. Heel herkenbaar dus. Echt tips heb ik niet. Hopelijk wil Bright hier toch wat kleine tips neer zetten zodat de andere moeders ook wat handvaten kunnen krijgen. En een slechte moeder?? Doe niet zo raar jij oppermoeder!!
Probeer in 1 lijn consequent te zijn, dus niet eerst op de trap, dan negeren etc etc. Hier doen wij bijv. als hij op de bank springt terwijl ik fles zit te geven.. zeg ik.. 'ik wil dat je even een doekje voor mij pakt, daar zal Carmen straks heel blij mee zijn, want anders spuugt ze haar kleertjes er onder.' En niet zeggen NEE, NIET op de bank springen. Probeer rustig te blijven (haha en ook mij lukt dat echt niet altijd hoor )
Hier ook 1 die af en toe achter een dikke rol moet. Gooien met speelgoed, een kopje of glas is ook niet altijd veilig. Regelmatig spoelt ie wat door de wc in de badkamer. Met drinken strooien of gooien. Vandaag vloog zijn bord met avondeten door de kamer Buiten en in de winkel gaat het meestal goed, hoewel er nog wel eens af en toe wat uit een schap vliegt Ik probeer rustig te blijven, maar van binnen erger ik me kapot. toen er daarstraks ook nog een flinke schep zand de keuken invloog, recht in de vaatwasser notabene, kon ik weer poetsen, is toch de maat vol hoor. Heb hem zonder pardon niet te zachtzinnig op de gang gezet. Als ie het te gek maakt krijgt ie idd wel eens een tik op zijn vingers of op zijn pamper, want meestal als ik hem op de gang zet, rent ie er even hard weer uit. Gelukkig blijft hij nu wat beter staan. Ik hou er niet van om een tik te geven, ik los het liever op met uitleg of strafplek, maar ik kan toch niet alles pikken, ik hou graag wat servies over als het kan Het is verder een heerlijk ventje, helpt waar hij kan en erg leergierig. Ik denk ook wel eens dat hij meer uitdaging zoekt, hij wil alles weten en het liefst ook alles te gelijk. Dus tips zijn ook hier welkom.
Herkenbaar! Uitdagen, gillen, vooral NIET luisteren, pfff...ze is ook nog eens bijdehand, en geeft werkelijk OVERAL een antwoord op! Ze gaat al naar school trouwens, en vindt het super! De juf vertelde me wel dat ze iets voor is op haar klasgenootjes, ik weet niet of het daar iets mee te maken heeft. Soms denk ik ook, wát doe ik verkeerd?! Vooral als mensen me kwaad aankijken en gezellig met haar gaan kletsen als ik gewoon probeer consequent te zijn (bijv. in de winkel ofzo) aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh!
Klinkt heel erg dit maar.............. wat ben ik blij dat er zoveel herkenning is!!!!!!!!!! ik lees in jullie verhalen gewoon mijn zoontje terug..hihihi weet je wat het ergste is als hij de hele dag het bloed onder je nagels vandaan haalt dat hij dan voor het slapen gaan zijn armen om je heen slaapt je een dikke kus geeft en dan zegt mama ik hou van jou... weg strenge plannen en welkom weke knieen en smeltend moederhart
hoi hoi het is wel alsof ik mijn eigen verhaal kan leze .. wij zijn al naar de supermarkt geweest om zijn oren te zoeken en nieuwe te kopen .......... het werkte wel hahaha ................ ik merk ook ( ook dmv slaap gebrek en een dreumes die geirriteerd is doordat hij nog steeds niet durft te lopen ) dat ik een korter lontje heb dan normaal ....... en soms moet hij gewoon een paar minuten langer op de mat staan omdat ik anders ook uit mijn pan dreig te vliegen .... pfff wat er aan te doen .. soms baat niets .. en dan duurt een dag ers lang en wat soms ook baat is een andere draai aan de vraag / zin geven ... snap je wat ik bedoel ? heel veel succes ermee en nee je bent geen slechte mama hoor meis ik denk dat we allemaal zo'n fase mee maken maar wel consequent blijven hoe moeilijk dat ook is ook omdta je nog meer kids hebt rondrenne !!
ja ik herken dit heel goed,mijn zoontje is de laatste tijd strontvervelend. Hij is toe aan school en nu zit hij de hele dag bij zijn "domme" zusje en zn zeurderige moeder. Ik begrijp het van hem ook wel. Dus hier wordt goed geschreeuwd,op de gang gezet en tot in den treuren uitgelegd dat iets niet mag.
Je bent echt geen slechte moeder hoor! Als je tips of hulp wilt speciaal gericht op jouw situatie, waarom schakel je dan geen maatschappelijk werker in? Snap dat dat misschien een grote stap is, maar een buitenstaander ziet dingen misschien anders en heeft weer andere tips? En die mensen zijn er om je te helpen en niet om je te beschuldigen ofzo.
Oh ja, dat doet L. ook. Als ze het echt te bont maakt rent ze snel naar me toe en aait met haar hand over me heen en zegt dan:"Aaai mama, kusje?" Moeilijk om dan in je opvoedkundige rol te blijven als je smelt
Nou ik herken je verhaal zeker!! Alleen moet mijn zoontje nog 2 worden... Maar alles wat jij omschrijft doet hij ook! haha Haalt zoveel kattekwaad uit en kijkt hoe wij reageren... En dat vaak in periodes hier...dan weer een tijd wel en dan weer even niet... Zit nu in de ''fase'' dat ie heeel snel boos is, schreeuwt, huilt, wil overal zijn zinnetje in, eet geen brood (al maanden niet), gaat heel slecht naar bed s'avonds(schreeuwt / huilt al 3 weken bij het naar bed brengen)... Hij is ook ontzettend vrolijk en lief hoor, begrijp me niet verkeerd, maar voel me ook zooo vaak ene slechte mama hierdoor en lees dus mee voor ''de tip''! haha Sterkte met je mannetje!!!