Hoi Allemaal, Ik weet niet wat het precies is, maar opeens ben ik best wel bang. Vorige week dinsdag heb ik een echo gehad en daar was alles goed. Maar op de een of andere manier kan ik alle negatieve gedachten niet uit mijn hoofd zetten. Ik ben iets minder misselijk en ook wat minder moe. Het kan wel een beetje kloppen want ik ben iets verder dan mijn teller aangeeft, een paar dagen. Maar het maakt met wel onzeker. Ik heb ook steken in mijn onderbuik en in mijn liezen. Van het laatste weet ik dat het bandenpijn is, maar het helpt niet. Hebben jullie dat ook gehad en wat deed je ertegen? Sorry dat het een beetje sip verhaal is geworden, maar ik weet even niet wat ik eraan kan doen. Groetjes Ikke
Hoi meid, Er zit maar één ding op en dat is een beetje vertrouwen krijgen in jezelf! Als je een goeie echo hebt gehad en er gebeuren tussendoor geen rare dingen dan is het dus goed. Jij bent het beste oventje om dit kindje 'af te bakken'! Echt waar. Nergens zal je kindje het zo goed hebben als in jouw buik! Het is dus aan jezelf: laat je jezelf toe om angstig te zijn of ben je gewoon blij en vrolijk met je zwangerschap! Zet de knop om! Genieten liefs, Elle
Hallo Ikke, Ik had het vooral in het begin. Vreselijk bang was ik, helemaal paniekerig. Ik heb een rustgevende steen om mijn nek gehangen en wat rustgevends gegeten. Als het fout gaat kun je er zelf niets aan doen, dat is denk ik het enige dat je gerust zou kunnen stellen. Zo doe ik het. Laat je niet gek maken door wat iedereen zegt! Groetjes MeMe
Ik herken het wel. Ook ik probeer zoveel mogelijk positiefte zeggen, en tegen mezelf zeggen dat het goed gaat komen. Maar soms voel ik vanalles, is het net of mijn onderbroek nat is en denk ik...oooo jeee dat was het. Ook heb ik last van wat zeurende buikpijn, beetje orgi krampjes, maar niet zo erg als ik orgi ben. Ik lees hier ook wel veel dat het erbij hoort, dus metdat in mijn achterhoofd gaan we verder, want er is nog een lange weg te gaan...spannend hoor! Liefs Carolina
O O Oh, wat herken ik me in jouw reactie! Totdat ik de beeb ging voelen, had ik daar zoveeeeel last van. Zelfs na elke goede echo of controle dat het hartje goed klopte, had ik van die onzekerheid een aantal dagen daarna weer last. Bij mijn zijn de lich. verschijnselen zelfs drie dagen weggeweest! Overstuur dat ik was! En de kwaaltjes kwamen op de vierde dag weer terug. Wat was ik blij! Terwijl kwaaltjes echt geen graadmeter zijn of je nog zwanger bent of niet. Dat zegt echt niets. Nu ben ik inmiddels wat verder, en de baby begint te schoppen, ik herken het gelijk, alhoewel het onze eerste is. Nu ben ik geruster en kan ik voor mijn gevoel eindelijk genieten. Er zijn vrouwen die er geen last van hebben en die er wel last van hebben van dat gepieker. Het is ook maar hoe je zelf in elkaar zit. Ik ben sowieso een stresskip, dus dat komt er nu ook uit. Een tip! Probeer toch gewoon te vertrouwen dat het goed gaat. Je kunt er nl niets aan doen mocht het verkeerd gaan. En steeds die angst heeft gewoon geen zin. Ik snap hoe je je voelt hoor, maar probeer toch vertrouwen te hebben.
Ik heb het ook heel erg! Ik dacht dat als ik een angelsound zou kopen dat het dan minder zou worden. Nou niet dus! De eerste paar keer kon ik het hartje namelijk niet vinden, helemaal in paniek! Natuurlijk helemaal nergens voor nodig, nu vind ik het hartje namelijk elke dag(hoef niet eens meer te zoeken!) Toch ben ik nog steeds bang (wel veel minder) , ook al luister ik het hartje elke dag. Ik denk inderdaad dat het ook minder wordt als je de baby gaat voelen! En je kan er zelf helemaal niks aan doen, dus druk maken heeft geen zin! dat denk ik dan elke maar weer
heel herkenbaar hoor ik had dat ook enorm,omdat ik een flink miskraam verleden heb heb een angelsound gekregen van me partner en die gebruik ik om de dag,even kijken of ik hartje hoor kloppen,en dat maakt me zo zeker van alles.het is toch een geruststelling,ik mag dat niet zeggen,omdat er ook zijn die steeds niks horen,of in paniek slaan als ze een keer niks horen,dus ik praat nu echt uit eigen ervaring, probeer te genieten van je zwangerschap
Ik herken het meid. Je hebt gezien dat het goed is en toch gaje twijfelen als je opeens andere klachten krijgt of mindere klachten. Ik denk dat deze twijfels er toch een beetje bijhoren. Je bent nu bijna bij de 3 maanden. En mijn verloskundige heeft gezegd dat de kans dat er nu nog wat misgaat 1% is. Heel nihil dus. Misschien dat dit jou ook kan helpen. Ik heb je trouwens gepbt vind he leuk dat we op dezelfde dag zijn uitgerekend.
Hoi Allemaal, Dank jullie wel voor jullie reacties. Ik was echt even sip, maar ik probeer nu steeds meer te gaan genieten. Gelukkig gaan we aanstaand weekend het laatste deel van de familie op de hoogte stellen. Ik denk dat het dan nog meer gaat leven. En dan kan ik er ook met anderen over praten. Nu is dat clubje nogal beperkt. Dus mijn voornemen is zoveel mogelijk te gaan genieten, ondanks soms de onzekerheid. Maar ik denk dat iedereen dat wel heeft bij de eerste. Groetjes Ikke