bij zwemles rende ze altijd al naar een apart hokje om zich zo snel mogelijk om te kleden. dit mocht dus niet van het zwembad omdat de regel is dat alle kinderen zich in de grote kleedkamer om te kleden. de kleine was het hier niet mee eens en met mokken heeft ze dan ook maar toegegeven. sindsdien rent ze naar de rustigste kleed kamer. verschuild zich achter de openstaande deur om zich zo ongezien mogelijk om te kleden. terwijl alle andere kinderen gewoon bloot daar staan. na de zwemles met omkleden gaat eerst de bovenkant, dan een handdoek ervoor en ongelooflijk onhandig de onderbroek aan. op zich geen probleem. maar vandeweek kwam de juf van school naar me toe omdat ze even moest praten met me. ze deed zo moeilijk bij de gym en danslessen met omkleden. ze wilde liever haar shirt niet uitdoen waar iedereen bij was. doet ook dat steeds heel onhandig en doet ontzettend preuts erover. ik doe haar nu op gymdagen maar een hemd onder haar shirt aan zodat ze niet in haar blote buik hoeft te staan want blijkbaar vind ze dat erg onaangenaam. toch vraag ik me af waar die preutsheid ineens vandaan komt. thuis zijn we niet zo overdreven. we lopen niet allemaal naakt door het huis ofzo maar wat de kleine nu doet is weer het andere uiterste. als zelfs de schooljuf het al opvalt en het een gesprek waard vindt is het naar mijn idee niet echt heel normaal gedrag heeft iemand hier misschien ervaring mee, of tips? of moet haar maar gewoon een hempje aandoen en wachten tot het weer over gaat?
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik zie het niet als preuts. Eerder als erg onzeker. Klopt dat? Ik zou inderdaad gewoon een hemdje aandoen. Je wilt toch dat je dochter lekker in haar vel zit. Als een hemd zou helpen, zou ik dat gewoon doen. Wat antwoordt je dochter als je vraagt waarom ze dat zo doet?
op zich is het verder geen onzeker meisje eigenlijk. ze wil het liefst dat iedereen naar haar kijkt, dans showtjes, zingen, toneelstukjes en iedereen mag het zien. met mooi weer rent ze zonder problemen in haar badpak door de speeltuin. heeft haar mondje klaar bij andere kinderen en neemt graag het voortouw. alleen met omkleden heeft ze dit nu eigenlijk. zelf geeft ze niet echt een reden of een verklaring. ze wil gewoon niet dat iedereen dat ziet, haar blote buik, haar blote onderkant. de juf wilde volgens mij wel graag een reden weten maarja die had ik ook niet voor haar behalve de bevestiging dat ze dat momenteel wel vaker heeft en dat het vast wel weer over zal gaan.
Mijn zoon heeft dit ook gehad op die leeftijd. Dit heeft een poosje geduurd en is vanzelf weer overgegaan
Hmm is dat niet typisch geval van een fase? Hier heeft dochterlief ook van die periodes dat niemand haar billen mag zien... Terwijl ze 2 weken later gewoon weer poedelnaakt op schoot springt. Denk dat juf bang is dat er iets is gebeurd waardoor zo ze doet? Juffen worden tegenwoordig op de nek gezeten dingen als misbruik en/of mishandeling te signaleren tenslotte. Overigens... Is er een hele waslijst aan signalen... En het kan natuurlijk ook een hele normale oorzaak hebben. Volgens mij is het ook een teken van zelfbewustwording...
sowieso fijn om te zien dat het wel meer gebeurd op deze leeftijd. echt erg vind ik het zelf ook niet maar het maakte mij wat onzeker dat de juf er over begon eigenlijk. vooral omdat ze dus blijkbaar de enige is die dat doet. nu heb ik wel vaker vernomen inderdaad dat de school in kwestie een beetje geobsedeerd is door het oppikken van zogenaamde signalen. zo hebben ze een klein jongetje van zeven zijn ouders aangesproken op zijn seksueel misbruik van een meisje van zes, hij zat een keer aan haar billen, dat vond ik een beetje ver gaan persoonlijk. waarschijnlijk is mijn dochter inderdaad gewoon wat sneller met bewustwording van haar eigen lichaam. lijkt mij geen probleem, maar dat vond de juf dus een probleem genoeg om mij daarop aan te spreken. en dat zit me even niet zo lekker. wat was haar bedoeling daarmee, wat wilde zij nu eigenlijk dat ik eraan zou gaan doen. ik kan het kind moeilijk dwingen om zich niet bewust te zijn van haar lichaam omdat de juf dat raar vindt
Zou mij ook niet lekker zitten hoor. Niet omdat gedrag van dochterlief me zou storen.. Maar wel dat andere mensen blijkbaar er meteen iets bij moeten denken en een mening over moeten vormen.
aan de andere kant vind ik het wel goed dat ze er bovenop zitten...want er zijn gevallen waar er wel iets aan de hand is.
Mja ook hier nog net kunnen voorkomen het AMK op de koffie te krijgen...puur omdat we willen dat dochterlief iets leert op school. Ik vind dat leerkrachten zeker alert moeten zijn... Maar ook dat dingen vaak meteen uit hun verband worden gerukt omdat de leerkrachten geleerd is dat ze daar op moeten letten. (En zeg nou zelf.. Als jij denkt dat een kind misbruikt wordt wil je ook de onderste steen boven. Maar op het moment wordt er wel erg snel vanuit gegaan dat het echt zo is ipv dat er ook andere oorzaken kunnen zijn)
persoonlijk vind ik dat er vaak beschuldigingen worden geuit die een kind meer slecht dan goed doen. mensen zijn zo ongelooflijk bang dat ze iets over het hoofd zien dat ze vaak spoken gaan zien. zoals het voorbeeld dat ik gaf, dat vond ik erg ver gaan voornamelijk omdat de moeder ook daadwerkelijk werd aangesproken op seksueel misbruik door haar zoon. omdat hij een keer aan het meisje haar billen zat. ik vond de woordkeuze heel ongelukkig en zeker te ver gaan. en zo zijn er meer voorbeelden te noemen op de betreffende school. ik heb het idee dat ze er te veel mee bezig zijn, te veel gefocust zijn op hun training voor het opmerken van signalen dat ze de normale fases van kinderen over het hoofd zien. een kind van zeven die de billen van een kind zes een keer aanraakt doet dat echt niet met een seksuele gedachte. ik vind dat erg ver gaan. juist door dat soort voorvallen zit het me niet lekker. met mijn dochter is niks gebeurd. ik ben een thuisblijfmoeder en ben er eigenlijk altijd. de juf was volgens mij wel blij dat ik vrij nuchter reageerde. toch denk ik dat mensen tegenwoordig te snel conclusies trekken waardoor kinderen ook te vroeg wijs worden op dat gebied. hetzelfde vind ik overigens met mishandeling. je bent tegenwoordig al bang om je kind een tikje op de vingers te geven ergens. een kind moet zich toch gewoon kunnen ontwikkelen? de ene is daar nu eenmaal wat sneller in dan de ander. op deze manier ben je bijna gedwongen je kind hierin te belemmeren... puur uit angst voor anderen en de overdreven maatstaven tegenwoordig... of zie ik dat nu echt helemaal verkeerd?
Als je het verkeerd ziet.... Zie jet het in ieder geval niet alleen verkeerd. Al vind ik het een dun lijntje.. Beschermen: te veel, te weinig... Lastig. Ik probeer mijn kind weerbaar te maken ipv wantrouwend... Of het de juiste keuze is.. Zullen we wel nooit achter komen denk ik.