hey meis, vervelend hoor die hele situatie met je ex schoonouders. Tja ik zou persoonlijk zoiets hebben van laat maar. Maar je moet je eigen keuzes maken en er zelf ook achter staan. Wat betreft je vraag over wat je moet doen met je vorige ex. Ik ga met de andere 2 dames mee.. heel hard wegrennen. Ga niet stoken tussen dit gezin. Dat zou je zelf ook niet leuk gevonden hebben. Dat die man jouw weer wil zien, dat streelt misschien even je ego, maar hij is flink fout. Wat betreft E en je grenzen aangeven. Ik ben momenteel heel goed bezig om mijn ex op afstand te houden. Mijn ex is van t type, gezellig bakkie doen, gezellig samen kletsen en het liefst nog ff sex erbij. Ik heb sinds een maand nu, dat ik hem helemaal op afstand houd. Vb van een sms van hem: morguh, kan ik de kids vanmiddag om half 4 brengen, dan doen we gezellig een bakkie en miss wil je dan wel ff een "ritje" maken. Mijn antw hierop was: Half 5. ik heb afspraken. Ik wil niet gezellig met jou een bakkie doen, die tijd is voorbij dat weet je. Op dat andere heb ik niet eens geantwoord, zo belachelijk vind ik dat. (krijg meer seksistische smsjes, en die wis ik meteen) Ik merk, dat hoe meer ik mijn grenzen bewaak, hoe afstandelijker ik ben. Dat hij steeds gekker wordt. Wat dat is weet ik niet.. Maar ik voel me er heel goed bij. Ik ben onafhankelijk, sterk, doe tegen hem alsof ik super happy ben. En we hebben het alleen over de kids. Al het andere wat ie wil vertellen, kap ik af. Die emotionele band, dat vetrouwde gevoel, daar wil ik vanaf. En hij wil dat niet, hij wil mij niet loslaten. Dan had ie voor mij moeten kiezen, en niet half. Ik probeer je duidelijk te maken, dat je even door een diep dal moet. T doet pijn. Maar uiteindelijk voelt t goed om voor jezelf te kiezen. Zodra ik emotioneel los ben van meneer ex, kan ik ook verder. Weer verliefd worden misschien, weer optimistisch zijn en vrolijk. t doet pijn, maar je krijgt er een goed gevoel voor terug,
goed zo fontana... helemaal mee eens! en idd pas als je echt helemaal los van je ex (emotioneel gezien dan hoor) kun je verder, echt verder. En dat dit even kan duren klopt. Bij mij duurde het ook een tijd, maar als je maar contact blijft zoeken of niet afkapt duurt dit alleen maar langer. Persoonlijk heb ik nu heel recent een jongen leren kennen die me echt heel wat doet. Voorheen had ik dat gevoel niet en was ik denk ik ook nog wat te veel met ex bezig. Nu ben ik klaar met mijn ex en kan ik me echt geven binnen een relatie en dat is zo prettig. ik voel me sterk doordat mijn ex mijn leven of gevoel niet meer bepaald. Mijn nieuwe vriend ligt nog in scheiding en spelen ook wat dingen. dus alhoewel we allebei omwille van de kinderen in min of meerdere mate verbonden blijven met de ex zijn we dat niet in emotioneel opzicht meer en dat maakt het verschil.
Ik heb het idee dat hoeveel adviezen je ook krijgt je toch die knop niet omzet in je hoofd. Ik denk dat je hier graag je verhaal kwijt wilt, maar niets doet met de dingen die je verteld worden.. Iedereen begrijpt je gevoel..We hebben het immers allemaal hier meegemaakt.. Maar de meesten hier zijn nu ook verder en daarom moet je geloven dat je je ex écht los moet laten. Maar goed, daarnaast snap ik gewoon NIET dat je twijfelt over je 1e ex wat je moet doen.. Kijk even heel objectief naar jouw situatie.. Alles wat er kapot is, jij zelf die jezelf niet eens op de rit krijgt door alle onzekerheid en verdriet.. En dan wil je serieus op je ex ingaan terwijl datzelfde met die vrouw gaat gebeuren???Sorry maar hier begrijp ik dus écht niets van! Juist JIJ zou moeten weten wat voor verschrikkelijke en pijnlijke consequenties zoiets heeft.
Hoi allemaal bedankt voor jullie reacties... Over mijn ex 1 (heet Ed.) ex 2 (papa kind heet Er.)... Ik heb nog niets met hem afgesproken en ga dat ook niet doen... De verleiding was wel heel groot moet ik eerlijk zeggen maar steeds als ik het bijna wil doen wil ik het niet omdat ik daar qua gevoel niet achter sta. Ed is ook zo een smeerlap die alleen maar aan seks denkt en dat ook wil... we kennen elkaar nu al 10 jaar en hij is gewoon nul verandert. Er en ik tja.... Hoewel jullie misschien niet zien of geloven. Ik doe werkelijk mijn best om afstand te nemen van hem. Vandaag is het weer behoorlijk fout gegaan. Ik kon in de nacht niet slapen omdat Cristiano verkouden was en ook niet kon slapen. ik heb wakker gelegen van 02.00 tot 06.00 uur. Toen Cris sliep lag ik na te denken over alles. Ik heb dat hele voorstel afgezegd (per sms) over zijn ouders. Heb gezegd dat zij zelf initiatief moesten nemen en niet wij. Verder raakte ik in paniek over mijn situatie. Ik smste hem dat ik het zat ben dat we niet vooruit komen met afspraken terwijl ik een paar weken geleden een mail heb gestuurd naar hem over mijn situatie alimentatie en omgangsregeling, daar is hij verder niet echt op ingegaan... weken later nog niets tot vandaag dus. Ik was erg kwaad omdat ik gewoon niet weet waar ik aan toe ben en dat frustreert me. Ik zei tegen hem zolang wij geen duidelijke afspraken hebben over hoe of wat met alimentatie etc hoeft hij geen stap te zetten in mijn moeders huis! Deze ochtend hebben we met elkaar gebeld en ik zei dat ik vandaag en dan wel op dat moment duidelijkheid wilde en als hij niets zei dat hij op moest donderen. En ik meende wat ik zei. Ik heb een paar keer de telefoon opgehangen toen hij nog steeds van alles zei behalve over waar ik al maanden over wil praten en toen hij mij vertelde hoeveel hij wilde geven... minimaal 200 euro en max 250. terwijl ik mijn situatie op de mail had geschreven en hij zelf zei dat hij me net zoveel zou geven als mijn salaris uit arbeid. Ik zei tegen hem zolang ik niet weer wat ik van IBG krijg zou ik het prettig vinden dat hij een beetje in de buurt van mijn salaris aan alimentatie zou geven. En pas als ik een beetje een overzicht zou hebben van wat ik van IBG zou krijgen dan 200 euro a 250... aangezien ik niet meer kan werken ga ik financieel heel erg achteruit en dan komt hij met zoiets erboven op... Ik meen uit de grond van mn hart dat ik vandaag er echt klaar mee was. Zeker toen hij over een rechtzaak begon die me overigens helemaal niet bang maakte. Ik irriteer me de laatste tijd aan hem meer dan dat ik aan hem denk als vroeger. Het irriteert me dat hij niets met me overlegt alles achter de schermen doet en niets met me deelt. Pas op het laatste moment met rotzooi komt en ik me dus niet op voorbereid had. Als hij eerder had gezegd dat hij 200 euro wilde geven had ik een planning kunnen maken hoe ik financieel het wel zou redden hoe dan ook. Maar nee meneer stelt steeds alles uit en dat zorgt voor grote irritaties. Ik wilde vandaag ook gewoon letterlijk kappen met het contact met hem en het aan cris overlaten als hij wat ouder is of hij wel of niet zn vader wil ontmoeten. Ik ben dat gedoe erg zat. En verder de gedachten dat ik eigenlijk er helemaal alleen voor sta. Leuk en aardig heen en weer rijden maar verder houd hij zijn mond over de belangrijke zaken behalve als ik er zelf over begin zoals altijd. Ik ben ook echt door het lint gegaan omdat ik mijn situatie financieel op het moment niet in de hand heb en dan zijn gerotzooi er ook nog bij. Hij vertelt me nu pas dat hij een schuld heeft van 40.000 euro. Maanden lang praat ik al over afspraken en wat zegt hij? Zoalsng wij niet normaal met elkaar omgaan kunnen we niet praten... maand in maand uit... en dan nu pas met dit komen... echt ik word zo kwaad hierom.... ik voel momenteel geen liefde... echt niet... ben bijna depri van alles... echt waar. En hoe vaak ik ook zeg dat hij mij en cris met rust moet laten omdat ik het even gehad heb met dit alles weigert hij gewoon. Damiana ik zit in je leven en in jou toekomst en die van Cris.... Hij luisterd gewoon niet naar wat ik zeg en dat vermoeit me. Ik wil gewoon geen contact met hem omdat ik het zo gehad heb met deze situatie. Hij had zelfs gekeken naar een appartement voor mij en Cris samen met iemand.. what a fuck... ik met een baby samen met een of ander wonen.. wat bezielt hem???????? hij stelt zijn woning niet eens vrij en dan moet ik met een of ander gaan samenwonen... oook weer reden voor mij om hem nog meer te haten. Het komt misschien niet zo over maar ik ben echt wel hard hoor. jullie moesten eens weten alleen hij negeert het. Hij wil het niet weten en niet horen. terwijl hij wel duidelijk is en blijft zoals hij dat altijd zegt maar van mij neemt hij het niet. Maar goed ik denk dat hij nu dus merkte dat ik het echt meende en kwam met het voorstel om mij uit de brand te helpen. Ik heb sinds oktober betalingsachterstanden, weet niet hoe ik het zover heb laten komen maar ja ik loop steeds een maand achter met betalen. Nu wilt hij dus een bepaald geldbedrag over maken zodat ik van die achterstand af ben en niet gestrest rond loop. Na zoveel moeite heeft hij me eindelijk zover gekregen om het te accepteren maar ik weet niet hoeveel het is zie ik morgen wel. Maar op deze manier wil hij me dus weer zoet houden... Het zit me gewoon niet lekker maar ik wil ook niet in de put raken... verder hebben we afgesproken dat zodra ik een goed overzicht heb van mijn financiele situatie dat we gaan kijken naar de hoogte van alimentatie. weet het soms ook niet meer hoor.
Oke.. ik ga het proberen uit te leggen zoals ík dat zie.. Loslaten betekend niet boos worden, ruzies maken en drastische beslissingen nemen die consequenties hebben voor Chris.. Het betekend dat je gevoelsmatig afstand neemt.. Dat je je eigen leven leid en dat Er jou gevoelsmatig weinig meer kan doen. Het feit dat je zo snel uit je stekker gaat en het volgende moment weer geld aanneemt of ineens een week bij hem slaapt zegt genoeg over je gevoel. Je bent volgens mij ontzettend wispelturig. Daarnaast begrijp ik niet helemaal waarom je ex jou ong evenveel moet betalen als je vorige salaris? Volgens mij zijn jullie uit elkaar en is hij niet verantwoordelijk voor jouw inkomen( op een alimentatie na) In mijn ogen stel je je veel te afhankelijk op. Je moet zelf zorgen dat je rond komt voor je kind. En als je niet kan werken dan heb je toch recht op een uitkering?? Je moet leven alsof die Er er helemaal niet is.. Alleen wel voor Chris dan.. Zorg voor je eigen inkomen, zorg dat je niets en niemand nodig hebt. JOUW leven met je kind.
Mijn inkomen uit arbeid is 384 euro. Ibg 316 Zorgtoeslag 69 Zolang ik geen duidelijkheid heb van ibg zou ik dichtbij mijn inkomen willen blijven 350euro zou nu ik nog geen duidelijkheid heb goed zijn. Want als ik niet rond kan komen kan ik cris ook niets geven, want denk je nou echt dat ik terwijl ik met achterstanden zit en minimaal inkomen t geld ga gebruiken om leuke dingen te doen terwijl ik alleen maar in de schulden kom??? Dacht t niet zou jij ook niet doen ook al is het geld daar niet voor bedoeld! Ik kan beter voorkomen dan genezen. Daarnaast die 350 die ik vraag is tijdelijk. Zolang ik nogmaals geen bericht heb van ibg! Geen bericht betekent 316 euro per maand en zorgtoeslag en daar moet ik mijn school en alle andere mee dingen betalen!! Ik had niet voor niets een bijbaan. Verder heb ik niet 1 week bij hem geslapen maar 1 avond. Wat afstand betreft ik weet wat je bedoelt maar voor cris is t ook niet goed als zijn ouders alleen ruzie hebben geen contact zou voor E en mij goed zijn. Cris zou hier nu nog geen last van hebben. Ik moet eerst alles op een rij hebben in mijn hoofd! Verder wil Er dat geld geven zei hij omdat hij wil dat ik geen kopzorgen heb want dat is voor cris ook weer niet goed. Hij doet t niet voor mij maar voor ons zoontje en ik doe t niet omdat ik wil profiteren of afhankelijk wil zijn maar ook voor cris zodat we normaal kunnen leven als alles weer op orde is. Daarnaast heb ik geen recht op uitkering als ik studiefinanciering ontvang. Ik zou graag willen blijven werken maar in mijn situatie nul haalbaar ivm school en werktijden.
Ik lees alleen wat jij vindt dat andere voor jou moeten doen, maar ik lees nergens wat jij zelf van plan bent te doen aan je situatie. En dat irriteert me. Je hebt nooit geleerd zelfstandig te zijn en dat breekt je op nu. Je laat jezelf toe 100% afhankelijk te zijn van anderen. Ik reageer ook niet meer hier, ik heb gezegd wat ik dacht dat je zou helpen, en nu zie ik toch dat je niet wilt veranderen, ga ik toch maar in herhalingen vallen. Je krijgt geen positieve aandacht van Er, dus ga je maar voor het negatieve ... want negatieve aandacht is ook aandacht. Je zet je zoontje in als wisselgeld met je ex en ook dat vind ik zeer storend, ik kan daar erg kwaad om worden. Je hebt met Cris een bijzonder machtig "wapen" in handen als het om je ex gaat, en het zou je sieren als je daar goed mee om zou kunnen gaan, los van je eigen gevoelens. Succes, en sterkte in de toekomst. Ik hoop echt van harte dat je eruit komt.
STOP MET TE ZEGGEN DAT IK CRISTIANO GEBRUIK ALS WISSELGELD HOE DURF JE???! OF WAPEN. LUISTER IK heb een serieus probleem met mezelf en als ik vind dat ik het beter kan oplossen door geen contact te hebben met hem dan vind ik dat. Dat iedereen hier het uiteindelijk perfect aanpakt en steeds mijn manier van aanpakken niet goed keuren jammer dan. Ik ken mijn situatie als geen ander en ik doe wat mij soms het beste lijkt en dat het vaak nogal schommelt ja dat is fout maar daar werk ik op mijn manier en mijn tempo aan. Laat ook maar kan geen gezeik van mensen niet nog eens bij hebben. Dat stukje tekst wat ik hier schrijf. Is kort samengevat maar wat er nog allemaal nog gebeurt weten jullie niet maar als jullie dat wisten dan zouden jullie t begrijpen. Ik zal geen updates meer plaatsen beter! Zie deze forum om mijn verhaal in kwijt te kunnen advies is altijd welkom, maar steeds dat gezeik dat ik het niet goed doe en zelf maar invullen wat goed voor mij is ben ik gewoon zat! Ik weet heel goed wat goed voor me is en dat is loslaten maar mijn ex en deze rotsituatie maken het alleen maar moeilijker!
Als laatste wil ik je toch nog een tip geven. Koop het boek "Als hij maar gelukkig is" van Robin Norwood. Er zijn zelfhulpgroepen, ook via het internet, waar je bijzonder veel van kan leren. Het gaat over relatieverslaving en problemen met foute relaties e.d.