Steel Magnolias. Twintig keer gezien of zo, twintig keer huilen als ze op het eind bij het graf van haar dochter staat. Verder eigenlijk weinig tranen bij films - Hachi helemaal droog gezien bijvoorbeeld -, maar Disney tekenfilms komen vaak hard binnen bij mij, haha! Lion King, Frozen: zit ik in tranen naast mijn stoïcijnse zoons
Aantal zijn al genoemd Hatchi Marley & me My Sisters Keeper En toch wel Pay it Forward. Zo zitten janken. Ik lees nog ff mee voor leuke ideeën. Soms kies ik expres een film uit om met hubby te kijken zonder dat ik zeg hoe hoog het jank-gehalte is die kan ook zo lekker mee snotteren en dan wordt ie boos dat ik weer zo'n jank film heb uitgekozen en wil m vervolgens nóóit meer zien
Een lekkere beer met emotie, love it. Die snottert nog harder dan ik hoor haha. Hij probeert het wel te verbergen en zodra hij merkt dat ik het zie dan wordt ie boos en ben ik een stommerd dat ik weer een jank film heb uitgekozen maar hij kijkt m altijd uit, hij wil dan ook wel weten hoe het afloopt
Mijn man huilt ook eerder dan ik, dan roep ik al; begin je al.... nou daar gaat hij! Lief hoor! Hier kijken we altijd all you need, verder geen huilfilms, die doe ik alleen, want anders lacht mijn puberdochter mij heel erg uit (stoort in de film)!
Oke, late reactie maar deze moet ik gewoon delen. Gisteren Manchester by the Sea gezien voor het eerst. Zo zo mooi en hartverscheurend en tegelijk ook soms zo grappig en herkenbaar. Het is geen snelle film, je moet er een beetje in groeien en halverwege volgt er iets wat je raakt als een stomp in je maag. De acteurs zijn allemaal geweldig, Casey Affleck kreeg een oscar voor zijn rol maar zijn tegenspelers zijn minstens zo goed. Deze film is zo mooi, ga er wel echt voor zitten en laat het over je heen komen.
Ik jank echt om bijna elke film er zijn al heel veel echte tranentrekkers genoemd, maar ik wil graag Seven Pounds nog even toevoegen. (Hij staat ook op Netflix). Niet van te voren iets over lezen want dan gaat je 'omg nu snap ik het' momentje verloren . Het is een mooie film met sterk verhaal, Will Smith speelt de hoofdrol.
Sinds dat ik bevallen ben huil ik zelfs bij alle Disney films al tranen met tuiten haha. De klassieke tranentrekkers mijd ik sindsdien dan ook.
Haha toen zoon 3 dagen oud was keek ik met hem slapend op mijn borst de disney film brother bear. Man kwam thuis van boodschappen doen en schrok zich dood dacht dat er iets heel ergs gebeurt was maar de combi net moeder en een beertje waarvan de moeder dood was brak me compleet. Duurde zeker 10 minuten voor ik weer kon praten met man tussen de snottebellen en ademhapmomenten door
ik heb zojuist 'all the bright places' afgekeken op netflix... die hoort hier ook wel thuis wat mij betreft...
All of the above. Laatst weer hachi gezien. Ik was kapot daarna. Oja en volgens mij nog niet genoemd. Heidi (speelfilm)
Kan om elke film wel janken Haar naam is Sarah is wel een film die ik echt noooooit meer ga kijken! The mist, in de bios toen gezien, ondanks dat het een sf film is, heb ik gehuild daar! Nooit meer kijken dus Ps. I love you, al heb ik harder gehuild bij 't boek. Heb ook veel tranen bij Harry Potter gelaten ahhaha. Kan zo nog wel door gaan, elke film heeft wel een snik moment
Pure nostalgie: The Neverending Story!! Ik was ongeveer 7 toen de film uitkwam en huilde toen tranen met tuiten in de bioscoop, daarna nog 10-tallen keren gezien thuis op VHS. 25 jaar later had mijn ex de film na heel lang zoeken op DVD gevonden. Ik was toen 5 maanden zwanger en heb even hard gejankt als in al die vorige keren dat ik m zag samen
Hier heb ik een tijdje terug hard naar gezocht, voor mijn kinderen.. wilde perse dat zij deze ook zagen.. die ogen van de koningin.. dat meisje.. zo mooi
Ja hé! Heb exact dit stukje gisteren nog eens opgezocht op Youtube! En nog wat verder gegoogled. "Atreyu" anno 2020 vond ik beetje tegenvallen, maar in de film En nu weet ik eindelijk de naam - nog een mysterie na 35 opgelost