16 maart wordt een druk dagje voor ons . Om 9.00 uur bij iemand van de Klinische Genetica inzake mijn cardiologische toestand en alle zaken er omheen. Om 10.30 uur bij de Genetisch Consulent waar we nog allerlei vragen kunnen stellen en dan zijn wellicht ook de onderzoeksresultaten van mijn schoonouders bekend. Dan om 14.00 uur mijn laserbehandeling om te gaan afvallen..... Al met al een behoorlijke spannende dag waar ik toch erg naar uit zie. Weer een paar stukjes van de puzzel compleet.
Wat fijn dat je alle afspraken op 1 dag hebt zeg! Je zal hoe dan ook veel wijzer worden ervan. Hopelijk geeft al die info je ook wat meer duidelijkheid voor jullie keuze. Spannend hoor die laserbehandeling! Ben benieuwd hoe het je gaat bevallen meis. Nog maar 2,5 week!
Hey Nicoletta, wat goed zeg wat je er allemala voor doet. En idd, schaam je niet voor je overgewicht. En mensen hebben altijd wel een mening erover. Mijn vriendin heeft ondergewicht en die krijgt steeds te horen dat ze eens wat meer moet eten, terwijl ze meer eet dan mij. Mensen oordelen over iets wat ze niet weten, zoals in zoveel kwesties. Ik vind het "leuk" om te lezen hoe positief jij elk stapje in jouw proces oppakt. Daar herken ik de "hope" van 1,5 jaar geleden in. Iedere stapje was er één en even spannend. Ik hoop echt dat je deze positieviteit kunt vast houden. Het is bijna maart, en dan kun je gaan aftellen naar je belangrijke afspraken. Succes met wachten, liefs Hope
Dikke kus voor jou lieve Hope! Ik bewonder zo hoe jij altijd lieve woorden kunt zeggen en iemand helemaal even kan laten opbloeien. Maar goed; nog een nieuwsflits voor vandaag ; we zijn er uit! We gaan dus nu echt voor KID! Niet dat ik in de tussentijd aan de pil ga, maar we gaan ook niet echt obsessief "proberen" zeg maar. Dit gevoel geeft me onwijs veel rust en kan ik ook makkelijker het gesprek in op 19 maart. Tuurlijk ga ik ook met hun advies aan de gang en als dat heel erg afwijkt (wat ik eigenlijk niet verwacht) zullen we ook dit gaan overwegen maar het helpt wel dat wij er uit zijn en dit ook naar elkaar kunnen uitspreken. Tja en hoe voelt het? Als rust eigenlijk... Het idee dat als het KID wordt je niet zo bang meer hoeft te zijn voor al die nare chromosoomafwijkingen. Ook geeft het rust dat je dan misschien niet tig miskramen moet doorstaan eer het misschien ooit eens lukt. Tuurlijk is KID niet het "walhalla" maar wanneer je kiest uit twee "kwaden" de meest faire optie.
Wat super dat jullie een keuze hebben gemaakt zeg Gefeliciteerd! Heerlijk he die rust die over je heen komt als je de juiste keuze hebt gemaakt! Geniet maar van de rust en het gevoel wat je nu krijgt. En nu aftellen naar november
Jaaaaaa ik ben dol op rust , kan ik echt wel even gebruiken . Stiekem gaat nu de wensmolen weer een beetje aan!
Lieverd, wat las ik nou in een ander topic? Krijg je een VMK? Had je dan toch positief getest? Laat even weten hoe het met je gaat en of ik wat voor je kan doen. Liefs Hope
Hi lieve Hope, Ja ik had een vmk... is heel irritant maar eigenlijk heb ik me er blijkbaar zo goed emotioneel voor afgesloten dat ik er eigenlijk niet heel veel last van heb. Lichamelijk gisteren enorm maar geestelijk eigenlijk niet of nauwelijks. Ik had heel vroeg in deze cyclus getest en zag een heeeeeeel dun lijntje. Ik voelde wel dat ik zwanger was en gisteren kon ik volgens de banner hier testen. Was overduidelijk niet meer nodig . Maar mijn cyclus is zo wisselend van duur (tussen de 28 en 34 dagen) dat ik geen idee vaak heb wanneer ik nu echt in zo'n vroege zwangerschap overtijd ben. Heel stom allemaal, maar het best goed eigenlijk met me . Raar mens ben ik he ?
Jeetje Nicoletta, Had je gewoon een positieve test.......Het was wel heel kort dan dat je zwanger was. Ik hoop dat je snel herstelt ervan, gelukkig voel je je goed, zoals je zelf zegt! Ik ben blij voor je dat je de knoop hebt doorgehakt en dat je nu rust kunt vinden in je gemaakte keuze. Waar ga je dat doen KID, zijn daar nou lange wachtlijsten voor? Heel veel succes, ik leef met je mee! Floor
Tsja ik had een positieve test Floor , Maaar jaaaaaaa aan zwanger worden heeft het eigenlijk nooit gelegen. Hoe irritant is het dan dat het gewoon steeds niet doorzet. Eigenlijk heb ik al 2 vmk's gehad en 2 mk's. En dat in iets meer dan een jaar tijd. En echt niet zo getimed en zooooo vaak sex . Ik heb er eigenlijk niet veel last meer van, behalve dat ik onwijs onder de pukkels zit. KID gaan we in Leiderdorp doen en als de dingen nog zo zijn als dat ik in januari hoorde, is de wachtlijst hier 9 maanden voor. Niet schrikbarend lang eigenlijk dus. Dank je wel voor je medeleven! Doet me goed!
he Nicoletta, Hoe is het met je meid, lees ik nu dat je weer eventjes zwanger bent geweest! Pffff wat rot allemaal zeg. Hoe is het met je onderzoeken? Voor mij gaat in april IVF strarten, wel een opluchting dat we weer verder kunnen. Hopelijk wordt 2009 ons jaar met allemaal zwangerschappen! Liefs Maaike
He Maaike! Leuk dat je weer even komt buurten . Op dit moment zijn er nog geen resultaten van de onderzoeken. Die volgende riedel van onderzoeken beginnen half maart. We moeten dus echt nog even geduld hebben. Ik blijf je volgen in april en hoop echt op een goed resultaat voor jullie. Sterkte met het wachten!
Hey Nicoletta, hoe gaat het nu me je? Ik hoop dat het goed gaat ( zover dat kan in deze situatie) Ik wilde iig even laten weten dat ik aan je denk. Liefs Hope
thanks Hope, ben eigenlijk stiekem een beetje depri..... Ik volg iedereen hier op het forum en weet er dan weer een vrolijk aandachtsberichtjes uit te persen, maar als ik iets lees over mijzelf, ren ik heel hard weg . We zitten ook prive in de stress. We zijn heel druk doende om ons huis te verkopen (het oude huis van mijn vriend) en dat is vreselijk ingewikkeld omdat er bij ons namelijk nooit iets normaal wil gaan. En daarnaast heb ik mijn bijna 16 jarige poes net naar de dierenarts gebracht om bloed af te laten nemen wat ze nu toch mankeert. Het zou dus kunnen dat we die moeten laten inslapen. Vanmorgen kwam ik dus weer in mijn eentje terug en zaten die andere twee ons aan te kijken van waar is Dakootje? Toen hield ik het dus even niet meer droog. Al met al doe ik vreselijk mijn best om geen pijn of verdriet te voelen en dat lukt me aardig maar het voelt als een vulkaan die op uitbarsten staat. Het is een inwendige strijd tussen gedwongen vrolijkheid en hoognodige huilbuien..... zucht......... Thanks lieve Hope, dat je even langskwam. Eigenlijk waardeer ik het enorm van je! Weet alleen niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan....
Hey Lieverd, graag gedaan hoor. En ik denk dat ik het precies zoals jij voel. Ik schrijf ook bij anderen en doe mijn best positief te zijn, maar ook hier is de hele dag zo`n gevoel aanwezig van: ik ga zo huilen, of toch niet, oja toch wel. En het minste wat gebeurd huil ik al. Ik schrijf ook niet veel in mijn topic, wat moet ik immers vertellen? Ik heb toch geen nieuws. Ik weet ook niet met de reacties om te gaan. Leeft iemand met me mee, dan vind ik dat fijn, maar schrijft iemand dat ze het echt me te doen hebben, omdat onze situatie zo erg is, dan kan ik boos en verdrietig tegelijk worden. Boos, omdat ik niet als zielig gezien wil worden, maar verdietig omdat ik mezelf eigenlijk soms best zielig vind ( erg he?) Soms komen opbeurende berichtten als een geschenk uit de hemel maar soms denk ik: ja jij hebt makkelijk praten. Ik weet dat dat niet reeël is, maar zo voelt het op dat moment. Zo zou ik nu eigenlijk van alles moeten doen, maar heb geen zin. Het huilen staat me nader dan het lachen, en ik weet niet waarom...? Maar goed, waar het op neer komt ik herken je gevoel. Doe vooral wat goed voelt voor jou, als je wilt reageren doe dat, maar wil je het niet, dan laat het. Denk vooral aan jezelf en laat de tranen maar stromen dat is beter dan vrolijk blijven doen terwijl je je niet zo voelt. (hoor wie het zegt ) Mega dikke knuffel voor jou. Liefs Hope
Oh lieverd, wat herkenbaar! Ik heb ook van die periodes (bij mij komt het in periodes) Alles wat wat verder van je afstaat is te doen, maar als het over jezelf gaat wordt het te moeilijk en wil je wegrennen. En het lastige is .. je kan rennen wat je wilt, maar je neemt jezelf en je problemen overal mee naartoe. Maar je mag je rot voelen! Je mag je verstoppen onder de dekens, je mag huilen en schreeuwen. Je gevoelens mogen er zijn! Je hoeft je masker niet op te houden! En zoals je ziet, hier op het forum zijn altijd mensen die werkelijk begrijpen wat je voelt. Misschien dat dat gevoel je wat kan steunen. Hele dikke knuffel voor jou meis! En ik ga duimen dat Dakootje helemaal beter wordt! Liefs Dreamer
Hey Nicoletta, Gaat het alweer wat beter met je? Wat een rotgevoel is dat he als je depri bent en alles komt dan ook ineens gelijk. Is je kat alweer wat beter? Wij hebben ook 3 grote harige katers. Het is echt niet leuk als er iets met je dieren is. Zij zijn toch ook een beetje je kindjes, althans zo voel ik het altijd. Vorig jaar was onze perzische kat van onze vlonder zo het water ingevallen. Dit hadden wij niet door en toen is ie dus bijna verdronken, want hij kwam de kant niet meer op. Onze overbuurvrouw (andere kant van de sloot)zag dit allemaal gebeuren en die is toen de vieze prutsloot ingesprongen om onze kat te redden, het was vorig jaar februari dus ijskoud. Wel lief dat de buurvrouw dit gedaan heeft. Onze kat was zwaar onderkoeld en was er bijna niet meer geweest. Dan realiseer je je weer hoeveel je van je dieren houdt! Die kat is ook niet echt slim, want het is nog 2 keer daarna gebeurd, toen heb ik hem zelf kunnen redden. Nu draagt ie een oranje Plastimo zwemvestje als ie naar buiten gaat, ziet er niet uit natuurlijk, dat weet ie zelf ook volgens mij, maar dan blijft ie in ieder geval drijven! Nou meis, sterkte ik hoop dat je snel weer uit je dip geraakt, de vogeltjes zijn al weer flink aan het fluiten, dat moet je toch wel wat opvrolijken! Liefs Floor
Lieve meiden, ik wil jullie heel erg bedanken voor jullie berichtjes! Het helpt me enorm om hier weer doorheen te komen. Langzaam zie ik weer een beetje groen land in de verte. Voorlopig heb ik nog het gevoel dat ik er nog niet ben maar het gaat me weer lukken om weer vrolijk te worden! HET MOET! Wel heb ik een klein nieuwtje voor jullie. Als alles goed gaat, gaan we op 4 april een duits meisje van 9 jaar uit een Berlijns weeshuis voor een vakantie bij ons verwelkomen. Ze komt van 4 tot 16 april en dan wellicht weer in de zomers en met kerst. Eindelijk heb ik me er toegezet om alles op alles te zetten om dit te gaan regelen en iedereen werkt tot aan nu mee om dit nog te realiseren. Het meisje was als enigste van haar weeshuis overgebleven om niet mee te kunnen want er waren geen gastgezinnen meer beschikbaar.... maar er gloort enorme hoop voor haar want ze is hartstikke welkom bij ons! Maandag onze gesprekken in het Erasmus. Dan gaan we ze ook zeggen dat we het traject van donorschap willen gaan doen. Natuurlijk blijven we hopen op de natuurlijke wondertjes maar ik weet niet of dat er ooit in zal zitten.... Dan donderdag gesprek nummer 3 van die week in Leiderdorp....
Nicoletta, Heel veel succes vandaag met je gesprekken in het ZH. Ik hoop dat alles veel duidelijkheid geeft. Ik hoop natuurlijk ook op een spontaan wonder bij jullie, het kan technisch gezien wel! Leuk dat jullie een vakantiekindje krijgen, ze zal vast een hele leuke tijd bij jullie hebben! Liefs Floor
Lieve Nicoletta, heel veel succes vandaag! Ik hoop dat alles gaat zoals je het wil. En wat leuk van dat vakantiekindje zeg Wat lief ook van jullie! Ben heel benieuwd hoe het vandaag gaat/is gegaan. Liefs Dreamer