Dank je wel Loes . Ik ben niet altijd sterk hoor . Vanmiddag weer even niet meer hoor . Heb vreselijk zitten huilen. Had het echt weer even nodig....
Vanmorgen om 8 uur heb ik mijn allerliefste Dakootje, mijn mooie lieve poezendame in laten slapen......
Oh, nee, wat erg! Veel sterkte met het verlies van je poes. Zo'n dier is nu net wat je er doorheen sleept in moeilijke tijden!
Lieve Nicoletta, Wat erg van je kat ....Veel sterkte, je zal wel erg verdrietig zijn...... Liefs Floor
hoi nicoletta, wat goed van je dat je helemaal voor pleegzorg wilt gaan zeg, vind het echt knap van je dat je je zo sterk opsteld. en al naar kamertjes bent wezen kijken wat verdrietig van je poes, juist in verdrietige tijden heb je enorme steun aan je dierenvriendjes. sterkte meid liefs lisa.
Lieve meiden, Hier even een berichtje van mij. De afgelopen dagen heb ik getracht dit forum los te gaan laten. Ik ben twee weken ziek thuis geweest en was compleet stuk van alles. Sinds maandag ben ik weer aan het werk en maar 5 uurtjes per dag. Het ging echt niet goed met me. Nu gaat het ietsjes beter, maar nog steeds niet geweldig. Er waait een vreselijke storm in mijn hoofd en die laat me ook 's nachts niet echt met rust. Door alle stress is mijn nek vreselijk vast gaan zitten en zit ik aan de spierverslappers en moet geregeld naar de fysio en dit alles helpt wel. Aan alle kanten word ik ook gepusht om naar psychische hulp te gaan en dat was iets wat ik gewoon niet wilde. Inmiddels heb ik besloten om toch te gaan en naar iemand die gespecialiseerd is in ongewenste kinderloosheid. Ik zal dit boek toch een keer moeten sluiten en dat is zoals jullie wellicht heel goed begrijpen zeker niet makkelijk. We mogen in ieder geval mee gaan doen met de cursus voor pleegouderschap. We kijken er enorm naar uit en mede hierom wil ik in therapie gaan. Ik moet weer geestelijk in balans zijn om een kindje een goed thuis te kunnen bieden. Ook wil ik me dmv therapie me leren wapenen tegen alle rot opmerkingen. De eerste zijn al een feit.... Ik vertelde op mijn werk dat we pleegzorg gaan doen en wat was de eerste reactie van een collega? "Wat ga je dan doen met je werk?" WAAROM niet een reactie als dat ze zou doen als ik zwanger was geweest? Dan had ze gezegd; "meid geweldig, van harte gefeliciteerd!". Ook wist ze te vertellen dat het vast alleen maar drama kinderen kunnen zijn anders vallen ze niet onder pleegzorg. Hoe enorm kortzichtig! Ze baseert het op niks, heeft zich er nooit in verdiept maar weet blijkbaar heel goed hoe het werkt . Ik weet het, ik moet er mee om leren gaan, maar verdomme het is toch iets voor ons, voor onze toekomst! Dat is zo ontzettend makkelijk allemaal te zeggen door iemand die in een scheet zwanger is geworden. Maar ons lukt het niet om zwanger te blijven, nu niet en waarschijnlijk nooit niet en dat doet onwijs pijn. Maar we doen keihard ons best om dit alles tot een positief einde te brengen. LAAT ONS DAN EVEN GELUKKIG ZIJN IN DE KLEINE POSITIEVE DINGEN VAN ONS LEVEN! Van de week ben ik op zoek gegaan naar een tekst voor een welkomstkaartje ipv een geboortekaartje. Onwijs confronterend maar ook zo mooi.... Deze zal het misschien worden... In jou werd onze diepste wens vervuld een kindje om ons leven mee te delen om samen mee te lachen en te spelen te oefenen met eindeloos geduld In jou werd onze droom dan toch nog waar de droom om een gezin te mogen vormen met eigen waarden en eigen normen al bouwend aan een toekomst met elkaar Lieve meiden, ik wens jullie alle goeds, waar nodig heel veel sterkte, ik beloof nog welleens te komen kijken. Ik kan het nog niet opbrengen om de bijzondere lieverds onder jullie met wie ik persoonlijk contact had een berichtje te sturen. Dat voelt nog te definitief..... Maar lieve meiden, probeer hoe moeilijk alles ook is, positief te blijven en houd je blik breed. Focus niet op één behandeling, probeer je kinderwens breed te blijven zien. Een kinderwens voor mij is om een kindje met heel veel liefde, positiviteit, steun en zelfvertrouwen een goede basis te bieden om uit te groeien naar een prachtig volwassen mens. Iemand waar die ander over zal zeggen dat hij of zij zo bijzonder is omdat het zo'n goede buurman/vrouw, vriend(in), collega, baas, broer of zus is. Gewoon omdat hij/zij is zoals hij/zij is...... X Nicoletta
Lieve Nicoletta, ik kan me zo goed voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit. Een droom loslaten en veranderen in een andere droom is enorm moeilijk. Ik zou je zo graag een dikke knuffel willen geven. Een schouder om op te huilen. In plaats van dat alles wil ik je het volgende liedje laten horen/lezen: Krezip Sweet Goodbyes Can't sleep 'cause everything's changing You don't want to leave things behind Can't breath cause to many things going on going wrong in your life Tears in your eyes Sweet goodbyes I know how you feel right now Losing dreams you've come to care about I know what you need right now You need to come on home so I can hold you thight Get you through the night I'll get you trough the night Wake up the sun's shining bright lets go out of bed into the light Shape up we won't forget still there's lots of love left to hold thight Tears in your eyes Sweet goodbyes I know how you feel right now Losing dreams you've come to care about I know what you need right now You need to come on home so I can hold you thight Get you through the night Everything I love between us will get us trough the night All the things we lost will teach us see the pretty things in life All the places that we've been to The people we relate to All the love that we give in to Blow the tears from our eyes Sweet goodbyes I know how you feel right now Losing dreams you've come to care about I know what you need right now You need to come on home so I can hold you thight I know how you feel right now Losing dreams you've come to care about I know what you need right now You need to come on home so I can hold you thight I'll get you trough the night Weet dat wanneer je dit liedje hoort, dat ik aan je denk. Ik ben er voor je meis. Ik wens je alle goeds. Dat jullie droom snel mag uitkomen! Neem geen afscheid, zeg tot ziens... Liefs Dreamer
Hi meiden, hier ben ik weer! Morgen hebben we weer een afspraak in het ziekenhuis...... ze willen ons hoognodig spreken over de translocatie van mijn vriend. Hij heeft een afwijking aan zijn duimnagels en kleine knieschijven en zoals ze door de telefoon al zeiden, is er een dikke kans dat hij de rest van zijn leven controles moet ondergaan. Meer weten we nog niet, maar ik heb echt zoiets van; "welk konijn springt er morgen weer uit die hoge hoed"? De bloedtest van mijn schoonouders zou dan wellicht ook gereed moeten zijn maar donderdag bleek dat een ^&%*$%@ die bloedtest ergens op een plankje heeft laten liggen en er dus nog niks gereed is! Echt hoe bestaat dit in vredesnaam???? Onze genetisch consulente zou haar best doen om toch alles morgen gereed te hebben..... PFFFFF we zijn benieuwd..... Ik heb er zoooooo de ziekte overin dat ze zo enorm aan het klooien zijn in dat Erasmus MC!!
Jeetje zeg, wat een kinderwens toch al niet voor verrassingen kan geven he! Maar heeft je vriend last van dingen dan? Wat slecht dat ze het gewoon vergeten zijn om te doen zeg! Echt te erg voor woorden. Je zou toch haast overstappen naar een ander ziekenhuis. Uit de bloeduitslag van je schoonouders halen ze toch of het erfelijk is of op zichzelf staand? Wel spannend! Meis, ik hoop dat er niet weer nieuwe verrassingen op jullie pad komen. Tenminste geen negatieve! Positieve verrassingen zijn altijd welkom Succes morgen met het gesprek! En nog maar 1-1-1 voor de 1e cursusdag
hoi nicoletta, ook vanuit hier wil ik je een dikke knuffel brengen. ik hoop voor je dat het gesprek morgen goed verloopt en je niet zoals dreamer al zei voor weer nieuwe ongewenste verrassingen komt te staan meid. heel veel succes voor morgen gewenst. liefs lisa.
Dank jullie wel Dreamer en Lisa! Heel lief van jullie. Het konijn was gelukkig niet zo eng als verwacht.... Naast de translocatie heeft mijn vriend dus ook een gen afwijking. Dat hoeft niet per se van de translocatie te komen! Hij heeft het nail & patella syndrome. Dat wil zeggen een nagel en knie afwijking. Daarnaast kan hij problemen met zijn nieren in de toekomst krijgen. Doordat hij wellicht niet voldoende eiwitten kan afbreken kan hij nierfalen oplopen en problemen in zijn ogen. Hierom is het verstandig om jaarlijks de urine te laten controleren op eiwitten. Zo ben je er relatief op tijd bij mocht het problemen opleveren. Dus al met al niet het allerengste, maar wel een aandachtspuntje. Ook was de uitslag van mijn schoonouders beschikbaar en blijkt mijn schoonmoeder ook translocatie te hebben en wellicht ook dat syndroom. Het heeft voor ons nu niet heel veel meer veranderd omdat mijn genafwijking ook zo'n stempel drukt. De kans dat je zo'n stelletje kneuzen als ons bij elkaar zou vinden was 1 op de 500 miljoen. Oftewel een hele kans op zo'n kneuzengeluk! Hahahahahahaa
Hoi meiden, Hier even een berichtje van mij. Sinds we hebben besloten om geen behandelingen meer te gaan doen gaat het steeds een stukje beter met me. Dat is nog steeds met vallen en opstaan en de ene dag heeft meer ups en downs maar over het algemeen vind ik dat ik best al ver ben. Het enige wat blijft is de boosheid en frustratie ten opzichte van de poliklieken van mijn ziekenhuis die zo slecht hun werk hebben gedaan en allerlei onderzoeken zijn "vergeten". Die boosheid heb ik momenteel het meeste last van en ik wil er langzaam naar toe gaan werken om een klacht voor te gaan bereiden tegen het ziekenhuis. Of het effect zal hebben weet ik niet, het minste wat ik hoop is dat een ander deze ellende van hoop en wanhoop bespaard zal blijven. Vier miskramen waren achteraf gezien niet nodig geweest als ze na miskraam 2 goed hun werk hadden gedaan en ons geinformeerd hadden over alle mogelijke afwijkingen. We hebben hier herhaaldelijk om gevraagd en steeds werden we weer gerustgesteld. Achteraf bezien was het klinklare onzin wat ze hebben verteld...... De grootste idioterie was de reactie van een psychologe die mij zou begeleiden in het laatste stukje rouwverwerking van het afscheid nemen van onze "bio kinderwens'. Zij zei me dat God zou zeggen dat we het nog maar flink moesten blijven proberen . Toen dacht ik dat ik even niet goed werd. Iedereen zijn vrijheid in geloofsovertuiging, maar dit vond ik ronduit kwetsend en niet gepast. Maar goed, deze uitspraak krijgt nog wel een staartje want ik heb het gemeld bij haar werkgever en die was hier zeker niet over te spreken. Verder zijn we heel druk met de voorbereidingen voor de cursus van Pleegzorg. Gisteravond zijn we gebeld en hebben we nu definitief te horen gekregen dat mijn hartafwijking geen belemmering meer zal zijn! Echt ik kon wel huilen van geluk . Eindelijk eens niet een lichamelijke belemmering!!
Wat fijn dat het steeds een stuk beter gaat meis! Het is idd een rouwproces wat je door moet en dat gaat met vallen en opstaan. Probeer ook niet van jezelf te eisen dat het alleen met ups mag gaan. Wat een opmerking zeg... Ik ben zelf helemaal niet gelovig en zou van zo'n opmerking (en al helemaal op zo'n moment) echt gaan steigeren! Zo iemand zou dat werk niet mogen doen. Ik hoop dat je voortaan een andere hulpverlener treft die wel verstand heeft van het proces wat jullie doormaken. Wat super dat je hart geen belemmering is voor de pleegzorg Ik volg stiekum jullie topic daar wel, dus ik wist het al (wil me alleen niet inmengen in iets wat ik alleen van buitenaf ken, dus vandaar dat ik daar niet reageer) Dus nu mogen jullie echt beginnen met pleegzorg? Echt super Ik hoop dat jullie snel een lief pleegkindje krijgen
Heeee Dreamer!! Hahaha, jij wist het dan al he ! Nu mogen we in ieder geval al starten met de cursus en dan is de enige belemmering of we wel geestelijk mogen 8) . Ik heb niet het idee dat dat echt een probleem kan zijn. Waar we wel voor moeten waken is dat we niet te adoptief over zullen komen. We willen eigenlijk zo graag een pleegkindje en zijn zo enthousiast dat dit een valkuil zou kunnen zijn. De eerste vraag was of we ook een adoptietraject lopen. Dat was waarschijnlijk de eerste vraag om te checken hoe adoptief je ingesteld bent. Erg he, die opmerking? Ik had haar wel bijna een klap willen verkopen zo boos werd ik. [-X dat mag natuurlijk niet, en had het ook nooit echt gedaan maar ik voelde mijn nekharen kaarsrecht op gaan staan .
Op 23 mei word ik dertig jaar en heb besloten om dit niet meer met familie te vieren. Dit gedicht heb ik hiervoor geschreven..... Op 23 mei na anderhalf jaar verdriet een onbekende nieuwe start, Op 23 mei voor altijd vier wensjes in mijn hart. Vier lieve wensjes die nooit het zonlicht hebben gekend, Vier lieve wensjes aan welk afscheid ik nog steeds niet ben gewend. Keer op keer pijn en verdriet wat ik moest doorstaan, En als laatste dreun; de echte hoop op eigen kinderen is in rook opgegaan. Want hoe moet je nu een keus tussen hart en verstand maken? Altijd blijft er immers de mogelijkheid om spontaan en gezond zwanger te raken. Mijn verstand zegt dagelijks om niet naar mijn hart te luisteren, Maar hoe doe je dat toch als een stemmetje diep van binnen blijft fluisteren. De knoop is nu dan toch doorgehakt, De hoop op Bio kinderen hebben we nu met ons verstand afgezwakt. Het is tijd om opnieuw te gaan genieten van dit leven, en hierom zullen we onze hoop in de handen van Pleegzorg gaan geven. Ook dit zal echt niet altijd makkelijk zijn, maar een dikke knuffel, een luisterend oor verzacht dan onze pijn. Daarom lieve familie vraag ik jullie om ons met steun en liefde bij te staan, en ons ook niet deze weg alleen te laten gaan.
wauw nicoletta, wat een mooi gedicht. wordt er helemaal emo van. ik ben trots op je hoe je de pleegzorg met beide handen aanpakt, en hiermee jullie wens op een biologisch kindje achter je laat. dikke knuffel van lisa.
Mooi gedicht meis en heel herkenbaar. Ik hoop echt dat je familie jullie keuze accepteerd en jullie zal steunen. Ik blijf je volgen meis! Dikke knuffel voor jou.
Thanks lieve meiden! Was recht uit mijn hart en in vijf minuten op papier. Zat blijkbaar erg hoog . Gisteren kwam er weer een konijn uit de hoge hoed . Ik heb toch geen genafwijking . Volgens het zh was klinisch bewezen dat ik het wel had, maar nu zei de bloedtest [-X . Oftewel, nu zou ik weer wel naar Leiderdorp mogen . Hoe bedoel je dat ze je helemaal gillend gek weten te krijgen daar . Voorlopig hebben we gezegd dat we nu toch geen Leiderdorp gaan doen en lekker bij Pleegzorg blijven.... Maar toch fluistert dat stemmetje sinds gistermiddag een heel stuk harder #-o . Pfffffffffff Nu kan er nog 1 konijn uit die hoge hoed komen en dat is nog een andere afwijking, maar dat resultaat komt pas over een maand of vier. Wordt vervolgd dus !