Om een heel lang verhaal kort te maken komt het erop neer dat wij nooit iets van mijn schoonmoeder horen. Ze is altijd druk met van alles en nog wat, behalve met haar kinderen en kleinkinderen. Ik kan me er zo aan storen dat ze nooit eens belt. En als wij bellen en haar voor dingen uitnodigen is het altijd heel moeilijk enzo... Nooit eens spontaan! Ze betrekt ons ook niet bij haar financiele probelemen, want daar is ze veel te koppig voor. Voor Sinterklaas hebben we nog niks van haar gehoord. Eigenlijk horen we gewoon nooit wat, terwijl ze hier maar 15 km vandaan woont. Wat moet je nou met zo'n vrouw?
Niks... het is jammer maar als zij het niet wil, dan zou ik haar maar laten. En anders eens met haar gaan praten.
Ja praten is een optie, alleen ziet mijn man dat niet zitten, omdat ze enorm koppig is. Ze zal nooit toegeven. Het is ook niet dat ze ons niet wil zien, maar het komt er gewoon nooit van. Ze maakt het voor haarzelf ook zo moeilijk allemaal... Alleen ben ik op een punt beland dat ik de dingen erom heen niet meer als excuus accepteer. Want na zoveel weken wil je je kinderen en kleinkinderen toch weer eens zien. Niets is toch een reden om niks van je te laten horen?
tja mijn schoonouders zijn 2x geweest hier, 2x op kraambezoek en ze zijn al op leeftijd, maar kan nooit gebeld worden en wij hebben het opgegeven. We denken maar ze missen meer als andersom. Het is haar keus! brenda
hahaha ik wou dat ik zo dacht. ik krijg er serieus echt stress van. maak me er zo druk om. en helemaal als ik op Facebook lees dat ze met haar andere kleindochter is geweest. die woont heel dicht bij haar, maar dat moet toch niks uitmaken? wou dat ik me niet zo enorm druk maakte erom. mijn man wil nu vanmiddag gewoon naar haar toe gaan, op visite.
Zoo herkenbaar, hier nog zo een... Ook alleen maar met haarzelf en haar dochter en kleinzoon bezig!... Mijn dochter kent haar eigenlijk niet eens ...
Mijn zus is ook zo, die gaat helemaal over de rooie als iemand geen aandacht aan haar besteedt. Maar serieus, waarom moet jouw schoonmoeder van jou langskomen? Als ze niet wil, wil ze niet en kun je beter je tijd doorbrengen met mensen die wél in jou en je gezin geïnteresseerd zijn. Je kunt zoiets namelijk niet afdwingen!
Gewoon gaan en het ter sprake brengen, neem dat iedereen oud en wijs genoeg is om er over te praten, ik denk dat als je er niet over praat over dat het je dwars zit dat er dan alleen maar meer frustraties zullen komen.
Hier net zo hoor, mijn kinderen weten niet eens dat dat oma is. Alleen mijn moeder is 'oma' terwijl die 100km verderop woont en met de trein moet reizen.
Je moet maar zo denken; het is HAAR verlies! Snap dat je het niet leuk vind hoor, maar als zij niet wil, dan wil ze niet. Blijkbaar vind ze andere dingen belangrijker dan haar kinderen en kleinkinderen. En als zij andere dingen belangrijker vind, wat moet je dan met haar? Concentreer je op de mensen die wél interesse in jullie hebben. Mijn schoonzusje is trouwens net zo! Die woont hier zon 15/20 minuten rijden vandaan. We wonen nu ruim 1,5 jaar in onze huidige woning en ze is hier echt nog nooit geweest! Ze heeft onze dochter zo'n 3x gezien en alle 3 de keren is het van onze kant gekomen. Ze is zelfs niet op haar eerste verjaardag geweest! Ach, wij missen er niets aan. Als zij het zo wil, is dat haar keuze. Kan me alleen dood irriteren aan het feit dat ze ook nog eens denkt dat ze tante is van onze dochter. Oke, biologisch gezien is dat ook zo maar je moet ook gedragen als een tante om een tante genoemd te mogen worden . Ze is meer een vage kennis en dochterlief vind haar ook helemaal niet leuk, terwijl dochter echt een alle-mans vriend is. Moet zeggen dat dochter het helemaal niet zo heeft op mijn schoonfamilie, d.w.z; haar biologische opa, oma en tante!
hier ook precies hetzelfde, me zoontje is 10 maanden geweest als ze 4 x is geweest is het veel. ow ja ook nooit geen belletje om te vragen hoe het gaat. nou ze bekijk het maar:x