Hoi, Ik weet niet of dit hier hoort, maar ik heb even de behoefte om dit van mij af te schrijven. Ik ben moeder van een lief mannetje van bijna 7 weken. Na 1,5 week borstvoeding te hebben gegeven ging dat niet meer en ben ik over gegaan op flesvoeding, vanaf dat moment ging het steeds minder goed met de kleine. Hij huilt veel, heeft veel krampjes, komt niet zelf in slaap, slaapt overdag nauwelijks, wil alleen maar gedragen worden, is benauwd, drinkt de fles niet leeg etc. Ik heb al vanalles geprobeerd: andere voeding, inbakeren, osteopaat, huisarts, medicatie tegen reflux, de drie r'en, laten huilen etc. met vandaag als laatste redmiddel de kinderarts. De kinderarts (wat een arrogante man zeg) geeft eigenlijk aan: alle kinderen huilen, hou hem tussen de voedingen maar rechtop en h groeit er wel overheen. Nou in de auto op de terugweg brak ik en ik zit nu nog steeds te huilen. Er is dus niets mis met mijn kleine spruit, maar wat is er dan mis met mij? Heb ik dan zo'n lage tollerantie voor het gehuil van mijn zoontje en waarom krijg ik hem dan overdag niet in slaap? Ik bedoel hij wordt huilend wakker, huilt tot hij de fles krijgt en begint 10 minuten na de fles weer te huilen. Hij houdt daar alleen mee op als ik met hem blijf lopen of wanneer ik met hem auto ga rijden. Hoe doen andere moeders dit dan? Krijgen zij hun kindje ook niet in slaap zonder hulpmiddelen? Wat doe ik verkeerd? Ben ik echt zo'n slecht moeder? Ik merk dat ik bijna niet meer van mn ventje kan genieten. Als hij na een autoritje eindelijk slaapt, ben ik alleen maar bezig met het feit dat hij straks weer wakker wordt en wat ik dan weer moet verzinnen om hem even stil te krijgen. Ik voel mij nu echt een hele slechte moeder en ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet echt niet meer wat ik anders of beter kan doen en wie ik in vredesnaam nog om hulp moet vragen. Ik ben op, moe en keihard van de roze wolk gevallen. Ik voel mij enorm schuldig tegenover die kleine man, maar ik weet het echt even niet meer. Dit zal vast een compleet onlogisch verhaal zijn voor jullie, maar ik merk dat het mij oplucht om het voor anderen op papier te zetten.
Tuurlijk ben je geen slechte moeder. Dat huilen is gewoon killing. Want het klinkt voor jou als moeder als een signaal dat er iets niet in orde is, en dat wil je fixen, en als dat niet lukt sta je zo machteloos. Ik heb de eerste drie maanden ook als heel zwaar ervaren, bij onze dochter werkten de drie R'en wel heel goed en het boek Baby in een droomritme. Bij haar lukte het slapen overdag ook niet. Daar werd ze oververmoeid van en daardoor huilde ze zo veel. En ik denk dat ze ook mijn emoties overnam. Ik kan je iig adviseren om dit bespreekbaar te maken in je omgeving, dat scheelde al heel veel in mijn geval. Maar weet dat je gevoel en frustratie en huilbuien heel normaal zijn. En geloof me, er komt een tijd dat het beter gaat!
Oh, en laat je ook niet gek maken door al die moeders op FB/in de stad of verhalen van anderen waardoor je denkt dat jij alleen een huilend kind hebt en alleen jij een moeder bent die in het begin niet echt van haar kind kan genieten. Geloof me, ik zou ze de kost niet willen geven .
Mijn zoontje heeft de eerste 4 maanden de hele dag gehuild. Gek werd ik ervan. Hij had kiss en verborgen reflux, maar het is gewoon dodelijk vermoeiend en zwaar. Heb je iemand die af en toe kan helpen? Ik stond er destijds alleen voor (man net begonnen aan afstudeerstage en vader net geopereerd) en dat was erg pittig. Sterkte en tuurlijk ben je geen slechte moeder. Heb je wel een geprobeerd hem bij jou je buik te laten slapen of op zijn buikje?
Nee, je bent geen slechte moeder. Je hebt gewoon de pech dat je kindje een probleem heeft. Want zoveel huilen is niet normaal. Nu moet je doen wat je moet doen als moeder: erachteraan gaan. Uitzoeken wat er scheelt. Je hebt al behoorlijk veel geprobeerd op korte termijn, lees ik, en dat heeft de zaak mogelijk niet geholpen. Al is het perfect te begrijpen. Dus. Stap voor stap nu. Welke voeding geef je. Hoeveel voeding, hoe vaak per dag. Hoe lang doet hij over een fles. Volg je de leefregels tegen reflux op? Dat zijn allemaal belangrijke dingen die je even moet oplijsten voor we kunnen beginnen meedenken over wat er scheelt.
Ok, denk dat voeding er los van staat hoor. Hier bv en vanaf 10 dagen begonnen de krampen ook. Draagdoek was hier de uitkomst, handen vrij, hij viel in slaap maar ik kon gewoon dingen blijven doen en de houding helpt met krampjes. Ik zou niet teveel wisselen van voeding etc, idd beetje rust en regelmaat,houd dingen voorspelbaar. Ga lekker samen douchen om te ontspannen als hij dat ook fijn vindt. Het wordt echt beter.
Je bent geen slechte moeder, het feit dat het je zoveel doet zegt al genoeg toch? Ik vond de eerste maanden ook retezwaar, dochtertje huilde veel, sliep slecht en was snel ontevreden. Ook hier niets medisch gevonden, enerzijds een opluchting, anderzijds...hoop je op een oplossing. Ik kan je zeggen: het wordt beter, echt! Hier knapte dochterlief enorm op toen ze meer zelf kon. Inmiddels kan ze staan en langs de meubels stappen, lacht ze de hele dag en slaapt hele nachten door. Maar daar heb je nu niets aan. Het enige wat je nu kunt doen is erin meegaan. Dan maar rondjes lopen (draagdoek geprobeerd?), troosten en zijn behoefte proberen te volgen. Vraag hulp van je partner, evt moeders, vriendinnen etc om het vol te houden... Ga trwns niet denken dat het aan de overgang naar fv ligt. Ik weet niet waarom je moest stoppen, maar je hebt er vast goede redenen voor gehad. Kindjes gaan altijd meer huilen na de eerste twee weken, de piek ligt bij zes weken. Dus het wordt echt snel beter...(hier was drie maanden overigens echt een soort magische grens, daarna werd ze zo veel blijer!). Sterkte, het komt goed. Je houdt van je mannetje en wil het beste voor hem, dat is het allerbelangrijkste wat een moeder kan doen!
Misschien eens op de droogtrommel of wasmachine zetten tijdens centrifugeren. Als dat werkt, kun je zo'n lelijke schommel-tril-stoel proberen te kopen voor godgloeiende veel geld. Die schudt/trilt je kindje en daardoor zijn ze ook vaak snel rustig (scheelt weer auto rijden; en je hebt je handen vrij). Ze zijn duur en lelijk, maar als het helpt helpt het en is het dat zeker waard. Tweedehands misschien? Ik herken het gedeeltelijk met mijn oudste, met als verschil dat hij alleen maar stopte met huilen als ik hem actief vast tegen mij aan hield, maar die stopte op een gegeven moment daarmee tijdens inbakeren in een dream swaddle. Je zegt dat je dat al hebt geprobeerd maar ook met verschillende doeken? Misschien voelt het voor jou onwennig of zelfs vijandelijk; maar misschien kun je je kindje even naar je ouders/schoonouders/vriendin/buurvrouw of wie dan ook waar je vertrouwen in hebt brengen. Dan kun jij even goed bijkomen en even je rust pakken. Het is echt wel belangrijk dat je niet je 'shit' verliest en uit je plaat gaat. Ik ben op een gegeven moment even in de schuur gaan staan om het huilen niet meer te hoeven horen. Hij had de fles gehad, de speen, had lang genoeg rechtop gezeten, was verschoond etc. En er was niks waarom hij zou kunnen huilen (anders dan dat er iets was, want anders huilde hij niet - maar ik kon er de vinger niet op leggen). Op het moment dat ik merkte dat ik uit mijn plaat zou schieten en boos werd, legde ik hem in zijn ledikantje, veilig en wel - en ging ik een kwartier in de schuur staan afkoelen (stiekem met een sigaretje; had al maanden niet meer gerookt).
KMA is dus ook al uitgesloten? Je schrijft namelijk dat het begonnen is sinds je de fles bent gaan geven. Hoeveel flessen geef je op een dag? Welke voeding? Nieuwe voeding schijn je overigens bij mijn weten 3 weken achtereen te moeten hebben geprobeerd alvorens je weer over mag stappen naar iets anders. Alle leefregels voor reflux pas je al toe? Lid Averlhach heeft vaak goede tips en adviezen. Hoop dat ze nog even in dit topic verschijnt.
En als je hem bij je houdt, is hij dan wel stil? Hier ook een baby van 7 weken die nauwelijks slaapt overdag. We liggen soms op het grote bed en dan lig ik er naast terwijl ik m op zn rugje klop, zo valt hij vaak snel even voor een half uurtje in slaap. Of ligt bij me op schoot op de bank of in de draagdoek en bij goed weer lekker naar buiten wandelen in de maxicosi. Ik neem het maar voor lief, dit gaat allemaal voorbij. En je bent echt geen slechte moeder. Het is gewoon een moeilijke pittige fase!
Och meid toch. De eerste maanden zijn sowieso loeizwaar vind ik! Zou je misschien bij een andere kinderarts terecht kunnen die jou wel serieus neemt? Wat voor soort voeding krijgt je baby, hoevaak, hoeveel en hoe lang duurt de voeding? Ga uit van ongeveer 150ml voeding per kg lichaamsgewicht per dag. Dat dan delen over de aantal voedingen. Het liefst meerdere kleinere voedingen per dag. Veel melk in een keer kan belastend zijn voor het maagje. Verder is hier de draagdoek mijn redding geweest de eerste 3 maanden.
Oh meis, je bent echt geen slechte moeder! Een (continue) huilende baby is ontzettend zwaar en echt het breekt je op. Ik ben kraamverzorgende en echt wel wat gewend maar onze jongste heeft de eerste 3 maanden elke dag uren gehuild. Op het moment dat mijn man thuis kwam zag ik eruit als een spook, 9 van de 10 keer stond ik zelf ook half te huilen. Het enigste wat hier hielp/helpt is de draagdoek. Nog steeds gaat hij gelijk de draagdoek in bij onrust en hij is gelijk helemaal zen, maar het is nu ook een iets waar we beide heel erg van genieten en ons beide rust geeft en mij mijn handen vrij. Slapen is nog steeds een dingetje. Sommige dagen doet hij het op 2 x 20 minuten slaap op de hele dag en andere dagen zoals vandaag slaapt hij meer dan 3 uur. Hier heb ik me maar bij neer gelegd, het is niet anders. Ik wil je nog een paar tips meegeven. Voor elke keer dat je van voeding veranderd moet je het 2 a 3 weken geven om te zien wat dit voor je kindje doet. Je zoontje zit nu ook in de leeftijd waarop de huilpiek het hoogst is (6-8 weken) daarna wordt dit minder. Mocht je gevoel niet goed zijn bij deze kinderarts ga naar een andere. En als laatste voel je vooral niet schuldig om het stoppen met borstvoeding, je zult hier vast je redenen voor gehad hebben! Ik hoop echt dat jij en je kindje binnenkort lekker van elkaar kunnen genieten.
Moeilijk is die onrust hoor, ik herken het. Wat ik heb geleerd is door te zoeken naar de oorzaak, ook al werkt de arts niet mee. Vertrouw op je gevoel dat het niet ok is zo. Kun je meer vertellen over de onrust? Welke voeding, wanneer, hoeveel, hoe reageert hij? Wanneer huilt hij het meest? Hoe was je bevalling? Op welke momenten gaat het beter? Er zijn hier veel dames met ervaring in reflux, kma, Kiss, draagdoeken, etc. Het komt echt goed, voor nu is het harstikke moeilijk. Vertrouw op jezelf! Vaak voelt en weet de moeder meer dan de arts.
Wauw! Bedankt voor alle reacties en harten onder de riem! Ik zat er echt even helemaal door vanmiddag (de ka was mijn laatste hoop) en dan kom je tegenover zo'n hork die niet luistert, je niet serieus neemt en zijn oordeel velt op enkel de lengte en het gewicht (hij groeit goed dus er is niets aan de hand..). Ik hoop dat ik alle vragen een beetje heb onthouden.. Mijn man helpt mij waar hij kan en als hij thuis is dus dat is erg fijn! En de afgelopen nachten heeft die kleine van ons al doorgeslapen dus ik kom echt wel aan mn rust. Het is gewoon zo ontzettend frustrerend om te zien en te horen dat je kleintje pijn heeft en dat je helemaal niets kan doen! Als er niets met hem aan de hand is, is dat juist geweldig! Maar moet de arts dan niet op zn minst even in zn mond kijken en mij vertellen hoe ik hem dan twee uur na het voeden rechtop moet houden als hij constant aan heat huilen is? Ik kreeg letterlijk het antwoord: Ja dat is jullie probleem. Aaron zit inmiddels al ruim 3 weken aan de comfort en heeft hier geen problemen mee, maar we merken ook geen positief verschil. Juist omdat wij niet te vaak van voeding wilden wisselen zijn we na 3 flesjes al met de pepti gestopt. Hij wilde dat weekend bijna niet meer drinken (nog 50 cc ipv zijn normale 130 cc) en hij had diarree. Om die reden hadden we de hap gebeld. Normaliter zou ik altijd wachten tot ik naar mn eigen ha kan. We hebben inderdaad al een aantal dingen geprobeerd. Even een samenvatting: rrr proberen we nog steeds te doen, maar ik vind het heel lastig daar een vorm aan te geven met een kleine die huilt van de pijn. Wanneer leg ik hem dan in bed en hoe troost ik hem. Inbakeren doen we nog steeds, omdat hij anders zichzelf wakker slaat. Hij is zondag 7 weken, maar was al vrij groot bij de geboorte (4710 gram en 54 cm) hij krijgt dan ook 5 flessen van 160 cc aangeboden en drinkt ong 130cc per fles. (We voeden op verzoek, maar hij komt maar voor 5 flessen sinds hij doorslaapt). Hij krijgt dus Hero comfort met sab simplex tegen krampjes. Ik probeer alleen adviezen op te volgen van professionals (ha,ka en cb) omdat ik op het internet door de bomen het bos niet zie. Ik heb net een storchenwiege draagzak gekocht. Ik ben nog zoekende naar hoe ik die goed knoop, zodat hij er ook goed in zit. Ik ben echt gek op die kleine man hoor! Hij is geweldig, maar ik ben soms gewoon te moe om de positieve dingen te zien en alleen maar bezig met de komende huilbui en het volgende slaapje ipv. dat lieve lachje of dat leuke geluidje.
Uit dit forum is al vaker gebleken dat pediatrie in Nederland helaas nogal achterloopt... Op zoek naar een betere kinderarts dus. Rechtop houden doe je inderdaad het makkelijkste via een draagdoek. Verder ook bedje, box en verzorgingskussen flink schuin zetten, bijvoorbeeld met boeken. Verder zorgen dat je kindje minstens twintig minuten over een fles doet. Zoniet gaat het te snel en is niet voldaan aan de natuurlijke zuigbehoefte. Liever kleine flesjes vaker geven. Niet schudden bij klaarmaken, maar roeren. En je kan ook proberen of mineraalwater gebruiken helpt tegen de krampen. Gebruik je nu nog medicatie tegen reflux?
Hey meid. Als ik het zo allemaal lees denk ik 3 dingen: 1: je bent geen slechte moeder! Je doet alles wat je kan. De eerste maanden zijn al zwaar en zeker met een kleintje die iets mankeert en waarvan je niet weet wat. 2: laat jezelf niet gek maken en ga echt op je eigen gevoel af! Hier met een regelmatig ziek mannetje met meerdere kwalen door een (uit)lachende kinderarts weggestuurd. Uiteindelijk naar diverse artsen geweest (dermatoloog, kno-arts, diverse huisartsen), omdat ik wist dat er wat was. Uitei delijk bij de eerste kinderarts een bloedtest geeist waar mogelijk KMA uitkwam. Sinds mn zoon soja krijgt ipv melk zijn op wonderbaarlijke wijze zijn klachten verdwenen! 3: Neem je eigen rust, dan kun je de rest vd tijd beter reageren op je mannetje
je hebt een boek nodig. De babyfluisteraar lost alle problemen op- Tracy Hogg. Echt een geweldige handleiding. Succes
Als je alle leefregels van reflux opvolgt en je al bij de osteopaat etc. bent geweest zou ik toch eens naar een andere pediater gaan. Een voorbeeld waar je wss niets mee bent nu maar om het verschil in pediater aan te geven: een vriendin van me had een baby die constant huilde. De pediater had niets gevonden en stak het op reflux en krampen. Maar zelfs met medicijnen voor de reflux (die hij wel een beetje had maar niet zo erg) en de krampen stopte het huilen niet. Naar een andere pediater dus. Die vond ook niets maar mijn vriendin drong echt aan op verder onderzoek. Uiteindelijk een een radiografie of echo gemaakt (weet niet meer juist wat) en hij constateerde dat de baby een schouderbreuk had opgelopen bij de geboorte.... Soms moet je gewoon echt aandringen voor verder onderzoek. Ook belangrijk is dat jij rustig bent. Heb je misschien grootouders die eens kunnen inspringen? Dat verminderd de stress voor jou en kan je alleen maar ten goede komen. Want ik merk dat van mezelf ook: toen mijn dochtertje nog kleiner was en huilde en ik was zelf op van vermoeidheid of gestresseerd dan kon mijn moeder of vriend haar beter even overnemen want automatisch ga je dat gevoel aan je kind doorgeven.
Hier nog even twee nieuwe tips: Infacol tegen darmkrampjes. Werkte hier als een trein! En een goed wippertje. Ik heb de Baby Bjorn, waarin hij half rechtop ligt en een beetje wiegt. Vindt hij heerlijk. Dit in combo met een speentje en we hebben weer een beetje rust in huis. Dit is voor mij de derde en het blijft hannesen de eerste weken Maar het wordt beter en je vergeet het ook weer. Heel veel sterkte.