Doe toch even normaal man! Ik geef helemaal nergens een waarde-oordeel! Het is zoals het heet: een abortus. Dat is een voortijdige afbreking van de zwangerschap om welke reden dan ook. Een abortus bij een ongewenste zwangerschap tussen de 13 en 24 weken gebeurt op een heel gruwelijke wijze waarover ik niet verder uit zal wijden. Bij een positieve uitslag van prenataal onderzoek wordt vaak een bevalling oogewekt. Dat zal dan inderdaad uit humaan oogpunt zijn. Toch spreek je technisch gesproken van een abortus: het voortijdig onderbreken van de zwangerschap. Er zijn ook vrouwen die ongewenst bevallen bij 24 weken. Gelukkig kunnen ze tegenwoordig heel veel, maar het blijft nog steeds heel moeilijk om een kindje van 24 weken in leven te houden!
Ik hoop inderdaad dat ik nooit voor de keuze kom te staan , maar mocht dat wel zo zijn dan zou ik uit liefde voor het kind ervoor kiezen om mijn kind een lijdensweg te besparen en de zwangerschap af laten breken. een kind zonder enige overlevingskansen met allerlei toeters en bellen een paar uur extra in leven houden doe je niet voor het kind, maar voor jezelf en in die zin is dat een egoistische keuze , vind ik. Artsen zijn vaak genoodzaakt om de wensen van mensen in te willigen omdat ze anders misschien een rechtzaak aan hun broek hebben hangen. En , dat mijn mening afwijkt van de norm en ik weiger om me aan die norm te conformeren , betekend niet dat ik simpel/dom ben. ik zou het waarderen als je in het vervolg die uitspraken voor je zou willen houden. Het staat nogal dommig om in je eigen emotie te blijven hangen en iemand te beledigen omdat die jouw mening niet deelt.
Het verschil zit hem daarin dat in dit geval er voor werd gekozen om dat kindje mbv een zuurstofmasker en pijnstilling een poosje in leven te houden. Persoonlijk had ik er meer begrip voor gehad als ze er voor gekozen hadden om het kindje meteen na de geboorte op een humane wijze te laten " euthaniseren ".
Het gaat bij beiden om hetzelfde : om een terminaal dier/kind zonder enige overlevingskansen ,een lijdensweg te willen besparen. Wat bij een dier de norm is en ook vrij gemakkelijk gaat , maar bij een mens helaas niet, omdat er allerlei protocollen gevolgd moeten worden. En daar moet ik me dan voor schamen omdat ik dat vindt en die vergelijking maakt? Omdat ik het best wel sneu vindt dat er bij een terminale best vaak allerlei toeters en bellen uit de kast worden getrokken om hem/haar nog een paar minuten/uren extra te geven ipv hem/haar te laten gaan?
ik had het niet over een oude , verder nog gezonde poes maar over een dier dat men wil laten euthaniseren omdat het op is en lijd.
Houd jij het lekker bij je technische term ik hoop voor jou dat je nooit mag meemaken wat het inhoud...ik leef wel mee met mensen die dit hebben meegemaakt en zal het hierdoor nooit een abortus noemen (of een miskraam zoals vele ook zo harteloos kunnen zeggen) bah bah
Dat tijdrekken hoeft helemaal niet, maar heeft vaak alles met de wens van de terminale en/of naasten te maken. Lijkt mij ook vrij logisch dat zoiets niet 'even' beslist en 'gedaan' kan worden: het is nogal wat euthanasie. Vind zelf wel dat er dingen moeten veranderen met betrekking tot euthanasie, maar daar gaat het in deze helemaal niet om, want de ouders wilden dit zo nog. Ik geloof persoonlijk niet dat ze dit gedaan hebben om het kindje maar nog even te laten lijden en zichzelf boven het kindje te plaatsen of iets. Ze zullen dit weloverwogen besloten hebben en ik kan mij er wel iets bij voorstellen (hoe verschrikkelijk moeilijk ik het ook vind daar verder over na te moeten denken).
Natuurlijk moet zo iets niet " even " beslist worden maar ik vind inderdaad dat er ook wat moet veranderen met betrekking tot euthanasie. Waar ik dan weer moeilijk begrip voor kan opbrengen zijn naasten die een geliefde koste wat kost in leven willen houden. Ik snap dat het heel moeilijk en pijnlijk is om iemand los te laten maar waarom diegene nog onnodig laten lijden , of iemand als een kastplantje laten doorleven zonder of met maar weinig hoop op verbetering/genezing? Overigens geloof ik ook niet dat deze ouders ervoor gekozen hebben om het kind te laten komen en nog in leven te houden om het nog even te laten lijden. Wel ben ik van mening dat ze zichzelf ( deels begrijpelijk hoor ) wel voor het kind hebben geplaatst. Dat dan weer wel.
Kinderen met trisomie 13 of 18 worden in Nederland ook niet actief behandeld, maar wel als daar winst op de kwaliteit van leven is te behalen. En het is echt niet zo dat ze allemaal gelijk overlijden; ik ken een kindje met een trisomie en die is al een paar jaar oud. Dit zijn de uitzonderingen, maar ze zijn er wel.
Is het nog steeds verkeerd van ouders als zij het kindje hebben laten komen en laten leven totdat hij zelf overleed omdat zij dan denken dat dat voor God de goede keuze is en de baby een plekje in de hemel krijgt? Niet voor iedereen is het leven op aarde het enige/belangrijkste. En uh, ik geloof niet 😉