Even van me afschrijven hoor! Ik word echt zo ontzettend gestoord van mn schoonmoeder. 2 jaar geleden zijn mijn schoonouders gescheiden na 25jr huwelijk. De 1 zit de ander af te zeiken en vice versa. Toen ik en mn vriend kwamen vertellen dat ik zwanger was van Noëlle reageerde mn schoonvader super blij, en mn schoonmoeder zeid gefeliciteerd en liet vervolgens 12 weken niks meer van zich horen. Terwijl ze precies wist wanneer ik mn echo had end, en daarna ging ze vertellen dat ze t niet wist. Nou dat was onzin want ik heb t verteld op mn verjaardag en iedereen wist t en dus zij ook. Later bleek dat ze naar de psych was gegaan omdat ze zich te jong voelde om oma te worden ( ja als je zelf met 18 jr moeder word, kan je verwachten dat je jong oma word, mn vriend word 27 ) en om te verwerken dat iedereen zo snel t huis uit ging. Niet gek naar mijn inziens want ze is altijd alleen maar aan het klagen. Hele zwangerschap verder weinig intresse en als zwangerschapskado kregen we toch van mn schoonouders samen de box kado. Daar stond ik van te kijken en was ik erg blij mee. Toen werd Noëlle geboren, mn vriend belt haar en 10 min later stond ze voor me terwijl ik nog naakt lag dus de verpleging heeft haar weggehaald. Even later kwam ze terug om Noëlle te zien. Toen leek ze toch even een trotse oma wat ik niet had verwacht. Enige wat mn dochter voor dr geboorte heeft gehad was een slabbertje meer niet. Ach dacht ik ze zal heus wel vaker wat krijgen. Vorig jaar sinterklaas en kerst had ze niks voor mn dochtertje. Afgelopen jaar paar keer met zn allen naar de stad geweest ( sm, ik, vriend,noelle ) en telkens pakte ze wat voor noelle maar ze zou t niet kopen voor dr.. nee ze geeft t aan mij zodat ik t maar moet kopen. Als ze nou weinig geld had ok.. maar ze woont in een huis van 4 ton in dr eentje en gaat continue uit eten en naar de sauna. Nou in mei had ze een keer een pakje voor noelle meegenomen, harstikke leuk en ook nog eens mijn smaak. Maar verder tot nu toe weer niks op dr verjaardag na. In november was mn dochter jarig en toen was voor mij echt de maat vol. Had ze voor mn dochter het allergoedkoopste fietsstoeltje gekocht en dat hebben ze met zn 5en betaald. Komt uit op zo'n 7.50 per man. Ik kookte echt van woede, is ze je maar zo weinig waard? Daarna nodigden we haar uit voor sinterklaas, maar daar had ze geen zin in want dan was t net een verjaardag voor noelle omdat die dan veel kadotjes kreeg. Naja we hadden zoiets van laat maar gaan. Vorige week had mn vriend me sm aan de lijn. Zat ze te klagen dat ze in die donkere dagen zo alleen is en tegen oud en nieuw opkeek end. Dus op MIJN voorstel gevraagd van kom dan gezellig met oud en nieuw hierheen want je andere zoon is hier ook. Wel nodigen we dan ook mn schoonvader uit want je kan niet met 2 maten meten en dan krijgen we beledigde gezichten. Maar dat wou ze niet, ze had geen zin om met mn schoonvader te zitten ( mn schoonvader laat haar al meer dan een jaar met rust en leeft lekker zn eigenleven en doet nergens moeilijk over ). Naaaah zeik dan niet zo dat je zo eenzaam bent!! Paar dagen daarna hadden we een verjaardag van mn zwager, normaal nemen de omas dan wat mee voor het kleinkind voor sinterklaas alsnog, maar nee hoor. Mn schoonmoeder heeft me gefelicteerd en verder heeft ze niks tegen me gezegd, waarschijnlijk omdat ik met mn schoonvader praatte en de zus van mn schoonpa. Tegen mn vriend had ze zitten zeiken van ohhh noelle is wel gegroeid hea.. nou zegt mn vriend valt wel mee.. zegt ze.. ja maar ik heb haar natuurlijk al vanaf haar verjaardag niet meer gezien... mn vriend reageerde er niet meer op en had zoiets ja wiens schuld is dit nou, wanneer jij je als een oma gaat gedragen komen we wel vaker langs. Nou gaan we met Kerstavond naar haar toe zoals afgesproken en hadden we het idee om noelle een shirtje aan te trekken met big sister om het nieuws van een 2e te vertellen! Nou blijkt dat ze in ene keer haar zus heeft uitgenodigd zonder ook maar iets te overleggen. Terwijl echt niemand wat met die zus heeft. Nu kunnen wij dus het nieuws niet vertellen aangezien het lullig is als tante het eerder weet als mn schoonvader. Mn schoonvader gaat t ook niet leuk vinden als die tante het eerder weet.. Ook omdat ie weet dat niemand er iets mee heeft. 1e kerstdag komt schoonpa en alle broers en zussen bij ons en dan vertellen we het dan wel. En mn vriend heeft nu zoiets dat ie haar de 2e kerstdag wel opbelt en t dan verteld. Hij heeft niet eens meer zin om er speciaal voor haar natoe te rijden. Ik raak steeds meer teleurgesteld in haar
Ik denk dat je schoonmoeder 'wegkwijnt' in zelfmedelijden. Het is o zo herkenbaar want veel dingen komen overeen met m'n eigen moeder, die ook zo ontzettend egocentrisch is en zich het zieligst vindt van de hele wereld. Is er al eens iemand geweest die haar echt heeft verteld dat ze blijft hangen in een negatieve spiraal en dat ze zélf wat aan haar leven moet veranderen en anderen dat niet doen? Over die gierigheid.. tja, als ze verder een geweldige oma was, zou ik me daar niet zo druk om maken, misschien zit het in haar aard? Was ze vroeger ook al zo zuinig? Maar snap dat het alles bij elkaar erg vervelend is.
Ik denk dat je wel in het achterhoofd moet houden dat ze na een lange tijd getrouwd te zijn geweest is gescheiden. Alles is dus wennen voor haar, een eigen leven opbouwen, alleen wonen, alle gevoelens verwerken en een plekje geven. Na een lange tijd "wij" te zijn geweest, is ze nu "ik". Je zegt dat ze op haar 18e al zwanger was geraakt, dan durf ik te wedden dat ze dus nooit alleen heeft gewoond en direct is gaan samenwonen met je schoonvader. Al deze factoren hebben echt wel een enorme impact op een mens. Dit verwerken en haar eigen draai weer vinden kan lang duren. Dat ze een therapeut had ingeschakeld om hierover te praten vind ik alleen maar verstandig van haar. Dit heb ik ook meegemaakt met m'n eigen moeder, toen mijn ouders gingen scheiden 1 jaar geleden, na eerst een jaar te hebben aangemodderd en pogingen te hebben ondergaan om het nog goed te maken. M'n moeder ging eraan onderdoor, heeft een paar maandjes toen bij mij gewoond (en mij gebruikt als praatpaal, best moeilijk voor mij geweest), heeft haar eigen huis gekocht, is in therapie geweest, en ze is er sinds een half jaar wel weer uitgekomen. Wat vindt je partner van haar gedrag en wat er allemaal is gebeurd?
mijn ""öma"" voelde zich ook veel te jong om oma te zijn, dat heeft ze geroepen bij de geboorte van mijn vriend, toen was ze een jaar of 50 denk ik. ook dat contact was een ramp, het was dat mijn opa wel gek op ons was en met ons leuke dingen deed (helaas waren ze getrouwd) pas toen mijn jongste oom kinderen kreeg was ze oma, alleen een oma die niks kon doen met haar kleinkids vanwege stijfkopigheid en ouderdom (nieuwe heup knie gehad, maar vertikte om te bewegen) mijn ouders hebben altijd geroepen dat een kleinkind zeer welkom is, mijn moeder was 57 en mijn vader 62 (echt opa leeftijd vind ik hahaha) maar alle 3 de kleinkinderen zijn welkom. ben blij dat mijn dochter wel een echte opa en oma heeft (al laten mijn schoonouders haar in de steek, net als mijn vriend,)
mn vriend baalt ook van haar gedrag. Mn schoonouders zijn in 2008 uit elkaar gegaan. Mn schoonvader heeft het heel erg moeilijk gehad en dit ook vaak laten blijken door alles en iedereen de schuld te geven. Mn schoonmoeder heeft al die tijd gezegd dat ze blij is dat ze die stap hadden genomen en zich juist zo fijner voelt. Nou is net mn schoonvader weer helemaal normaal aan het doen, begint mn schoonmoeder. Ook gaat mn schoonmoeder nu al een jaar met een ander om.. ze zegt dat t niet haar vriend is.. maar hij komt alleen als haar zoon er niet is ( die woont nog thuis ).. dan kan je mij alles vertellen, maar dat er niks aan de hand is tussen die 2 is onzin..
ze stoot zo iedereen alleen maar verder van dr af... ze heeft t nu al zover gekregen dat ze onze zwangerschap via de telefoon hoort ipv face 2 face.. Enneh die therapeut was grotendeels vanwege het oma worden hoor.. en dat ze het zwaar heeft is kut voor dr.. maar daar hoeft haar kleinkind niet onder te leiden..
ik vind dat ze wel iets minder zelfmedelijden ten toon kan stellen. Maar vind ook dat je haar het niet kwalijk kan nemen dat ze iemand uitnodigd en dat jullei daarom het nieuws niet kunnen vertellen, dat weten hun toch niet dat jullie dat willen. Ik snap dat het leuk is dat je kindje cadeau's krijgt, maar ik denk dat jij hierbij teveel uitgaat van wat je zelf zou doen als je oma zou zijn. Niet iedereen koopt zomaar iets. Daarintegen vind ik het wel normaal dat oma's en opa's iets kopen voor een verjaardag.
Ik zou een nieuwe vragen voor kerst.. Ik snap dat het erg vervelend is, mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 was. Ik wordt dinsdag 20 en nog steeds!!! zitten ze elkaar zwart te maken. Mijn moeder deugt niet, mijn vader deugt niet blablabla. Kan me voorstellen dat jouw schoonmoeder er nog veel meer moeite mee heeft omdat het nog zo 'vers' is. Mijn ouders doen het na 16 jaar nog! Ik zie mijn moeder niet meer dus dat scheelt wel dan maar toch. Het lijkt me niet zo verkeerd dat ze in therapie gaat, alleen de reden ervan vind ik een beetje vreemd. Idd als je zelf moeder wordt op je 18e, kan je bedenken dat je jong oma wordt. Ik denk dat alles met de scheiding te maken heeft, maar vind niet dat ze dat op jullie 'af moet reageren'. Ze kan beter genieten van het leven en haar kleinkind(eren). Ze zijn zo weer groot en dan gaan ze hun eigen gang. Sterkte ermee.
nou bij ons is het wel normaal dat je zoiets overlegd. Toen ik in de familie kwam moest ik iedereen die ook met kerst kwam afbellen of ik wel mocht komen. Dus dan vind ik ook dat zij even had kunnen bellen en het even had kunnen overleggen.
Hier schoonouders die Giorgio 1x per 3 maanden zien en zelfs met kerst of Sinterklaas niks geven of komen. Maar zelf is ze deze week jarig en vraagt ze een cadeau van rond de 70 euro!! Terwijl ze zelf geld in overvloed hebben en nogineens bellen met Sinterklaas of iets meebrengen. Toen ik belde dat ik bevallen was van een gezonde zoon zei ze dat het wel erg laat op de avond was dat ik belde Ook nu Giorgio autistisch blijkt te zijn willen ze er niks van weten en toen hij 2x opgenomen was in het zkh nooit langsgeweest. Ik laat het maar zo, ze zijn niet wijzer denk ik dan maar.. Heb me er ook echt superrot door gevoeld, zo rot dat het onderhand mijn leven ging beheersen maar heb het totaal van me afgezet, ze zijn het niet waard denk ik dan maar. Hoop dat jij over een tijdje het ook van je af kan zetten want ze zijn het niet waard!!!
zoiets had ik dus ook, maar toen zeid mn vriend dat t bij hun heel normala was en dat zn schoonzusje dat ook meost doen. Naja dat doe je dan als 16 jarig meisje hea... ( ben overigens nu bijna 22 )
Probeer het je niet teveel aan te trekken hoe zij reageert. Dat jij niet zo in elkaar steekt, kan want jullie zijn twee verschillende personen. Probeer respect voor haar en haar keuzes te hebben ook al zijn het niet de jouwe. Ja en dat dat super moeilijk is, weet ik alles van maar als het je uiteindelijk lukt, hebben jij en je gezinnetje rust hierin en kun je verder. Nu beperkt het jullie op een bepaalde manier en dat is zonde van de energie.
Mijn moeder wordt 50 en is door het dolle heen dat ze oma wordt. Moeder van mijn man, tja, dat is een verhaal (en mens) apart Ik vind het erg vreemd dat je schoonmoeder zo reageerd. Waarschijnlijk heeft ze er moeite mee dat ze na al die jaren huwelijk alleen is? Heel knap dat jullie steeds blijven proberen om haar bij jullie dochtertje te betrekken! Maar laat het niet ten koste gaan van jullie gezinnetje.. Enne, gefeliciteerd met je zwangerschap !!
ik heb alleen je verhaal gelezen niet de reacties.. helaas is bij ons hetzelfde gebeurt mijn opa en oma zijn gescheiden na 36 jaar huwelijk mijn oma woont nu samen met haar vriend in een gat waar ze niets heeft.. ze is niet meer wie ze was.. ze is altijd sagerijnig, ziet nooit ergens de lol van in.. mijn opa was hertrouwd helaas alleen na 3 jaar overleden die 2 konden elkaar ook niet luchten of zien . ik denk dat mijn oma nu heel erg wegkwijnt omdat ze nu weet wat ze mist.. en wat ze had hoe goed leven ze had bij mijn opa maar zei wilde scheiden .. ! ik denk dat jou ook een beetje aan de orde komt je zegt ze heeft een groot huis en woont alleen misschien is ze wel heel erg alleen en weet ze gewoonniets meer te doen en uit ze dat nu zo .. dat doet mijn oma namelijk ook misschien een x goed met haar praten .. waarom ze zo doet en ja wijhebben mijn oma ook uitgenodigt met kerstmaar zei wilt niet.. oke dan moet je ook niet klagen dat je alleen bent ! xx en veel sterkte
ik vind het wel wat vreemd dat je zoveel waarde hecht aan die goedkope cadeaus die ze geeft..... bedoel , ze is toch niet verplicht om altijd maar dure dingen te kopen... daarbij heeft je smoeder haar eigen sores wel zo te lezen... en niet iedereen is hetzelfde. Als je je daar zo aan ergert zou ik het gewoon tegen dr zeggen. snap niet dat je je daar zo aan kunt ergeren om eerlijk te zijn. Hier ook een smoeder die nooit cadeautjes geeft. dat boeit me echt totaal niet.
en die scheiding is nog hartstikke vers... logisch dat ze altijd riep dat ze gelukkiger zou zijn als ze zou zijn gescheiden... dat roepen ze allemaal maar oo na een aantal jaren /maanden dan komt vaak de grootste klap... en beseffen ze vaak dat ze alle zekerheden en alles kwijt zijn...
Ik sluit me hier helemaal bij aan. Het lijkt alsof je je inderdaad verschrikkelijk op zit te vreten over iets waaraan je weinig kan doen. Jullie hebben verwachtingen van haar die zij niet kan waarmaken, omdat ze gewoon niet zo is. Het is voor mij wel herkenbaar. Mijn moeder is overleden en mijn vader is ook niet altijd zo betrokken bij mijn zoontje als ik graag zou willen. Voor de geboorte heb ik bijvoorbeeld een cd gehad (ja, een cd met verschrikkelijke babymuziek), en een gebreid pakje dat van mijzelf was geweest. Je kan je voorstellen dat ik niet meer teleurgesteld had kunnen zijn. Dat is dan het kado voor de geboorte van zijn eerste kleinkind (en eindelijk de jongen die hij zelf ook graag had willen hebben). En in het begin vond ik dat hij ook erg weinig langskwam. Maar nu zie ik dat hij er ook in moest groeien. Hij is gek op zijn kleinkind (en mijn zoontje op hem), en past op als ik het vraag. En voor zijn verjaardag vraagt hij nu aan mij wat hij kan geven. Bovendien spaart hij ook voor hem (maandelijks een bedrag en op zijn verjaardag extra). En daar komt bij: mijn vader is niet zo attent. Dat deed mijn moeder allemaal. Ik kan dus wel de hele tijd blijven hopen dat hij ineens wel attent wordt, maar dat gaat niet gebeuren. Dat zit gewoon niet in de aard van het beestje. Wat ik me afvraag: was jouw schoonmoeder ooit anders? Was ze vroeger een hele attente warme vrouw of is ze altijd zo geweest?
Ik ben van mening dat je teveel waarde hecht aan wat ze wel en niet geeft aan cadeaus. Haar scheiding is nog vers, en nee je dochter hoeft daar niet onder te lijden,, en ik denk dat ze er ook niet onder lijd. Wat je niet hebt zal je niet missen.
Hier soort van gelijk verhaal met schoonvader en vrouw.. Schoonouders zijn gescheiden, jaren geleden. Schoonpapa is aardige man, getrouwd met een Amerikaanse, dus al wat andere gebruiken.. Verder vrij dominant, is van mening dat zij beter is als de rest zeg maar, 'belangrijke' baan, genoeg geld. Schoonmoeder is een lieve vrouw, heeft onwijs veel dingen meegemaakt in de afgelopen jaren, heeft eigenlijk geen cent te makken. Tja, tijdens de zwangerschap kwam schoonmoeder met leuke kleine cadeautjes aan voor de beeb, schoonvader + vrouw kwamen aan met een borstel voor de stofzuiger en een afzichtelijke tent van een ochtendjas (waar een bejaard omaatje van 90 nog niet dood in gevonden wil worden, zo lelijk). Ok, dankjewel.. Toen ik opgenomen werd in hert ziekenhuis omdat m'n vliezen gebroken waren met 36w6d, wilden schoonpapa + vrouw datzelfde weekend langskomen, zodat ze er waren als de beeb geboren was! Dus toen wilden ze als eerste er zijn, terwijl ze de hele zwangerschap eigenlijk geen interesse hebben getoond. Vervolgens toen ons meisje geboren was, kwam schoonmoeder de eerste weken iedere week met een klein speelgoedje voor de kleine. Schoonpapa + vrouw gaven ons een appelboom als kraamcadeautje, maar helemaal niks voor de kleine, niet eens een fopspeentje. Tja, heb me echt wéken lopen ergeren over die appelboom, vriendlief heeft dat ding ook pas in de grond gezet een dag voor ze hier weer een keer waren (6 weken later ofzo), omdat we eigenlijk niet eens een boom in de tuin willen hebben. Ben wel heel erg blij dat ze ver weg wonen (Den Haag, wij in Emmen). En ook met kerst geen last van ze, want ze zitten in de USA tot na oud&nieuw. Ben wel benieuwd hoe het straks allemaal gaat, want jonge broertje van m'n vriend (is 18), wordt namelijk in augustus papa.. Dus schoonouders worden nog een keer opa en oma. Alleen heeft m'n zwagertje geen werk, z'n vriendinnetje (ook 18) heeft een uitkering, en ze wonen in een flatje waar haar moeder ook bij in woont (ook een uitkering). Vriendlief en ik zijn er dus vrijwel van overtuigd dat schoonpapa straks voor alle kosten op kan draaien, omdat zij zo nodig nu al een kind wilden (terwijl ze geen sex voor het huwelijk mogen hebben vanwege geloof, en gaan eind juni trouwen, whaha!) Al met al, ik probeer me maar helemaal niks meer van schoonfamilie aan te trekken, heb m'n eigen gezinnetje om van te genieten.