Mijn (bijna) 3 jarige dochter!

Discussie in 'Peuter en kleuter' gestart door butterfly1984, 7 apr 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. butterfly1984

    butterfly1984 Fanatiek lid

    Na heel lang denken wil ik hier toch neerzetten.

    Wij hebben 2 schatten van dochters, het zijn onze grote wondertjes.
    Bij beide zwangerschappen liep het niet zoals het moest wat grote gevolgen had kunnen hebben voor mijn dochters, maar ook voor mij.
    Daarom ben ik dubbel zo gelukkig, omdat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is.

    Waar het omgaat..............

    De oudste dochter is een zeer gevoelig kindje.
    Wij dachten het al langer, maar ook de juf en de wijkverpleegkundige zien het.
    Ze is echt een hele grote schat, echt een lieverd.(nou ja meestal;))

    Voor nieuwe dingen is ze angstig, zoals het zindelijk worden, op potje gaan of op het toilet.
    Ook de overgang naar een ander bedje ziet ze totaal niet zitten, ze geeft aan bang te zijn.
    Op school kan ze me moeilijk loslaten, ze is dan ook erg verdrietig als ik weg ben.
    De stoel waar ik dan op zat, mag dan ook niemand op zitten, want deze stoel is van mama.
    Daarom zetten ze de stoel vaak weg, zodat ze niet steeds de stoel hoeft te bewaken.
    Als ze naar bed gaat s avonds, dan zie je haar gezichtje al helemaal verkrampen als ze erin ligt, ze vind het totaal niet leuk en lijkt anstig.
    Er gaat zoveel in dat koppie om, maar door de leeftijd kan ze nog niet alles naar buiten brengen zodat wij dat snappen en dat kost haar veel energie, zo zegt de juf.

    Ik vind het moeilijk om te zien dat ze zo gevoelig is en dat ze verdrietig is als ik wegga en vooral moeilijk om te zien hoe dat gezichtje verkrampt als je haar in bed legt.

    Zijn er meerdere moeders hier met kindjes die dit ook hebben en hoe gaan jullie er mee om?

    De juf adviseerde om haar ipv 2 dagdelen, 4 dagdelen naar de psz te laten gaan.
    Zodat ze me meer los kan laten, maar ook om meer voor zichzelf op te komen.
    4 dagdelen gaat me eigenlijk te ver, omdat ze dan op 1 dag 2 dagdelen heen moet, dan houd ze niet vol, omdat ze smiddags nog naar bed gaat.

    Liefs
     
  2. sweetchocolate

    sweetchocolate Niet meer actief

    Vervelend, helaas kan ik je niet helpen. Hoort dit onderwerp niet in een andere groep thuis?
     
  3. Beheer

    Beheer Administrator
    Medewerker

    11 feb 2005
    16.108
    2.838
    113
    Verplaatst naar Peuter en Kleuter.

    Lotte
     
  4. butterfly1984

    butterfly1984 Fanatiek lid

    Dank je lotte.
     
  5. Mikki77

    Mikki77 VIP lid

    17 nov 2007
    5.698
    0
    36
    Noord-Holland
    Ik herken het niet zozeer van mijn zoon, maar wel van mezelf als kind. Dat verhaal van die stoel...dat soort dingen deed ik ook als kind van 3.
    Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder me een keer op de psz bracht, en dat ik vreselijk moest huilen omdat ik niet wilde dat ze wegging. Toen ging ze een tekening voor me maken om me af te leiden. Toen ik haar daarna had uitgezwaaid en terugging naar de tafel, had een ander kind mijn moeders tekening verscheurd. En ik huilen!!! Ik kan dat verdriet nu nog voelen :(
    Ik was ook bang om alleen in bed te liggen, en riep mijn moeder steeds terug naar boven.

    Ik heb tot en met de eerste klas van de basisschool last gehad van scheidingsangst, en nog veel langer van faalangst.
    Ik denk dat haar vaker naar de psz sturen geen zin heeft (als ik even aan mezelf terugdenk...dat zou averechts gewerkt hebben). Wat misschien wel kan helpen, is om sámen met haar activiteiten te doen waar andere kinderen bij zijn, zoals peutergym, zwemmen etc. Zodat ze vanuit een veilige omgeving (met jou erbij dus) de wereld kan ontdekken.

    Mijn moeder dwong mij altijd om aan dingen mee te doen, toen ik wat ouder was. Dat werkte echt totaal niet. Ze had mij dingen moeten laten doen waar ik me veilig en vertrouwd bij voelde. Stimuleren oké, maar niet dwingen. Verlegen kinderen moeten er ook zijn...niet iedereen hoeft een haantje de voorste te zijn (vind ik). En over veel angsten groeit een kind vanzelf heen als het ouder wordt.
     
  6. butterfly1984

    butterfly1984 Fanatiek lid

    Heel erg bedankt voor je antwoord.:D
    Blijkbaar zijn er niet zoveel kindjes die gevoelig zijn volgens mij:D

    Ik ben eigenlijk niet van plan om haar 4 maal naar de psz te laten gaan, of het blijft bij 2 en anders 3 maal.
    Zou wel graag willen dat ze straks klaar is voor de basisschool, maar zoals jij als zegt het kan averechts werken.

    Zelf ben ik erg verlegen en sta altijd op de achtergrond, maar hoe ik eerder was, kan ik me eigenlijk niet herinneren.
    Wel dat ik me op mijn kop liet zitten en dat ik als baby zijne bang voor veel mensen was, maar dat heb ik dan weer van mijn moeder gehoord.

    En dat alleen in bed liggen, is dat bij jou lang zo gebleven?
    Hoe is dat weer overgegaan?

    Liefs
     
  7. Mikki77

    Mikki77 VIP lid

    17 nov 2007
    5.698
    0
    36
    Noord-Holland
    Ik was volgens mijn moeder een tijdje heel bang toen mijn broertje net geboren was (toen was ik bijna 4). Daar zal het zeker mee te maken hebben gehad. Ik ging toen erg de aandacht van mijn ouders zoeken door bijv. mijn moeder steeds naar mijn bed te roepen.
    Dat heeft geen jaren geduurd hoor...ik denk een aantal maanden. Het is vanzelf weer overgegaan, doordat mijn moeder steeds braaf naar boven kwam als ik haar riep. Ze liet me niet aan mijn lot over, zeg maar.

    Op de basisschool zal ze het in het begin misschien moeilijk hebben, maar of je dat probleem kan voorkomen door haar vaker naar de psz te sturen...? Ik betwijfel het. Ik zou er zelf voor kiezen om die tijd juist samen met haar door te brengen, zodat ze weet dat ze een superstevige basis heeft waar ze op terug kan vallen. Dat geeft kinderen zelfvertrouwen.

    Mijn zoon is ook een gevoelige (maar niet zo gevoelig als jouw dochter denk ik, als ik het zo lees), en bij de keuze van de school ga ik daar zeker rekening mee houden. Als ze geen anti-pest protocol hebben stuur ik mijn kind er niet heen ;)
    Voor zo'n gevoelig kind moet de school vooral een veilige plek zijn denk ik...
     
  8. deepfreeze

    deepfreeze VIP lid

    29 nov 2007
    11.895
    42
    48
    Mijn jochie is ook wel een beetje gevoelig, al is het niet zo heftig als bij jullie.

    Hij was altijd heel verlegen, durfde niks met andere kinderen, wilde niet zonder luier, had moeite met het afscheid op het KDV, in sommige situaties moest ik hem echt van me afpellen.


    Op het kdv ging het ook wel goed, als ik eenmaal weg was. Dan ging hij wel spelen met zijn vriendjes. Maar de overgang was soms lastig.
    Maar ik moet zeggen dat het eigenlijk sinds 2 maanden zoveel beter gaat. Opeens lijkt hij het door te hebben. Hij kan zich vooral in zijn spraak beter uiten. Daardoor kan hij dingen beter uitleggen. Hij speelt opeens graag met andere kindjes, was opeens zindelijk, rent het kdv binnen zonder nog om te kijken, durft dingen zonder me te ondernemen (zoals ikea-smaland!).

    Het was allemaal een kwestie van tijd. Die 2 dagen kdv vanaf 15 maand zorgden er voor dat hij daar wel aardig gewend was. Alleen de overgang was lastig. Verder probeerde ik hem met zachte hand te stimuleren, maar geen harde dwang.

    Zo ga ik elke ochtend met hem naar een speelgroep, daar komen moeders met kinderen. In het begin zat hij een hele ochtend op schoot, nu speelt hij wel met andere kinderen.

    Allemaal een kwestie van tijd. Totdat ze het vertrouwen hebben in zichzelf& de situaties. Tot die tijd zou ik het zeker niet forceren. Maar af en toe stimuleren kan geen kwaad.

    Peuterspeelzaal is misschien 3/4 dagdelen wel fijn, dan raakt ze misschien wat sneller gewend daar.
     
  9. butterfly1984

    butterfly1984 Fanatiek lid

    Wij dwingen haar niet, we laten haar haar gang gaan.
    Als ze niet op potje wil, dan hoeft dat niet.
    Wil ze nog niet in grote bed, nou dan wachten we totdat ze wel wil (of dat ze er helemaal is uitgegroeid:D)

    Op de psz zoekt ze weinig contact met andere kindjes, 1 kindje dan wel, maar dat is haar steun en toeverlaat en dat geld voor dat andere meisje precies zo.
    Wel vind ze in de kring zitten heel erg leuk, ze gaan dan zingen of voorlezen, dan doet ze ook altijd mee en heeft ze echt plezier.
    Ze doet de gebaren ook na wat bij liedje hoort, maar dan mag de juf niet telkens kijken:D
     
  10. mamavanjill

    mamavanjill Bekend lid

    8 okt 2009
    641
    0
    0
    Mijn dochtertje heeft dit (gelukkig) niet.
    maar ik zelf ben ook wel zo geweest.
    Ik heb tot ver op de basisschool moeilijk afscheid van mijn moeder kunnen nemen. was elke dag een draamaaa jankend op de fiets naar school en mama jankend weer terug zonder mij naar huis. moet echt heel moeilijk zijn geweest.
    ik kon ik niet omgaan met veranderingen, duurde heel lang voordat ik ergens aan 'gewend' was.
    wat het nou is geweest, geen idee... in groep 6 of zo is er ook iemand geweest die mij heeft geobserveerd. 'ergens' moet er nog een verslag van zijn maar nooit ingekeken. ik zou eigenlijk naar een school moeten voor moeilijk lerende kinderen. dit is niet gebeurd.

    en nu nog merk ik nog aan bepaalde dingen dat het nog steeds in me zit. bv ik heb na mijn bevalling een PND gehad dus het zit gewoon ergens in me...

    succes iig!
     
  11. butterfly1984

    butterfly1984 Fanatiek lid

    Mamavanjill wat zal dat moeilijk zijn geweest voor jou en je moeder.
    En tot groep 6 nog wel, best heftig.
    Toen ik haar vandaag heenbracht was ze alweer stil voor ik de deur uitging dus hoop dat ze zo steeds stapsgewijs vooruit gaat.
    Waarom moest je eigenlijk naar zo'n school?leed jouw schoolprestatie zo onder jouw verdriet?
    Mijn dochter is een hele slimme dame en zou het erg jammer.vinden als haar schoolprestaties eronder zou lijden,mocht ze er dan nog last van.hebben
     

Deel Deze Pagina