Afgelopen donderdag heeft mijn meisje voor de tweede keer haar prikjes gehad. Bij de vorige had ze bijna helemaal nergens last van. Nu opeens dus wel. het was alleen maar slapen even wakker en vrolijk maar daarna begon de ellende met huilen huilen en nog eens huilen. Dit was ik helemaal niet van haar gewend. Bij de laatste voeding voor het naar bed gaan begon ze zelfs te weigeren. telkens als ik de borst aanbood begon ze zelfs hysterisch te huilen. Dan maar zonder drinken naar bed ze wordt vanzelf toch wel weer wakker als ze wel weer wilt drinken dacht ik dan. Maar afgelopen nacht spande toch echt de kroon iedere 2 uur werd ze wakker en wilde dan ook drinken dus heb haar na de derde keer maar bij me laten liggen.(Ik begon de spuitjes op dat moment ook echt te vervloeken) Tot vanmorgen half 6 toen was ze klaarwakker en wilde niet meer slapen. Mijn man is toen samen met haar naar beneden gegaan (hij heeft wel de hele nacht doorgeslapen hij merkt er namenlijk helemaal niets van) nadat ik om 8 uur toch ben opgestaan heeft ze weer wat gedronken en is meteen in slaap gevallen tot 10 uur. met dat ik haar aan het verschonen ben is ze heel veel met de beentjes aan het slaan en meteen daarna begon het gehuil weer. Toen begon het bij mij te dagen dat ze misschien wel iets wilde wat haar nog niet lukte. Ik had haar op het speelkleed gelegd en opeens draaide ze van buik naar rug toe dus wij beide natuurlijk meteen helemaal trots op onze kleine meid
wat super goed van jullie kleine meid zeg! jullie mogen zeker trots op haar zijn. heel knap! weer een stapje verder!