hallo allemaal, na 2 jaar een relatie waarvan 1 jaar samengewoond te hebben waren mijn ex en ik er eigenlijk wel over uit dat het niks ging worden. wel bleven we moeite voor elkaar doen, omdat de liefde er gewoon nog was. als we niet bij elkaar waren mistte we elkaar te erg enz. Er zijn dus slechte maar ook goeie momenten geweest. ik was 25 weken zwanger en hij kon niet meer tegen de stress, en mijn gepraat over de zwangerschap, en dat ik teveel wou regelen in korte tijd. dus zette hij mij op straat. Ik heb 6weken in een vrouwenopvang gezeten en in de tussentijd hebben we elkaar nog enkele keren gesproken. Elke keer als ik over zn zoon begon draaide hij al weg met zn ogen en kwam hij met de melding dat hij gewoon gezellig wil praten en geen drama wil. Vorige week zondag heb ik hem voor het laatst gesproken. Ik laat niks meer van me horen en heb hem ook verwijderd en geblokt op de whatsapp. Ook van hem heb ik niets meer gehoord. Ik vind dit nog steeds erg moeilijk. Ik ben er achter gekomen dat hij op een datingsite staat ingeschreven. Ik weet dat hij veel weg is en dat hij veel dingen te doen heeft, hij gaat bbqen met zn familie en met vrienden naar voetbal. en ik zit thuis omdat het buiten te warm is. Mijn familie woont te ver weg om daar eventjes op bezoek te gaan. Dus ik voel me ongelooflijk eenzaam. Ik ben nu 36 weken zwanger, en zit er eventjes doorheen. Ik heb de afgelopen 11weken zoveel moeten doen en regelen. En standpunt ik baal dat ik niets meer kan en hij zn leventje gewoon verder op kan pakken. Ik had zo graag zn steun gewild. Ook van zn familie hoor ik niets. Deze mensen komen van het kamp en dit word hun eerste kleinkind en dan ook nog een jongetje wat voor hun heilig is om het zo maar te zeggen. Ik weet dat het nooit meer goed zal komen tussen mij en me ex. Ik wil ook niet dat hij mijn kindje erkent want hij is er nooit voor mij of voor zn zoon geweest. Wel zit ik er ook over te twijfelen wat te doen als de kleine geboren is.... moet ik hem een geboortekaartje sturen, waarop ik weer een kans heb dat hij in mijn leven komt en zo zonder verdere verplichtingen zn leven weer kan vervolgen zodra hij de deur verlaat. Of moet ik het nu echt gewoon laten. Ik denk dat ik me meer gewoon eenzaam voel. en ik mis het om tegen iemand te praten. als ik meer vrienden had gehad of meer om handen had gehad was het heel anders geweest. dit heb ik alleen niet.
Hey, Wat een verhaal zeg... Ik hoop wel dat je weet dat jij niet meer hebt kunnen doen dat je gedaan hebt. En dat je je niet schuldig voelt dat je niks meer van je laat horen. Het is tijd voor hem om contact met jou op te zoeken. Doet hij dat niet, steek dan alsjeblieft geen moeite meer in hem. Jij krijgt dadelijk iets heel moois en het is aan hem om te kijken of hij daar in wil delen. Niet aan jou om hem te overtuigen. Sowieso een 25weken zwangere vrouw op straat zetten is gewoon heel laag. Je moet denk ik langzaam gaan beseffen dat zijn leven gewoon doorgaat. Zonder jou. En het beste wat jij kunt doen is ook gewoon doorgaan met je leven. En je te richten op wat komen gaat. Dat is ook waar ik mee bezig ben. Ik ben dan pas 13weken zwanger, maar ook ik baal dat hij gewoon dingen kan doen, kan feesten en ik alles op laag pitje moet zetten. Maar het is wel een keuze die je hebt genomen. Misschien draait hij en zijn schoonfamilie wel bij, maar besef dat jij en je kleine mannetje het belangrijkste zijn. Ik denk wel dat je een kaartje kunt sturen naar hem. Dan weet je in ieder geval zeker dat je alles gedaan hebt. En kunnen ze jou niks meer verwijten. En als hij dan zonder verplichtingen er wil zijn, keur dat dan niet goed, maar maak duidelijke afspraken met hem. Vind ik niet meer dan normaal. En je mag mij altijd een berichtje sturen als je erdoorheen zit om gewoon je verhaal kwijt te kunnen. Voor de rest heel veel sterkte
Hij zet jou de moeder van zijn nog ongeboren kind gewoon op straat! Dit is het aller laagste wat een vent kan doen meid ( ik werd er met 16 weken zw uitgegooid dus weet hoe het voelt) Hij weet wanneer je uitgerekend bent en laat het maar lekker van hem uit komen of hij tegen die tijd contact opzoekt ( of niet) Belangrijkste is nu jij en je kleine wonder in je buik en dit is straks als je wonder er is ook zo! Je bent sterk en dit ga jou lukken met of zonder vent. Als je je ei kwijt wil mag je me pb Wat een ....:x( sorry vul zelf maar in)