Mijn zoontje Kamiel heeft nogal vaak de neiging om graag te willen wat anderen (met name papa en mama) krijgen. Als hij dat dan ook wil dan propt hij OF heel snel zijn eten in zijn mond en vraagt ondertussen of hij dat van ons ook mag, OF hij legt zijn eten weg, zegt 'is klaar' en gaat vervolgens vragen om wat wij hebben. Het is alsof hij bang is dat hij het niet krijgt als hij nog niet klaar is (of dat heeft aangegeven) of dat er nog iets op zijn bord ligt. Iemand enig idee hoe ik dit kan aanpakken zodat hij zijn eten niet meer zo naar binnen schuift of het helemaal niet meer eet? Hij krijgt overigens over het algemeen hetzelfde eten als wij, maar tijdens het ontbijt of de lunch zit er soms weleens wat anders op onze boterham of eten we cornflakes/cruesli ipv brood.
misschien heel duidelijk vooraf vragen wat hij wil eten? en dan ook meteen aangeven wat jullie gaan eten. En dan afspreken dat hij moet eten wat hij zlef gekozen heeft...
Ik laat mijn zoontje ook altijd zelf kiezen wat hij wil eten (vooral met brood, avondeten niet natuurlijk). Dus: "Wat wil je op je boterham?" En dan komen er 30 antwoorden en dan laat ik hem kiezen: "Hagelslag of smeerkaas?" of zo en dan kiest ie echt heel beslist ergens voor. En dat gaat dan wel goed, ook al eet ik zelf yoghurt met cornflakes. Hij vraagt dan wel: "Mama toetje eten?", maar hij wil het niet hebben. Dat mag van mij overigens wel hoor, een hapje of zo, maar hij wil het niet eens. En als hij echt iets anders wil, dan moet hij eerst opeten wat hij voor zich heeft liggen en dat weet hij inmiddels ook. Heeft wel even geduurd overigens, maar als je niet toegeeft, leren ze het vanzelf. Bijv. hij wil graag sinaasappelsap ipv melk. Maar eerst moet de melk op en dan pas komt er sap. In de praktijk komt er bijna nooit sap, aangezien hij zijn melk al niet eens opdrinkt, maar daar doet ie niet echt moeilijk over gelukkig. Hij weet het al: "Eerste melk drinken, he?"